پاورپوینت کامل شناسنامه قم ۵۶ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل شناسنامه قم ۵۶ اسلاید در PowerPoint دارای ۵۶ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل شناسنامه قم ۵۶ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل شناسنامه قم ۵۶ اسلاید در PowerPoint :

۲۳

دار الایمان قم افتخار دارد که
تاریخ صدور شناسنامه اش از قدمت
۱۲۲۸ ساله برخوردار است. روز ۲۳
ربیع المولود امسال (برابر ۱۳ / ۱ / ۸۷
ش) همزمان با سالروز گرامیداشت
ورود حضرت معصومه علیهاالسلام به شهر
تاریخی قم، پاورپوینت کامل شناسنامه قم ۵۶ اسلاید در PowerPoint 1228 ساله
می گردد. ویژگیهای شخصیّت
بزرگواری که به شهر قم هویّت داده به
شرح زیر است:

نام نامی اش: فاطمه

لقب گرامی اش: معصومه

پدر بزرگوارش: حضرت موسی
بن جعفر علیهماالسلام

مادر گرامی اش: نجمه خاتون علیهاالسلام

تاریخ تولدش: غرّه ذیقعده الحرام
۱۷۳ ق.

تاریخ ورودش به قم: ۲۳ ربیع
المولود ۲۰۱ ق.

تاریخ ارتحالش: دهم ربیع الثانی
۲۰۱ ق.

و اینک ۱۲۲۸ سال تمام است که
دار الایمان قم هویّت خود را باز یافته
و بر تمام شهرهای ایران فضیلت و
برتری دارد و به جز شهر مقدس مشهد
اقدس، هیچ شهر دیگری در سرزمین
پهناور ایران اسلامی یارای مباهات و یا
مساوات با آن را ندارد.

سیمای قم در آیینه روایات

امام هادی علیه السلام در مورد وجه
تسمیه قم فرمودند: «اِنَّمْا سُمِّیَتْ قُمْ بِهِ،
لاَِنَّهُ لَمّا وَصَلَتِ السَّفینَهُ اِلَیْها فی طُوْفانِ
نُوحٍ علیه السلام قامَتْ؛ قم را از این جهت «قم»
نامیدند که چون کشتی حضرت
نوح علیه السلام در طوفان به این سرزمین
رسید، برخاست.»

امام صادق علیه السلام در مورد علّت نام
گذاری قم فرمودند: «إِنَّما سُمِّیَتْ قُمْ، لاِءَنَّ
أَهْلَها یَجْتَمِعُونَ مَعَ قائِمِ آلِ مُحَمَّدٍ علیهم السلام
وَیَقُومُونَ مَعَهُ، وَیَسْتَقِیمُونَ عَلَیْهِ وَیَنْصُرُونَهُ؛
قم را از این جهت «قم» نامیدند که اهل
آن در اطراف قائم آل محمد علیه السلام گرد
می آیند و در رکاب او قیام می کنند و در
یاری او استقامت می ورزند.»

همچنین نقل شده است که: در
شب معراج قطعه ای از کره زمین توجّه
رسول اکرم صلی الله علیه و آله را جلب کرد، به
جبرئیل فرمود: اینجا کجاست؟ عرضه
داشت: «بُقْعَهُ شِیعَتِکَ وَشِیعَهِ وَصِیِّکَ عَلِیٍّ؛
[اینجا] جایگاه شیعیان تو و شیعیان
وصی ات علی علیه السلام است.»

و نقل شده که پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله در
شب معراج گنبد بسیار زیبایی را در
آسمان چهارم مشاهده فرمود، از
جبرئیل پرسید که این گنبد چیست؟
عرضه داشت: این تصویر شهر قم
می باشد.

در حدیث دیگری پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله
از پیشی گرفتن قم به پذیرش ولایت
امیر مؤمنان علیه السلام سخن گفته است.

امیر مؤمنان، علی علیه السلام بر اهل قم
درود فرستاده، دعای خیر نموده، آنها
را به عنوان: اهل رکوع، خشوع،
سجود، تهجّد و روزه داری معرّفی
کرده، می فرماید: «هُمُ الْفُقَهاءُ، الْعُلَماءُ،
الْفُهَماءُ؛ آنان فقیهان، دانشوران و
فرهیختگانند.»

