پاورپوینت کامل گفتگو با دکتر مصطفی دلشاد(قسمت پایانی) ۶۱ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل گفتگو با دکتر مصطفی دلشاد(قسمت پایانی) ۶۱ اسلاید در PowerPoint دارای ۶۱ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل گفتگو با دکتر مصطفی دلشاد(قسمت پایانی) ۶۱ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل گفتگو با دکتر مصطفی دلشاد(قسمت پایانی) ۶۱ اسلاید در PowerPoint :

۱۲

به بهانه انتشار کتاب «تفسیر موضوعی نهج البلاغه» تألیف استاد ارجمند آقای مصطفی
دلشاد تهرانی گفتگویی با ایشان انجام شد که بخش نخست آن در شماره پیشین درج گردید.

در این شماره نظر استادان گرامی را به بخش پایانی این گفتگوجلب می نماییم.

با توجه به موضوعات بی شمار در نهج البلاغه، و نظر به اینکه در سرفصل این درس نیز
تدبیری اندیشیده شده است تا عناوین آن محدود به چند موضوع خاص نشود، تا بتوان با
رویکردهای مختلف و شرایطی که اقتضاء می کند متن های متعددی داشته باشیم، بفرمایید
گزینش موضوعات در این اثر بر چه اساسی بوده است؟

به نظر می رسد که در یک درس عمومی با موضوع نهج البلاغه لازم است در تنظیم
مطالب دو موضوع را رعایت کنیم. اول؛ اینکه دانشجو شناخت اجمالی نسبت به خودِ
نهج البلاغه پیدا کند. البته باید بخشی از این شناخت را با تدریس ایجاد کرد و بخشی
از آن را به عهده مطالعه دانشجو گذاشت. از آنجایی که فرصت نخواهیم کرد نهج البلاغه
را به صورت جامع تعریف کنیم، بهتر است ابتدا به طور فشرده بگوییم که: نهج البلاغه
چیست؟ چگونه به وجود آمد؟ مؤلف آن چه شخصی بوده است؟ کتاب در چه فضایی تألیف شده
است؟ انگیزه نویسنده چه بوده است؟ کتاب چگونه تقسیم بندی شده است؟ و چگونه می شود
از آن استفاده کرد؟ این به نظر من لازم است و برای ورود مناسب به هر متنی دانستن
این مطالب لازم است. دوم؛ باید قسمت هایی را به ناچار گزینش کنیم.

در اولویت گزینش هم، به بحث های سازنده روح و فکر و لطافت وجودی و هم به
بحث هایی که شامل مناسبات اجتماعی و سیاسی و حقوقی باشد نیاز داریم. دلیل آن این
است که هم در مباحث روحی و لطافت های وجودی آسیب دیده ایم، و رویکردهای ما جای
اصلاح دارد، و هم در بحث های مناسبات و رفتار و سلوک اجتماعی و رفتارهای مدیریتی به
شدت، ضعف داریم و نهج البلاغه به شدت در آنجا راهگشا است. خوب است که این قالب حفظ
شود. به عنوان مثال: یکی از مسائل لطیفی که در نهج البلاغه هست و با آنچه ما داریم
و ممکن است آن را ترویج می کنیم فرق دارد، نوع نگاه به خداشناسی است و نوع نگاهی که
به پیامبر(ص) است.

نهج البلاغه امکان این را دارد که در حوزه های مختلف به صورت توأم هم راهگشایی
کند و هم تأثیرگذار باشد. پس ماده درسی بسیار خوبی است؛ به شرط آنکه خوب تدریس
بشود. به نظر من عمده ترین کار ما در آموزش نهج البلاغه یا دروس عمومی و تخصصی،
«تدریس» است. یعنی روش تدریس، شیوه ارائه و نوع رابطه ای که برقرار می شود به نظر
من مهم است. دوستانی هم که درس را پیشنهاد دادند، عنایت کرده بودند و چارچوب مشخص
شده شامل همین مطالب بود. من فقط در آن چارچوب مشخص سرفصل ارائه کردم که تأیید شد.

