پاورپوینت کامل سینمای اصلاحات ، هزینه ها و دستاوردها ۳۷ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل سینمای اصلاحات ، هزینه ها و دستاوردها ۳۷ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۷ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل سینمای اصلاحات ، هزینه ها و دستاوردها ۳۷ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل سینمای اصلاحات ، هزینه ها و دستاوردها ۳۷ اسلاید در PowerPoint :

۴۶

اشاره

در سینمای ما ابتذال، طی چند سال اخیر رشد داشته است. البته
معنای ابتذال را می توان از دو جهت بررسی کرد؛ یکی بازگشت به فیلم فارسی و دیگری،
نادیده گرفتن فرهنگ بومی و پشت کردن به خواسته های مردم و تامین خواسته های اقلیت
محدود می باشد.

یکی از منتقدان درباره فیلم های عشقی به اصطلاح سه ضلعی و در
اعتراض به این که رابطه ضلع سوم، برای تشدید بار دراماتیکی، حتماً باید نامشروع
باشد می نویسد:

“جذابیت های آن مثلث های عشقی به این است که خارج از چارچوب
ازدواج و خانواده باشد

با اکران آثار تولیدی سینمای ایران در سال گذشته تا اواخر سال
جاری، پرونده سینمای موسوم به اصلاحات بسته خواهد شد. هشت سال، اصلاح طلبان بر این
سینما مدیریت کردند. ارزیابی این عملکرد، به لحاظ اهمیت مقوله سینما و اثرهای تعیین
کننده آن در حوزه تربیتی ، اخلاقی و سیاسی، حق مشروع هر شهروند و منتقدی است.
تغییرهای پی در پی در ساختار مدیریتی ارشاد و معاونت های سینمایی طی این سال ها،
تاکید دوچندانی است بر اهمیت این مقوله. در مقایسه با بخش های دیگر مدیریت کلان،
این صندلی، داغ تر از دیگر صندلی ها از سوی منتقدان به چالش کشیده شد.

استیضاح زود هنگام مهاجرانی به عنوان وزیر ارشاد و جلب اعتماد
دوباره مجلس و در نهایت، تکرار چالش و برکناری او از وزارت ارشاد و در پی آن
تغییرات در معاونت سینمایی، گواه بر اهمیت این جایگاه است. در دوره اصلاحات، ارشاد،
بیش از همه وزارت خانه ها در معرض انتقاد، اعتراض و حساسیت قرار گرفت.

می کوشم در این جا تنها در حوزه مدیریت سینمایی، به آن چه طی
این هشت سال گذشت، بپردازم و از نگاه کسی که دستی بر این آتش دارد، این سینما را به
لحاظ دست آوردها و هزینه هایی که به جای گذاشت، مورد نقد و بررسی قرار دهم.

* سینمای غیرسینمایی

انتخاب شدن آقای خاتمی به ریاست جمهوری، برای اهالی سینما و
مطبوعات سینمایی، گونه ای ذوق زدگی غیرمنتظره به همراه داشت. ناگزیرم به بخشی از
موضع گیری های مطبوعات سینمایی در این خصوص اشاره کنم. این موضع گیری ها در واقع
بیا ن گر این ادعا است که سینمای این دوره تا چه میزان، موضوعیت خود را بیرون از
موضوع سینما و در بستر مولفه های غیر سینمایی جست وجو می کند.

