پاورپوینت کامل ناز و نیاز (شرحی بر دعای مکارم الاخلاق صحیفه سجادیه) ۲۴ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل ناز و نیاز (شرحی بر دعای مکارم الاخلاق صحیفه سجادیه) ۲۴ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۴ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل ناز و نیاز (شرحی بر دعای مکارم الاخلاق صحیفه سجادیه) ۲۴ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل ناز و نیاز (شرحی بر دعای مکارم الاخلاق صحیفه سجادیه) ۲۴ اسلاید در PowerPoint :

۳

به هوای مرتع سبز دل

خدایا، به کدام توان، خشم تو را تاب آورم و به کدام چاره از گناهم بگریزم؛ جز از راه امید به تو، نیازمندی به تو و تکیه بر تو!

ای همه هست من، هر چه هست تویی. این بنده تو نه توان خشم و بی مهری تو را دارد و نه تاب دوری تو را.

شیطان را ببین که چه فریب کارانه و پرفتنه به سویم رو می کند و از پشت سر و از رو به رو و از چپ و راست به سویم می آید.۱ قسم خورده تا اغوایم کند۲ و دلم را چراگاه خویش سازد تا در بوستان دلم، بوته های یاد تو را به دندان کینه و فتنه، از ریشه برکنَد.

مولای من، شیطان بر آن دل تسلط دارد که از عطر ایمان به تو لبریز نباشد۳ و رنگی از دوستی شیطان در خود داشته باشد.۴

الهی، بنگر دل لرزان مرا که از وسوسه های شیطان در هراس است و ببین پیشانی عبودیتم را که بر خاک بندگی تو افتاده است، بدان امید که از شر شیطان، پناهم دهی، و مرا در امانم داری.

الهی، آنان که ایمان آورند و در راه تو بکوشند، سزاوار امیدواری به لطف تواند.۵ من اگر سزاوار نیستم، آرزومندم و محتاج. ای بزرگ پروردگار! «تا آن دم که در جامه طاعت توام، زنده ام بدار و آن گاه که دلم چراگاه شیطان شد، جانم بگیر؛ پیش از آنکه سزاوار دشمنی تو گردم یا خشم تو بر من چیره آید».۶

پیام متن:

۱. دلی که سرشار از عطر ایمان نباشد، مغلوب شیطان است.

۲. زندگی در پرتو عبودیت حق معنادار است و اگر لحظه های زندگی آدمی، چراگاه شیطان باشد، پست و بی ارزش است.

طهارت از بدی ها و عیب ها

الهی، آن که از عیب و نقص مبراست، تویی. تنها تویی که از بدی ها منزهی و از زشتی ها دوری.وتو نور محضی و پاکی مطلق. بنده تو به همان اندازه که از تو دور بماند، گرفتار تاریکی ها و کدورت ها می شود و به همان مقدار که از یاد تو غافل بماند، در گل و لای عیب ها و نقص ها فرو می رود و من، این بنده حقیر تو که خود را در گرداب خواسته های دنیایی غرقه ساخته، آن قدر از تو دور شده ام که غبار گناهان و خطاها، چشمان دلم را از دیدن حقایق پوشانده است، آن قدر که از عیب های خویش بی خبرمانده ام.

پروردگارا! ای هماره آگاه از درد من و درمان من، اینک به دامان تو آویخته ام که اگر تو به یاری ام اراده کنی، به یقین، راهی برای پاک شدنم هست و چشم امید به عنایت تو دوخته ام که تنها به مدد تو می توانم از تاریکی به روشنی درآیم.

الهی، پیام آور تو ـ که درود تو بر او باد ـ چنینم وعده داد که اگر خدا خیر بنده ای را بخواهد، او را دین شناس می کند، به امور دنیایی بی اعتنایش می دارد و به عیب ها و نقص های خویش بینا.۷

ای پاک ترین، من همیشه تو را به خیر و نیکی ات، به عطا و احسانت و به رحمان و رحیم بودنت ستوده ام. ای بزرگ مهربان، پیش از آنکه دیگران بدی هایم را شماره کنند، پیش از آنکه خلق از نقص های من پرده بردارند و پیش از آنکه مرا به زشتی هایم نکوهش کنند، تو دست طلب یاری ام را بگیر و بر من از خیر و رحمتت نظری کن. «زشتی هایم را بشوی و از نیکی سرشارم کن و در من خصلتی که مایه عیب جویی دیگران باشد، فرو مگذار مگر آنکه اصلاحش کنی و به نیکی بَدَلش گردانی».۸

پیام متن:

۱. بینا بودن بر عیب های خود، مرتبه ای است که خداوند متعال تنها به برخی از بندگانش عنایت می کند.

۲. با امید به یاری پروردگار، می توان خصلت های ناپسند را به نیکی و زیبایی بدل کرد.

۳. مؤمن پیش از آنکه دیگران عیب ها و بدی هایش را دریابند، خود برای درمان آن می کوشد.

بندگی خدا ـ رفتن از تاریکی ها به سوی نور

خدایا! خطاکارم و روسیاه، فرومانده ام و شرمسار، ولی ای عزیز، هر چه ام و هر که ام، بنده توام؛ بنده ای که به سوی تو رو کرده و به درگاه تو آمده ام. در دلم ایمان به تو موج می زند، حتی اگر گاهی فریب نفس و فتنه شیطان، عملم را به تباهی کشاند. بر آنم که تو را همیشه در سرم زنده نگاه دارم، حتی