پاورپوینت کامل «کی داده، کی گرفته»های ناپلئونی! ۲۸ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل «کی داده، کی گرفته»های ناپلئونی! ۲۸ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۸ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل «کی داده، کی گرفته»های ناپلئونی! ۲۸ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل «کی داده، کی گرفته»های ناپلئونی! ۲۸ اسلاید در PowerPoint :

مقدمه

بدون شک «مهریه» و میزان آن، یکی از موضوعاتی است که هنگام ازدواج ذهن دو خانواده عروس و داماد را تا حد زیادی به خود مشغول می کند. چنان که در حال حاضر اغلب خانواده ها در تعیین مهریه دچار سردرگمی هستند و نمی دانند بر چه مبنایی باید مهریه را تعیین کنند.

در بیش تر مواقع دیده شده که دو خانواده سعی می کنند طی یک چانه زنی مستمر، به یک توافق بینابین در این زمینه برسند که این کار معمولا توأم با آزردگی خاطر بوده و همین مسئله بعدها باعث ایجاد کدورت بین طرفین می شود.

مهریه از سنت های حسنه دین ماست که در طول زمان دچار تغییرات فراوانی در شکل و محتوای خود شده و متاسفانه امروز بیش از آن که باعث پایداری ارتباط یک زوج باشد، خود به دلیل اصلی خیلی از جدایی ها تبدیل شده است.

این مطلب سعی دارد پس از نگاهی گذرا به تاریخچه پیدایش مهریه، با نگاهی به دیدگاه های کارشناسان قضایی و روانشناسان زبده، به آسیب شناسی این مقوله در اجتماع امروز ما بپردازد.

گزارش

می گویند در ادوار ماقبل تاریخ که بشر به حال توحش می زیسته و زندگی شکل قبیله ای داشته، به علل نامعلومی ازدواج با همخون جایز شمرده نمی شده است و جوانان قبیله که خواستار ازدواج بوده اند، به ناچار از قبیله دیگری برای خود همسر انتخاب می کردند.

در آن دوره ها مرد به دلیل این که به نقش خود در تداوم نسل واقف نبوده، فرزندان را به عنوان فرزند همسر خود می شناخته نه به عنوان فرزندان خود! فرزندان هم خود را فرزند زن می دانسته اند نه فرزند مرد، بنابراین نسب از طریق مادران شناخته می شد نه از طریق پدران. مردان در آن دوره موجوداتی عقیم و نازا به حساب می آمده اند و پس از ازدواج به عنوان یک طفیلی (که زن فقط به رفاقت با او و به نیروی بدنی او نیازمند است) در میان قبیله زن به سر می برده اند. این دوره را دوره «مادرشاهی » نامیده اند.

پایان دوران مادرشاهی

اما دیری نپایید که مرد به نقش خود در تداوم نسل واقف شد و خود را صاحب اصلی فرزند شناخت. بنابراین زن را تابع خود کرد و ریاست خانواده را به عهده گرفت و به اصطلاح دوره «پدرشاهی » آغاز شد.

در این دوره نیز ازدواج با همخون جایز شمرده نمی شد و مرد ناچار بود از میان قبیله دیگر برای خود همسر انتخاب کند و به میان قبیله خود بیاورد. چون همواره حالت جنگ در میان قبایل حکمفرما بود، انتخاب همسر از راه ربودن دختر صورت می گرفت! تدریجا که صلح جای جنگ را گرفت و قبایل مختلف توانستند همزیستی مسالمت آمیز داشته باشند، رسم ربودن زن منسوخ شد.

بعد از آن مرد برای این که دختر مورد نظر خود را به چنگ آورد، به میان قبیله دختر می رفت، اجیر پدر زن می شد و مدتی برای او کار می کرد. پدر زن هم در ازای خدمت داماد، دخترش را به او می داد و او دختر را به میان قبیله خودش می برد.

این رسم ادامه یافت تا این که ثروت زیاد شد و به مرور، مرد دریافت به جای این که سال ها برای پدر عروس کار کند، بهتر این است که یک جا هدیه لایقی تقدیم او کند و دختر را از او بگیرد. و از همین جا بود که «مهر» پیدا شد.

مهریه؛ از دیروز تا امروز

مردها از همان وقتی که سیستم «مادرشاهی » را ساقط کرده و سیستم «پدرشاهی » را بنا نهادند، زن ها را در حکم برده های اجیر و مزدور خود نگاه می کردند و به آن ها استقلال اجتماعی و اقتصادی نمی دادند! محصول کارها و زحمات زن همیشه متعلق به پدر یا شوهر بود و زن حق نداشت به اراده خود شوهر انتخاب کند و به اراده خود و برای خود فعالیت اقتصادی و مالی داشته باشد.

حالا اگر نگاهی بیاندازیم به تفاوت های فراوانی که از آن دوران تا امروز در زمینه نوع نگاه به زنان و میزان مشارکت های اجتماعی و اقتصادی آن ها در اجتماع به وجود آمده، می توانیم نتیجه بگیریم که نگاه به مهریه و تعیین میزان آن در میان خانواده های امروزی باید به شکل دیگری انجام بگیرد.

براساس قوانین جاری در کشور ما، مهریه مالی است که مرد در هنگام عقد ازدواج ـ به رسم هدیه ـ به زن می پردازد یا متعهد به پرداخت آن می شود. مهریه می تواند عین باشد یا دِین، منفعت باشد یا عملی معین، حال باشد یا مؤجل. در واقع امتیازی است به نفع زن در عقد ازدواج. آیات و احادیث و روایات فراوانی این حق را تأیید، حمایت و تضمین کرده اند تا آن جا که اگر مردی به هر دلیلی قصد شانه خالی کردن از ادای دین را حتی در دل بکند، یا به نحوی بر زن سختگیری کند تا مهریه