پاورپوینت کامل آسیب شناسی ارتباط خانواده با مسجدها ۱۰۸ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل آسیب شناسی ارتباط خانواده با مسجدها ۱۰۸ اسلاید در PowerPoint دارای ۱۰۸ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل آسیب شناسی ارتباط خانواده با مسجدها ۱۰۸ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت کامل آسیب شناسی ارتباط خانواده با مسجدها ۱۰۸ اسلاید در PowerPoint :

۲

مقدمه

نوشتار «پاورپوینت کامل آسیب شناسی ارتباط خانواده با مسجدها ۱۰۸ اسلاید در PowerPoint» در صدد آن است تا ابتدا با
تعریف مسجد و اهمیت آن و سپس تعریف خانواده و اهمیت آن به کارکردهای
اساسی و متنوع مسجد به عنوان نهاد اجتماعی مهم در نظام اسلامی بپردازد.
همچنین با بیان نیازهای گوناگون انسان، به برآورده شدن نیازهای اساسی آکنده
از صفا و معنویت مسجد اشاره شود.

در ادامه به بررسی آفت ها و آسیب های ارتباط متقابل بین جامعه که
متشکل از خانواده ها و جوانان است، می پردازیم و مشاهده خواهیم کرد که سلب
کارکردهای اساسی و اکتفا به یک جنبه، موجب فاصله گیری خانواده ها و به تبع
آن فرزندان و جوانان از مسجدها می شود.

در پایان با نشان دادن راهکارهای اساسی در برقرار کردن پیوند دوباره بین
خانواده ها و مسجدها، امیدواریم تا شاهد بازگشت مسجدها به جایگاه واقعی شان
در نظام اسلامی باشیم و تکامل مسجدها جامعه اسلامی در ایران و جهان اسلام
را شاهد باشیم، که این امر با احیای کارکردهای گسترده و متنوع مسجدها میسر
است. به فرموده امام راحل و بزرگوارمان، خمینی کبیر:

«سعی کنید که مسجدها ما به حال مسجدها صدر اسلام برگردد.»

مسجد و اهمیت آن

مسجد در لغت به معنای سجده گاه و پیشانی است. «ابن منظور» در لسان العرب
درباره مسجد می نویسد: «مسجَد و مسجِد جایی است که در آن سجده می کنند و
مفرد مسجدها است». زجاج می گوید: «هر جایگاهی که در آن عبادت کنند،
مسجد است». ابن اعرابی می گوید: «مسجَد به فتح جیم، محراب و نمازگاه خانه ها
است و مسجد به کسر جیم، نمازگاه جماعات است و جمع آن مسجدها است».

بنا به دیدگاهی مسجد معرب «مزکت» است که از زبان آرامی وارد زبان عربی
شده است و به جای سجده و محلی که مسلمانان در آن نماز می گزارند، اطلاق
می شود.

مسجد در اصطلاح به عبادتگاه مسلمانان اطلاق می شود. از آن جهت که
عظیم ترین عبادتی که در آن برگزار می شود، نماز است و شاخص ترین جزء نماز
که سجده است به آن مکان، مسجد می گویند.

در مورد جایگاه و اهمیت مسجد در کلام نورانی خداوند در قرآن و سخنان
پیامبر گرامی اسلام ـ صلی اللّه علیه و آله ـ و امامان معصوم ـ علیهم السلام ـ به
مواردی متعددی بر می خوریم.

خداوند متعال درباره حرمت مسجد و آداب اخلاقی و فرهنگی آن
می فرماید:

«و أن المساجد لله فلا تدعوا مع اللّه احدا»

«مسجدها ویژه خدا است، پس هیچ کس را با خدا مخوانید.»

همچنین در مورد جایگاه مسجد در قرآن می خوانیم:

«فی بیوت أذن اللّه ان ترفع ویذکر فیها اسمه یسبح له فیها بالغدو
الاصال»

«در خانه هایی که خدا رخصت داده که [قدر و منزلت] آن ها رفعت یابد و
نامش در آن ها یاد شود. در آن [خانه]ها هر بامداد و شامگاه او را نیایش
می کنند.»

همچنین خداوند متعال در مورد ویژگی کسانی که به آبادی مسجدها همت
می ورزند، چنین می فرماید:

«انما یعمر مساجد اللّه من امن باللّه والیوم الاخر وأقام الصلوه وآتی الزکوه
ولم یخش الا اللّه فعسی اولئک ان یکونوا من المهتدین»

«مساجد خدا را تنها کسانی آباد می کنند که به خدا و روز بازپسین ایمان
آورده و نماز برپا داشته و زکات داده و جز از خدا ترسیده اند، پس امید
است که اینان از ره یافتگان باشند.»

