پاورپوینت کامل رتبه چهارم پزشکی! یا رتبه اول عاشقی؟ ۵۷ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل رتبه چهارم پزشکی! یا رتبه اول عاشقی؟ ۵۷ اسلاید در PowerPoint دارای ۵۷ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل رتبه چهارم پزشکی! یا رتبه اول عاشقی؟ ۵۷ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل رتبه چهارم پزشکی! یا رتبه اول عاشقی؟ ۵۷ اسلاید در PowerPoint :

۱۸

اشاره:

نام شهیدان مهدی و مجید زین الدین، نه تنها برای آنها که اهل جنگ و جبهه بوده اند، آشناست؛ بلکه برای بسیاری از جوانهای هیأتی نیز آشنا و پر جاذبه است.

ویژگی های بارز و شاخص اخلاقی این دو شهید، در عبادت و اطاعت عاشقانه و مخلصانه ی خداوند، بر هیچ کس پوشیده نیست. توکل، اخلاص، صداقت، راستگویی و دهها صفات ارزنده ی اخلاقی دیگر، تا آن حد در وجود آنان شاخص بوده که لشگریان هم رزم او آماده ی فداشدن در راه تصمیم و دستورهای دو فرمانده ی جوان خود بوده اند.

بیست و هفتم آبانماه، سالروز شهادت شهیدان مهدی و مجید زین الدین بهترین بهانه برای ما بود، تا لحظاتی را مهمان خاطرات حاج عبدالرزاق شیخ زین الدین شویم؛ پدر هفتاد و یک ساله ی آن دو دلیرمرد سالیان دفاع مقدّس، که در حال حاضر در عرصه ی فرهنگی و به چاپ و انتشار کتابهای دینی و مذهبی واعتقادی مشغول فعالیت است و همواره افتخار می کند که دو پسر خود راتقدیم اسلام و انقلاب کرده و از این که سه دختر وی نیز در راه انقلاب و پیروی از ولی فقیه زمان خود، قدم بر می دارند، راضی و خشنود است. جای تمام شما خالی بود، تماشای زمانی که از لحظه ی شهادت فرزندانش و از اهتمام آنان به فرایض الهی سخن می گفت و بغض امانش نمی داد؛ دلسوزانه اشک می ریخت و هربار با بیان خاطره ای از فرزندان رشیدش، با صدایی رساتر و هیبتی مردانه تر به شایستگی و بایستگی پدر شهیدان مهدی و مجید زین الدین، صحبت هایش را ادامه می داد. او ما را با مهربانی تمام، مهمان سفره ی خاطرات فرزندان دلیرش کرد و ما نیز شما رامهمان سفره ای که پر است از خاطره ی عشق، ایثار، شهادت، شجاعت و…

گفت وگوی نشریه ی «خیمه» با پدر و مادر شهیدان زین الدین، تنها بیان خاطره نبوده و نیست؛ بلکه می خواهیم بدانیم چه نکات اخلاقی و مهمی در تربیت این دو شهید نقش داشته؛ رموز موفقیت این دو شهید را از زبان افرادی بشنویم که آنها را از هر کس دیگری بهتر می شناسند و به خصوصیات، اعتقادات و عبادت های عاشقانه و مخلصانه شان در خلوت و تنهایی و در ایام نوجوانی و جوانی واقفند. امید واریم این گفتگوی ویژه، بتواند حاوی نکات ارزنده و اخلاقی بسیاری برای تمام هیأتی های نوجوان و جوانی باشد که دوست دارند، در تمام مراحل زندگی شان موفق و پیروز باشند.

