پاورپوینت کامل رسالت خانواده و رسانه در پرورش فرزندان کارآفرین ۶۹ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل رسالت خانواده و رسانه در پرورش فرزندان کارآفرین ۶۹ اسلاید در PowerPoint دارای ۶۹ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل رسالت خانواده و رسانه در پرورش فرزندان کارآفرین ۶۹ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل رسالت خانواده و رسانه در پرورش فرزندان کارآفرین ۶۹ اسلاید در PowerPoint :

چکیده

کارآفرینی از محورهای اصلی رشد و توسعه است و با توجه به کثرت نیروی جوان جامعه، یکی از دغدغه های اساسی در کشور، ایجاد اشتغال مولّد برای جوانان است که باید با برنامه ریزی دقیق، بستر لازم را برای کارآفرینی و نوآوری آنان فراهم آورد. پس از خانواده و نهادهای حکومتی، رسانه در تحقق این رسالت خطیر نقشی انکارناپذیر، بر عهده دارد.

فضای مطلوب درون خانواده و همراهی رسانه این امکان را به فرزندان می دهد تا با گسست از عادت ها و باورهای ناقص خود در پی تغییر اندیشه و سپس عملکرد خود در روند کارآفرینی و فعالیت اقتصادی باشند. در کنار آن، کمک به توان مندسازی فرزندان با یادگیری فن آوری های جدید و افزایش مهارت افزایی در فرزندان نیز اهمیت دارد که با حضور والدین در کنار فرزندان برای را ه اندازی و اداره کسب و کار اقتصادی و آموزش های رسانه ای محقق می شود.

در این مقاله، نقش خانواده در نهادینه کردن فرهنگ کارآفرینی و هدایت فرزندان در تعیین مسیر شغلی، بررسی شده است. در ادامه، با نگاهی به تأثیرات گسترش فرهنگ کارآفرینی بر خانواده و جامعه و لزوم توان مندسازی و بهره گیری از فن آوری های نوین، به منظور افزایش قابلیت های کارآفرینان، نقش رسانه در تقویت کارآفرینی خانواده و مقابله با موانع تبیین شده است

مقدمه

هم اکنون، کشورها به اهمیت کارآفرینی به عنوان راهی برای رشد اقتصادی، رقابت و ایجاد کار پی برده اند و جایگاه آن در توسعه شناخته شده است. در عرصه جهانی، افراد خلّاق، نوآور و مبتکر به عنوان کارآفرینان، منشأ تحولات بزرگی در زمینه صنعتی، تولیدی و خدماتی شده اند و از آنان به عنوان قهرمانان ملی یاد می شود. (شاه حسینی، ۱۳۸۳: ۷۴)

خانواده، این واحد به ظاهر کوچک اجتماعی از ارکان و نهادهای اصلی هر جامعه به شمار می رود. در واقع، خانواده را باید خشت بنای جامعه دانست و مهد پرورش اندیشه و اخلاق و تعالی روح فرزندان به حساب آورد. (سیف، ۱۳۸۶: ۵)

اگر خانواده را از دیدگاه نهادی بررسی کنیم، درمی یابیم که خانواده از نظر کمّی و کیفی می تواند کانون اصلی اندیشه، کار و تلاش و پرورش روحیه خلّاقیت و کارآفرینی در فرزندان باشد. تحقق این مهم، مستلزم توجه ویژه والدین به ابعاد و ساحت های حیات فردی فرزند از هنگام تولد تا زمان تکوین شخصیت اوست.

وقتی پدر و مادر همچون الگویی تلاش گر و مؤثر در عرصه کار و تولید در جامعه ظاهر شوند، کارکردهای مثبت ناشی از فعالیت و وجدان کاری آنان، فرزندان را به سمت و سویی تشویق می کند تا ذهن خود را به صورتی منسجم و ثمربخش به ادامه شغل والدین و یا حرفه ای جدید سوق دهد.

برای چنین فردی، دست یابی به منابع اقتصادی ناشی از کار و تسخیر فضاهای جدید، ارزش تلقی می شود. چنین برداشتی از دنیای پیرامونی، ذهن فرد را نسبت به خلق ایده ای نو و استقلال اقتصادی و کسب موفقیت دگرگون می سازد.

در این مرحله، نوجوان یا جوان، ایده کاری خود را با خانواده در میان می گذارد و از تجربه ها و رهنمود های والدین و احتمالا حمایت مالی و اجتماعی آنان بهره مند می شود. در این حال، معیارها و ارزش های خانواده، ملاک عمل و چراغ راه او در مسیر کار و تلاش می گردد. وظیفه والدین در این شرایط، تشریح ابعاد گسترده فعالیت اقتصادی به عنوان ارزش بنیادی برای فرزند و هدایت او در مسیر مطلوب خواهد بود.

