پاورپوینت کامل زندگی امام علی النقی علیه السلام ۴۸ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل زندگی امام علی النقی علیه السلام ۴۸ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۸ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل زندگی امام علی النقی علیه السلام ۴۸ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت کامل زندگی امام علی النقی علیه السلام ۴۸ اسلاید در PowerPoint :

۱۵

دهمین مهر سپهر امامت

امام هادی علیه السلام در پانزدهم ذی الحجه سال ۲۱۲ ه .
ق. در روستای «صریّا» نزدیک مدینه متولّد شد.(۱)

(۲)

شد، به شهادت رسید.(۳)

واقع در عراق است.(۴)

اباالحسن و مشهورترین القابش هادی و نقی است.

وی را با لقب های نجیب، مرتضی، عالم، فقیه، امین،
مؤتمن، طیّب، متوکّل و عسکری نیز می خواندند.
ابوالحسن ثالث و فقیه عسکری نیز از لقب های
مشهور وی بود.(۵)

فرازهای درس آموز

در این نوشتار سعی بر آن است که با طرح فرازهایی از
سیره ی عملی امام هادی علیه السلام با نحوه ی رفتار آن
حضرت در مسائل مختلف آشنا شویم و با تبیین
بعضی از فعالیّت های آن حضرت در دوران خفقان و
استبداد عباسی که راه را برای فعالیّت آشکار امام علیه السلام
مخصوصا در مسائل اجتماعی بسته بودند، زیباترین
نمونه ی پایداری و دفاع از دین را معرفی نماییم.

اینک فرازهایی نورانی از زندگی آن حضرت را هرچند
به اختصار مرور می کنیم.

مبارزه با ستمگران

امام علی النّقی علیه السلام در طول امامت سی و سه ساله اش
با شش خلیفه ی عباسی هم عصر بود.

۱ ـ معتصم هشتمین خلیفه ی عباسی (۲۲۰ ـ ۲۲۷ ه .
ق.) حدود هفت سال.

۲ ـ واثق پسر معتصم (۲۲۷ ـ ۲۳۲
ه . ق.) حدود پنج سال.

۳ ـ متوکّل برادر واثق (۲۳۲ ـ ۲۴۷
ه . ق.) حدود پانزده سال.

۴ ـ منتصر پسر متوکل، (شش ماه).

۵ ـ مستعین پسر عموی منتصر (۲۴۷ ـ ۲۵۲ ه . ق.)
حدود پنج سال.

۶ ـ معتز پسر دیگر متوکّل (۲۵۲ ـ ۲۵۴ ه . ق.) حدود
دو سال.(۶)

معتمد مسموم شد و به شهادت رسید.(۷)

آن ها نهی فرمود.

دو نمونه

۱ ـ متوکّل عبّاسی، پی درپی کاخ می ساخت، تا جائی
که تعداد آن ها به بیست کاخ رسید، و هر کدام از آن ها
نام مخصوصی داشت.

یکی از مهمترین کاخ های متوکّل به نام «عماره
الجعفری» بود که دو میلیون دینار خرج آن شد.(۸)

مِنْ فَراعِنَهِ الاَْتْراک؛(۹)

می شود.»

امام هادی علیه السلام در این گفتار کوتاه، از طرفی هم متوکّل
را طاغوت خواند و هم کشنده اش را که یکی از افسران
ترک به تحریک پسر متوکّل بود، فرعون معرّفی نمود.
و از طرف دیگر به صورت معجزه آسا از آینده خبر داد
و فرمود قبل از اتمام این کاخ متوکّل خواهد مرد.

۲ ـ ابوهاشم؛ یکی از اصحاب امام هادی علیه السلام می گوید:
«زمانی که امام هادی علیه السلام بیمار بود، به نزدش رفتم.
فرمود: ,ای ابوهاشم! فردی از دوستان ما را به «حائر
حسینی» بفرست تا برای (شفای) من دعا کند.،

بیرون آمدم تا فردی را پیدا کنم، به «علی بن بلال»
برخوردم. موضوع را با او در میان گذاشتم و از او
خواستم به «کربلا» رود و برای امام علیه السلام دعا کند.

«علی» شگفت زده شد و گفت:, به جان و دل حاضرم
ولی به اعتقاد من امام هادی علیه السلام برتر از «حائر
حسینی» است زیرا او در شمار صاحب حرم است و
دعای آن حضرت برای خود بهتر از دعای من برای
اوست.،

بازگشتم و آنچه «علی بن بلال» گفته بود، به اطّلاع
امام علیه السلام رساندم.

فرمود: «رسول خدا صلی الله علیه و آله برتر از «کعبه» و «حجر الاسود»
بود. با این حال به گرد «خانه» طواف می کرد و «حجر
الاسود» را استلام می نمود. برای خدا در روی زمین
بقعه هایی است که لازم است خداوند در آن بقعه ها
خوانده شود. و دعای افراد در این گونه جاها مستجاب
است و «حائر حسینی» از جمله ی این بقعه هاست.»(۱۰)

شفای من دعا کنند)… .»(۱۱)

است.

به نظر می آید این حرکت امام علیه السلام پیش از آن که یک
حرکت فردی باشد، یک حرکت اعتقادی، سیاسی و
مبارزاتی بود.

