پاورپوینت کامل مهجوریت قرآن و راههای زدودن آن (قسمت دوم;پایانی) ۶۰ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل مهجوریت قرآن و راههای زدودن آن (قسمت دوم;پایانی) ۶۰ اسلاید در PowerPoint دارای ۶۰ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل مهجوریت قرآن و راههای زدودن آن (قسمت دوم;پایانی) ۶۰ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل مهجوریت قرآن و راههای زدودن آن (قسمت دوم;پایانی) ۶۰ اسلاید در PowerPoint :

۱۸

اشاره:

در شماره گذشته علل مهجوریت قرآن، مصادیق مهجوریت و مهجوریت قرآن از دیدگاه نهج البلاغه مورد بررسی قرار گرفت، در این شماره ادامه بحث با موضوع راه های زدودن مهجوریت، تقدیم شما خواننده محترم خواهد شد.

معارف

بخش دوم: راههای زدودن مهجوریت از قرآن

در بخش قبل مهجوریت قرآن و ابعاد مختلف آن مورد بررسی قرار گرفت. اکنون این بخش از مقاله به دنبال پاسخ به این سئوال است که چه راهکارهایی را می توان برای مهجوریت زدایی قرآن ارائه داد؟چگونه می توان مسیر جامعه اسلامی را به سوی یک جامعه ایده آل قرآنی تغییر داد؟ این راهکارها می تواندجامعه را در سمت و سوی سعادت و خوشبختی قرار دهد و از مهجوریت قرآن در جامعه اسلامی بکاهد که موارد آن ذکر می گردد.

۱. اعتقاد و باور جامعه به الگو بودن قرآن در تمام ابعاد زندگی

اولین موردی که توجه به آن در زدودن مهجوریت از قرآن لازم و ضروری به نظر می رسد، اعتقاد و باور به این امر است که قرآن می تواند در تمام زمینه های زندگی بشراعم از اقتصادی، اجتماعی، سیاسی، فرهنگی، علمی و… الگو باشد و می تواند انسان ها و جوامع انسانی را به سعادت برساند. مگر همین مسلمانان نبودند که در سده های نخستین هجری با الهام از تعالیم انسان ساز قرآن توانستند قدرت آن روز جهان را در اختیار بگیرند و حتی در بسیاری از علوم و دانش ها پیشرو و برتر از سایر جوامع باشند؟

نگاهی به تاریخ در قرون اولیه اسلام این واقعیت را برای ما اثبات می کند، ولی متاسفانه باگذشت زمان و به علل متعدد، مسلمانان از این تعالیم عالیه فاصله گرفتند و هویت قرآنی خود را از دست دادند و این فاصله گرفتن از قرآن باعث شدکه موقعیت ویژه خود را در جامعه جهانی از دست بدهند. بنابر این اگر امروز مسلمانان خواستار به دست آوردن آن موقعیت رفیع در صحنه جهانی هستند باید به قرآن بازگردند و دستورات این کتاب عزیز را در تمام ابعاد زندگی فردی و اجتماعی پیاده کنند.

۲. تصحیح فرهنگ استفاده از قرآن

یک فرهنگ نامناسب که در بین بیشتر افراد جامعه رایج است این است که مردم قرآن را بیشتر برای کارهای جانبی و آماده کردن مجلس برای مراسم مختلف می خواهند. یکی از شایع ترین آنها استفاده از قرآن در قبرستانها و مجالس ترحیم است و تسلیت دهندگان و عزاداران معمولا هیچ گونه توجهی به معانی و مفاهیم ندارند و هدف بیشتر کسانی که در چنین مراسمی شرکت می کنند خواندن فاتحه ای برای شادی روح مرحوم است. می توان گفت که قرآن در خانه بسیاری از مسلمانان از روی طاقچه ها و داخل کمدها پایین آورده نمی شود، تا چه رسد به اینکه بخواهند آن را بخوانند و در آن اندیشه کنند و فرامین آن را در زندگی پیاده کنند، چرا که دید این افراد این است که قرآن کتاب مقدسی است و کاربرد آن فقط در استخاره گرفتن و سفره عقد و عروسی و مسائلی از این قبیل است.