نقش خانواده در کارآفرینی فرزندان

کارآفرینی، جوهر ه ای است درونی که فرد کارآفرین با توجه به آن می تواند به نوآوری دست یابد و موتور اقتصادی را به کار اندازد. به اعتقاد صاحب نظران، کارآفرین کسی است که فعالیت اقتصادی کوچک، جدید و متعلق به خود را شروع می کند.

کارآفرینان برای تحقق این ایده، از قدرت خطر پذیری خود استفاده می کنند و به درستی تصمیم می گیرند. بنابراین، در حقیقت، کارآفرین کسی است که ایده را به واقعیت تبدیل می کند. او خلق می کند و از هیچ، چیز ارزشمندی می سازد. (عندلیب آذر، ۱۳۷۹: ۸۳)

پدر و مادر، اولین افراد اثرگذار بر شکل گیری نگرش ها و رفتار های فرزندان هستند، به گونه ای که فرزندان، خواسته یا ناخواسته، بسیاری از ویژگی ها را از والدین خود می آموزند. ارزش هایی که این فرزندان در دوران جامعه پذیری در نهاد خانواده درونی می سازند، اساسی ترین و مهم ترین ارزش های شکل دهنده شخصیت فرد هستند. پس نوع نگرش والدین و ارزش هایی که بر اساس آنها فکر و عمل می کنند، در شکل گیری روحیه کارآفرینی فرزندان اهمیت دارد.

در جوامعی که از نظام اقتصادی پیشرفته ای برخوردارند، خانواده همیشه در تعامل با این نظام است. در این جوامع، خانواده به مرجعی تبدیل می شود که اجراکنندگانِ همه نقش های موجود در وضعیت های مختلف نظام اقتصادی را در خود می پروراند. از دورانی که نوجوان به کارهای نیمه وقت دست می زند تا زمانی که به عنوان یک بزرگ سال نقش تمام وقت را اجرا می کند، به طور مداوم در حال تغییر نیازمندی ها و وظایف خانوادگی است.

منبع اقتصادی جدید به فرزندان استقلال می بخشد و موقعیتی را برای آنان به وجود می آورد تا فعالیتی بیش از آنچه قبلا در سطح خانواده داشته اند، انجام دهند. تأثیر این فعالیت اقتصادی، نوعی تجربه در اجتماعی شدن افراد خانواده است. (همان: ۸۵ – ۸۶)

توسعه اجتماعی بدون وجود افرادی که با نوعی شخصیت اجتماعی رشد یافته اند، امکان پذیر نیست و در این زمینه، خانواده، بنیادی ترین و مهم ترین عامل اثرگذار در فرآیند جامعه پذیری و تکوین شخصیت اجتماعی در فرد است.

ایفای نقش خانواده در این زمینه موجب می شود افرادی با شخصیت پیشرفته و هدفمند پرورش یابند و استعدادهای یادگیری تعمیم یافته خود را برای جامعه به کارگیرند و در عین داشتن هویت فردی، دارای تعهد تعمیم یافته نسبت به دیگران نیز باشند. این موضوع از آنجا ناشی می شود که انسان از بدو تولد با افراد مختلف از قبیل والدین یا کسان دیگری که از او مراقبت می کنند، ارتباط می یابد.

این مراقبت تأثیر عمیقی در آنان به جا می گذارد. البته نقش میزان دستمزد و امکانات مالی خانواده، سطح سواد و تحصیلات و آگاهی و نوع رابطه والدین و به طور کلی، پایگاه اقتصادی – اجتماعی خانواده در چگونگی تکوین و نوع شخصیت اجتماعی فرزندان تأثیرات انکارناپذیری دارد. (زارع، ۱۳۸۲: ۱۵۱ – ۱۹۲)

هرچند قدرت اقتصادی خانواده در میزان موفقیت شغلی فرزندان مؤثر است، فرزند کارآفرین، پیش از نیاز مالی، به آموختن ارزش ها و توان مندی های فکری نیاز دارد. همان طور که گذشت، نوع نگرش والدین و ارزش هایی که بر اساس آنها فکر و عمل می کنند، در شکل گیری روحیه کارآفرینی فرزندان مؤثر است.

والدینی که برای خلاقیت، نوآوری، تلاش و پشتکار ارزش قائلند و کوشش اخلاق مدارانه برای به دست آوردن ثروت را مفید می دانند و در همین راستا نیز عمل می کنند، توانایی بیشتری برای پرورش فرزندانی خواهند داشت که در آینده با قدرت خلاقیت، نوآوری و پشتکار و خطرپذیری بیشتر خود، دست به کارهای بزرگ می زنند.

