پاورپوینت کامل ماهتاب سبز ۳۹ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل ماهتاب سبز ۳۹ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۹ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل ماهتاب سبز ۳۹ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل ماهتاب سبز ۳۹ اسلاید در PowerPoint :

۱۴

به بهانه میلاد مقام معظم رهبری حضرت آیه الله العظمی خامنه ای

تا به حال به این اندیشیده اید:

چقدر شب انتظار طولانی است!

یلدای غیبت خورشید را باید با کدام مهتاب سر کرد؟

نمی دانم اما…

در کشور شیعیان او اگر چه شب انتظار طولانی است اما هلال چهاردهم نور خود را بر لحظات انتظارزده ما می پراکند.

چقدر باید خدا را شکر کنیم که در این یلدا، نور ناب ماهتاب وجود سیدی سبز از سلاله چهارده آفتاب ما را می نوازد.

راستی تا به حال به عکس زیبای ماهتاب در زلال چشم های دریایی مردان و زنان این سرزمین نظر دوخته اید؟

ماهتاب هر وقت در چشم هایمان سبز می شود، دلمان خوش می شود که یک روز خورشید خواهد آمد.

تیرماه حکایت عاشقی است. و آسمانی ترین جلوه آن تولد ماهتاب وجود نازنین اوست; او که در نگاهش تجلی پلک های سوار
سبزپوش می درخشد.

راستی ماهتاب کشور ما چقدر سبز می تابد باید جان را در آبشار نورانی این پاورپوینت کامل ماهتاب سبز ۳۹ اسلاید در PowerPoint شستشو داد. دیدارآشنا

«مست می الست » (۱)

دنیای عجیبی است!

گویا در این دنیا اصل بر آن است که خوبان را در خود تاب نیاورد!

نمی دانم چرا همیشه حق مظلوم بوده و راهیان حق از آن مظلوم تر…

دنیا، پر است از شادی و غم، اما انگار غم را برای زهرا و علی و فرزندانشان علیهم السلام نگاشته اند; پیروان ایشان نیز از این قاعده
مستثنی نیستند.

شاید از زمان سقیفه بود که «سکه غم » به نام حق زده شد; شاید هم نه… بلکه از زمان آدم علیه السلام بود که نادرستی بر درستی
چیره شد.

دلم را غمی سترگ می فشارد و آسمان دیدگانم بارانی است. انگار نمی شود در شادی ولادت نیز حرف از درد نزد; شاید اصلا به دنیا
آمدن آغاز «دردی ناتمام » باشد.

آن روز که او قدم بر چشمان گیتی نهاد، فکرش را نمی کرد که روزی می باید «منظومه بلا» را تا ساعت آخر عمرش بر دوش کشد.
نمی دانست که سرنوشت مریدان علی و فرزندانش چیزی جز این نیست که پشت «پرده های شوم شایعه » باید سکوت کنند.

همان ساعت اول زندگیش به «آستان بومی عشق » (۲) رفت تا بگوید که اگر «درد (۳) سبوی عشق » درد و بلاست، تمام آن را با وجودش
خواهد نوشید تا حقیقت را در جهان بگستراند.

از زمانی که جانشین نور شد، تیرهای مسموم بلا باریدن گرفت و اگر نبودند سلمان ها و ابوذرها و مقدادها، هر آینه سینه اش
شکافته می شد.

کسانی که به رویش شمشیر از نیام کشیده اند نمی دانند که قلب و دل او نظرگاه نور است; از آن جاست که

«گنه ماست علی گر تنهاست »

چرا که ما به وظیفه خویش به درستی عمل نکرده ایم و او را به همگان نشناسانده ایم.