حضرتعالی چه شیوه ای را برای نگارش این اثر به کار برده اید و این کتاب در مجموع از
چه امتیازاتی برخوردار است؟

اول اینکه روش من در کار موضوعی نهج البلاغه این است که چکیده ارائه شده در هر
بحث، ماحصل مطالعه ده ها بار نهج البلاغه در آن موضوع است. یعنی من برای هر موضوع،
نهج البلاغه را ده ها بار مرور کردم و این چکیده، ماحصل آن فهم است. دوم اینکه این
قسمت ها تعارض با بقیه بخشها ندارد. من تأکید دارم که در کار موضوعی نهج البلاغه و
آنچه ما به طور عام – و نه خاصِ فقه الحدیثی – به آن مستدرک می گوئیم – یعنی مطالب
به جای مانده از امیرمؤمنان در بقیه منابع – نیز باید دیده شود. اگر مطلبی را از
نهج البلاغه فهمیدیم، منابع دیگر باید آن را تأیید کند و این کار در این کتاب صورت
گرفته است. سوم اینکه من این مطالب را با عملکرد و زندگی و جهت گیری های
امیرمؤمنان(ع) سنجیده ام. یعنی اگر بحثی در مورد حقوق مداری امیرمؤمنان آمده است،
آن را در زندگی حضرت پی گیری کرده ام. مثلاً آیا در دوران خلافت به این صورت بوده
است یا نه؟ آیا در بیعت، در نهروان، در غارات، در ماجرای ضربت خوردن، در همه جا این
چنین بوده است؟ اگر این چنین است، پس فهم ما درست است. اگر در آنجا بحثی در مورد
«حقوق متقابل» به عنوان یک امر مسلم مطرح شده است، آن را در زندگی حضرت پیگیری
کرده ام و با آن محک زده ام. اعتقاد من این است که در کار موضوعی نهج البلاغه فقط
به نهج البلاغه اکتفا نکنیم و بقیه منابع مربوط به امیرمؤمنان را هم ببینیم و
مجموعه عملکرد امیرمؤمنان را لحاظ کنیم. ما به خاطر محدودیت حجم کتاب، آن را به
اجمال گذرانده ایم و هنر دوستان این است که بتوانند آن را گسترش بدهند. در بعضی
جاها سعی شده که توضیحات کوتاه باشد. نباید شرح و توضیح آن چنان طولانی باشد که
مطالب حضرت امیر(ع) در آن گم شود. امر دیگری که من به آن التزام دارم این است که
عبارت نهج البلاغه در متن باشد. خیلی ها می پسندند که متون عربی در حاشیه یا
پی نوشت قرار بگیرد، اما من این را نمی پسندم. من معتقدم که متن و زبان عبارت
موضوعیت دارد و نباید حذف شود. هر چند عبارت را از دانشجو نمی خواهیم، ولی معتقدم
که چشم او باید با عبارت آشنا شود و انس بگیرد. شگفتی نهج البلاغه این عبارات اند و
هیچ ترجمه ای جایگزین این عبارت ها نمی شود. یعنی بهترین ترجمه ها، جایگزین متن
نمی شود.

کمی هم درباره کتابشناسی نهج البلاغه که در این اثر آمده صحبت کنید.

در پایان هر فصل از کتاب، معرفی کتاب هست که آنها در اولویت هستند؛ اما غیر از آن،
اساتید محترم باید با کتابشناسی نهج البلاغه آشنایی پیدا کنند. ما در بحث مقدماتی
کتاب، یک کتابشناسی اجمالی داریم. نظر من این است که این کتابشناسی برای مطالعه
دانشجویان باشد. حتی از آنها نخواهیم اسامی این کتاب ها را یاد بگیرند؛ چون به درد
آنان نمی خورد ولی بدانند که درباره نهج البلاغه کتاب هایی به این صورت است. البته
لازم است کسی که می خواهد نهج البلاغه را تدریس کند، کتاب های لغت نهج البلاغه را
بشناسد. بلکه بداند ویژگی ها و قوت و ضعف این کتاب ها چیست. ترجمه های نهج البلاغه
را بشناسد؛ چون گاهی تصور عمومی نسبت به یک ترجمه غلط است. مشهور است که فلان ترجمه
خیلی خوب است؛ اما وقتی روی واژه شناسی آن کار می کنیم، مشخص می شود که ترجمه ضعیف
است. و بیشتر واژه ها غلط ترجمه شده است. دیگر اینکه، شرح ها، کتاب های مصادر،
اسانید، مستدرک ها، معجم ها، فرهنگ ها و کتاب های موضوعی نهج البلاغه را بشناسد.