نخستین شغل، نقطه آغاز استقلال فرد از خانواده است و فرزندان تا پیش از این مجبورند به طور مستقیم یا غیرمستقیم زیر پوشش خانواده باشند. البته خانواده به عنوان کوچک ترین ساختار اجتماعی از مشکلات اجتماعی اثر می پذیرد. با این حال، در هر شرایطی می توان امیدوار بود که عده قابل توجهی در شروع یک شغل جدید، فارغ از مشکلات اجتماعی و اقتصادی جامعه خود آن را تجربه کنند.

در بیشتر موارد، کارآفرینی های جوانان با سرمایه اولیه خانواده آغاز می شود. البته گاهی نیز سرمایه اولیه را جوانان تأمین می کنند که نشان دهنده آمادگی روحی این افراد برای آغاز شغلی مستقل از خانواده است. این آمادگی روحی می تواند ناشی از الگوی رفتاری پدر و مادری تلاش گر و مؤثر در عرصه کار و تولید باشد؛ زیرا کارکردهای ناشی از فعالیت های مثبت والدین، ذهن فرزندان را به صورتی منسجم و ثمربخش به ادامه شغل والدین یا حرفه ای جدید سوق می دهد.

دست یابی به منابع اقتصادی ناشی از کار و فعالیت های جدید، برای چنین فردی، ارزش تلقی می شود. این گونه برداشت از دنیای پیرامون، ذهن فرد را به خَلْق ایده ای نو و استقلال اقتصادی و کسب موفقیت سوق می دهد.

در این صورت، نوجوان یا جوان، ایده کاری خود را با خانواده در میان می گذارد و چه بسا بتواند از تجربه های و رهنمودهای والدین بهره مند شود. میزان تحصیلات، نوع شغل والدین، ساخت خانواده، روابط خانوادگی به ویژه رابطه با فرزندان و برخورداری از امکانات در شکل گیری فرهنگ کار در بین فرزندان مؤثر است، اما ناگفته نماند که فرزندان توان مندی های متفاوتی دارند که اگر از همان دوران نوجوانی در مسیر مناسبی هدایت شود، با وجود کاستی هایی در امور یادشده، ممکن است موفقیت های زیادی به دست آید. در مجموع، رسالت های اصلی خانواده در مسیر هدایت فرزندان به سوی کارآفرینی عبارتند از:

الف) نهادینه سازی فرهنگ کارآفرینی

نوع نگرش والدین به دنیای پیرامونی خود و چگونگی تجسّم ارزش های اجتماعی برای فرزندان در شکل گیری آینده آنان، راه دست یابی به اقتصاد سالم را برای فرزندان هموار می کند. برای نمونه، چنانچه کسب موفقیت در جهت خلق ثروت و ایجاد فرصت های شغلی جدید به عنوان بخشی از ارزش های مورد نظر والدین برای فرزند، به تصویر کشیده شود، نوجوان، ذهن خود را برای رسیدن به چنین موقعیتی آماده می سازد و به دنبال راه های دست یابی به چنین موقعیتی است.

او موقعیت های متفاوت را با هم مقایسه می کند، شبیه سازی ذهنی انجام می دهد، به پرس وجو می پردازد و گاهی اوقات در نشریه ها، کتاب ها، محیط مدرسه و حتی مجالس سخنرانی، پرسش های ذهنی خود را دنبال می کند. در این حال، فرد با آگاهی از مزایای کار و تلاش آماده است تا بخش بزرگی از خواسته ها، آرمان ها و ارزش های موردنظر خانواده خود را به محک تجربه بگذارد.

ب) تعیین مسیر شغلی

فضای درون خانواده، به ویژه رهنمودهای والدین به فرزندان، این امکان را به آنها می دهد تا با گسستن از عادات و نگرش های غیر واقعی پیشین خود، رفتار جدیدی را بجویند و خود را با نظم اجتماعی نوین هماهنگ سازند؛ به شکلی که بتوانند بر فراز خواسته ها و آرزوهای ذهنی خود و منطبق بر نظام های مدرن حرکت کنند و از سلطه اندیشه و روش های ناکارآمد در رفتارهای خود بکاهند. به یقین، در ادامه چنین روندی، نقش آفرینی فرزند در درون خانواده به فرآیندهای تولید و خَلْق ارزش در خانواده معطوف خواهد شد. در این ارتباط، والدین با شناخت توان مند ی های بالقوه فرزندان خود و هدایت آنها در مسیر شغلی، نقش مهمی در شناسایی مشاغل مهم و کارآفرین در جامعه ایفا می کنند.

البته باید توجه داشت که هدایت فرزندان به سوی فعالیت هایی که با آماد