در مقابل، خدای توانا ستمکارترین و بیدادگرترین افراد را چنین معرفی
می کند:

«و من اظلم ممن منع مساجد اللّه ان یذکر فیها اسمه و سعی فی خرابها
اولئک ما کان لهم ان یدخلوها الا خائفین لهم فی الدنیا خزی و لهم فی
الاخره عذاب عظیم»

«کیست بیدادگرتر از آن کسی که نگذارد در مساجد خدا، نام وی برده
شود، و در ویرانی آن ها بکوشد؟ آنان حق ندارند جز ترسان و لرزان در آن
(مسجد)ها در آیند. در این دنیا ایشان را خواری، و در آخرت عذابی بزرگ
است.»

در مورد جایگاه اجتماعی مسجد در نهضت های دینی خداوند چنین
فرموده است:

«… و لو لا دفع اللّه الناس بعضهم ببعض لهدمت صوامع و بیع و صلوات و
مساجد یذکر فیها اسم اللّه کثیرا»

«اگر خدا بعضی از مردم را با بعض دیگر دفع نمی کرد، صومعه ها و کلیساها
و کنیسه ها و مساجدی که نام خدا در آن ها بسیار برده می شود، سخت
ویران می شد.»

در سخنان گهربار پیشوایان دین نیز به اهمیت و فضیلت و جایگاه آن به
موارد فراوان برمی خوریم که در این جا به گوشه کوتاهی از آن اشاره می کنیم.

پیامبر گرامی اسلامی ـ صلی اللّه علیه و آله ـ در سخن والایی می فرماید که
خداوند متعال چنین فرموده است:

«ألا ان بیوتی فی الارض المساجد، تضی ء لاهل السماء کما تضی ء النجوم
لاهل الارض الا طوبی لمن کانت المساجد بیوته.»

«بدانید که خانه های من بر روی زمین، مسجدها هستند. مسجدها برای
اهل آسمان نور می دهند، همان گونه که ستارگان برای اهل زمین، هان!
خوشا به حال بنده ای که خانه اش مسجد باشد.»

همچنین در کلام پیشوایان دین از مسجدها به عنوان مرکزهای نور الهی،
محل نشستن انبیا، خانه هر مؤمن، خانه های خدا در زمین یاد شده است. قدم
گذاشتن به مسجد با طهارت موجب محو خطاها و افزایش نیکی ها می شود.

خانواده و اهمیت آن

نهاد خانواده از جمله عمومی ترین نهادهای اجتماعی است که به طور معمول در
تمام جامعه ها وجود دارد و مهم ترین تکیه گاه و محور زندگی اجتماعی است.

صاحب نظران روان شناسی و علوم تربیتی یکی از مهم ترین نهادهای مؤثر
در تربیت و رفتار آدمی را سازمان خانواده می دانند، زیرا محیط خانواده اولین و
بادوام ترین عامل در تکوین شخصیت کودکان و نوجوانان و زمینه ساز رشد
جسمانی، اخلاقی، عقلانی و عاطفی آنان است.

صاحب نظران معتقدند که خانواده از نخستین نظام های نهادهای عمومی و
جهانی است که برای رفع نیازمندی های حیاتی و عاطفی انسان و بقای جامعه
ضرورت تام دارد و از همه نهادهای اجتماعی، طبیعی تر و خودی تر است.

در بین تمامی نهادها، سازمان ها و تأسیسات اجتماعی، خانواده نقش و
اهمیتی خاص و بسزا دارد. همه مصلحان بر خانواده و اهمیت حیاتی آن برای
جامعه تأکید ورزیده اند. به درستی که هیچ جامعه ای نمی تواند ادعای سلامت
کند، مادامی که از خانواده هایی سالم برخوردار نباشد. همچنین بدون هیچ
شبهه، هیچ یک از آسیب های اجتماعی نیست که فارغ از تأثیر خانواده پدید آمده
باشد.

خانواده از دیدگاهی نشان یا نماد اجتماعی شمرده می شود و برآیند یا
انعکاسی از کل جامعه است.

کودک در خانواده به دنیا می آید، بنابراین تحت تأثیر عوامل و شرایطی است
که والدین برای او فراهم کرده اند. ویژگی های رفتاری والدین، طرز فکرها، آداب و
رسوم، تقلیدها، تعصبات، سطح اندیشه و فرهنگ آن ها، امکانات مادی و معنوی
آنان و همچنین کسانی که آدمی به صورت مستقیم و یا غیر مستقیم تحت تأثیر
آن هاست در کودک اثر می گذارند.