در شرایطی که حکمرانان عبّاسی به ویژه متوکّل از
«حائر حسینی» به عنوان پایگاهی خطرناک برای
ادامه ی حکومت ستمگرانه شان یای می کردند،
متوکّل آن جنایت بی سابقه رانسبت به «حائر
حسینی» مرتکب شد و اطراف آن را خراب کرد و شخم
زد و در پی نابودی آن قدم بر می داشت، امام
هادی علیه السلام به این حرکت لازم دست زد، و در پوششی
حکیمانه، در برابر تلاش های مذبوحانه ی دشمن
موضع گرفت و افکار را به سوی خاطره انگیزترین،
ستم سوزترین و الهام بخش ترین پایگاه امامت؛
یعنی، کربلا جلب نمود.

جهاد فرهنگی

یکی از کارهای مهمّ امام هادی علیه السلام همچون امامان
معصوم دیگر علیهم السلام حفظ خط فکری و فرهنگی تشیّع
و جلوگیری از القاءات مخالفان بود. و این کار نیاز به
تشکیل حوزه ی علمیّه و تدریس فقه و عقائد و اصول
و تربیت شاگردان برجسته و فعّال داشت.

در عصر امام باقر وامام صادق علیهماالسلام به طور عمیق و
گسترده به تقویت حوزه های تحصیل و دانش
پرداخته شد. سپس امامان دیگر حتّی در شرائط
بسیار سخت به نحوی آن را دنبال کردند.

امام هادی علیه السلام نیز در این راستا، قدم های بزرگی
برداشت و شاگردان برجسته ای چون، عبدالعظیم
حسنی، خیران الخادم، ابن سکّیت اهوازی، ابوهاشم
جعفری، حسین بن محمد مدائنی، جعفر بن سهیل،
اسماعیل بن مهران و … تربیت کرد. شاگردان
برجسته ی پدر و جدّش را دور خود جمع کرد و
حوزه ی علمیه ی فعّال و پر تلاشی در مدینه به وجود
آورد.(۱۲)

شیخ طوسی رحمه الله ۱۸۵ نفر ذکر کرده است.(۱۳)

نوشت:

۱ ـ رساله ای در ردّ جبر وتفویض.

۲ ـ رساله ای در اثبات عدل والمنزله بین المنزلتین.

۳ ـ رساله ای در جواب به پرسش های یحیی بن اکثم.

۴ ـ رساله ای در احکام دین

۵ ـ تفسیر صحّه الخلقه (تبیین تندرستی)

۶ ـ تبیین مسائل فقهی و پاسخ به سؤالاتی در این
زمینه که به طور پراکنده در کتب فقه و حدیث شیعه
ثبت گردیده است. و مجموعه ای از نامه ها که در کتاب
«مکاتبات الرّجال عن العسکریین علیهماالسلام جمع آوری
گردیده است.(۱۴)

تجلیل از علما

امام علی النّقی علیه السلام نسبت به علما و پژوهشگران
راستین احترام خاصّی قائل بود و دوستانش را به
احترام از آن ها ترغیب می نمود. آن ها را به عنوان
برترین انسان ها بر می شمرد و می فرمود:

«لَوْلا مَنْ یَبْقی بَعْدَ غَیْبَهِ قائمکُمْ مِنَ الْعُلَماءِ الدّاعینَ
اِلَیْهِ، والدّالّینَ عَلَیْهِ، وَالذّابّینَ عَنْ دینِهِ بِحُجَجِ اللّهِ
والْمُنْقِذینَ لِضُعَفاءِ عِبادِ اللّهِ مِنْ شُبّاکِ اِبْلیس وَ
مَرَدتِهِ، وَ مِنْ فِخاخِ النّواصِبِ، لَما بَقِیَ احَدا اِلاّ ارْتَدَّ
عَنْ دینِ اللّهِ وَلکِنَّهُمُ الّذینَ یمْسِکُونَ اَزِمّه قُلُوبِ
ضُعَفاءِ الشّیعه، کما یُمْسِکَ صاحِبُ السَّفینَهِ سُکّانَها
اُولئِک هُمُ الأْفْضَلُونَ عِنْداللّهِ؛(۱۵)

برترین انسان ها هستند.»

همنشینی با اهل باطل ممنوع!

یکی از شاگردان و اصحاب برجسته ی امام هادی علیه السلام
ابو هاشم جعفری است. روزی امام علیه السلام او را دید و به او
فرمود: «چرا تو را همنشین عبدالرّحمان ابن یعقوب
می بینم؟

ابوهاشم گفت:, عبدالرّحمان، دایی من است.،

امام علیه السلام : ,عبدالرّحمان درباره ی خدا، سخن نادرست
می گوید، و ذات پاک خدا را به صورت جسم، و دارای
نشانه های جسم، توصیف می کند، یا با او همنشین
شو و ما را واگذار و یا با ما باش و او را واگذار.،

ابو
هاشم
گفت:,
او
هرچه
می خواهد
بگوید،
وقتی
که من
عقیده
به
گفتارش
نداشته
باشم،
نسبت
به من
چه
زیانی
دارد؟،

امام علیه السلام :, آیا نمی ترسی که عذابی بر او فرود آید، تو را
نیز فرا گیرد؟. آیا داستان آن شخصی را که خود از
یاران موسی علیه السلام بود و پدرش از اصحاب فرعون بود،
نشنیده ای؟ آن جا که وقتی لشگر فرعون ( در تعقیب
سپاه موسی علیه السلام به کنار دریا آمد، آن پسر، از لشگر
موسی علیه السلام جدا شد و نزد پدر رفت تا با نصیحت کردن
پدر، او را از فرعونیان جدا کند و به سوی موسی علیه السلام
بیاورد