پاورپوینت کامل عدالت در حکومت علوی ۲۷ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل عدالت در حکومت علوی ۲۷ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۷ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل عدالت در حکومت علوی ۲۷ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل عدالت در حکومت علوی ۲۷ اسلاید در PowerPoint :

۱۱

هر کس که اندکی با نهج البلاغه آشنا باشد، حساسیت حضرت علی (ع) درباره حکومت و عدالت را مشاهده خواهد کرد که چگونه
اهمیت و ارزش فراوانی برای آنها قایل است . قطعا برای کسانی که با اسلام آشنایی ندارند و بر عکس، با تعلیمات سایر ادیان ادیان
جهانی آشنا هستند ; تعجب برانگیز خواهد بود کا چرا یک پیشوای دینی این قدر به این گونه مسایل اهتمام می ورزد . خواهید
پرسید که مگر اینها مربوط به دنیا و زندگی دنیا نیست؟ آخر یک پیشوای دینی را با دنیا و زندگی و مسائل اجتماعی چه کار؟ !

به عکس، کسی که با تعلیمات اسلامی آشناست زندگی علی (ع) را نیک می داند که در دامان مقدس پیامبر مکرم اسلام صلی الله
علیه وآله پرورش یافته است، و همو ایشان را در کودکی از پدرش گرفته، در خانه خود و روی دامان خود بزرگ کرده است . با تربیت
الهی او را پرورش داده است . اصول و فروع اسلام را در جان او کاشته است، هرگز متعجب نخواهد شد .

همان طوری که در اکثر آیات الهی آمده است، برقراری عدالت به عنوان هدف بعثت همه انبیاء معرفی شده است . حضرت علی (ع)
مکررا لزوم یک حکومت مقتدر را تصریح کرده است و با افکار خوارج که در آغاز مدعی بودند با وجود قرآن از حکومت بی نیازیم،
مبارزه کرده است . خوارج شعارشان «لا حکم الا الله » بود . هر چند این شعار از قرآن مجید اقتباس شده است و مفادش آن است که
فرمان و قانون تنها از ناحیه خداوند و یا از ناحیه کسانی که خداوند به آنان اجازه قانون گذاری داده است، باید وضع بشود . ولی
خوارج این جمله را در ابتدا به گونه ای تعبیر می کردند که به تعبیر امیرالمؤمنین (ع) از این کلمه حق، معنی باطلی را در نظر
می گرفتند . حاصل تعبیر آنها این بود که بشر حق حکومت ندارد، حکومت منحصرا از آن خداست .

حضرت علی (ع) می فرمایند: من هم می گویم «لا حکم الا الله » اما به این معنی که اختیار وضع قانون با خداست . اما اینها
می گویند، حکومت و زعامت هم با خداست، و این شعار باطلی است . قانون خدا بایستی به وسیله افراد بشر اجرا شود . مردم را از
فرمانروایی «نیک » یا «بد» (۱) چاره ای نیست .

در سایه حکومت است که مؤمن برای خدا کار می کند و کافر بهره دنیای خود را می برد و کارها سامان می گیرند . به وسیله
حکومت است که مالیات ها جمع آوری، و با دشمن نبرد، و راهها امن، و حق ضعیف از قوی باز ستانده می شود، تا آن وقتی که
نیکان راحت گردند و از شر بدان راحتی بدست آید . (۲)

حضرت علی (ع) مانند هر مرد الهی، حکومت و زعامت را به عنوان یک پست و مقام دنیوی، که اشباع کننده حس جاه طلبی بشر
است و به عنوان هدف و ایده آل زندگی، سخت تحقیر می کند و آن را پشیزی نمی شمارد و آن را مانند سایر مظاهر مادی دنیا از
استخوان خوکی که در دست انسان خوره داری باشد بی مقدارتر می شمارد . اما همین حکومت و زعامت را در مسیر اصلی و
واقعی اش یعنی به عنوان وسیله ای برای اجرای عدالت و احقاق حق و خدمت به اجتماع، بسیار مهم و مقدس می شمارد و مانع
دست یافتن حریف و رقیب فرصت طلب و سود جو می گردد، از شمشیر زدن برای حفظ و نگهداری اش از دستبرد چپاولگران دریغ
نمی ورزد . (۳)

ایشان در خطبه ۲۰۷ نهج البلاغه در مورد حقوق می فرمایند: حقوق همواره طرفینی است . از جمله حقوق الهی حقوقی است که
برای مردم بر مردم قرار داده است; آنها را چنان وضع کرده که هر حقی در برابر حقی دیگر قرار می گیرد . هر حقی به نفع یک فرد و
یا یک جمعیت موجب حقی دیگر است که آنها را متعهد می کند ; هر حقی آنگاه الزام آور می گردد که دیگری هم وظیفه خود را در
مورد حقوقی که بر عهده دارد انجام دهد .

آموزه های دینی اولین تاثیری که از خود بر جای گذاشت، بر اندیشه ها و تفکرات گروندگان آن بود ; نه تنها تعلیمات جدیدی در
زمینه جهان و انسان و اجتماع آورد بلکه طرز تفکر و نحوه اندیشه ها را عوض کرد . عدالت یکی از مسائلی است که به وسیله اسلام
حیات و زندگی را از سر گرفت و ارزش فوق العاده یافت . اسلام به عدالت، تنها توصیه نکرد و یا تنها به اجرای آن قناعت نکرد، بلکه
عمده این است که ارزش آن را بالا برد .

عدالت، رعایت حقوق دیگران و تجاوز نکردن به حدود و حقوق آنهاست، عدالت این است که استحقاق های طبیعی و واقعی در نظر
گرفته شود