پاورپوینت کامل چگونه بد تدریس کنیم؟ ۳۲ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل چگونه بد تدریس کنیم؟ ۳۲ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۲ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل چگونه بد تدریس کنیم؟ ۳۲ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل چگونه بد تدریس کنیم؟ ۳۲ اسلاید در PowerPoint :

۷۳

با سلام و احترام فراوان به محضر
تمام معلمان و مربیان محترم.

اینجانب پس از سالها نشستن در
کلاسهای درس و استفاده از محضر
معلّمان بسیار، به این نتیجه رسیدم که
تعداد قابل توجّهی از آموزگاران ما،
هیچ اطّلاعی درباره «بد تدریس کردن»
ندارند و اصول و قواعد آن را
نمی دانند. به همین دلیل و از ترس
اینکه نکند فضاهای آموزشی ما دچار
یکنواختی و کسالت شوند،
راهکارهای کلاسداری متنوّع تر و
جدیدتر را در قالب ۲۰ نکته به تحریر
درآوردم. به این امید که مورد توجه و
استفاده قرار گیرد. نکته های مورد نظر
به این شرح است:

۱. به محض ورود به کلاس، وارد
بحث درسی شوید و هیچ زمانی را
برای آمادگی ذهنی شاگردان در نظر
نگیرید. مگر به شما ربطی دارد که ذهن
شاگرد هنوز درگیر مسائل ساعت قبل
یا زنگ تفریح است؟ شما باید از
لحظات ساعت درسی استفاده کنید و
خواندن شعر، روایت، بیان یک
حکایت یا چیزهایی از این دست،
دقایقی از کلاس را می گیرد. اهمیتی
ندارد که بیان چنین مطالبی تا چه حد
در آمادگی شاگرد و تمرکز حواس او
برای درس، مؤثر است.

۲. هرگز روش تدریس خود را
تغییر ندهید و همواره از همان روش
سخنرانی و توضیحی استفاده کنید.
لزومی ندارد که با استفاده از روشهای
دیگر تدریس، تنوع ایجاد نمایید و
بنابر «قانون شدّت» با ایجاد هیجان در
کلاس، سطح یادگیری شاگردانتان را
بالا ببرید و از مقدار فراموش شدن
درس بکاهید. مثلاً برای تدریس درس
«جانوران» آنها را برای گردش علمی به
موزه جانورشناسی یا باغ وحش نبرید
که حیوانات را از نزدیک ببینند و
جزئیات مسائل درسی را «مشاهده»
کنند و برای شما گزارش از مشاهدات
خود بنویسند؛ بلکه به عکسهای کتاب
درسی در این رابطه اکتفا کنید و باز هم
به همان روش توضیحی و سخنرانی
که خودتان بیان درس را به عهده دارید،
تکیه نمایید.

۳. احتیاجی نیست که هنگام
تدریس، گاهی شاگردانتان را درگیر
مطلب کنید و از آنها سؤالاتی بپرسید تا
در مسیر درس، تعاملی ایجاد شود.
اهمیتی ندارد که سخن گفتن یک جانبه
معلم، خستگی و کسالت می آورد و از
ضریب یادگیری شاگرد می کاهد. مهم
این است که حجم مورد نظر کتاب را
تدریس کنید؛ نه اینکه شاگردان چه
درصدی از مطالب را دریافت کرده و
آموخته اند.

۴. اگر شاگردی سؤالی پرسید،
توجهی به این مسئله نداشته باشید که
جواب دادن به این سؤال در وسط
درس، ممکن است مسیر تدریس را
تغییر دهد و مدیریت زمان از دستتان
خارج شود. نه تنها آن سؤال را (بدون
در نظر گرفتن شرایط) پاسخ دهید،
بلکه سؤالات دیگری را هم که در ادامه
برای سایر شاگردان پیش می آید،
بی جواب نگذراید. به آنها نگوئید که
سؤالات را یادداشت کنند و در زمان
مخصوصی که از قبل در طرح درستان
در نظر گرفته اید، بپرسند.

۵. در هنگام تدریس، توجهی به
روحیه حاکم بر کلاس نداشته باشید؛
مثلاً اگر ساعت قبل یا بعد، امتحانی
برگزار شده یا قرار است برگزار شود و
شاگردان در ناراحتی یا اضطراب
حاصل از آن هستند، هیچ صحبتی در
این باره نکنید و برای خارج شدن از
این حالت، کمکی به آنها ننمایید؛ بلکه
تدریستان را (حتی اگر درس بسیار
مهم و مشکل باشد) انجام دهید.

۶. برای دسته بندی و توجه دادن
به نکات مهم از تخته سیاه یا سایر
وسایل کمک آموزشی استفاده نکنید.
لزومی ندارد که مطالب، دسته بندی
شده و قابل به ذهن سپردن، به شاگرد
عرضه شود. احتیاجی هم نیست که با
ابزار جدید آموزشی، جدولها، شکلها
و تصاویر لازم را به شاگردانتان ارائه
کنید. همان روشهای قدیمی آموزشی،
برای رسیدن به یادگیری مطلوب، کافی
هستند.

۷. در آغاز آموزش هر مطلب،
رفتار ورودی را ارزیابی نکنید و از
کامل بودن ساخت شناختی شاگردان
مطمئن نشوید. مهم نیست که
آموخته های قبلی آنها (حتی آن دسته از
آموخته ها که پایه درس امروز است)
کامل شده اند یا نه، به هر حال آنها باید
درس امروز را بفهمند و بیاموزند.

۸. در امر تدریس شعار «هر چه
پیش آید خوش آید» را سرلوحه
اعمالتان قرار دهید و «تهیه طرح درس
سالانه یا ماهانه و …» را کاری عبث و
مربوط به معلّمان بی تجربه بدانید. چه
لزومی دارد که شما از ابتدای سال
تحصیلی یا دوره آموزشی برنامه داشته
باشید و حجم تدریس هر جلسه را
برنامه ریزی کرده باشید؟ چه نیازی
هست که شما آزمونهای گاه به گاه
داشته باشید و از قبل برای آنها زمان
تعیین کرده باشید؟ درباره هر جلسه،
شب قبل تصمیم بگیرد و هر طور که
سلیقه و حوصله تان ایجاب می کرد،
مسیر آموزشی یک سال یا دوره
تحصیلی را طی کنید و به اتمام
برسانید.

۹. «وعده» و «وعید» را در هر
موقعیتی که احساس نیاز کردید؛ به کار
بگیرید و نگران این نباشید که آیا امکان
به جا آوردن آنها را دارید یا نه. لازم
نیست به فکر مسئله «خوش قولی»
باشید و به موقعیت خود در میان
شاگردان و تأثیر کلامتان بر آنها فکر
کنید. آن لحظه، تأثیر آن وعده یا وعید
در کلاس اهمیت دارد که اهداف همان
لحظه و همان جلسه درسی را تأمین
نماید.

۱۰. وقتی روی تخته یا وایت بُرد
می نویسید، به مرتب بودن و منسجم
بودن و حتی کامل و صحیح بودن
نوشته ها توجه نکنید. هی