مولای متقیان در حدیث دیگری
می فرمایند: «تِلْکَ الْبَلْدَهُ الَّتِی یَخْرُجُ مِنْها
اَنْصارُ خَیْرِ النّاسِ اَبا وَاُمّا وَجَدّا وَجَدَّهً وَعَمّا
وَعَمّهً، تِلْکَ الَّتِی تُسَمَّی «الزَّهْراءُ» بِها مَوْضِعُ
قَدَمِ جَبْرَئِیلَ؛ آن همان شهری است که
یاوران بهترین مردمان از جهت پدر،
مادر، جدّ، جدّه، عمو و عمّه، از آن
بیرون می آیند، و آن همان شهری است
که «زهرا» نامیده می شود و در آن جای
پای جبرئیل است.»

و در پایان فرمود:

«وَمِنْ ذلِکَ الْمَوْضِعِ یَخْرُجُ کَبْشُ
اِبْراهِیمَ وَعَصا مُوسی وَخاتَمُ سُلَیْمانَ؛ قوچ
حضرت ابراهیم، عصای حضرت
موسی و انگشتری حضرت سلیمان از
همان نقطه بیرون می آید.»

و در حدیث طولانی خروج سید
حسنی و ورودش به قم را تشریح
می فرماید. و در حدیث طولانی
دیگری، از نصب رایت حضرت
مهدی علیه السلام بر کوه سپید قم در نزدیکی
دهی کهن که «جمکران» نام دارد و
خروج آن حضرت از زیر یکی از
مناره های مسجد جمکران به تفصیل
خبر داده است.

رئیس مذهب، امام جعفر
صادق علیه السلام دهها حدیث پیرامون قم
بیان فرموده که به برخی از آنها فقط
اشاره می کنیم:

۱. «تُرْبَهُ قُمْ مُقَدَّسَهٌ؛ خاک قم مقدّس
است.»

۲. «أَهْلُ قُمْ اَنْصارُنا؛ اهل قم یاوران
ما هستند.»

۳. «فَاِنَّها مَأْوَی الْفاطِمِیِّینَ؛ قم جایگاه
فاطمیان است.»

۴. «اِنَّ لَعَلی قُمْ مَلَکا یُرَفْرِفُ عَلَیْها
بِجَناحَیْهِ؛ فرشته ای به حراست قم موکّل
است که هر دو بالش را بر فراز قم
می گستراند.»

۵. «قُمْ بَلَدُنا وَبَلَدُ شِیعَتِنا، مُطَهَّرَهٌ
مُقَدَّسَهٌ؛ قم شهر ما و شهر شیعیان
ماست که پاک و پاکیزه است.»

۶. «أَلا اِنَّ حَرَمِی وَحَرَمَ وُلْدِی مِنْ بَعْدِی
قُمْ؛ آگاه باشید که حرم من و حرم
فزندانم پس از من قم می باشد.»

۷. فِی قُمْ شِیعَتُنا وَمَوالِینا وَتَکْثُرُ فِیها
الْعِمارَهُ؛ دوستان و شیعیان ما در قم
هستند، عمارت [و ساختمان] در آن
فراوان شود.»

۸. «ثُمَّ یَظْهَرُ الْعِلْمُ بِبَلْدَهٍ یُقالُ لَها: «قُمْ»
وَتَصِیرُ مَعْدِنا لِلْعِلْمِ… فَیَفِیضُ الْعِلْمُ مِنْها اِلی
سائِرِ الْبُلْدانِ؛ آنگاه علم در شهری به نام
قم پدیدار گردد که مرکز دانش و
فضیلت شود… پس دانش از آنجا به
تمام سرزمینها سرازیر شود.»

۹. «وَاحْتَجَّ بِبَلْدَهِ قُمْ عَلی سائِرِ الْبِلادِ؛
[خداوند] به وسیله قم بر همه شهرها
احتجاج نمود.»

۱۰. «لَوْلا الْقُمِّیُّونَ لَضاعَ الدِّینُ؛ اگر
قمیها نبودند، دین تباه می شد.»

حضرت موسی بن جعفر علیه السلام
درباره قم فرمود: «قُمْ عُشُّ آلِ مُحَمَّدٍ
وَمَأْوی شِیعَتِهِمْ؛ قم آشیانه آل محمّد و
پناهگاه شیعیان آنهاست.»

و در باره مردم آن فرمود: «خَمَّرَ اللّهُ
تَعالَی وِلایَتَنا فِی طِینَتِهِمْ؛ خداوند ولایت
ما را با آب و گل آنها آمیخته است.»

