پاورپوینت کامل نارنجی آمریکایی! ۷۳ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل نارنجی آمریکایی! ۷۳ اسلاید در PowerPoint دارای ۷۳ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل نارنجی آمریکایی! ۷۳ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل نارنجی آمریکایی! ۷۳ اسلاید در PowerPoint :

۱۰

اشاره:

با توجه به تحولات اخیر در کشورهای آسیای میانه و تلاش سیاستمداران آمریکایی برای
تکرار حوادث مشابه در ایران، برای اطلاع بیشتر خوانندگان محترم معارف از چندوچون
این حوادث و جریان شناسی این تحولات در ایران، مصاحبه ای با آقایان
دکترجوادمنصوری؛ و دکترعباسملکی ترتیب داده ایم.

ضمن تشکر از اساتید محترم که در این مصاحبه شرکت کرده اند. نظر خوانندگان گرامی
را به مشروح این مصاحبه جلب می کنیم.

معارف: با تشکر از اساتید محترم آقایان دکتر جواد منصوری و دکتر عباس ملکی، به خاطر
حضورشان در این مصاحبه، به عنوان اولین سؤال نظر خود را پیرامون تحولات اخیر در
آسیای مرکزی و قفقاز که از آنها به انقلاب مخملی یا نارنجی تعبیر می شود، بیان
فرمایید. آیا در ایران نیز زمینه تحولات مشابهی وجود دارد یا خیر؟

دکتر منصوری: بعد از فروپاشی شوروی، طبعاً آمریکایی ها دنبال این بودند که تک تک
کشورهای جدا شده از بدنه نظام شوروی را در مجموعه اقمار خودشان قرار بدهند. با توجه
به ضعف ها و مشکلاتی که این کشورها داشتند، شوروی قادر به حل مشکلات آنها نبود؛
بنابراین به دو دلیل عمده زمینه به تدریج آماده شد برای اینکه این نوع گرایش به غرب
به ویژه آمریکا در این کشورها به وجود بیاید.

یک دلیل به لحاظ نیازهای مالی، اقتصادی و فنی و دوم به دلیل مسائل امنیتی برای
اینکه احساسشان این بود که روسیه نمی تواند برای آنها یک مرکز قابل اعتماد و مطمئن
برای امنیت ملی شان در بلندمدت. از طرف دیگر این دولت ها هیچکدام پایگاه و جایگاه
مردمی نداشتند. اینها اغلب از دستگاه های سابق شوروی مثل ک.گ.ب. بودند که
نمی توانستند یک حکومت باثبات و مورد اعتماد مردمی را به وجود بیاورند. البته
می توانستند با یک حکومت دیکتاتوری، مدت کوتاهی بمانند ولی برای ماندگاری بلندمدت
لازم بود که به یک قدرت نیرومندتری متوسل شوند لذا بعد از فروپاشی، یکی از مسائلی
که مطرح شد حرکت ناتو به سمت شرق بود؛ که در راستای نأمین امنیت کشورهای متلاشی شده
بلوک شرق بود این از نظر امنیتی بود از نظر اقتصادی و مالی هم یک کمک های جزئی را
آمریکا و اروپا و بسیار کمتر اسرائیل به آنها کرد تا ارتباط اینها با غرب حفظ بشود
اما در دوسال گذشته حرکتی را که غرب شروع کرد برای تعمیق این نفوذ و وابستگی به این
دلیل بود که این مقدار وابستگی این دولت ها به اروپا و آمریکا کافی نیست. با توجه
به برنامه های بلندمدتی که آمریکا در این منطقه تدارک دیده، قاعدتاً باید دولت هایی
روی کار بیایند که بیش از این دولتهای موجود احساس وابستگی داشته باشند. چون این
دولت ها به دلیل موقعیت های سابق و بعدشان، سعی می کردند برای خودشان یک موقعیتی
داشته باشند؛ نظیر آقای شوارت ناتزه که در دوران شوروی برای خودش کسی بود. بعدش هم
برای خودش یک موقعیتی داشت و کسی نبود که صددرصد تابع آمریکا باشد؛ لذا اینها کسانی
را نیاز داشتند که صددرصد تابع باشند. اما نکته مهم دیگر اینکه در داخل این کشورها
هم یک ساختار نیرومندی که یک هویت ملی به اینها بدهد، نداشتند. دوم اینکه اینها
فاقد انسجام و وحدت ملی بودند. سوم اینکه یک رهبری قابل قبول نداشتند و در نتیجه
کلاً نظام های اینها ضربه پذیر بوده و هست. آمریکا از این قضیه سوء استفاده کرد و
اولین حرکت را در گرجستان تجربه کرد و به نتیجه رسید. احساس کردند که به جای
لشکرکشی و کودتای نظامی و کارهای مشابهی که در افغانستان و عراق کردند این جوری
وارد عمل بشوند. لذا در اوکراین هم تکرار کردند و بعد در قرقیزستان و بعد صحبت بر
سر مولداوی و بلاروس و آذربایجان و … شد. بعد از مسئله اوکراین، نکته مهم این است
که رادیو «فردا» یک تفسیری گذاشت در مورد آنچه که در اوکراین اتفاق افتاده و گفت:
«ما ۶۵ میلیون دلار در اوکراین خرج کردیم و به این ترتیب ثابت شد که دموکراسی صادر
کردنی است. نهایت این است که ما باید خرج کنیم و الگوی بعدی ما ایران است که می شود
قضیه اوکراین را مثلاً با صد میلیون دلار تکرار کرد.» (این عین عبارت رادیو فردا
است) و فکر می کنم این مسئله در دستور کار دولت آمریکا برای تکرار قضیه اوکراین در
ایران باشد. حالا این که چه میزان امکان موفقیت دارد و این که واقعاً خودشان چه
تحلیل دقیقی از این قضیه دارند. بنابراین ما قضیه خوزستان را نباید عادی و کوچک
تلقی کنیم و تصور من بر این است که تکرار قضیه خوزستان در نقاط دیگر کشور را آنها
در نظر داشته باشند حالا موفق بشوند یا نه مقوله دیگری است.