خیمه: جامعه ی ما، شهید زین الدین را به عنوان یک اسطوره می شناسد. برای مردم ما مهم است بدانند مادر زین الدین برای تربیت فرزندش چه ها کرده است. دوران بارداری خود با «مهدی» و «مجید» چگونه بوده اید؟

– زمان بارداری مهدی و مجید، در تهران زندگی می کردیم. دوران سخت خفقان شاهنشاهی بود؛ بعلاوه بعضی از مردم ایران هم در اجرای احکام اسلام، سست بودند؛ به همین علت برای افراد مذهبی مانند ما، که به شدت پایبند اصول و فروع دین بودیم، زندگی بسیار سخت بود؛ با همه ی این مسائل، سعی من بر این بود ضمن رعایت طهارت و پاکی، تعالیم عالیه ی وحی را در زمان بارداری لحاظ کنم. همچنین تأمل و دقت بسیار در افکاری که از ذهن من به عنوان یک مادر می گذشت، داشتم؛ چون تأثیر زیادی بر روی جنین دارد و نیز دقت فراوان بر تغذیه در دوران بارداری، یعنی غذای طیّب و طاهر و حلال، که مورد نظر اسلام است و قرآن می فرماید: «فلینظر الانسان الی طعامه»

خانواده ی ما از آنجا که صبغه ای کاملا دینی و مذهبی داشت و با وجود شرایط خاص زمان طاغوت، سعی ما، در پاسداری از محیط مذهبی خانه و دور نگه داشتن فضای آن از گناه بود و معتقدم رمز تعالی فرزندان ما نیز درهمین امر بود: کسب روزی حلال، ایجاد محیط پاک و فضای دور از گناه در خانواده.

البته باید بگویم که باهمه ی این دقت نظرها، از اجتماع آن زمان دور نبودیم بلکه با افراد معاشرت داشتیم؛ ولی سعی ما بر این بود با افرادی که متناسب با خودمان هستند، معاشرت داشته باشیم.

خیمه: به دوران نوجوانی و کودکی فرزندانتان اشاره ای داشته باشید.

– به علت آلودگی جوّ مدارس زمان شاه، سعی می کردیم بچه ها را در مدارس ملی ثبت نام کنیم؛ چون تقیداتشان بیشتر بود. ویژگی آنها این بود که به عبادات، خصوصا نماز اول وقت، تلاوت قرآن و شرکت در نماز جماعت و حضور در مجالس دینی، بسیار گرایش داشتند.

آنها حس تعاون و همکاری در حد ایثار را در خانه داشتند «مهدی» با اینکه کوچک بود، در کودکی در کارهای بیرون خانه، همکار و یار پدر بود و در منزل هم، با من همکاری و مشارکت داشت.

یادم می آید که با بچه ها در کوچه، نزدیک منزل، با اشتیاق خاصی مشغول فوتبال بود و بازی هم خیلی گرم گرفته بود. ماه رمضان بود و نزدیک افطار؛ به آقا مهدی گفتم: «مهدی جان! نان برای افطار نداریم!» مهدی، بلافاصله بازی را ترک کرد و برای تهیه ی نان رفت؛ چون برایش اطاعت از حرف مادر از هر چیز دیگر مهمتر بود. از آن روز، به طور عجیبی مهر او سراسر وجودم را فرا گرفت.

«مهدی» و «مجید» در شبهای احیاء همیشه حضوری فعال در مسجد داشتند. ما هم حتما اصرار داشتیم که بچه ها در میان مردم حضور پیدا کنند بویژه در مکانهای مقدس چون حرم، نماز جمعه و…

«مهدی» و «مجید»، در تحصیل خود جوش بودند کسی به آن ها تذکر نمی داد و به تشویق آنها نیازی نبود. خودشان بسیار جدیت داشتند. «مهدی» زودتر از هفت سالگی به مدرسه رفت و یک سال را جهشی خواند مهدی با خواهرش تا صبح، مسابقه ی کتابخوانی می گذاشت، البته نه کتابهای درسی بلکه کتابهای سرگذشت ائمه ی اطهار، نهج البلاغه، کتابهای اخلاقی و…

خیمه: از فعالیت های مذهبی – مثل شرکت در جلسات توسّل به اهل بیت – و فعالیت های اجتماعی – سیاسی شان هم حتما مواردی برای گفتن دارید؟

– بله. دعا و توسّل به ائمه، از برنامه های هر روزه ی او بود. علاقه ی وافری به حضرت اباعبدالله داشت و با تمام وجود به اهل بیت (ع) عشق می ورزید.