به نظر جنابعالی استاد این درس باید چه خصوصیات و توانایی هایی برای آموزش نهج
البلاغه داشته باشد؟

در تدوین یک درس عمومی، باید مجموعه متنوعی را قرار بدهیم؛ اما از همه نخواهیم
که تمام عناوین را بخوانند. من وقتی درس موضوعی در نهج البلاغه دارم، عناوین را در
مشورت با دانشجویان مشخص می کنم. بعد از پرداختن به مقدمات که معمولاً یک جلسه و
نیم طول می کشد، چند موضوع را پیشنهاد می کنم و در مشورت با کلاس یک موضوع را
انتخاب می کنیم و این سبب می شود آنها هم با درس رابطه برقرار کنند.

به نظر من معلمی چهار پایه دارد که اگر وجود داشته و حضور داشته باشد انسان
موفق خواهد شد. این چهار پایه عبارتند از: عشق، فن، هنر و علم. در قسمت علم،
پیشنهاد من برای دوستانی که می خواهند به تدریس نهج البلاغه بپردازند این است که
باید یک مقدمات و دانسته هایی وجود داشته باشد که اینها به تدریس موفق ما در
نهج البلاغه کمک می کند. مثلاً:

۱. آشنایی خوب و چند جانبه به تاریخ و عصر زندگانی امیرمؤمنان(ع).

۲. آشنایی با جهت گیری های فکری، سیاسی، اجتماعی، حکومتی و مدیریتی امیرمؤمنان(ع).

۳. آشنایی با مجموعه نهج البلاغه و انس با نهج البلاغه و سرو کارداشتن با روح آن،
مشکل است که من نهج البلاغه درس بدهم ولی بارها متن آن را نخوانده باشم.

۴. آشنایی با فقه الحدیث که جای آن خالی است و به آن کم توجه شده است.

شما چه روشی را برای تدریس این متن مناسب می دانید؟ و خود جنابعالی معمولاً از چه
روشی برای تدریس استفاده می کنید؟

درباره روش تدریس، به نظر من نمی توانیم به همه توصیه کنیم که به یک روش تدریس
کنند؛ و تنها می توانیم جهت گیری هایی را مطرح کنیم. ممکن است هر محیطی و رشته ای
اقتضایی داشته باشد و هر کس براساس آن روشی را به کار گیرد. من معمولاً به این روش
تدریس می کنم. در ابتدا اجمالی درباره نهج البلاغه به دانشجوها می گویم که آنها
آشنایی با آن پیدا کنند تا حسّاس شوند و دنبال کنند که چه مباحثی در نهج البلاغه
وجود دارد. بعد به توافق کلاس، موضوعاتی را انتخاب می کنیم. آن وقت در موضوع انتخاب
شده طرح درس را ارائه می کنم؛ که در این موضوع این مطالب را داریم و این اهداف را
دنبال می کنیم. بعد فصل به فصل جلو می رویم و در هر فصل سعی می کنم یک زمینه ذهنی و
سؤال فراهم کنم تا حرف جایگاهش معلوم شود. و آن رهنمود راهگشایی که در کلام حضرت
امیر است جایگاه خویش را پیدا کند؛ و سپس با استفاده از قواعد مربوط به فهم حدیث و
فقه الحدیث و توجه به مباحث امروزی، به استنتاج از متن نهج البلاغه می پردازم و
قدری با پرسش و پاسخ و کارهای گروهی و فراهم کردن امکان مطالعه دانشجویان در برخی
رشته ها، دانشجویان را بیشتر با نهج البلاغه درگیر می سازم.

در اینجا خوب است به یکی از شبهات درباره نهج البلاغه اشاره کنیم و پاسخ جنابعالی
را بشنویم: برخی، «خطبه های توحیدی نهج البلاغه و به طور کلی بحث هایی که رنگ فلسفی
دارد» را مورد سؤال قرار داده و معتقدند اصولاً کوفه در آن دوره زمینه چنین
بحث ها