پاورپوینت کامل آموزش مجازی رهیافتی واقعی ۹۳ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل آموزش مجازی رهیافتی واقعی ۹۳ اسلاید در PowerPoint دارای ۹۳ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل آموزش مجازی رهیافتی واقعی ۹۳ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت کامل آموزش مجازی رهیافتی واقعی ۹۳ اسلاید در PowerPoint :

زیر عنوان:

در گفتگو با حجت الاسلام والمسلمین سید حمید حسینی مؤسس اولین دانشکده مجازی و مدیر برتر دانشگاه الکترونیکی کشور

اشاره

با نظر به رشد و توسعه تصاعدی کمّی و کیفی آموزش های الکترونیکی و راه اندازی چند ده مرکز و دانشکده مجازی و اشتغال به تحصیل هزاران دانشجو با این شیوه در کشور، دیگر نمی توان نسبت به ارزیابی و واکاوی دقیق تر این جریان نوین آموزشی، بی تفاوت بود.

از آنجا که دانشکده مجازی علوم حدیث، به عنوان اولین و بزرگ ترین مرکز آموزش الکترونیکی علوم و معارف حدیثی در شبک جهانی اینترنت، توفیق اشتغال به تحصیل چند هزار دانشجو در مقاطع مختلف دانشگاهی را فراهم کرده، بایسته و شایسته است که بخش ها و سطوح مختلف مجموعه آموزش عالی، مجامع علمی و دانشگاهی، به ویژه اساتید و گروه های معارف اسلامی دانشگاه های کشور با پیشینه، ماهیت، زیر ساخت ها، اهداف، برنامه ها، شیوه ها، کیفیت، امکانات، ویژگی ها، موانع و محدویت ها، بایدها و نبایدها، فرصت ها و چالش ها، و آسیب های احتمالی این نظام نوین آموزشی، به ویژه دانشکده مجازی علوم حدیث به عنوان پیشاهنگ این جریان، آشنا شوند. بدین منظور، با توجه به تجربه علمی و عملی چندساله مؤسس و رئیس کاردان این دانشکده، از ایشان خواستیم تا در نشستی مجازی، پاسخگوی پرسش های ما در این باره شوند؛ که البته به عین عنایت پذیرفتند.

سید حمیدرضا محمودزاده حسینی متولد ۱۳۵۲/تهران، دانش آموخته مقاطع ابتدایی و راهنمایی در مدرسه علوی و متوسطه در دبیرستان علوم و معارف اسلامی شهید مطهری است؛ که از سال ۱۳۷۰ به حوزه علمیه قم وارد و از محضر اساتیدی چون آیات معظم: جوادی آملی، شبیری زنجانی، حائری و مددی مستفیض شد. وی از همین زمان همکاری های خود را با مراکز پژوهشی، به ویژه مرکز تحقیقات دارالحدیث آغاز کرد و از سال ۱۳۷۹ رسماً تدریس دروس کلام و عقاید اسلامی، روش تحقیق، آداب و مهارت های یادگیری الکترونیکی و آموزش نرم افزارهای تحقیقاتی را در دانشکده علوم حدیث، پی گرفت؛ تا سرانجام به همت ایشان اولین مرکز آموزش الکترونیکی دانشگاهی کشور با عنوان “دانشکد مجازی علوم حدیث” (به نشانی: http://vu.hadith.ac.ir) در سال ۱۳۸۳ تأسیس شد. دکتر حسینی در اولین کنفرانس و جشنواره دانشگاه الکترونیکی، به عنوان برترین مدیر دانشگاه الکترونیکی کشور برگزیده شد. دانشکد مجازی نیز در چهارمین جشنوار رسانه های دیجیتال، در مهرماه ۱۳۸۹، به عنوان برترین مرکز آموزش الکترونیکی کشور انتخاب و مورد تقدیر قرار گرفت.

