پاورپوینت کامل ناز و نیاز (شرح دعای مکارم الاخلاق) ۲۸ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل ناز و نیاز (شرح دعای مکارم الاخلاق) ۲۸ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۸ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل ناز و نیاز (شرح دعای مکارم الاخلاق) ۲۸ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل ناز و نیاز (شرح دعای مکارم الاخلاق) ۲۸ اسلاید در PowerPoint :

۳

خدایا مرا دریاب!

«خدایا، سینه ام به دردی سنگین می سوزد و اندوهم رو به فزونی می نهد. زنجیر وابستگی ها
در بندم می فشارد و آرزوهای دور و دراز از هر سودی بازم می دارد. دنیا به نیرنگ و نفْس به
بدخواهی فریبم می دهد».

حذر از پیروی نفس که در راه خدای

مردم افکن تر از این غول بیابانی نیست

سعدی

مولای من، معبود من، نه این تن ناتوان همراهی ام می کند و نه نفس سرکش و بدخواه رامم
می شود. نه دنیا دست از من برمی دارد و نه شیطان به وسوسه اش پایان می دهد. هر روز
می گذرد و جسمم به ناتوانی خو می کند و روحم نیز به تیرگی می گراید و به ناخرسندی ات
سنگین می شود… و من تنها به امید تو دل خوش دارم؛ تو که طبیب همه دردهای منی و از
دردم آگاهی و از دوای دردم نیز. صلاح مرا تو می دانی و بر درمان من توانایی. من نه از تمامی
دردهای خود باخبرم و نه به درمان خود توان مند. دست به دامان کرم تو آویخته ام، در حالی
که نوای مولایم علی علیه السلام در گوشم هست که فرمود:

اگر مردم، هنگامی که نقمت و بلا بر آنان وارد آید و نعمت از دست شان برود، متوجه خدا
شوند و با صدق نیت و از صمیم قلب او را بخوانند، خداوند نعمت های از دست رفته را به
آنان برمی گرداند و همه مفاسدشان را اصلاح می کند.

پس ای مهربان، ای رحیم، مرا هرگز لحظه ای به خود وامگذار و در همه لحظه هایم، در همه
امور دنیایی و آخرتی ام عنایت و لطفت را بر من فروبار و از لغزش و فساد و زیان در امانم دار.

جسمم را از دردها و فرسودگی ها رو به سلامت آر و روحم را از تیرگی گناه و غفلت و
شک، در امان دار. در هر قدم که پای کج نهادم، تو به راه راستم کشان و در هر عمل که به خطا
دست بردم، تو به صلاحم آور.

الهی، مگذار که در فساد و خطا رو به تباهی روم. مرا از خود مران و لطف خویش از من
مدار. به قدرت خود عیب هایم را اصلاح کن، از چنگ نقص هایم رهایی ام ده و «هر آنچه از
فساد و نادرستی در من است، رو به صلاح و درستی آور».

پیام متن:

۱. صلاح واقعی را خدا می داند، پس باید از او مدد خواست.

۲. در این عبارت از دعا، حضرت هم صلاح جسم را طلب کرده است و
هم صلاح روح را.

کفایتم فرما!

دنیا سخت مرا سرگرم خود می کند و گویی چاره ای از آن نیست؛ غذایی باید و پوشاکی و
سرپناهی. از قانون دنیا راه فراری نیست. زمان به شتاب می گذرد و کارها با همه آسانی ها و
دشواری هایش باید انجام شود. حتی اگر دل با دنیا نباشد، گویی جسم مشغول دنیاست و هر
چند که روح و جان طلب صعود تا آسمان وصل کند، جسم در قفس دنیا گرفتار است.

جان گشوده سوی بالا، بال ها

تن زده اندر زمین چنگال ها

مولانا

هر صبح باید در پی کسب روزی بود و هر روز به کار باز کردن گرهی که دنیا به کار
می زند، حال آنکه روح، متصل بودن به خاک را نمی پسندد و در کار دنیا بودن را روا نمی دارد.

ای خدای بزرگ و ای معبود مهربان، تنها به قدرت و حکمت توست که پیمودن راه سهل
است و می توان گره از کار فروبسته این جهان گشود و دل را از نگرانی های دنیا خلاصی داد.
لطیفا، بخشایشگرا، من به جایگاه روزی خود آگاه نیستم، در طلب روزی ام حیرانم و
سرگردان و خوب می دانم که تو از روزی من آگاهی. اسباب روزی من هرچه باشد، به قدرت
توست؛ تویی که روزی ام را مقدر می کنی و سبب آن را به مهر برمی انگیزی. پس ای عزیز، مرا
در طلب چیزی که برایم مقدر نموده ای، به سختی میفکن و راه رسیدن به آن را برایم سهل و
آسان قرار ده.

یا کافی المُهِمّات، تو کفایت کننده همه امور کوچک و بزرگ منی. گره از صدها مشکل حل
نشده ام بگشا و اندوهش را از دلم بزدای، اندوهی که لحظه هایم را صرف خود می کند و ذهنم را در
جست وجوی راه گشایش آن غرق می سازد و مرا از یاد تو و از آمدن به سوی تو باز می دارد.

«ای گشاینده اندوه و ای زداینده غم، ای بخشنده دنیا و آخرت، ای مهربان در دنیا و مهربان در
آخرت، اندوهم را بزدای و غم از دلم بردار» و «هر چه مرا به خود مشغول می دارد، کفایت کن».

پیام متن:

۱. خداوند مسبب الاسباب است و کفایت کننده همه امور کوچک و
بزرگ دنیا و آخرت.

۲. در این دعا، حضرت از خدا می خواهد که مشغله هایش را کفایت کند
تا از عمرش بیشتر در راه تکامل بهره بجوید.

آن گونه ام قرار ده که پاسخ گوی اعمالم باشم!

روز می گذرد و شب می آید و از پی اش صبحی و شامی دیگر و من چنان به کار خویش غرقه و
از خو