پاورپوینت کامل سیمای امام سجاد علیه السلام ۷۵ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل سیمای امام سجاد علیه السلام ۷۵ اسلاید در PowerPoint دارای ۷۵ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل سیمای امام سجاد علیه السلام ۷۵ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل سیمای امام سجاد علیه السلام ۷۵ اسلاید در PowerPoint :

۲۳

اشاره:

در بخش پیشین این مقاله که به مناسبت شهادت امام
سجاد علیه السلام در مجله مبلغان شماره ۵۱ به چاپ رسید،
برخی از ویژگیهای امام سجاد علیه السلام مورد بحث قرار
گرفت. در آنجا ویژگیهای آن حضرت را در ابتدا به دو
بخش تقسیم کردیم:۱. ویژگیهای مرتبط با امامت؛ ۲.
ویژگیهای شخصی آن حضرت. ویژگیهای شخصی آن
حضرت را نیز به دو قسم تقسیم کردیم: ویژگیهایی که در
ارتباط با خدا مطرح است و ویژگیهایی که در ارتباط با
خود و مردم مطرح است.

در قسمت قبلی مقاله، ویژگیهای مرتبط با امامت و نیز
ویژگیهای شخصی مرتبط با خداوند بحث شد. اینک
ادامه بحث را پی می گیریم.

ویژگیهای امام در ارتباط با جامعه

۱. حق مداری

امام باقر علیه السلام فرمود: هنگامی که پدرم لحظات آخر عمر را
می گذراند، مرا به سینه اش چسباند و فرمود:«یابُنَیَّ
أوصیکَ بِما أَوصانی بی اَبی حینَ حَضَرَتْهُ الْوَفاهُ وَ بِما ذَکَرَ اَنَّ أَباهُ
أَوْصاهُ بِهِ یا بُنَیَّ اصْبِرْ عَلَی الْحَقِّ وَ اِنْ کانَ مُرّاً(۱):ای پسر عزیزم!
تو را وصیت می کنم به آنچه پدرم هنگام شهادت به من
وصیت کرد و فرمود که پدرش به او وصیت کرده است.
پسر جانم! بر حق استقامت کن، گرچه تلخ باشد.»

۲. وفای به عهد و امانت

عباس بن عیسی می گوید: حضرت علی بن الحسین علیهماالسلام
دچار تنگنای مالی شد. روزی نزد یکی از غلامان
آزادشده اش رفت و از او ده هزار درهم قرض خواست،
او تقاضای وثیقه کرد و امام نخی از عبایش کند و فرمود:
این وثیقه من. غلام نپسندید و امام ناراحت شد و فرمود:
آیا من به وفا سزاوارترم یا حاجب بن زراره؟ غلام گفت:
شما. فرمود: چه شد که حاجب کمان چوبی اش را در
مقابل صد شتر به یک کافر داد و به آن وفا کرد و من به نخ
عبای خود وفا نمی کنم؟ غلام نخ را گرفت و در قوطی
گذاشت و ده هزار درهم داد. مدتی بعد امام پول را
برگرداند و وثیقه اش را خواست.غلام ابراز کرد که گم
شده است. امام فرمود: پس پولت را هم نگیر، چون من
کسی نیستم که به وثیقه ام بی اعتنا باشم. به این ترتیب،
غلام نخ را داد و پولش را گرفت(۲).

(۳)

به من به امانت بسپارد، به او باز می گردانم.»

۳. بردباری و گذشت

امام سجاد علیه السلام از پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله نقل کرد که: «وَالَّذی نَفْسی
بِیَدِهِ ما جُمِعَ شَیْ ءٌ اِلی شَیْ ءٍ اَفْضَلُ مِنْ حِلْمٍ اِلی عِلْمٍ(۴)؛ به
خدایی که جانم در دست اوست، قسم! دو چیز با هم
جمع نشده اند که بالاتر از بردباری همراه با علم باشد.»