اما بدان هایی که در مقابل او صف کشیده اند می گوییم که تا دنیا باقی است:

«زیر شمشیر غمش رقص کنان خواهیم رفت » (۴)

در پایان

سلام بر او که «مست می الست » است و مریدانش «مست و خمار می خون رنگ » او…

سلام بر هارون و جانشین موسای زمان حضرت روح الله

سلام بر فاتح قله دل عاشقان، نایب المهدی، سید و سالار ما

سید علی حسینی خامنه ای «ادام الله ظله »

مقام معظم رهبری به صورت منظم به خانواده های شهدا سرکشی می کنند. یک روز که به اتفاق ایشان به منزل یکی از شهدا رفته
بودیم، برخلاف انتظار عده زیادی به استقبال آقا آمدند. آقا فرمودند: چه کسی این جمعیت را مطلع کرده است؟ قرار نبود
مزاحمت برای کسی فراهم شود. وقتی ایشان وارد منزل شدند و نشستند، برای ایشان چای آوردند، اما آقا میل نکردند، ناراحتی
در چهره شان مشهود بود. آقا خیلی مقیدند که در این دیدارها برای کسی مزاحمت به وجود نیاید.

پدر شهید رو به آقا کرده و گفت: شما نگران نباشید، از دفتر شما کسی ما را مطلع نکرده است، من دیشب حضرت امام خمینی
(ره) و فرزند شهیدم علیرضا را در خواب دیدم! آن دو خبر آمدن حضرتعالی را به من دادند. امام به من فرمودند که فردا شب
مهمان عزیزی داری، به خوبی از مهمانت پذیرایی کن. گفتم: مهمان کیست: امام فرمودند: رهبر شما!

(حجه الاسلام رسولی محلاتی)

یک روز مقام معظم رهبری به ما فرمودند: «این را بدانید، نامه هایی که مردم به دستتان می دهند تا برای من بیاورید، این ها امانت
نزد شماست که باید بیاورید به من بدهید. حتی اگر تشخیص دادید که محتوای نامه نامربوط است، بازهم فرقی نمی کند و باید
نامه را به دستم برسانید.»

مقام معظم رهبری، وقتی رهبری را بر عهده گرفتند، بسیار دقت نظر داشتند که غیر از مواد (اجناس) کوپنی، چیز دیگری
خریداری نشود و برایشان نیاورند و اگر هم می آوردند، برخورد می کردند و بسیار ناراحت می شدند. همچنین در یک موردی فرزند
ایشان که درس طلبگی مشغول بودند، دو بار پیش آمده بود که با وسیله دولتی از قم به تهران رفته بود. آقا متوجه شده و خیلی
ناراحت شده بودند و به مسؤولین فرموده بودند: «شما قضیه را پی گیری کنید و ببینید چقدر خرج برداشته، تا ما این را از خودمان
به دولت بپردازیم.»

یک روز مهمان مقام معظم رهبری بودم. سفره ای را که گستردند، فرزند ایشان آقامصطفی نیز نشسته بود. معظم له به وی نگاهی
کردند و فرمودند: پا شو برو! من خدمت ایشان عرض کردم: اجازه بفرمایید آقازاده هم باشند، من از او خواستم که با هم باشیم، آقا
فرمودند: این غذا بیت المال است، شما هم میهمان بیت المال هستید، برای بچه ها جایز نیست که بر سر این سفره بنشینند، آن ها
به منزل بروند و از غذای خانه بخورند. من در آن لحظه فهمیدم چرا خداوند این همه عزت به آقا داده است. (حضرت آیه الله
جوادی آملی)

در یکی از روزهای ماه مبارک رمضان پیش از غروب آفتاب، آقا با خانواده های شهدا دیدار داشتند. این ملاقات بیش از دو ساعت
طول کشید. در تمام این مدت مقام معظم رهبری روی پا ایستاده بودند با این که مشغله های دیگر آقا را خسته کرده بود و روزه ماه
مبارک آن هم در نزدیکی غروب بر بدن ضعف ایجاد می کند; ولی باز محبت آقا به خانواده های شهدا، ایشان را وادار می کرد که
ایستاده به درد و دل آنان گوش دهند. این نوع برخورد نشان علاقه بسیار