به هنگام میلاد مسعود حضرت
بقیه اللّه ارواحنا فداه، امام حسن
عسکری علیه السلام به احمد بن اسحاق نامه
می نویسد تا اهالی قم از ولادت آن
حضرت مطّلع شوند و خبر تولّد آن
حضرت در میان آنها شهرت پیدا کند.

و در نامه دیگری می نویسد:
همواره دلهای ما به نیک اندیشی شما
مطمئن بود، رشته اتّصالی که بین ما و
شما ریشه دوانیده، مستحکم بود.

پیشینه قم

قدمت شهر قم را برخی از
مورّخان بسیار زیاد دانسته، بنای آن را
به «تهمورث» سوّمین پادشاه پیشدادی
نسبت داده اند. در مقابل، برخی از
مورّخان آن را یک شهر تازه ساز و از
آثار قرن اوّل هجری می دانند.

قدیمی ترین منبعی که قم را از
شهرهای مستحدث اسلامی دانسته،
سفر نامه منسوب به «ابی دلف»
می باشد. یاقوت نیز این نظر را
برگزیده و با قاطعیّت قم را یک شهر
مستحدث اسلامی معرّفی کرده است.
از بررسی اسناد و منابع استفاده
می شود که در قرن دوم هجری نام «قم»
به این سرزمین اطلاق می شد و در
عصر ساسانی سرزمینی به نام «قم»
نبوده است.

در دوران باستان این سرزمین را
«براوستان» می گفتند و حوزه رستاقی
آن را «کمیدان» و مرکز رستاق را «کم»
می خواندند. از آثار به دست آمده ثابت
می شود که قبل از اسلام شهر معتبری
به نام: «کُم» در بیست کیلومتری شهر
فعلی قم وجود داشته است.

گستره تشیّع در قم

با ورود اشعریان به قم در سال ۹۴
ق. تشیّع در این شهر رواج یافت و
هنگامی که قدرت را به دست گرفتند،
پایه های تشیّع را در آن استحکام
بخشیدند، تا جایی که یاقوت
می نویسد: نخستین کسی که از
اشعریان وارد قم شد «عبدالله بن
سعد»است، او را پسری بود که در کوفه
تربیت شده بود، هنگامی که از کوفه به
قم مهاجرت نمود، تشیّع را به این
سرزمین به ارمغان آورد، حتّی یک نفر
سنّی در این شهر یافت نمی شود.

اشعریها از اعراب قحطانی مقیم
یمن بودند و بزرگ آنها مالک بن عامر
از شیعیان خالص امیر مؤمنان علیه السلام بود.
مالک دو پسر به نامهای: سعد و سائب
داشت، سائب به همراه مختار ثقفی
قیام کرد، از قاتلان کربلا انتقام گرفت و
سرانجام به همراه مختار کشته شد.

فرزندان سعد به نامهای:
«احوص» و «عبدالله» در کنار امیر
سیستان با حجّاج بن یوسف جنگیدند
و چون شکست خوردند به سوی قم
عزیمت کردند. ورود ایشان به قم روز
اوّل فروردین، مصادف با نوروز
باستانی، به سال ۹۴ هجری اتّفاق
افتاد.

به هنگام خروج زید بن علی علیه السلام
در کوفه، احوص با وی خروج کرد و
زید بن علی او را امیر لشکر خود
گردانید.

اشعریان در آبادانی شهر قم تلاش
فراوان کردند و مردم قم را مردمانی
سلحشور و ظلم ستیز پرورش دادند.
از سال ۱۳۲ ق. از دادن خراج به خلفای
دوران امتناع کردند و از آن تاریخ، شهر
قم به صورت یک سرزمین نیمه مختار
درآمد.

پس از تشریف فرمایی حضرت
معصومه علیهاالسلام ، قم رونق به سزایی پیدا
کرد و پناهگاه مطمئنّی برای دوستان
اهل بیت و شیعیان شد، ولی با کمال
تأسّف در حمله مغول به صورت تلّی
از خاک درآمد.

پس از حمله مغول، سلطان محمد
خدا بنده به باز سازی آن همّت
گماشت، ولی این بار شهر قم در
مجاورت حرم مطهّر حضرت
معصومه علیهاالسلام ساخته شد و شهر جدید،
حرم مطهّر را چون نگینی درخشان در
میان گرفت.

شج