پاورپوینت کامل تأملاتی در مشروطه ۵۰ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل تأملاتی در مشروطه ۵۰ اسلاید در PowerPoint دارای ۵۰ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل تأملاتی در مشروطه ۵۰ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل تأملاتی در مشروطه ۵۰ اسلاید در PowerPoint :

(گزیده پرسش ها و پاسخ هایی از اساتید تاریخ معاصر ایران)استاد فلسفه دانشگاه تهران

تهیه و تنظیم: حسین احمدی

مفهوم شناسی «انقلاب مشروطه»

مفهوم «انقلاب مشروطه « چیست و از چه زمانی در ادبیات سیاسی ایران رواج یافته است؟

اصطلاح «مشروطه» و خاصه «مشروطیت»، خواه ناخواه از ابتدا همراه با سوءتفاهم ها و پیچیدگی هایی بسیاری بوده که مستلزم بررسی دقیق و تأمل است. به نظر می رسد که از ابتداء در انتخاب این اصطلاح نوعی موضع گیری و شاید هم به نحوی پنهان کاری بوده است. در آن عصر منورالفکران موثر در جریانات، در درجه اول می خواسته اند معادلی برای اصطلاح فرانسوی Constitutionnel ,Constitution پیدا کنند. این لفظ در زبان فرانسه از کلمه لاتینی Contitutio گرفته شده که به معنای اول دلالت بر عمل تشکل و مجموعه سازی دارد و به معنای دوم منظور از آن، قانون اساسی (قانون بنیادی و اصولی ) یک ملت Nation است که شامل مجموعه ای از قواعد و مقررات قضایی می شود که می بایستی حاکم و ناظر بر کلّ روابط میان حکومت و مردمی باشد که تحت آن زندگی می کنند. لفظ «مشروطه» که مؤنث مشروط عربی است، به معنای مقید در مقابل مطلق، در نظر گرفته شده است؛ و در ادبیات سیاسی مملکت ما جنبه متأخر و جدید دارد. به هر ترتیب منطوق لغت هرچه باشد «مفهوم « آن با اینکه همیشه در ایران همراه با نوعی ابهام بوده است، ولی بیشتر در جهت مبارزه با استبداد و حکم یک طرفه و غیرموجه، به کار رفته و در مقابل آن به رأی نمایندگان مردم و قانون مدون رسمی توجه شده است. از آنجا که از همان ابتداء در مفهوم مشروطیت، نوع قانون و ضوابط تشخیص صریح آن روشن نشده، گروهی از نمایندگان اولیه مردم اصطلاح «مشروعیت « و یا «مشروطه مشروعه» را پیشنهاد کرده اند تا بتوانند حکومت را مقید به شرایطی بکنند که منطبق با احکام اسلام باشد. گویا شیخ فضل الله نوری و یا در هر صورت طرفداران او به این اصطلاحات اخیر نظر داشته اند. بعضی ابهامات که ابتداء در مفهوم «مشروطه « وجود داشته در سیر تحول سیاسی، موجب اختلافات زیربنایی بوده است. در این زمینه از تحول اصطلاح «عدالت خانه « به «مجلس شورای ملی « نیز می توان سخن گفت. به هر ترتیب به نظر می رسد که با دقت در تحول معنایی اصطلاحات کلیدی، تا حدودی بتوان به نحو انضمامی و ملموس از جوّ حاکم بر سیر تحولات سیاسی صدسال اخیر ایران آگاهی یافت. منبع/موسسه مطالعات تاریخ معاصر ایران

گروه های فعال در انقلاب مشرطه

عبدالله شهبازی

نویسنده و محقق تاریخ معاصر

چه اقشار و گروههایی از جامعه ایرانی آن روزگار در روند شکل گیری و پیروزی انقلاب مشروطیت نقش داشتند؟

گروه های اجتماعی فعال در انقلاب مشرطه را می توانیم به شش طیف تقسیم کنیم: اوّل، آن بخش از جامعه است که بدنه و بستر عمومی انقلاب مشروطه را تشکیل می داد و از آن می توانیم با عنوان «توده مردم» یاد کنیم. این توده مردم به طور عمده شامل طبقات متوسط و فقیر شهری می شد و مهم ترین و فعال ترین بخش آن را کسبه و بازاریان و اهل حرف و صنعت تشکیل می دادند.

دومین گروه اجتماعی، علما و وعاظ و طلاب هستند که با توده مردم و کسبه بازاریان پیوند نزدیک داشتند و نقش مهمی در برانگیختن توده مردم ایفا نمودند. در آن دوران علما به عنوان سخنگوی مردم در برابر حکومت شناخته می شدند و اصطلاح «علمای ملت» در مقابل «اولیای دولت» کاربرد فراوان داشت. در میان علما، نقش مراجع ثلاث مقیم عتبات (آخوند ملا محمدکاظم خراسانی، شیخ عبدالله مازندرانی و میرزا خلیل تهرانی) بسیار مؤثر بود و وعاظ بزرگی چون شیخ مهدی سلطان المتکلمین و شیخ محمد سلطان المحققین نقش مهمی در برانگیختن مردم داشتند.

