پاورپوینت کامل سلوک سیاسی و اجتماعی مبلغان (۷) ۳۴ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل سلوک سیاسی و اجتماعی مبلغان (۷) ۳۴ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۴ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل سلوک سیاسی و اجتماعی مبلغان (۷) ۳۴ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل سلوک سیاسی و اجتماعی مبلغان (۷) ۳۴ اسلاید در PowerPoint :

۱۰۳

اهتمام به امور مسلمین

اشاره

در دو بخش قبلی این مقاله، بحث اهتمام به امور
مسلمین را مطرح کردیم و در ذیل عنوان «گونه های
اهتمام به امور مسلمین»، سه مورد از این گونه ها را بیان
نمودیم. آن گونه ها عبارت بودند از:

۱. خدمت و مساعدت به مردم؛

۲. نفع رسانی و خیرخواهی برای مردم؛

۳. برآوردن حاجات و حلّ مشکلات.

اینک ادامه بحث را پی می گیریم.

۴. کمک و رسیدگی به فقیران و مستمندان

یکی از مشکلات اساسی جامعه، فقر و نداری و کمبود
امکانات اوّلیه زندگی است. در این میان، سفارشها و
دستورات فراوانی برای کمک و انفاق به فقیران و رفع
نیازهای مادی و اقتصادی آنان از سوی شارع مقدّس
صادر شده است و از عموم مسلمانان به خصوص اغنیا
و ثروتمندان، خواسته شده که از احسان و ایثار نسبت به
آنان غافل نشوند.

رسول خدا صلی الله علیه و آله در این باره می فرماید: «مَن واسَی الْفَقیرَ مِنْ
مالِهِ وأَنْصَفَ النّاسَ مِنْ نَفْسِهِ فَذالِکَ الْمُؤْمِنُ حَقّا(۱)؛ کسی که از
مالش با فقیر مواسات کند و از نفسش به مردم انصاف
دهد، او به حقیقت مؤمن است.»

در روایتی دیگر آمده است: «اَللّه َ!اَللّه َ! فِی الْفُقَراءِ وَالمساکینَ
فَشارِکُوهُمْ فی مَعایِشِکُمْ(۲)؛ خدا را! خدا را! درباره فقیران و
مسکینان [سفارش می کنم]. پس آنان را در وسایل زندگی
خود (خوراکیها و نوشیدنیها) شریک کنید.»

امام صادق علیه السلام فرموده است: «مِنْ اَحَبِّ الاَْعْمالِ اِلَی اللّه ِ
عَزَّوَجَلَّ اِدخالُ السُّرُورِ عَلَی الْمُؤْمِنِ، اِشْباعُ جُوعَتِهِ وَ تَنْفیسُ
کُرْبَتِهِ أَوْ قَضاءُ دَیْنِهِ(۳)؛ از محبوب ترین اعمال نزد خداوند
عزیز و بزرگ مرتبه شادمان ساختن مؤمن، سیر کردن او
در حال گرسنگی و زدودن غم او و یا پرداختن بدهی
اوست.»

مبلّغان و عالمان دینی نیز با تأسی به ائمه معصومین علیهم السلام
همواره به رفع فقر و تهیدستی مردم اهتمام فراوانی
داشته اند و هر چند خود غالبا از اقشار کم درآمد جامعه
به شمار می آمده اند، با این حال سعی وافر داشتند که
هیچ مستمند و فقیری را از خود نرانده و او را دست
خالی نگذارند.

در حال حاضر نیز مبلّغان باید به این نکته توجّه داشته
باشند که به صورتهای مختلف می توانند به دیگران
کمک مالی برسانند. حتی اگر یک شخص، خود یا با
کمک دیگران نتواند فقیر و مستمندی را بی نیاز سازد، امّا
باید انگیزه آن را داشته باشد تا از ثواب و پاداش الهی
برخوردار شود؛ چنان که امام باقر علیه السلام می فرماید: «اِنَّ
الْمُؤْمِنَ لَتَرِدُ عَلَیْهِ الْحاجَهُ لأَِخیهِ فَلاتَکُونُ عِنْدَهُ فَیَهْتَمُّ بِها قَلْبُهُ،
فَیُدْخِلُهُ اللّه ُ تَبارَکَ وَتَعالی بِهَمِّهِ الْجَنَّهَ(۴)؛ همانا مؤمن حاجتی از
برادرش به او می رسد که نمی تواند انجام دهد؛ ولی
قلبش به آن همّت می گمارد. پس خدای تبارک و تعالی او
را به سبب همتش به بهشت وارد می کند.»

