پاورپوینت کامل این جا مسجد جمکران است، بهانه ای برای عاشقان مهدی(عج) ۳۰ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل این جا مسجد جمکران است، بهانه ای برای عاشقان مهدی(عج) ۳۰ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۰ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل این جا مسجد جمکران است، بهانه ای برای عاشقان مهدی(عج) ۳۰ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل این جا مسجد جمکران است، بهانه ای برای عاشقان مهدی(عج) ۳۰ اسلاید در PowerPoint :

۲۸

هوا تاریک شده است. آخرین میدان شهر را پشت سر می گذاری، ازدحام اتومبیل ها مانع
ادامه حرکتت می شود. منتظر می مانی تا هر از چندگاهی قدری از مسیر باز شود و به راه
خود ادامه دهی. از این جا تا ابتدای خیابان منتهی به مقصد، راه کوتاهی نیست، اما
ازدحام جمعیت راه را بر تو بسته است. اتوبوس های بین شهری که بعضاً مسافران در میان
صندلی هایشان ایستاده اند، بیش ترین حجم اتومبیل ها را تشکیل می دهند و در میان
آن ها سواری هایی حرکت می کنند که بر روی پلاک هایشان نام شهرهای مختلف قابل مشاهده
است: تهران، شیراز، زاهدان، اهواز، مشهد، تبریز و …

روزها، هفته ها، ماه ها و شاید سال هاست که توفیق این حضور سبز را نداشته ای و
اکنون می روی تا در انتهای این مسیر، بهانه ای برای گریستن بیابی و عقده های دلت را
بازکنی. از دور، گنبد آبی رنگ که در میان هاله ای از نور می درخشد، تو را به سمت
خود می خواند و تنها تو نیستی که امشب قدم در این مسیر گذاشته ای. از اتوبوسی که در
نزدیکی تو است، صدای دعا به گوش می رسد. یک لحظه حس می کنی این جا سرزمین مکه است و
این ها هم زائرانی هستند که در لباس احرام، تلبیه می گویند: لبیک، اللهم لبیک، لبیک
لا شریک لک لبیک، ان الحمد و النعمه لک و الملک، لا شریک لک لبیک و بعد حس می کنی
که این جا هم بوی خدا می دهد. در میان خیل آدم های فقیر و بی کسی که استطاعت حج
برایشان یک رؤیاست، شاید هم یک حاجت که امشب به خاطر آن به این جا آمده اند. در
کنار خیابان، جوانانی را می بینی که کفش هایشان را در دست گرفته و پای برهنه در
حرکتند: فاخلع نعلیک، انک بالوادالمقدس طوی.

از اتومبیل پیاده می شوی، چشم هایت هم چنان خیره به گنبد است. بی اختیار می گویی
السلام علیک یا اباصالح المهدی این جا نه مسجد سهله است و نه سرداب سامراء، این جا
میعادگاه دیگری است برای عاشقان. این جا مسجد مقدس جمکران است.

طنین دعای روح بخش توسل تمام مسجد را عطرآگین کرده است. تقریباً در تمام صحن وسیع
مسجد، زن و مرد، پیر و جوان نشسته اند و این دعا را زمزمه می کنند: یا وجیهاً
عندالله، اشفع لنا عندالله

از میان جمعیت آرام آرام می گذری. خدایا! این جا کجاست؟ محشر آدم هایی که با پای
برهنه در پی گمشده خویش، راه می پیمایند؟

جوانی در کنارت می ایستد، اشک می ریزد و زیرِ لب چیزی می گوید. دوست داری بدانی که
از کجاست. بعد می فهمی که از تهران آمده است، به عشق آقا. هرچه خواسته از او گرفته
است و تا زنده است، باز هم خواهد آمد. این ها را خودش می گوید، با همان دلِ شکسته و
چشم های خیس.

کاروان منتظران مهدی(عج) این را در پاسخ سؤالت بر روی پرچمی سبزرنگ می خوانی.
گرداگرد این پرچم، زن و مرد در حال زمزمه دعا هستند. درست مثل کسانی که در «منا»
بیتوته کرده اند. این ها «رمی جمرات» را به جا آورده اند و نفس اماره خود را در
نجوای زاهدانه شان به بند کشیده اند.

مدیر کاروان منتظران مهدی(عج) که از دولت آباد کرج عازم شده است، یازده سال است که
هر هفته سه شنبه شب به جمکران می آید و در گوشه ای می نشیند. چه همتی!

برایت مهم است بدانی که در این سال ها به دنبال چه چیزی بوده است. می گوید: تمام
زندگی ام را مدیون این راهم؛ خلق و خویم، خانواده ام و هرچه دارم. این مرد بی ریا
شیرین ترین خاطره اش را از این همه سفر، روا شدن حاجت مسافری بعد از هفده سال ذکر
می کند. خدا حاجت همه را برآورده سازد!

پیرزنی قد خمیده با کمک دخترش در حال خارج شدن از مسجد است. فقط نگاهش می کنی؛ دوست
داری از او هم بپرسی که در جست وجوی چیست، اما دلت نمی آید. ممکن است موجب آزار او
شود. برای سلامتی اش دعا می کنی و از خدا می خواهی که تو هم مثل او باشی؛ ساده و
بی ریا. عجیب است؛ هرگوشه از این مسجد برگی است از کتاب و سنت. این جا «اجماع»
عاشقانی است که سوختن را تجربه می کنند.

بازهم به گنبد نگاه می کنی. در فاصله میان تو و گنبد، حوضی است لبریز از آب زلال که
جوان ها با آن وضو می گیرند. خیره می شوی. عبور جانبازی که بر ویلچر نشسته است، خط
نگاهت را می شکند. شخصی او را در این حرکت یاری می کند. از کرمان آمده است و نخستین
حضورش در جمکران به سال های آغاز حماسه دفاع مقدس باز می گردد. عملیات رمضان در سال
۶۱ یادگار جنگ را برای همیشه با او همراه کرده است. قبل از این که او چیزی بگوید،
حس می کنی ارتباط خاصی میان بچه های جنگ و مسجد جمکران وجود دارد و او هم همین را
تأیید می کند: این جا حس می کنم همان دوران جنگ است، چون شور و عشقی که زمان جنگ در
میان مردم بود، در این جا حکم فرماست.

او که