در مبارزه بارژیم شاه، همراه پدر، نقش مؤثری داشت. به پیروی از امام عزیز، سیاست را عین دیانت می دانست و دیانت راعین سیاست. در دوارن دبیرستان بعلت عدم پذیرش حزب رستاخیز از دبیرستان اخراج شد بعداز اخراج از مدرسه، با حضرت آیت اللّه مدنی – شهید محراب – مشورت کرد. ایشان فرمودند در رشته ی طبیعی (علوم تجربی امروز) ثبت نام کنید و تحصیلاتتان را تمام کنید. اوهم همین کار را انجام داد بعد از اخذ دیپلم، در کنکور شرکت کرد با رتبه ی ۴ در رشته ی پزشکی دانشگاه بین المللی شیراز قبول شد. در همان زمان بود که پدر او بخاطر فعالیتهای سیاسی، به کردستان تبعید شد او هم برای اینکه جای خالی پدر را در خانه پر کند، از تحصیل انصراف داد و به قم برگشت. این کار او واقعا ایثار بزرگی بود؛ چشم پوشی از تحصیلات عالیه آن هم با بهترین رتبه!

خیمه: شنیده ایم که آقا مهدی در زندگی به «سادگی» خیلی اهمیت می دادند.

– بله! او همیشه لباسهای بسیار ساده می پوشید. اگر در سفره، دو نوع غذا بود، فقط یک نوع آن را می خورد و همیشه به من می گفت که آب گوشت درست کنید؛ چون هم ساده است و هم پر ویتامین!

خیمه: با توجه به اینکه نشریه ی خیمه پیرامون هیأت ها و مجالس حسینی منتشر می شود، لطفا درباره ی خصوصیات هیأتی دو شهید بزرگوار، مهدی و مجید زین الدین مطالبی بفرمایید.

– فرزندان من از طفولیت در جلسات قرآن شرکت می کردند. ما خانوادگی، اهل روضه و جلسات مذهبی بودیم. از همان ابتدا بچه ها را همراه خود به هیأت می بردیم و در مجالس روضه، مخصوصا روضه ی علما شرکت می کردیم، این عادتی شده بود برای آنها که در این مجالس شرکت کنند. یک ویژگی که بیشتر در آقا مهدی وضوح داشت علاقه مندی و عشق به ائمه ی اطهار بود او همیشه نام مبارک ائمه را با احترام و ذکر القاب زیادی به کار می برد. مخصوصا نام بی بی دو عالم حضرت زهرا سلام اللّه علیها که بر زبانش جاری می شد، اشک در چشمانش حلقه می زد و…

این اواخر دیده بودم، در سخنرانیهایش و حتّی در مراسم دعای ندبه و دعای کمیل، برای ائمه روضه می خواند، مسلما هر چه هم بود و شد و هر افتخاری هم که بدست آورد از همین مجالس و هیأت ها و از ائمه ی اطهار بود. مهدی در این مجالس و هیأتها ساخته شده و به اوج عرفان رسیده بود. من افتخار می کنم که این دو فرزندم درایامی به بلوغ رسیدند که انقلاب عظیمی به رهبری امام (ره) در ایران به وجود آمد و آنها مانند یک مسلمان واقعی که باید پیرو ولی فقیه زمانش باشد، از امام خودشان پیروی کردند.

آرزو و خواسته شان این بود در زمان غیبت امام زمان، که ولی فقیه، جانشین حق ایشان می باشد،همواره از ولی فقیه زمانشان پیروی کنند تا با این کار پا جای ائمه ی اطهار بگذارند.

خیمه: این دو بزرگوار در یک روز به شهادت رسیدند؟

– بله

خیمه: شنیده ایم که آقا مهدی هنگام شهادت، با صورت به زمین خورده است و… برداشت شما از این حادثه چیست؟

– والله، من احساس خاصی روی این موضوع دارم و وقتی به آن فکر می