بنابراین، آنچه اهمیت دارد، تلاش و اهتمام برای رفع فقر
و مستمندی است، هر چند برای عموم مبلّغان امکان
کمک مالی فراهم نباشد و یا کمک آنها، اندک و ناچیز
باشد. از طرفی باید دانست که یکی از موانع اساسی
تبلیغ و از جمله عوامل مهم فساد، ناهنجاری و انحراف
در جامعه، فقر و بی پولی است. چنانچه مبلّغ بتواند با
ایجاد مؤسسات خیریه و جذب کمکهای مالی مردم و
تشویق ثروتمندان و اغنیا به کمک رسانی و دریافت
صدقات و زکاتهای مردم به عده ای از فقیران و
مستمندان کمک کند، گام مهمی در از بین بردن برخی
مفاسد برداشته و موجب گرایش مردم به سوی دین
خواهد شد.

عالمان نمونه

ـ در شرح حال آخوند خراسانی آمده است که با وجود
داشتن چنان مقام و منزلتی، تهیدست بود؛ اما با این
حال، ماهی ششصد تومان به کسانی که می شناخت و
نیازمند بودند، می داد و چه بسیار از خانواده های
محترمی که به موجب توجّهات این بزرگوار زندگانی
خویش را می گذراندند و به این لحاظ، عزّت و شئونات
اجتماعی شان محفوظ می ماند.

ایشان هر وقت به زیارت کربلا می رفت، دست کم ۱۵۰
تا ۲۰۰ لیره به فقرا و طلاب آنجا می پرداخت؛ چنان که
گفته اند هفتصد نفر از فقیران و ناتوانان را همیشه نان
می داد.(۵)

می کردند.

روزی امام در خصوص اموالی که از طرف مرحوم
پدرشان به ایشان به ارث رسیده بود، طبق نامه ای به
یکی از علماء نوشتند: «جناب عالی وکیل هستید که
زمینهای متعلّق به اینجانب را… تقسیم کنید بین فقرا و
تملیک آنان نمایید… .»(۶)

و مبلغ ناچیزی را طلب می کردند.(۷)

مرتبه را از این کار یافت.»(۸)

زده گردند.»(۹)

زیست.»(۱۰)

نیز مثل سهم یک فقیر برمی داشت.(۱۱)

دبیرستان تهیه و به دست اهلش رسانده می شد.(۱۲)

هر خانواده ای به مقدار احتیاجشان کمک می رساند.(۱۳)

حفظ شود.

شخصی در این باره چنین می گوید: «معظم له به بنده
دستور فرمودند که با تفحّص و تحقیق فهرستی از فقراء و
مستمندان ـ سادات و غیرسادات ـ به طور جداگانه تهیّه
نمایم تا کمکهای مناسبی برای هر یک پرداخت شود.
معظم له محرمانه به وضع آنان رسیدگی می کرد…
هیچ گاه سائل را رد نمی کرد و در حدّ توان مالی خود،
مبلغی را در اختیار سائل قرار می داد.»(۱۴)

۵. یاری مظلومان و ستمدیدگان

یکی از بایستگیهای سلوک اجتماعی مبلّغان و عالمان
دینی، یاری و کمک به مظلومان و ستمدیدگان و رفع
ظلم و تعدّی از آنها و ایستادگی در برابر ظالمان و
ستمگران است. حاکمان ستمگر، صاحبان زر و زور،
خوانین محلی و رباخواران، همواره توده های محروم و
سطح پایین جامعه را مورد تعدّی و ظلم خود قرار