سومین گروه اجتماعی، بخشی از کارگزاران دولتی هستند که آنها را «دیوان سالاران غرب گرا» می نامم. هست اصلی این بخش از رجال و دولت مردان را کسانی تشکیل می دادند که در وزارت خارجه شاغل بودند و یا با اروپای غربی آشنایی داشتند. این گروه اولین منادیان تجددگرایی به سبک غربی در ایران بودند. از عهد ناصری وزارت خارجه تا حدودی از یک ساختار الیگارشیک برخوردار شد؛ یعنی در انحصار یک شبکه بسته و خویشاوند قرار گرفت. این طبقه جدید کارگزاران دولتی «سرشت دوزیستی» داشتند یعنی هم در حکومت بودند و از مزایای مادی و اقتدار سیاسی ناشی از تصدّی منصب حکومتی بهره می بردند و دارای جایگاه خاصی در ساختار سیاسی، اجتماعی ایران بودند و تحول این جامعه به سوی یک الگوی مطلوب و خاص را جستجو می کردند.

چهارمین گروه اجتماعی فعال در مشروطه، گروهی است که بهترین واژه برای طبقه بندی آن «کمپرادور» است. کمپرادور واژ پرتغالی و به معنی «واسطه» است. در ایران این نظام کمپرادوری در دور قاجاریه تکوین یافت و گروه اجتماعی مقتدری از تجار بزرگ ایجاد کرد. این گروه را از کسبه و بازاریان تفکیک می کنیم، زیرا در واقع کسبه و بازاریان مهم ترین بخش طبقه متوسط را تشکیل می دادند ولی تجار بزرگ کمپرادور از پیوند نزدیک و همدلی با دیوان سالاران غرب گرا برخوردار بودند.

پنجمین گروه اجتماعی مؤثر در انقلاب مشروطه، «سران ایلات و عشایر» هستند. این گروه که تقریباً تمامی توده مردم عشایر نیز از آنها پیروی می کردند، نقش مهمی در حوادث مشروطه داشتند. توجه کنیم که در آن زمان ایلات و عشایر حدود ۵/۲ میلیون نفر از جمعیت ده میلیونی ایران را دربر می گرفتند؛ یعنی حدود ۲۵ درصد کل جمعیت. این گروه به دلیل وضع خاص شیو زیست عشایری، مهم ترین نیروی نظامی مؤثر در جامعه به شمار می رفت و تنها با مشارکت آن بود که پیروزی مشروطه خواهان می توانست تحقق یابد.

ششمین گروه اجتماعی مؤثر در انقلاب مشروطه «روشنفکران» هستند. البته روشنفکران جدید به عنوان یک گروه اجتماعی قابل اعتنا در زمان مشروطه هنوز در جامع ایران پدید نیامده بود. ظهور این گروه اجتماعی، یعنی کسانی که از طریق حرفه های جدید فکری ارتزاق می کنند، در جامع ایرانی بیشتر متعلق به تحولات ده ۱۳۴۰ شمسی و گسترش شهرنشینی و پیدایش امکان اشتغال در حرفه های جدید روشنفکری (مانند روزنامه نگاری و نویسندگی و پژوهش علمی و غیره) است. منظور من حلقه های اولی روشنفکری ایران است که هنوز وزن و اهمیت اجتماعی قابل اعتنا نداشت. فضلا و نویسندگان و کسانی را که در پیرامون مطبوعات و محافل فکری عصر مشروطه گرد آمدند می توان در قالب این گروه اجتماعی تقسیم بندی کرد. منبع/موسسه مطالعات تاریخ معاصر ایران

«نو» و «پیچیده» بودن مشروطه

دکتر موسی نجفی

عضو هیأت علمی پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی

علما در دوران مشروطه رهبری نهضت و هدایت توده های مردم را بر عهده گرفتند اما نفوذی ها، بیگانگان، استعمار و دنیای غرب در میان راه این جریان را منحرف کردند. چرا برخی از علمای حاضر در این جریان به آسانی به برخی از به ظاهر روشنفکرها اعتماد کردند و اجازه دادند که آنها جریان را منحرف کنند؟

چند علت وجود دارد: یکی اینکه بعضی از این ها بسیار آدم های خوبی هستند ولی ذاتاً ساده لوح اند. بعضی ها را هر کاری کنید، انسان های زودباوری هستند؛ در بقیه قشرها هم این گونه افراد دیده می شوند. این افراد فتنه ها و پیچیدگی های انسان های دیگر و جریان های اجتماعی را نمی توانند خوب درک کنند.

نکته دیگر اینکه ذات تحولی که در مشروطه به وجود آمد، پیچیده بود؛ به حدی که بعضی تیزهوشان را هم فریب داد. بعضی ها تحلیل درستی ندارند، علتش هم پیچیدگی قضایاست که اینها نمی توانند این کلاف سردرگم را باز کنند. عده ای ظاهرالصلاح نیز هستند که نفوذ می کنند و بعد جریان را به انحراف می کشانند. رضاخان هم همین طور است و او هم با ابزار حیله وارد شد ولی بعداً ماهیت خودش را نشان داد. لذا برخی از این بی بصیرتی ها به ساده لوحی اشخاص برمی گردد و بعضی دیگر نیز به پیچیدگی قضایا؛ که آدم های خیل