مهم ترین عواملی که به طور مستقیم یا غیر مستقیم در کودک و روحیّه او
تأثیر می گذارند، عبارتند از:

۱ ـ عوامل انسانی: مادر، پدر، برادران و خواهران، بستگان و خویشان، معلم و
مربی، دوستان و آشنایان، رهبران جامعه و خود فرد؛

۲ ـ عوامل غیر انسانی: عامل غذا و دارو، عوامل طبیعی و جغرافیایی، عوامل
گیاهی و جانوری، عامل شغل و…

بدون جانبداری محض از نظریه های روان کاوان ـ که عنصر تعیین کننده در
شخصیت آینده کودک را در سال های اولیه وی می جویند ـ می توان به
«اریکسون» استناد جست که می گوید: «والدین در این دوره از تربیت کودک با
سلوک و رفتار خویش به طور منظم و ناخود آگاه قواعد بنیانی الگوهای فرهنگی
خود را در نظام عصبی کودک جای می دهند.»

در اهمیت خانواده و نقش اساسی آن در جامعه کنونی، جامعه شناسان
معتقدند که خانواده در تمامی تاریخش، کانون کار و استراحت بود، اما امروزه
کانون فرهنگی ـ اجتماعی نیز هست. انسان ها به خانه می آیند تا بیاموزند و باز به
خانه روی می کنند تا در آن از جهان آگاهی یابند.

در نظام تربیتی اسلام، تربیت خانوادگی از اهمیت ویژه ای برخوردار است به
گونه ای که خداوند تبارک و تعالی می فرماید:

«یا ایها الذین آمنوا قوا انفسکم واهلیکم نارا»

«ای کسانی که ایمان آورده اید! خودتان و خانواده تان را از آتش نگه
دارید.»

همچنین در جای دیگر خداوند متعال می فرماید:

«و امر أهلک بالصلوه و اصطبر علیها»

«خانواده خود را به نماز فرمان ده و خود در آن کار پایداری کن.»

با عنایت به نقش مهم و اساسی خانواده در تربیت کودک، تذکر این نکته نیز
ضروری است که اگر در تمامی قرن ها، خانواده انحصار آموزش و انتقال ارزش های
حیاتی را در خود می دید، حال چنین نیست. فرزندان امروز از سرچشمه هایی
دیگر و از جمله وسایل ارتباط جمعی، بسیار چیزها فرا می گیرند. آنان کم تر تحت
تأثیر والدین و به طور کلی بزرگ ترهای خانه اند. بنابراین، زمانی که بین ارزش های
خانه و آن ارزش ها که از طریق وسایل ارتباط جمعی ارایه می شوند، تعارض رخ
می دهد، به نظر می رسد که قدرت غالب از آن وسایل ارتباط جمعی است.

مطلب بالا نشان می دهد که خانواده در دوران جدید در کنار وسایل ارتباط
جمعی، هر چند جهت های مثبت پیدا کرد، اما با رقابتی سهمگین نیز مواجه شده
است. از این امر به نقش رسانه ها و تأثیر آن در شکل گیری شخصیت کودکان و
نسل آینده جامعه پی می بریم. بر این اساس، ضروری است تا مسئولان و رهبران
جامعه در کنار سالم سازی خانواده و اهمیت دادن به نقش پدر و مادر به سالم
سازی رسانه ها و وسایل ارتباط جمعی نیز همت بگمارند تا خانواده و رسانه ها
همسو و هماهنگ با هم در جهت رشد و تعالی انسان هایی گام بردارند که در
آینده می خواهند سرنوشت جامعه را به دست بگیرند. غفلت از این امر و تضاد بین
ارزش های خانواده و رسانه ها می تواند صدمات جبران ناپذیری وارد کند که
بایستی از آن پرهیز کرد.

رابطه خانواده با مسجدها

همان گونه که بیان شد، نهاد خانواده از جمله عمومی ترین نهادهای اجتماعی
است که در تمامی جوامع وجود دارد. مسجد نیز به عنوان نخستین نهاد اجتماعی
و ضروری ترین نهاد در مدینه بود که پیامبر گرامی اسلام ـ صلی اللّه علیه و آله ـ به
درستی آن را در جامعه مدینه تأسیس کرد. بر این اساس بود که با تشکیل
حکومت اسلامی، پیامبر اکرم ـ صلی اللّه علیه و آله ـ ادبیات سیاسی جدیدی را
پایه گذاری کرد؛ ادبیات سیاسی ای که در آن حکومت کننده، «امام» و حکومت
شونده، «امت» و مقر حاکمیت، «مسجد» بود.