آن حضرت می فرمود: «اَلصَّبْرُ مِنَ الایمانِ بِمَنْزِلَهِ الَّرأسِ مِنَ
الْجَسَدِ وَ لا ایمانَ لِمَنْ لا صَبْرَلَهُ؛(۵) صبر نسبت به ایمان به
مانند سر نسبت به بدن است. کسی که صبر ندارد ایمان
ندارد.» و نیز می فرمود: «روز قیامت منادی ندا می زند:
اهل فضیلت برخیزند! در این هنگام جمعی پیش از آنکه
در مقام محاسبه قرار بگیرند، بر می خیزند. به آنها گفته
می شود: به سوی بهشت بروید! فرشتگان که به آنها
می رسند، می پرسند: به کجا می روید؟ می گویند: به
بهشت. می پرسند: چطور چنین شایستگی یافتید؟
می گویند: هرگاه (مردم) به ما با نادانی برخورد می کردند،
بردبار بودیم، اگر ستم می کردند، شکیبا بودیم و زمانی که
به ما بدی می کردند، می بخشیدیم … بار دیگر منادی
صدا می زند: صبرکنندگان بر خیزند!… می گویند: ما بر
اطاعت از فرمانهای خدا صبر کردیم و با شکیبایی خود
را از گناه و نا فرمانی باز داشتیم… .»

در صحنه عمل نیز رفتار امام حلیمانه بود. مردی از
خوارج به حضرت دشنام داد و غلامان خواستند از او
انتقام بگیرند. امام فرمود: آرام باشید! وبه آن مرد فرمود:
آنچه از ما نمی دانی، بیشتر از چیزی است که ظاهر
است.آیا نیازی داری که بر طرف سازیم؟او خجالت
کشید وسر به زیر انداخت. به غلامش فرمود: هزار درهم
به او بده! همین کار سبب هدایت او شد.(۶)

۴. حفظ کرامت انسانها و احترام به آنان

حفظ حرمت انسانهای آزاد یا برده برای امام یک سیره و
روش دائمی بود تا آنجا که نقل شده است: هرگاه
می خواست مسافرت کند، دو رکعت نماز می خواند، آن
گاه سوار مرکب می شد. اگر غلامانش برای نوافل باقی
می ماندند، منتظر آنها می ایستاد. بعضی
می پرسیدند:چرا آنها را از این کار منع نمی کنید؟
می فرمود: دوست ندارم بنده ای را از نماز خواندن منع
کنم. من سنت را دوست دارم.

و زمانی که بر گروهی از جزامیان می گذشت و آنها سفره
شان را پهن کرده بودند، فرمود: اگر روزه دار
نبودم،اجابت دعوت می کردم. آن گاه وقتی به خانه
رفت، غذای مناسبی درست کرد و آنها را دعوت نمود و
با آنها مشغول غذا خوردن شد.(۷)

۵. تواضع

امام سجاد علیه السلام ملاک حسب و مباهات به آن را تواضع و
فروتنی می دانست. از سخنان آن حضرت است که: «لا
حَسَبَ لِقُرَ شِیٍّ وَ لا عَرَبِیٍّ اِلاّ بِتَواضُعٍ؛(۸) برای قرشی و عرب
حسبی جز تواضع نیست.» و می فرمود: «اِنَّ فِی السَّماءِ
مَلَکَیْنِ مُوَکِّلَیْنِ بِالْعِبادِ فَمَنْ تَواضَعَ لِلّهِ رَفَعاهُ وَ مَنْ تَکَبَّرَ وَضَعاهُ؛(۹)
همانا در آسمان دو فرشته موکّل برای بندگان وجود دارد
که هرکس برای خدا تواضع کند بالا می برند و آن را که
تکبر کند، پایین آورند.» و می فرمود: «سَبَبُ
الرَّفْعَهِ التَّواضُعُ؛(۱۰) تواضع وسیله بلندمقامی است.»

(۱۱)

گرفتم با غریبه ها مسافرت کنم.»(۱۲)