دکتر ملکی: نکته اول این است که من گرایش بشر به ماده گرایی را بزرگ ترین انحراف
بشر از فطرتش می دانم. نکته دوم این است که آن چیزی که اتحاد شوروی را از هم پاشاند
نداشتن ایمان به آن سیستم، توسط مسئولین اتحاد شوروی بود و گرنه اشکالاتی که در
دوره گورباچف بود در دوره های قبل هم کم و بیش وجود داشت. اقتصاد، ناکارآمد بود،
مشکلات مربوط به اقلیت ها و … ولی چون یک حاکمیت قوی بود روی همه اینها سرپوش
می گذاشت. نکته سوم اینکه جریان غرب یعنی سرمایه داری با دو تکیه گاه لیبرالیسم و
دموکراسی، یک ویژگی دارد که نقطه قوت آن است و آن توجه به رسانه ها است. یعنی
رسانه ها در دنیای سرمایه داری جایگاه ویژه ای دارند؛ و قدرت این رسانه تا حالا
چندین بار آزمایش شده. یکی از آن جاها اوکراین بود یعنی قدرت رسانه ای بود و قبلش
روسیه اگر خاطرتان باشد در سال ۱۹۹۱ وقتی در روسیه کودتا شد علیه یلتسین، توسط آقای
یانایف که معاون نخست وزیر بود، یتلسین با همین سی ان ان و بی بی سی و رفتن روی
تانک توانست اوضاع را جمع و جور کند. نکته چهارم این است که در عین حالی که این
انقلاب مخملی – که من تردید دارم بشود به آن انقلاب گفت و علتش را می گویم – از
طریق رسانه های غربی و همچنین مجاری دیپلماتیک و احتمالاً اطلاعاتی غربی کمک
می شود، ولی مهمترین موضوع باز به مسئولین آن کشورها برمی گردد. گرجستان را با
لبنان مقایسه کنید؛ جریان یک نوع بود؛ اما در لبنان افرادی بودند که توانستند جمع
کنند ولی در گرجستان آن افراد نبودند. یا در قرقیزستان با یک تظاهرات آقای آقایف از
کشور خارج شد و کس دیگری آمد. به نظر من این انقلاب نیست؛ این یک نوع حرکت با
اصطلاح جدید یعنی وندالیستی است؛ یک دفعه جامعه احساس می کند که یک نیروی تخریبی در
خودش دارد یعنی هم در اوکراین و هم در گرجستان و به خصوص قرقیزستان که به صورت کار
روزمره افراد درآمده که ساختمان های دولتی را اشغال می کنند آنها را به آتش می کشند
بنابراین به نظر من این انقلاب نیست این شاید بتوان گفت یک شورش اجتماعی است.

معارف: شما اشاره کردید این حرکت ها، حرکت های شورشی اند در حالی که رهبران این
حرکت ها قایلند این حرکت های مخملی، شورش نیستند بلکه رهبران این انقلاب ها سعی
می کنند که از مردم، حرکت بدون برنامه سرنزند. نظر شما چیست؟