ماه نامه «گزارش فیلم» به سردبیری هوشنگ اسدی و همسرش، از
بقایای حزب منحله توده در استقبال از این انتخاب به بهانه تغییر و تحولات آینده در
حوزه سینما، کلیت نظام را به چالش می کشد. این ماه نامه با تعبیر انقلاب آرام و دوم
درباره انتخابات سال ۷۶ می نویسد:

سینمای ایران

«سینمای ایران، ناگهان وارد مرحله تازه ای شده است. انتخابات
ریاست جمهوری که می توان آن را به انقلاب آرام تعبیر کرد، اولین نشانه های خود را
در جامعه و سینما آشکار می کند؛ گذر از استبداد قبل از انقلاب به جامعه مدنی و
جایگزینی قانون به جای تصمیمات فردی.» ۱

ماه نامه «سینمایی فیلم» که از ابتدای انتشار، به نوعی در ترویج
سینمای موسوم به گلخانه ای و جشنواره ای، ارگان رسمی سیاست های مدیران سینمایی است
پا را از این فراتر می گذارد و در این باره می نویسد:

«آیا در سراسر تاریخ سینمای ایران، روزی مهم تر از روز دوم
خرداد سال ۷۶ به یاد دارید؟ آیا پدیده مشابهی را در این هفت دهه می شناسید که حتی
به اندازه یک دهم پدیده دوم خرداد، بر سینمای ایران تاثیر گذاشته و عزت و سربلندی
این سینما را باعث شده باشد؟»۲

* هنجارشکنی و ابتذال

اما ببینیم این به اصطلاح رنسانس سینمایی در طول هشت سال، چه
دست آوردهایی به جا گذاشت. واقعیت این است که این سینما، صرف نظر از هنجارشکنی های
اخلاقی و فکری، حتی در حوزه صنفی نیز نتوانست رضایت اهالی سینما را جلب کند.
وعده های «سیف الله داد» در آغاز معاونت او مبنی بر ساخت سیصد سالن سینمای جدید در
ظرف دو سال، در نهایت منجر به بسته شدن بیش از یکصد سالن، به خاطر ریزش تماشاگر شد.
گیشه ها در پرتو ساخت فیلم های هنجار شکن و تعرض آشکار به اخلاقیات خانواده ها و
ترویج روابط بی حد و مرز دختران و پسران، از سوی خانواده ها تحریم شدند. این روند،
به جایی رسید که اعتراض اهالی سینما را نیز به همراه داشت.

* اعتراض اهالی سینما

رضا میرکریمی (کارگردان) پیرامون رشد ابتذال در سینمای موسوم به
دوم خرداد می گوید:

«در سینمای ما ابتذال، طی چند سال اخیر رشد داشته است. البته
معنای ابتذال را می توان از دو جهت بررسی کرد؛ یکی بازگشت به فیلم فارسی و دیگری،
نادیده گرفتن فرهنگ بومی و پشت کردن به خواسته های مردم و تامین خواسته های اقلیت
محدود می باشد.» ۳

ابراهیم حاتمی کیا

ابراهیم حاتمی کیا نیز در باره شیوع ابتذال در این دوره
می گوید:

«آقای «داد» چیزی جز ابتذال به سینمای ایران هدیه نکرد و رشد
ابتذال را سریع تر کرد.» ۴

نیکی کریمی

نیکی کریمی، بازیگر سینمای ایران در اعتراض به این روند اعلام
می کند حاضر نیست به این حرفه ادامه دهد . او در این باره می گوید:

“ابتذال در فیلم نامه ها و فیلم های ما وجود دارد. احساس
می کنم این فضا توهینی به تمام بازیگران سینما است. برای همین دیگر در فیلم ها بازی
نمی کنم.» ۵

محمد رضا اعلامی

محمد رضا اعلامی، کارگردان سینما، این رویکرد را با واژه ارتجاع
توصیف و در باره آن می گوید:

«متاسفانه تمام مسائل جامعه را گذاشته ایم کنار و فقط به مسائل
زن و مرد رسیده ایم و پرداختن به این مسائل را آوانگارد، جسارت و آزادی بیان نام
می نهیم؛ در حالی که این گونه حرکات، در اصل یک نوع ارتجاع است. موضوعی که امروز در
سینمای ایران به عنوان جسارت فیلم ساز مطرح می شود، همان چیزی است که در گذشته از
آن به عنوان ضد ارزش و ابتذال یاد می کردیم.» ۶

جواد شمقدری

جواد شم