پاورپوینت کامل جبهه دوم خرداد در ترازوی نقد (۲) ۳۸ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل جبهه دوم خرداد در ترازوی نقد (۲) ۳۸ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۸ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل جبهه دوم خرداد در ترازوی نقد (۲) ۳۸ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل جبهه دوم خرداد در ترازوی نقد (۲) ۳۸ اسلاید در PowerPoint :

۴۵

اشاره:

در بخش نخست این مقاله، به
تبیین دو محور از مباحث مرتبط با دوم
خرداد پرداختیم. محور اول، شعارها و
تبلیغات جبهه دوم خرداد بود و محور
دوم، برنامه ها، تاکتیکها و استراتژیهای
این جبهه. در این بخش از مقاله،
عملکردها و واکنشهای جبهه دوم
خرداد را بررسی می کنیم.

سه. عملکردها و واکنشها

جبهه دوم خرداد با فتح سنگر به
سنگر قدرت اجرایی و مدیریتی و
تسلط بر قوه مجریه، قوه مقننه،
شوراهای اسلامی شهر و روستا و…
بیشتر پستهای کلیدی کشور را در
دست گرفت. به عبارت روشن تر
تمامی وزارت خانه ها، فرمانداریها،
استانداریها، شهرداریها، بیشتر مراکز
فرهنگی، بودجه و بیت المال،
دانشگاهها و مدارس و… در اختیار
نیروهای دوم خرداد قرار گرفت. این
طیف گسترده از پستهای کلیدی و
حساس، مستلزم پیشرفت و کارآمدی،
انجام بهینه امور و رفع مشکلات و
معضلات مختلف در این مدت نسبتا
طولانی (۷ ـ ۸ سال) است. در بررسی
کارکرد بهره مندان از دوم خرداد،
متأسفانه با ابهامات ونارساییهای
زیادی مواجه هستیم که در چند بخش
بررسی می شود:

۱. بخش سیاسی

در عملکرد مسئولان سیاسی دوم
خرداد ـ به رغم ادعاهای پرطمطراق
خود ـ نکته روشن و پر ثمری دیده
نمی شود. در مدّت چند سال اخیر
فضای سیاسی کشور عموما ملتهب،
متشنّج و غیرشفاف بود. آرامش و
طمأنینه ـ که لازمه اداره هر کشوری
است ـ به شدت کم رنگ شده و جامعه
در بیشتر اوقات شاهد بحرانهای
ساختگی، دعواهای فرسایشی،
انگ زنی، سیاه نمایی، بیهوده کاری و
فرصت سوزی بوده است. شعار
«نمی گذارند کار کنیم»، بهانه خوب و
پوششی بر ناکارآمدی دولتیان بود.
«توسعه سیاسی» زمینه ای برای جذب
مخالفان نظام و در دست گرفتن ابتکار
عمل توسط افراطیان و نفوذیها شد.
خشونتهای قومی، خیابانی، صنفی و…
به حد بالای خود رسید. جالب آنکه در
بیشتر آشوبها و بلواهایی که طرفداران
دوم خرداد در کشور به راه
می انداختند، ساختمانهای دولتی،
مردم بی گناه و مراکز علمی دستخوش
غارت و چپاول می شد. این در صورتی
بود که آنان رقبای سیاسی خود را به
صرف ادعاهای دروغین، متهم به
خشونت و حمایت از ترور می کردند!

آنچه در کشمکشهای سیاسی
مورد غفلت واقع می شد، عمل به
قانون بود؛ بلکه برخی از مسئولان ـ و
حتّی قانون گذاران ـ عملا به قانون
ستیزی پرداخته بودند. فاجعه کوی
دانشگاه، قتلهای زنجیره ای،
استعفاهای شعاری، نظرسازیهای
دروغین و… هر یک به نوعی بیانگر
ضعف و ناکارآمدی جریان دوم خرداد
و نقش مؤثّر آنها در این بحرانها به
شمار می آیند.

