پاورپوینت کامل تولدت مبارک یا نامبارک؟! ۳۲ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل تولدت مبارک یا نامبارک؟! ۳۲ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۲ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل تولدت مبارک یا نامبارک؟! ۳۲ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل تولدت مبارک یا نامبارک؟! ۳۲ اسلاید در PowerPoint :

۴۴

آیا هیچ فکر کرده اید «تولّد» چیست؟ آیا تولّد همان روز خاصی است که در آن از عالم
رحم خارج گشته و به دنیای خاکی پا نهاده ایم؟ همان روزی که همه ساله برخی از
آدم های پول دار و یا آدم های دارای حال و حوصله بیشتر، آن را گرامی داشته و به
شخصی که در آن روز متولد شده تبریک گفته و به او هدیه می دهند!

به راستی چرا به او تبریک گفته و چرا به او هدیه می دهند؟ مگر چه اتفاقی افتاده که
شایسته چنین برخوردی است؟ به تعبیر دیگر آیا این ما هستیم که باید به او هدیه بدهیم
یا اوست که باید به ما هدیه بدهد؟! چرا که:

«در حقیقت، اوست که از زندان رحم رهایی یافته و پا به عرصه دنیا نهاده، پس اوست که
شادمان گشته و اوست که باید با هدیه دادن به دیگران آنها را در شادی خویش سهیم
سازد».

یا برعکس، بگوییم: «این اوست که اگر چه از جایی تنگ و تاریک رهایی یافته، ولی در
واقع از حالت بی دغدغه بودن و رها بودن خارج گشته و به حالت گرفتاری و اسارت در
مادیّات درآمده است و اوست که از گرمای وجود مادر و دامان پر مهر و محبت او جدا
گشته و وارد دنیایی گشته که احتمال بروز ناکامی ها، نامردی ها و ظلم و ستم های
فراوان در زندگی فراهم است؛ پس باید او را با هدیه دادن تسلّی داده و اندکی از بار
غصه او بکاهیم!؟.

یا آنکه بگوییم: «این اوست که از حالت بی مسئولیتی و بی تکلیفی رها گشته و به حالی
وارد گشته که در آن به او عزت گذاشته شده و لایق ندای”یا ایُّها الانسانُ” حق تعالی
و ارتباط و مناجات با او و بندگی خالق خویش گشته است؛ پس این اوست که باید هدیه
داده و دیگران را نیز در شادی خویش سهیم سازد.

و یا نه؟ بلکه بگوییم: «این اوست که وارد عرصه ای گشته که اگر دقت ننماید می تواند
با انجام گناه و معصیت موجبات غضبِ باری تعالی را فراهم ساخته و مغضوب او گردد. از
این رو نه تنها سزاوار هدیه نیست، بلکه باید به جای «تبریک» به او «تسلیت» نیز
گفت!.

حقیقتاً به چه کسی باید تبریک گفت؟ مگر نه آن است که «تبریک» یعنی «مبارک بودن» و
مبارک بودن یعنی «برکت داشتن»؟ حال آیا می توان به هر کسی به صرف آنکه به دنیا پا
نهاده است تبریک گفت؟ آیا وجود هر کسی در این دنیا دارای خیر و برکت است؟

آیا این گونه نیست که بسیاری از ما انسان ها نه تنها منشاء آثار خیر نیستیم، بلکه
زندگی ما سراسر مشحون از شر و فساد است؟

تولد اصلی انسان کدام است؟ کدامین تولد مبارک بوده و جای تبریک دارد؟ و کدام مولود
لایق هدیه گرفتن و تحسین است؟.

شاید بپرسید: مگر ما چند نوع «تولد» و چند نوع «مولود» داریم؟ پس دقت فرمایید،
اقسامی از تولد عبارتند از:

۱- تولد معروف و مشهور هر انسان یعنی «خروج از رحم و پا نهادن به دنیای خاکی». این
تولد مشترک بین همه جانداران اعم از انسان و حیوان است؛ البته این نوع تولد شامل
حال هر کسی نشده و برخی از آدمها در همان عالم رحم [و هنوز به دنیا نیامده] از
دنیا! می روند. این تولد خروج از نوعی تاریکی و ورود به روشنایی است. خروج از جایی
تنگ و ضیق و ورود به عالمی وسیع و فراخ است. در این تولد برخی سالم به دنیا
می آیند، برخی مریض، برخی کامل و برخی ناقص، برخی مؤنث و برخی مذکر. در این تولد
برخی در خانواده ای مذهبی و برخی دیگر در خانواده ای غیر مذهبی پا به دنیا می نهند.
برخی در خانواده ای فقیر، برخی در خانواده ای متوسط و برخی در خانواده ای متموّل،
برخی یتیم و برخی دارای والدین، برخی زیبا ، برخی معمولی و برخی از نظر دیگران!
نازیبا.

در تمامی این موارد، مولود از خود اختیاری نداشته و قدرت انتخاب ندارد، تلاش و
خواست او در این تولد تأثیری ندارد. او تنها در آینده می تواند تعیین کننده سرنوشت
خود بوده و آینده خود را رقم زند.

این تولّد اگر چه اختیاری نیست امّا می تواند زمینه ساز فرصتی عالی باشد که به
انسان داده شده تا در صورت تمایل، اراده و تلاش، از آن بهره گرفته و برای خود تولدی
دیگر بیافریند؛ یعنی:

۲- تولد نوع دوم، تولدی دوباره، «تولدی ایمانی» تولّدی پربرکت، خروج از نوع دیگری
از تاریکی و ورود به نوع دیگری از روشنایی، خروج از نوع دیگری ضیق و ورود به نوع
دیگری از سعه و گستردگی.

این تولد همان «تسلیم و عبودیت» در برابر حق تعالی است که از آن به عنوان «ایمان»
نام می بریم. بنابراین، این تولد تنها مختص به مؤمنینِ به ذات احدیت و آنانی است که
به او و قیامت اعتقاد دارند و زندگی خویش را بر اساس برنامه اعلامی از سوی او تنظیم
نموده اند.

این تولّد مختص به گروهی اندک از انسان هاست و نه تنها تمامی حیوانات، بلکه کثیری
از انسان ها نیز از آن محرومند، این تولّد به اختیار و انتخاب خود انسان است. در
این تولّد برخلاف تولّد پیشین، تلاش و خواست انسان حرف اول را زده و تولد او تنها
رهین تلاش اوست. در این تولّد علاوه بر تلاش، معرفت و آگاهی او نقشی اساسی و
بی بدیل دارد؛ زیرا در این تولّد برخلاف تولّد نوع اول، راه های فراوانی در سر راه
ان