پاورپوینت کامل «مامانی» ؛ همان «دا» است!;مصاحبهای خواندنی با فرزند خانم سیده زهرا حسینی، راوی کتاب «دا» ۲۳ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل «مامانی» ؛ همان «دا» است!;مصاحبهای خواندنی با فرزند خانم سیده زهرا حسینی، راوی کتاب «دا» ۲۳ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۳ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل «مامانی» ؛ همان «دا» است!;مصاحبهای خواندنی با فرزند خانم سیده زهرا حسینی، راوی کتاب «دا» ۲۳ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل «مامانی» ؛ همان «دا» است!;مصاحبهای خواندنی با فرزند خانم سیده زهرا حسینی، راوی کتاب «دا» ۲۳ اسلاید در PowerPoint :

۳۳

شاید این بار، دهمین تماسم باشد که ایشان در منزل تشریف ندارند. در همین دفعه ی آخری ست که باز هم وقتی او تلفن را جواب می دهد و نبودن مادرش را با گفتن؛ «تشریف ندارند و نمی دانم کی می آیند» برایم توضیح می دهد، ناخودآگاه می پرسم که؛ «یعنی خانم حسینی را؛ مادرتان را شما اصلا در خانه نمی بینید؟» و همین خنده در پاسخش است که من را مصمم می کند که اصلا از خود او مصاحبه بگیرم… فاطمه فرهان خواه متولد ۱۳۶۸ است و یا به قول خودش؛ «درست بیست سال دارم!» او دختر دوم خانم سیده زهرا حسینی؛ راوی کتاب «دا»ست. علوم ارتباطات می خواند و لابد همین است که خیلی صمیمانه پاسخم میدهد. گرچه نباید جنوبی بودن او و در نتیجه این گرمی برخوردش را فراموش کرد که او هم بوی کوی طالقانی را می دهد، بوی روزهای مقاومت، بوی دایی محسن و دایی منصور و دایی سعید و خاله زینب و البته «دا» را، حتا اگر در تهران متولد شده باشد!

او یک نسل سومی است؛ یکی از همان چشم و گوش هایی که مثل همه ی ما نسل سومی ها فقط دیده و شنیده اما… باید او را نیزخواند که دختر «دا»ی دیروز، «مامانی» امروز این دختر است!

**

شما همیشه مادرتان را این قدر کم در خانه نمی بینید؟

بله! سرشان خیلی شلوغ است. ما هم باید ایشان را با وقت قبلی ببینیم. (می خندد)

بعد از انتشار کتاب «دا» سرشان این طور شلوغ شد؟

بله! چون مرتب دعوت شان می کنند و سفر هم زیاد می روند. برای همین دعوت ها، وقتی هم که خانه می آیند ناخوش احوال می شوند و گاهی در بیمارستان هم بستری می شوند.

شما هم که حتما «دا» را خوانده اید؟ «دا» را که خوانده ام. اگر چه ما قبل از انتشار کتاب «دا» بارها از زبان مادرم خاطراتش را شنیده بودیم.

خرم شهر را دوست دارید؟

خیلی زیاد.

تا حالا خواستید که در آن جا زنده گی کنید؟

ببینید وضعیت خرم شهر برای زنده گی اصلا مساعد نیست. به خصوص برای چون مایی که از همان اول در تهران زنده گی کردیم حالا تحمل این همه مشکلات برای مان سخت است. در آن جا نه گاز هست و نه حتا آب آشامیدنی سالم. با همه ی علاقه ای که نسبت به خرم شهر دارم که بخش زیاد این علاقه به خاطر علقه ی خاطر مادرم است نسبت به این شهر، اما برای زنده گی خیلی مشکلات دارد. (مصاحبه کننده: هنوز خرم شهر در مقاومت است انگار!)

خرم شهر که برای سفر می روید؛ به کوی طالقانی؛ همان محله ی مادرتان، هم رفته اید؟

بله! چون در همان خانه، دایی بزرگم، دایی محسن زندگی می کند و قبل از ایشان هم دایی منصور آن جا بود که حالا دو کوچه بالاتر رفته اند.

دا چه طور است؟ الآن پیش شما زند گی می کند؟

ما به ایشان می گوییم مامانی. نه! مامانی خودشان که خانه دارند. پیش دایی کوچکم، دایی سعید و گاهی هم پیش خاله ی کوچکم، خاله زینب و یا پیش ما هستند.

ایشان هم مثل مادرتان، هنوز با خاطرات خرم شهر زند گی می کنند؟ خیلی زیاد، بعضی اوقات که اسم دایی علی و یا پدربزرگم را می آورند خیلی ضجه می زنند و با اصطلاحات خودشان حرف می زنند و مویه می کنند. مامانی (دا) خیلی سختی کشیده است، با از دست دادن عزیزانش. (صدایش مثل قبل چندان هم شاد نیست دیگر!)

دا و یا همان مامانی شما، هنوز به خرم شهر که می روند حتما؟

در سال چند باری می شود که می روند. خانه ی دایی هایم و یا خانه ی دایی نادعلی که در آبادان هستند. ولی خب چون بیماری دارند و خیلی ناتوان هستند دیگر نمی توانند مثل سابق چندان مسافرت بکنند.

نظر دیگر اعضای خانواده خودتان و یا دایی ها و خاله ها درباره «دا» چگونه بوده است؟

همه ی ما با این مسائل به نوعی درگیر