پاورپوینت کامل خود شکوفایی روحی و عوامل آن ۳۰ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل خود شکوفایی روحی و عوامل آن ۳۰ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۰ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل خود شکوفایی روحی و عوامل آن ۳۰ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل خود شکوفایی روحی و عوامل آن ۳۰ اسلاید در PowerPoint :

۴۷

مفهوم شناسی خود شکوفایی و برخی آثار آن

شکوفایی، در لغت به معنای گشودن، شکافته شدن و از خود بیرون آمدن است و در اصطلاح، به رشد
همه جانبه روح و جسم و روان به صورت هماهنگ و یکنواخت گویند.

همان گونه که میان دانه ای که در زیر خاک پنهان شده و دانه ای که رشد کرده و شکوفا و به بوته
گلی بسیار زیبا تبدیل شده، تفاوت های بسیاری است، میان انسانی که به شکوفایی دینی رسیده و
انسانی که از نظر روحی در همان مرحله نخستین باقی مانده و رشدی نکرده، تفاوت های بسیاری
است.

آبرهام مازلو می گوید:

افراد خودشکوفا، هیچ گاه مضطرب نیستند، احساس ناایمنی نمی کنند، احساس بی ریشه گی
یا انزوا نمی کنند، آنها احساس نمی کنند که دیگران به نظر تحقیر به آنها نگاه می کنند و
همچنین احساس فلج کننده حقارت یا بی ارزشی نمی کنند. فرد خودشکوفا آسان تر در
قالب خود قرار می گیرد تا دیگران. رسیدن به خود شکوفایی، نشان دهنده رسیدن به
بالاترین درجه سلامت روان است. افراد خودشکوفا به طور سازنده و فزاینده به سوی
رشد و کمال گام بر می دارند و در مقابل شرایط ناموفق و ناراضی زندگی، تسلیم
نمی شوند.

از دیدگاه اسلام، خودشکوفایی، معنای ارزشی و اخلاقی ژرف و گسترده ای دارد که از هر سخنی
بهتر در این باره، بیان خداوند در قرآن کریم است که افراد خودشکوفا و آنها را که روح خود را بر اثر
پالایش به شکوفایی رساندند، رستگاران جهان می خواند و می فرماید: «قَدْ اَفْلَحَ مَنْ زَکّیها؛ این چنین
رستگار شده است، کسی که نفس خود را از آلودگی ها پالایش کرد». (شمس: ۹)

پیام متن:

خودشکوفایی، یعنی رسیدن به تعالی روح که نشانه سلامت و رشد انسان و عامل برتری
روحی او از دیگر موجودات است.

خود شکوفایی، در سخن اهل بیت علیهم السلام

اگر انسان اخلاق خود را از ناخالصی ها و جان خود را از ناپاکی ها بیالاید، استعداد معنوی او شکوفا و
دریچه عالم ملکوت به روی او گشوده می شود.

حضرت علی علیه السلام در این باره می فرماید:

انسان به گونه ای آفریده شده است که نفس ناطقه ای دارد و اگر آن نفس را به وسیله علم و
عمل تزکیه [شکوفا] کند، به جوهرهای نخستین علت هایش می رسد و اگر مزاج نفس ناطقه
به سرحد میانه روی رسید و از چیزهایی که با روحانیتش ضدیت دارد و جدا شد، به تحقیق
که با هفت آسمان محکم و استوار شرکت جسته است.

از امام صادق علیه السلام نیز در این باره نقل است:

علم در آسمان نیست تا بر شما فرود آید و در دل زمین نیست تا برای شما از دل خاک
برآید، بلکه در اندرون دل های شما پنهان است. اخلاق خدایی را به خود بگیرید تا برای
شما آشکار شود.

همان گونه که در سخن مولا علی علیه السلام اشاره شد، علم و عمل، روح انسان را شکوفا و او را آسمانی
می کند و بنا به فرموده امام صادق علیه السلام : نوعی از دانش ـ ربّانی ـ نیز وجود دارد که تنها بر اثر
خودشکوفایی برآمده از آراستگی به اخلاق خدایی، چون سرچشمه ای، از نهاد آدمی می جوشد و او را
سیراب می کند.

پیام متن:

خودشکوفایی، آدمی را ملکوتی می کند و او را از دانش های خدایی که به منزله «اسرار
مگو» است، بهره مند می کند.

خودشکوفایی، از نگاه مولوی

یکی از موضوع های مطرح شده در مثنوی، مسئله خودشکوفایی است. از نگاه مولوی، انسان از نقطه
آغازین آفرینش خود که مرحله جمادی است، به تدریج گونه هایی از خودشکوفایی را تجربه می کند.
به این صورت که بر اثر شکوفا شدن، از جهان جمادی وارد جهان نبات می شود و آن گاه شکوفاتر شده
و به جهان حیوانی وارد می شود. سپس به عالم فرشتگان می رسد و در نهایت، به اوج خودشکوفایی
که دیدار خداوند باشد، توفیق می یابد. سروده های مولوی در این باره چنین است:

از جمادی مُردم و نامی شدموز نَما مُردم به حیوان بر زدم

مُردم از حیوانی و آدم شدمپس چه ترسم کِی ز مردن کم شوم

حمله دیگر بمیرم از بشرتا برآرم از ملایک بال و پر

وز مَلَک هم بایدم جستن ز جوکُلُّ شَیْ ءٍ هالِکْ اِلاّ وَجْهُهُ

پس عدم گردم عدم چون ارغنونگویدم که: انّا الیه راجعون

برخی عوامل خودشکوفایی

۱. پالایش نفس از ناخالصی ها

تزکیه، به معنای رشد و نمو دادن روح و جان است که ثمره پاک سازی از آلودگی هاست و این رشد و
نمو ادامه می یابد تا انسان را به خودشکوفایی برساند.

تزکیه نفس، میل و رغبت به کار نیک را در انسان تقویت می کند، تیرگی ها را از انسان می زداید و
یاد خدا را در وجود آدمی زنده می دارد و این گونه، انسان را در مسیر خودشکوفایی قرار می دهد.

شکوفایی نفس، در گرو پاک نگاه داشتن آن از آلودگی هاست. نفس آلوده، همانند مزرعه ای پر از
علف های هرز است. همان گونه که کشت در صورت رو به رو شدن با علف های هرز به بار نمی نشیند و
شکوفا نمی شو