۶. عزت مندی امام سجاد علیه السلام

امام سجاد علیه السلام در عین تواضع و فروتنی، هرگز گرفتار
خواری و ذلت نمی شد و همواره عزت خود را حفظ و بر
اساس عزت مداری رفتار می کرد. در عرصه مناجات آن
حضرت، این جملات نشان از اوج عزت جویی الهی و
واقعی ایشان دارد: «… ذَلِّلْنی بَیْنَ یَدَیْکَ وَ أَعِزَّنی عِنْدَ خَلْقِکَ
وَ وَضِّعْنی اِذا خَلَوْتُ بِکَ وَارْفَعْنی بَیْنَ عِبادِکَ وَ أَغنِنی عَمَّنْ هُوَ
غَنِیٌّ وَ زِدْنی اِلَیْکَ فاقَهً وَ فَقْراً وَ اَعِذْنی مِنْ شَماتَهِ الْأَعْداءِ وَ مِنْ
حُلُولِ الْبَلاءِ وَ مِنَ الذُّلِّ وَ الْعَناءِ…؛(۱۳) مرا در پیشگاه خود خوار
و نزد آفریدگانت عزیز گردان! و چون با تو خلوت کنم و
تنها باشم، فروتن و در میان بندگان بلند مرتبه و سرافرازم
نما! و از کسی که بی نیاز است، بی نیازم ساز! و بر فقر و
نیازمندیم به درگاهت، بیافزا و از شماتت دشمنان و از
پیشامد بلا و ذلت و رنج و گرفتاری پناهم ده!»

نمونه ای از عزت طلبی امام زین العابدین علیه السلام در عرصه
سیاسی را مورخین چنین نوشته اند که: «ابراهیم بن طلحه
که در زمان اسارت اهل بیت علیهم السلام در شام بود، خود را به
آنان رساند و از امام زین العابدین علیه السلام پرسید: علی بن
الحسین! حالا چه کسی پیروز است! امام فرمود: اگر
می خواهی بدانی پیروز کیست، هنگام نماز اذان و اقامه
بگو.»(۱۴)

۷. زهد امام سجاد علیه السلام

امام سجاد علیه السلام آیینه زهد واقعی بود و می فرمود: «اَللّهُمَ
صَلِّ عَلی مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ وَ اجْعَلْ ثَنائی عَلَیْکَ وَ مَدْحی اِیّاکَ وَ
حَمْدی لَکَ فی کُلِّ حالاتی حَتّی لا اَفْرَحَ بِما آتَیْتَنی مِنَ الدُّنْیا وَ لا
أَحْزَنَ عَلی ما مَنَعْتَنی فیها(۱۵)؛ خدایا بر محمد و آل محمد
درود فرست! ثنا و حمد و مدح مرا در تمام حالاتم
مخصوص خود گردان! تا به آنچه از دنیا می دهی، شاد
نشوم و به آنچه از دنیا منع می کنی، محزون نشوم.»

آن حضرت پیرامون علامت زاهدین می فرمود: «اِنَّ عَلامَهَ
الزّاهِدینَ فِی الدُّنْیا الرّاغِبینَ فی الْآخِرَهِ تَرْکُهُمْ کُلَّ خَلیطٍ وَ خَلیلٍ
وَ رَفْضُهُمْ کُلَّ صاحِبٍ لا یُریدُ ما یُریدوُنَ أَلا وَ اِنَّ الْعامِلَ لِثَوابِ
الْآخِرَهِ هُوَ الزّاهِدُ فی
عاجِلِ زَهْرَهِ الدُّنْیا؛(۱۶) همانا نشانی زاهدان در دنیا و راغبین
در آخرت، واگذاشتن هر معاشر و دوست و کنار زدن هر
مصاحبی است که آنچه را آنان می خواهند او
نمی خواهد. بدانید عمل کننده به جهت ثواب آخرت،
زاهد در لذتهای زود گذر دنیاست.»

پیرامون درجات زهد نیز می فرمود: «اَلزُّهْدُ عَشْرَهُ أَجْزاءٍ
فَأَعْلی دَرَجاتِ الزُّهْدِ أَدْنی دَرَجاتِ الرِّضا، أَلا وَ اِنِّ الزُّهْدَ فی آیَهٍ
مَنْ کِتابِ اللّهِ «لِکَیْلا تَأْسَوا عَلی ما فاتَکُمْ وَ لا تَفْرَحُوا بِما
اَتاکُمْ»؛(۱۷) زهد ده درجه دارد. بالاترین درجات زهد،
پایین ترین درجات رضاست. آگاه باشید که زهد در آیه ای
از کتاب خداست: برآنچه از دست شما رفته است،
افسوس نخورید و به آنچه به دست شما رسیده، شاد
مباشید!»

امام سجاد فرزندانش را هم به زهد دعوت می کرد و به
نقل امام محمد باقر علیه السلام می فرمود:« دنیا پشت کرده و
می رود و آخرت رو کرده و می آید و برای هر کدام از آنها
فرزندانی است. پس شما از فرزندان آخرت باشید، نه از
فرزندان دنیا و در دنیا زاهد و نسبت به آخرت راغب
باشید… .