این مظلومیت و مهجوریت قرآن و این طرز فکر تنها مختص عوام نیست، بلکه افراد تحصیل کرده جامعه هم با فرهنگ قرآن بیگانه اند. بسیاری از نخبگان و باسوادان جامعه نیز در زندگی روزمره به قرآن اهمیتی نمی دهند و با کمال تاسف باید اذعان داشت که در بین این طبقه نیز همان طرز تفکر عوام حاکم است واین گروه حداکثر کاری که می کنند این است که قرآن را بخوانند و احیانا در معانی هم دقت کنند، ولی عمل به دستورات و پایبندی به فرامین آن در جوامع اسلامی کنونی و حتی در جامعه شیعی ملموس نیست. به عنوان نمونه درجامعه مشاهده می شود که والدین بسیار علاقه مندند تا فرزندانشان درس هایی مانند انگلیسی و ریاضی و… را یاد بگیرند، ولی به درس قرآن و آموزش آن توجهی نمی کنند.

درباره استفاده از قرآن می توان مردم جامعه را به چند دسته تقسیم کرد. ۱.گروهی از مردم که اکثریت را تشکیل می دهند، دیدگاهشان نسبت به قرآن همان است که ذکرشد. ۲.گروهی دیگر قرآن را با هدف کسب ثواب و بدون توجه به معانی می خوانند. ۳.طبقه بالاتر از این گروه کسانی هستند که علاوه برخواندن قرآن در معانی هم تدبر و اندیشه می کنند و به عبارتی معانی قرآن را متناسب با ظرفیت خود می فهمند ولی در عین فهمیدن به آن عمل نمی کنند. ۴.گروه اندکی از مردم هم ضمن خواندن و تدبر و اندیشه درآیات، قرآن را سرلوحه زندگی فردی و اجتماعی خود قرار می دهند و در حقیقت رستگاران واقعی اینان هستند.

امام خمینی(ره) به پیروی از فرهنگی که هدفش رهایی قرآن از قبرستانهاست افتخار می کند. ایشان در مقدمه وصیت نامه سیاسی الهی خویش می فرماید:«ما مفتخریم و ملت سرتا پا متعهد به اسلام و قرآن مفتخر است که پیرو مذهبی است که می خواهد حقایق قرآنی که سراسر آن از وحدت بین مسلمین بلکه بشریت دم می زند از مقبره ها و گورستانها نجات داده و به عنوان بزرگترین نسخه نجات دهنده بشر از جمیع قیودی که بر پای و دست و قلب و عقل او پیچیده است و او را به سوی فنا و نیستی و بردگی و بندگی طاغوتیان می کشاند نجات دهد.»

به نظر می رسد برای رهایی از این آسیب باید تمام نهادهای فرهنگی کشور هماهنگ شوند و این تفکر را در میان اقشار مختلف جامعه به خصوص جوانان القا کنند که قرآن تنها برای مجالس ترحیم وسفره عقد و عروسی و خواندن و کسب ثواب نیست، بلکه قرآن کتاب زندگی است.

۳. توجه به معانی و مفاهیم

یکی دیگر از اموری که می تواند در مهجوریت زدایی از قرآن تاثیر داشته باشد، توجه دادن افراد جامعه به معانی و مفاهیم قرآن است. هم اکنون در بسیاری از مناطق کشور کلاسهای آموزش روخوانی، روانخوانی، تجوید، صوت و لحن دایر است و این امری بسیار پسندیده و در خور تقدیر است، اما آیا بسنده کردن به این حیطه ها کافی است؟ آیا به تعداد این کلاسها، کلاس های مربوط به درک و فهم و تفسیر قرآن هم دایر است؟مسلما پاسخ منفی است و این نشان دهنده آن است که درک معانی و مفاهیم قرآن در جامعه نسبت به حیطه قبل مهجورتر است.