دکترملکی: این که رهبران آنها چی در نظر دارند یک موضوع است و آن چیزی که در عمل
اتفاق می افتد موضوع دیگری است. الان در گرجستان اختلافات شدیدی بین جواختیا و
تفلیس هست. بین اوستیا و تفلیس هست. آبخزیا که کاملاً مجزا شده و توسط روسیه به
عنوان یک بخشی شناسایی شده که رفت و آمد بدون ویزا آنجا هست ولی برای گرجستان اعمال
ویزا می شود. ارامنه و گرجی ها همین هفته پیش با هم درگیر شدند و در قرقیزستان و
اوکراین هم مشابهش هست. به نظرم این جریان یک جریان عمیق مبتنی بر یک فلسفه سیاسی
نیست؛ یک جریانی است که گفتم رسانه های غربی یک مدینه فاضله ای از طریق هالیوود و
یا جاهای دیگر نشان می دهند و مردم را فریب می دهند و اینها بعد از یک مدتی متوجه
می شوند اینکه یک کشوری به درصدی از توسعه برسد این به دلیل نزدیکی به آمریکا نیست،
چون کشورهایی هستند که به آمریکا خیلی نزدیک هستند خیلی هم از لحاظ اقتصادی
عقب افتاده هستند و برعکس کشورهایی هستند که با آمریکا مشکلاتی دارند و رشد اقتصادی
خوبی نشان می دهند.

معارف: اگر این حرکت ها شورش اند، چرا مردم داخل این کشورها از آنها حمایت می کنند؟
آیا مشکلات اقتصادی مردم، عامل این حمایت مردمی است؟ آیا می توان گفت این حرکت ها،
انقلاب هستند؟ با فرض اینکه این حرکت ها انقلاب باشند چرا اینها تلاش می کنند
خودشان را بر جمهوری اسلامی تطبیق کنند؟

دکتر منصوری: این تحرکات را با هیچ معیاری «انقلاب» نمی توانیم بنامیم؛ چه به لحاظ
معنا یا شکل یا سابقه و چه به لحاظ نظرات موجود در فرهنگ های موجود سیاسی. این
حرکت ها بیشتر شورش های اجتماعی هستند که ناشی از چند مساله است: عمدتاً یکی ناشی
از نارضایتی های مردمی است از وضعیت موجود و دیگر اینکه یک تصوراتی دارند نسبت به
آینده خودشان بدون اینکه یک ایدئولوژی در کار باشد. در یک انقلاب بحث این است که
نظام موجود را سرنگون می کنند تا نظامی بر اساس ایدئولوژی مورد نظرشان روی کار
بیاورند؛ حالا هر چه باشد درست یا غلط این مطرح نیست فقط بحثشان فرد است باید این
فرد برود و فردی مورد تأیید آمریکا بیاید. نکته دیگر این که ما در این کشورها هیچ
حرکت حساب شده قبلی نمی بینیم. دقیقاً در مقطع انتخابات اینها آمدند عمل کردند. در
تمام کشورها همین طور عمل شده است. پس معلوم می شود که بحث یک حرکت سنجیده مردمی که
سیری را طی کرده باشد نبوده بلکه در یک مقطع خاصی با یک فرمول خاصی یک شورش اجتماعی
به وجود آوردند و حکومت موجود را سرنگون کردند و حکومت مورد نظرشان را آورده اند.
من خیلی شبیه می دانم این قضیه را با کودتای ۲۸ مرداد در ایران. نکته دیگر این که
در این حرکت اینها بیشتر از جوان ها استفاده می کنند و همچنین از کارگران. از این
دو قشر بیشترین استفاده را می کنند. علتش هم این است که جوان ها به طور معمول منشأ
تحرک و انرژی و ایده آل نگری و … هستند. دوم کارگران معمولا ناراضی ترین قشر
جامعه فعلی کشورهای جدا شده از شوروی هستند که بدترین وضعیت را در میان بقیه اصناف
دارند. از طرف دیگر اینکه می گوییم تکرارش در ایران؛ آنها این طور تصور می کنند که
کاملاً می توانند مشابه سازی کنند؛ ولی این که آیا واقعاً شرایط ایران با شرایط
آنجا واقعاً برابر است، آیا امکان تکرارش هست، آیا اینجا همان قشرهایی که در آن
کشورها با آنها موافقت کردند در اینجا هم همینطور می شود یا نه؟ مقوله دیگری است.
من شخصاً اعتقاد دارم که شاید استراتژیست های آمریکایی در مورد ایران چنین اعتقادی
نداشته باشند؛ اما فکر می کنند فرصت خوبی است که تبلیغات کنند و حرکتهایی نمایشی
انجام دهند.

معارف: می گویند انقلاب مخملی در جایی رخ داد که مشکلات اقتصادی وجود داشته؛ ایران
هم درگیر مشکلات اقتصادی است، آیا از زاویه مشکلات اقتصادی می توان این نوع انقلاب
را در ایران پیش بینی کرد؟

دکتر ملکی: به هیچ وجه این طور نیست. مردم گرجستان برای امرار معاششان دچار مشکل
بودند و فقط به آنها قول داده می شد. ایران به نظر من در این گردونه نیست به دلایل
متعدد. اولاً ما که مارکسیست نبودیم که از آن طرف پاندول بیاییم این طرفِ پاندول.
دوم اینکه این کشور همیشه از لحاظ اقتصادی وضعش نسبت به آن کشورها خوب بوده. در
بعضی کشورها نقاطی هست که مردم نمی دانند که آیا می شود خیابان را جار