پاورپوینت کامل چندکلمه باعزیزان فاضل و محققان عامل ۳۲ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل چندکلمه باعزیزان فاضل و محققان عامل ۳۲ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۲ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل چندکلمه باعزیزان فاضل و محققان عامل ۳۲ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل چندکلمه باعزیزان فاضل و محققان عامل ۳۲ اسلاید در PowerPoint :

۳۲

در مراسم و ایین های سوگواری و عزاداری که جهت رثای سالار شهیدان، هر ساله با شور و شکوه و شوقی وصف ناشدنی برگزار می شود و گام های نخستین خویش را در همان سال های اولیه دهه ۶۰ قمری برداشت، در اواخر قرن پنجم به وسیله معزالدین احمد(از شا هان آل بویه) رسمیت تمام یافت.

بی تردید بخش خوانندگی و مرثیه سرایی، مهم ترین و جاذب ترین و مؤثرترین قسمت این مراسم محسوب می شود.(که البته به علل و عوامل آن خواهیم پرداخت)

در ادبیات عرب عبارتی است که: «غلط العام فصیح» که استاد باستانی پاریزی به طنز و جد می گفتند «غلط العام صحیح» که در فارسی هم معادل مشهوری دارد به این شکل: غلط مشهور، صحیح است، یا این که: «غلط مصطلح، درست است» و بنا بر همین ضرب المثل، به جای مرثیه خوان یا هر عبارت دیگر واژه مصطلح و مشهور «مداحی» را به دلیل فراگیری و شمولش و با عذرخواهی از ادیبان و سخن سنجان به کار می بریم. و چون هرگونه ضعف و قوت این بخش(مداحی) به طریق مضاعف و مشدد بر مجموعه مراسم و آداب تأثیری مستقیم دارد در نتیجه، بررسی و موشکافی مداحی(از گذشته تا امروز) را جزو اولویت های اول و دغدغه های اصلی خویش می دانیم و به دلیل این که بتوان از جنبه ها و چشم اندازهای مختلف و متفاوت به این مقوله منشورگون و چند وجهی بپردازیم، قطعا بی نیاز از یاری و همراهی دوستان فاضل و محققان و پژوهندگان نبوده و دست طلب به سوی تمامی بلندقامتان فکری و فرهنگی دراز می کنیم.

سه محور اصلی(تاریخ تحقیق گفتگو) که هر کدام شامل شاخه های بسیاری هستند در نظر گرفته شده است و به همین دلیل از تمام شاهدان کهن سال یا سفرنامه ها و یا زندگی نامه ها و هم چنین عکس ها و رساله ها و تحقیق ها(به عنوان محور تاریخ) بدون حذف و اضافه استفاده می کنیم.

در بخش تحقیق(محور دوم) هم مجموعه کتب و نامه ها و نوشته ها و نظریه ها و… مورد استفاده قرار خواهد گرفت.

بخش سوم یا محور آخر که گفتگو ها و پرسش های ذیربط از استادان و صاحب نظران و پدید آورندگان و مجریان موجه را در بر می گیرد عمدتا برای آسیب شناسی مداحی و ترسیم موقعیت ایده آل و مطلوب انجام می پذیرد.

در این شماره با کسب اجازه از استاد عبدالرحیم جعفری، بنیانگذار انتشارات امیرکبیر از کتاب «در جست وجوی صبح» که خاطرات ایشان را شامل می شود استفاده کردیم که مراسم و آداب عزاداری و سوگواری در ۸۰ تا ۹۰ سال قبل را بیان می کند، استفاده و توجه از نوشته های مستدل و هم چنین الحان و نوحه های اصیل و قدیمی، به مفهوم تایید صد در صد آنان نیست، چرا که حرکت تاریخ وادار می کند که تغییراتی را موجه و منطقی بدانیم اما ریشه ها و چارچوب های اصیل و هویت آخرین، بایستی به همین وسیله شناسایی و احیا شوند.

محرم آمد و عیدم عزا شد

حسینم وارد کرب وبلا شد

از وقایع این دوران از عمرم از همه برجسته تر و پررنگ تر، وقایع روزهای محرم است و شب های رمضان. هنوز هم بیشترین بخش خاطرات این دوران از عمرم را شکل می دهند… یادم هست شش سالم بود و تازه به خانه آقای منتخب الملک رفته بودیم. تنگ غروبی دم در ایستاده بودم و دسته سینه زنی را که می گذشت تماشا می کردم. حال و هوای سینه زنی و نوحه خوانی و بچه هایی که در میان دسته بودند و سینه می زدند و نوحه می خواندند چنان مجذوبم کرد که بی اختیار دنبال شان راه افتادم، قاطی جمعیت شدم و همراه آن دسته خیابان ها را زیر پا گذاشتم. دسته سرانجام به تکیه ای که با چادر پوشیده شده و کف آن قالی و فضایش نورانی بود، رسید و مراسم دیگری شروع شد. عده زیادی نشسته بودند. مجلس روضه بود. دسته های دیگر هم رسیدند. دسته ما در میان جمعیت جایی برای خود باز کرد و نشستیم. روضه خوانی با عبا و عمامه مشکی بر منبر رفت. سکوت بر تکیه حکمفرما شد و رخوت بر من. آقا شروع کرد به حرف زدن و من که بر اثر راهپیمایی طولانی خسته بودم با حالتی خوش و خلسه گونه دل به صدایش سپردم… صدا کم کم دور شد… دورتر و دورتر… و من با صدا رفتم به دیار خوابی خوش و خستگی بر…

ماه محرم المپیاد اخلاص و ارادت مذهبی بود. اخلاص مندان شهرستانی و غیرشهرستانی از گوشه و کنار شهر راه می افتادند و در دسته های سینه زنی به هم می آمیختند. این دسته یزدی هاست، این دسته اردبیلی هاست، آن شیرازی ها، آن ترک ها، آن بزازها، دسته سنگلج، دسته چاله میدان… این دسته ها با دسته های محلات تهران راه می افتادند. لشکریانی عازم رزمگاه با پرچم ها و علامات و نشان های مخصوص وارد بازار می شدند و بازار کفاش ها و بزازها و امامزاده زید و چهارسوق کوچک و بزرگ و بازار بین الحرمین و بازار مسجد جامع را می پیمودند. مسجدهای معروف سید عزیزالله و بزازها و آذربایجانی ها در بین بازارها بودند.

همه بودند حتی شاگردان مدارس، حتی قزاق ها با لباس های فرم و دسته های موزیکی که پیشاپیش آنها مارش عزا می نواخت. این ها برای خود دسته مشخصی بودند. در خاتمه سینه زنی، مرکز تجمع هر دسته، مسجد یا حسینیه یا تکیه محلی بود که دسته به آن تعلق داشت. اهالی