آگاه باشید که هرکس مشتاق بهشت است، از تمایلات
نفسانی دوری می کند و هر کس از آتش می ترسد، از آنچه
حرام است دست برمی دارد و کسی که در دنیا زاهد
باشد، مصیبتها بر او آسان می آید… .»(۱۸)

(۱۹)

زاهدترین مردم باشی.»

در مقام رفتار نیز همین بس که به دلیل شدت توجه
حضرت به زهد، این ویژگی در شمار القابش جای
گرفت، از جمله ابن شهر آشوب می نویسد: «لَقَبُهُ
زَیْنُ الْعابِدینَ … وَالزّاهِدُ وَ الْعابِدُ؛(۲۰) لقبش زین العابدین … و
زاهد و عابد است.»

۸ . جوانمردی

ابن سعد می نویسد: «هشام بن اسماعیل، امام سجاد و
اهل بیت علیهم السلام را آزار می داد و بر منبر از علی علیه السلام گله
می کرد. وقتی ولید بن عبد الملک به حکومت رسید، او
را عزل کرد و فرمان داد وی را برابر مردم نگاه دارند (تا
مردم هر چه بخواهند به او بگویند). هشام گفت: از کسی
جز علی بن الحسین نمی ترسم. راوی می گوید: گفتم
علی بن الحسین علیهماالسلام مردی صالح است که گفتارش گوش
داده می شود. علی بن الحسین علیهماالسلام فرزندانش را جمع
کرد و آنان را از تعرض به وی باز داشت. حضرت خودش
هم صبح برای حاجتی از منزل خارج شد و بدون اینکه
به او تعرض کند، بر او گذر کرد. هشام بن اسماعیل با
صدای بلند فریاد زد: خدا داناتر است که رسالت خود را
کجا قرار دهد.»(۲۱)

(۲۲)

نشود.»

۹. خدمتگزاری به مردم

از درخشان ترین ابعاد زندگی امام سجاد علیه السلام خدمتهای او
به امت اسلامی است.

آن حضرت سنگدلی نسبت به فقرا و مستمندان، ستم به
یتیمان و بیوه زنان و رد سائل در شب را از گناهانی
می دانست که مانع نزول باران از آسمان می شوند.(۲۳) و در
سخنی جامع پیرامون این وظیفه مهم انسانی فرمود:
«کسی که یک نیاز برادرش را برآورد، خداوند صد نیازش
را رفع می کند. کسی که اندوهی از دل برادرش بردارد،
خداوند اندوه روز قیامت را از او برطرف می سازد، هر
قدر هم که زیاد باشد، و هر کس برادرش را که در مقابل
ستمکار قرار گرفته، یاری کند، خدا او را در عبور از پل
صراط یاری می کند، در وقتی که قدمها می لغزد. وکسی
که به دنبال حاجت برادر مؤمنش برود و با برآوردن
حاجتش او را مسرور سازد، چنان است که رسول
خدا صلی الله علیه و آله را مسرور ساخته است. و هر کس او را سیراب
کند، خدا او را از شراب سر به مهر بهشتی سیراب سازد.
وهر کسی گرسنگی او را با طعام برطرف کند، خدا او را از
میوه های بهشت سیر کند. و کسی که برهنگی او را
بپوشاند، خدا او را با پارچه های زربافت و حریر
بپوشاند. و اگر با اینکه برهنه نیست او را لباسی بپوشاند،
پیوسته در حفظ خداست تا هنگامی که نخی از آن لباس
بر تن او باشد. وکسی که کار مهم برادرش را کفایت کند،
خداوند پسران بهشتی را خدمتگزار او سازد. و کسی که
او را بر مرکبی سوار کند، خدا او را درقیامت بر ناقه ای
بهشتی سوار کند که فرشتگان به آن می بالند. و هر کسی
مؤمنی را هنگام مردن کفن کند، گویا او را از روز ولادت تا
مرگش پوشانده است. و هر کس او را همسری دهد که
مایه انس و آرامش او گردد، خداوند برای او در قبرش
مونسی به شکل محبوب ترین افراد خانواده اش قرار
می دهد. و کسی که برادر