آنچه که اکنون در حیطه مسائل قرآنی بیشتر به آن بها داده می شود، توجه به تجوید، صوت و لحن و حفظ آیات قرآن است و نهادهای فرهنگی هم مسابقات خود را تحت عناوین مسابقات حفظ و قرائت قرآن برگزار می کنند و با کمال تاسف مشاهده می شود که از بحث درک مفاهیم قرآن در این مسابقات اثری نیست و یا اگر هست بسیار کم رنگ است. وقتی مسئولین و نهادهای فرهنگی کشور در بخش مسابقات به این حیطه توجه لازم را نداشته باشند، نمی توان انتظار داشت که حتی قاریان و حافظان هم گامی در جهت درک معانی قرآن بردارند.

۴. عمل کردن دست اندرکاران قرآن به دستورات قرآن

یکی از عوامل مهم که در مهجوریت زدایی از قرآن می تواند بسیار تاثیرگذار باشد، این است که حافظان، قاریان، مفسران و تمام کسانی که در این بخش فعالیت دارند، عامل به قرآن باشند. این افراد که معمولا در جامعه به عنوان افراد الگو مطرح هستند، خود باید از عاملان به دستورات قرآن باشند و سایر مردم این خوشبختی و سعادتی را که، در سایه عمل به قرآن به دست می آید، درزندگی این افراد ببینند تا بقیه هم نسبت به آن تمایل و رغبت پیدا کنند. ولی اگر قرار باشد که دست اندرکاران علوم قرآنی، قرآن را در زندگی خود پیاده نکنند، چه انتظاری می توان از دیگران داشت.

خداوند متعال در قرآن کریم کسانی را که می دانند، ولی به دانسته های خود عمل نمی کنند نکوهش می کند و می فرماید: «أَتَأْمُرُونَ النَّاسَ بِالْبِرِّ وَتَنْسَوْنَ أَنْفُسَکُمْ وَأَنْتُمْ تَتْلُونَ الْکِتَابَ أَفَلا تَعْقِلُونَ؛ [۱] آیا مردم را به نیکی فرمان می دهید و خود را فراموش می کنید، با اینکه شما کتاب خدا را می خوانید؟آیا هیچ نمی اندیشید؟» و در آیه شریفه دیگری می فرماید: «یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا لِمَ تَقُولُونَ مَا لا تَفْعَلُونَ *کَبُرَ مَقْتًا عِنْدَ اللَّهِ أَنْ تَقُولُوا مَا لا تَفْعَلُونَ؛[۲] ای کسانی که ایمان آورده اید چرا چیزی می گویید که انجام نمی دهید؟نزد خدا سخت ناپسند است که چیزی را بگویید و انجام ندهید.»

مولای متقیان حضرت علی (ع) در بیانی نورانی می فرماید: «من نصب نفسه للناس اماما فلیبدا بتعلیم نفسه قبل تعلیم غیره؛ هر کس خود را پیشوای مردم نمود باید پیش از یاد دادن به دیگری نخست به تعلیم نفس خویش بپردازد. (زیرا اثر سخن کسی که گفتار و کردارش یکسان باشدبیشتر است و مردم در مخالفت با او نمی کوشند.»[۳]

بنابر این اگر مردم تاثیرات قرآن را در زندگی دست اندرکاران علوم قرآن مشاهده کنند، به طور طبیعی به استفاده کردن از این کتاب و عمل به دستورات آن علاقه مند می شوند.

۵. دعوت افراد جامعه به تدبر و اندیشه در قرآن

یکی دیگر از اموری که می تواند در مهجوریت زدایی از قرآن تاثیر بسزایی داشته باشد، دعوت افراد جامعه به تدبر و اندیشه در آیات نورانی قرآن است. قرآن، خود را کتاب اندیشه معرفی می کند و ازمسلمانان می خواهد که در آن تفکر و اندیشه کنند. قرآن کریم به گونه ای نازل شده است که همگان بتوانند در آن تدبر نموده و از آن بهره مند شوند. در واقع هرکس به اندازه ظرفیتها و استعدادهای خود می تواند از تعالیم این کتاب بهره مند شود و آن را بفهمد. «وَلَقَدْ یَسَّرْنَا الْقُرْآنَ لِلذِّکْرِ فَهَلْ مِنْ مُدَّکِرٍ؛[۴]و قطعاً قرآن را برای پند آموزی آسان کرده ایم؛ پس آیا پند گیرنده ای هست؟»

در روایات نیز به تفکر و اندیشه در آ