جهت تبیین رابطه خانه با مسجد به عنوان دو نهاد اجتماعی، ابتدا به بحث
«نیاز» و نقش آن در جامعه نظری کوتاه می افکنیم، سپس با بیان «کارکردهای
مسجد» به چگونگی این ارتباط خواهیم پرداخت؛ در نهایت با تشریح
«آسیب های» این ارتباط، «آسیب زدایی» رابطه خانواده با مسجدها بیان خواهد
شد.

نیازهای انسان

در تعریف جامعه بیان می شود که انسان ها برای ارضای نیازهایشان با دیگران
روابط اجتماعی دارند. گرچه هسته اساسی مطالعات جامعه شناسی، روابط
اجتماعی بوده و هست، اما از دهه ۱۹۷۰ و بالاخص ۱۹۸۰، «نیاز» به عنوان عنصر
اساسی جامعه بیش تر مورد توجه قرار گرفته است. در این دهه، نیاز عمیق تر از
گذشته و در ابعاد گوناگون، توسط رشته های مختلف علوم اجتماعی به مفهوم
وسیع، بررسی شد.

شاید بتوان گفت که مهم ترین گام در این مسیر را آبراهام مازلو (Mas Low)
نهاد. هر چند به نظریه های او انتقاداتی در جهت اصلاح آن ها شده است، اما
هسته اصلی تئوری او، یعنی فطری بودن نیازها مورد تأیید است. بر این اساس،
انسان ها دارای پنج دسته نیازهای فطری به شرح زیر می باشند:

۱ ـ نیازهای جسمی؛

۲ ـ نیاز به ایمنی؛

۳ ـ نیاز به روابط اجتماعی و محبت؛

۴ ـ نیاز به تأیید و احترام؛

۵ ـ نیاز به خویشتن یابی؛

گفتنی است که هر یک از این دسته ها، در تعدادی از نیازهای شبیه و نزدیک
به هم جای می گیرند. به طور نمونه در دسته چهارم، نیاز به احترام؛ نیاز به
قدرشناسی، حفظ آبرو و غرور، کسب ارزش و منزلت و… جای می گیرند. همچنین
مازلو معتقد بود که این نیازها دارای یک سلسله مراتب هستند؛ نیازهای پایین یا
دون و نیازهای عالی؛ یعنی برای انسان ها ابتدا «نیازهای جسمی» (نیازهای
پایین) مهم هستند. بعد از ارضای نیازهای جسمی، نیاز به «ایمنی» برای او مطرح
می شود و بعد از آن «روابط» و بعد «احترام» تا بالاخره در انسان هایی که همه
نیازهایشان بر طرف شده است، نیاز متعالی به تفکر درباره معنا و محتوا (به خود
رسیدن) مطرح می شود.

کارکردهای مسجد

لازم به ذکر است که درخشان ترین بخش حیات مسجدها در طول تاریخ تمدن
اسلامی، دوران صدر اسلام است؛ چراکه در این دوران، مسجدها جایگاه و همه
کارکردهای واقعی خود را به کامل ترین شکل دارا بودند و در همه عرصه های
زندگی اجتماعی مردم نقشی به طور کامل برجسته و مطلوب داشتند.

وقتی که مسجد مدینه توسط پیامبر گرامی اسلام ـ صلی اللّه علیه و آله ـ بنا
نهاده شد، این قلب تپنده امت اسلام به عنوان مرکز عبادت، مرکز سیاست، مرکز
قضاوت و مرکز آموزش مورد توجه و مراجعه آحاد مسلمانان بود. این یگانگی
گویاترین تجلی وحدت ابعاد مختلف معنوی و مادی زندگی فردی و جمعی
مسلمانان بود.

در مورد کارکردهای گوناگون مسجد، حضرت علی ـ علیه السلام ـ در روایتی
چنین فرموده است:

«من اختلف الی المسجد أصاب احدی الثمان: اخا مستفادا فی اللّه ، أو
علما مستطرفا، او آیه محکمه، او رحمه منتظره، أو کلمه ترده عن ردی، او
یسمع کلمه تدله علی هدی او یترک ذنبا خشیه أوحیاء.»