عامل اصلی این مشکلات و
نارساییها تندرویها و کج فهمیهای
برخی عناصر دوم خردادی بود که هم
بر ناکارآمدی این جبهه افزود و هم
مشکلاتی برای کشور بوجود آورد.
احمد پورنجاتی (عضو فراکسیون
جبهه مشارکت) اذعان کرد که: «من
منکر برخی کج سلیقگیها و حتی
افراط گریها از سوی برخی عناصر
منتسب به جناح اصلاح طلب ـ چه در
مجلس و چه در خارج از مجلس ـ
نیستم… .»(۱)

محتشمی نیز گفت: «تندرویهایی
در مجلس وجود داشت که اگر این
تندرویها نبود ما می توانستیم فضا را
تلطیف کنیم و همکاری متقابل داشته
باشیم. اینکه ما هر روز در مجلس
بیاییم، در نقد دستگاههای دیگر
مصاحبه کنیم و آنها را متهم به برخی از
عناوینی بکنیم که موجب عصبانیت
طرف مقابل بشود، طبیعتا آنها هم
عکس العمل نشان می دهند.»(۲)

۲. بخش اقتصادی

در این بخش از چند جهت، کشور
دچار آسیبها و لطمات شدید شد و
گرانی، بیکاری، فقر و تورم، هر روز بر
مردم محروم و متوسط جامعه فشار
می آورد.

الف. نیروهای اقتصادی دولت،
هماهنگی و همکاری کاملی با هم
نداشتند و یک ائتلاف اقتصادی
شکننده و نادرست در داخل دولت
شکل گرفته بود که این اختلاف و
تضادها تا همین اواخر ادامه داشت. آن
ائتلاف حزب مشارکت و مجمع
روحانیون مبارز (طرفدار اقتصاد
دولتی) با حزب کارگزاران (طرفدار
اقتصاد باز و لیبرالی) بود.

ب. نیروهای اجرایی و اقتصادی
بیشتر از آنکه به وظایف اصلی خود
بپردازند، به سیاسی کاری و
سیاست زدگی دچار شدند.

ج. شعار اصلی دولت، توسعه
سیاسی، تعمیق آزادی، اصلاحات و…
بود؛ از این رو توجه و عنایت کمتری
به مسائل اقتصادی داشت.

د. از آنجا که بودجه کشور در
برخی موارد نادرست و غیراصولی
مصرف می شد، پروژه های بزرگ زیر
بنایی و اقتصادی تعطیل گردید و
کشور از مسیر سازندگی باز ماند.
نمونه آن را می توان در تعطیلی
پروژه های سدسازی و راه سازی
مشاهده کرد.

ه . اراده جدی و محکمی در
دولت برای رفع معضلات و مشکلات
اقتصادی (از قبیل بیکاری و گرانی)
وجود نداشت؛ از اینرو ناکارآمدی
دولت در این زمینه برای همه عیان بود.

جالب اینکه این ضعفها و کاستیها
را بر عهده روحانیت می انداختند؛
چنان که نویسنده کتاب اصلاحات و
فروپاشی می گوید: «عدم احساس
مسئولیت نسبت به وضعیت اقتصادی
مردم، روز به روز با تحریک و
تشنّج آفرینیهای آنان وخیم تر می گردد.
این جریانهای سیاسی تقریبا علیه تمام
مسئولان طراز اوّل کشور موضع گیری
می کنند و سعی دارند مسئولیت روند
نزولی شاخصها را برعهده روحانیت و
دولتهای گذشته بیندازند و بی عملی
خود را توجیه کنند.»(۳)

این در صورتی است که برخی از
سردمدارن دوم خرداد اعتراف به
مشکلات اقتصادی و خواسته مردم در
این زمینه داشتند، چنان که محمدرضا
خاتمی (دبیر کل حزب مشارکت)،
گفت: «امروز بیشترین انتقاد به دولت،
در زمینه مسائل اقتصادی است که در
جای خود می تواند انتقاد برحقی
باشد.»(۴)

بر اساس نظرسنجی داخلی حزب
مشارکت نیز فقط ۶/۲% از مردم
مشکلات و خواسته هایشان مربوط به
مسائل سیاسی بود؛ در مقابل ۹۴% از
پاسخگویان مطالبات و مشکلاتشان را
مسائل بیکاری، تورم، گرانی و عدم
امنیت اجتماعی ذکر کرده اند که مسئول
و متولی اغلب یا همه موارد فوق،
مستقیما متوجه دولت و مجلس
است.(۵)

آقای کروبی (رئیس مجلس
ششم) نیز به این امر اذعان کرده،
می گوید: «امروز جامعه با مشکلات
زیادی همچون کمبود سرمایه گذاری،
عدم اشتغال و بیکاری، کمبود دارو و
درمان، مسکن و مشکلات ازدواج
جوانان روبرو است