«هر که به مسجد رفت و آمد کند، یکی از هشت بهره را خواهد برد:

۱ ـ برادری ـ دوستی ـ که در راه خدا مورد استفاده او باشد؛

۲ ـ دانش و علمی که از آن بهره خواهد گرفت؛

۳ ـ نشانه محکمی که در راه حق او را استوار کند؛

۴ ـ رحمتی ـ از طرف حق ـ که در انتظار او باشد؛

۵ ـ سخنی که او را از بدی باز دارد؛

۶ ـ شنیدن سخنی که او را به راه خوبی و نجات راهنمایی کند؛

۷ ـ گناهی که از ترس خدا ترک کند؛

۸ ـ گناهی که از سرشرم و حیا آن را ترک کند.»

همچنین در روایت دیگری که امام حسین ـ علیه السلام ـ از قول پیامبر
اسلام ـ صلی اللّه علیه و آله ـ نقل می کند، چنین آمده است:

«من ادمن الی المسجد اصاب الخصال الثمانیه: آیه محکمه، او فایضه
مستعمله، او سنه قائمه او علم مستطرف، أو اخ مستفاد او کلمه تدله علی
هدی او ترده عن ردی و ترک الذنب خشیه اوحیاء.»

«کسی که پیوسته به مسجد برود به هشت چیز دست می یابد؛ نشانه ای
محکم و استوار یا فریضه ای به کار گرفته شده و یا سنتی جاری و یا دانشی
تازه و یا برادری سودمند و یا سخنی که او را هدایت کند و یا سخنی که او
را از هلاکت برهاند و یا این که گناه را از سر ترس از خدا و یا شرم ترک
کند.»

با توجه به کارکردهایی که در کلام پیشوایان دین در مورد مسجد آمده و با
عنایت به روح «سادگی» و «اصالت» که از طرف پیامبر ـ صلی اللّه علیه و آله ـ در
ایجاد مسجد مشاهده می کنیم، می توان کارکردهای متعدّد و مؤثری را برای نهاد
مسجد در نظر گرفت.

مسجد در عین این که معبد و جایگاه عبادت مسلمانان بود، همه
کارکردهای سیاسی، اجتماعی، اقتصادی، حقوقی، تبلیغی، ارتباطی و… را داشت.
به عبارت دیگر مسجد النبی از همان بدو تأسیس نه تنها به عنوان جایگاه اصلی
اجتماع مسلمانان برای ادای فرایض دینی مورد استفاده بود، بلکه نخستین
کانون فعالیت های علمی، سیاسی و اجتماعی نهضت جهانی اسلام به شمار
می رفت. در واقع، پایه های اساسی حکومت اسلامی در زمان رسول خدا ـ صلی
اللّه علیه و آله ـ در این مسجد بنیان گذاری شد و اصول و مبانی دین مبین اسلام
از این پایگاه مقدس به مردم جهان عرضه شد.

به عبارت دیگر، مسجد الرسول برای جامعه اسلامی نوپا در حکم مسجد
جامعی بود که ضمن آن که در آن نمازهای جماعت و دیگر آداب دینی برگزار
می شد، پیامبر و اصحابش در آن گردهم می آمدند. هر که می خواست، پیامبر را در
آن جا ملاقات می کرد و پیامبر هر آنچه را که می خواست، خود و یا به وسیله یکی
از صحابه به امتش ابلاغ می کرد. بدین ترتیب مسجد النبی مرکز روحی، فکری و
سیاسی امت و رمز وحدت آنان بود.

با این وصف، «مسجد النبی» موجب ایجاد عنصر مادی امت اسلامی و مکانی
برای تجمع و دیدار مسلمانان شد و مکملی برای عنصر قانونی و شرعی تشکیل
امت شد.

با عنایت به مطالب بیان شده درمی یابیم که مسجد مدینه در صدر اسلام
تنها برای ادای فریضه نماز نبود، بلکه مرکز جنب و جوش و فعالیت های دینی و
اجتماعی مسلمانان، همان مسجد بود. هر وقت لازم می شد تا اجتماعی صورت
بگیرد، مردم را به حضور در مسجد دعوت می کردند. مردم از هر خبر مهمی در آن
جا آگاه می شدند و هر تصمیم جدیدی که گرفته می شد در آن جا به مردم اعلام
می شد.

یکی از کارکردهای اساسی مسجد، «کارکرد دینی و تبلیغی» است. مسجدها
در درجه اول، نهادهای دینی جامعه اسلامی محسوب می شوند که بایستی در آن
شعایر دینی و آداب مذهبی اقامه شود و دین خدا در آن جا به صورت روزمره از
س