برخی از سوابق و فعالیت های حجت الاسلام دکتر حسینی، در عرصه فناوری اطلاعات، عبارتند از: تأسیس پایگاه مرکز تحقیقات دارالحدیث (www.hadith.net) در سال ۱۳۷۶؛ نگارش وبلاگ کلام اسلامی (http://kalaam.ir) از سال ۱۳۸۱؛ دبیر جشنواره های الکترونیکی طوبی (www.toobaa.ir) از سال ۱۳۸۲؛ تأسیس و مدیریت پایگاه اینترنتی دانشکده علوم حدیث (www.hadith.ac.ir) از سال ۱۳۸۲؛ تأسیس و مدیریت دانشکده مجازی علوم حدیث (www.vu.hadith.ac.ir) از سال ۱۳۸۳؛ دبیر جشنوار الکترونیکی پیامبر اعظم (www.payambar.ir ) و نگارش مقالات سایت “تعلیم”، ویژه تعلیم آداب و مهارت های آموزش و یادگیری های الکترونیکی (http://taalim.ir/).

عناوین آثار مکتوب منتشر شده حجت الاسلام والمسلمین حسینی به این قرار است: معرفه القرآن فی تفسیر المیزان، خلوت انس، سیره، منتخب میزان الحکمه؛ و مشارکت در تالیف آثاری چون: العلم و الحکمه فی الکتاب و السنه، اهل البیت فی الکتاب و السنه، التبلیغ فی الکتاب و السنه؛ و تحقیق و تصحیح کتاب تنبیه الامه و تنزیه المله(رساله ای در مردم سالاری دینی)؛ و نیز شماری از مقاله ها به ویژه در زمینه آداب و مهارت های آموزش و یادگیری الکترونیکی در وب سایت “تعلیم” و یادداشت های اعتقادی در وبلاگ “کلام اسلامی”.

و اینک با سپاس از حجت الاسلام و المسلمین دکتر سید حمید حسینی، مشروح گپ و گفت ما با ایشان، پیش روی شماست.

معارف

( لطفاً در ابتدا بفرمایید اصطلاح “مجازی” در این شیوه آموزشی به چه معناست؛ آیا در مقابل”حقیقی” است؟ اگر تنها وضعیت غیاب و عدم حضور فیزیکی دانشجویان در فضای فیزیکی و کلاس های دانشگاه، وجه این تسمیه بوده است، آیا بهتر نبود که “آموزش غیر حضوری” و یا “آموزش از راه دور” نام می گرفت؟ آیا آموزش “مجازی” دقیق تر و بامسمّاتر است یا آموزش “الکترونیکی”؟

(آموزش از راه دور از جنبه علمی، مفهوم جدیدی نیست و قدمت چند صد ساله دارد، به طوری که در یک نگاه کلی آن را به سه یا چهار نسل تقسیم بندی می کنند؛ که از آموزش مکاتبه ای شروع شده، با فناوری های جدید جمعی، رسانه های رادیو و تلویزیون ادامه یافته و امروزه بر بستر وب ارائه می گردد و وجه مشترک همگی آن ها بُعد مسافت معلم و فراگیر است.

“آموزش مبتنی بر وب”۱، “آموزش برخط”۲، “آموزش مجازی”۳ و “یادگیری الکترونیکی”۴ الفاظ مختلف برای یک مفهوم می باشند که عبارت است از “آموزشی که از راه دور و از طریق شبکه جهانی وب که عمدتاً برای دوره ها و برنامه های واحدی درسی که منجر به أخذ گواهینامه و مدرک می شوند، ارائه می گردد.” در واقع از اوایل دهه ۱۹۸۰ میلادی تا کنون به میزان استفاده از رایانه و شبکه جهانی وب در امر آموزش، به صورت پیوسته افزوده گردیده و به تناسب هر گام و میزان نفوذ رایانه و فناوری های اطلاعات در امر آموزش، نامی بر آن نهاده شده است؛ به طوری که همگی این واژه ها یک پیوستار رشد این شیوه آموزشی را نشان می دهند. امروزه نیز نام های دیگری در این عرصه مطرح است که نسل جدید این شیوه های آموزشی را نشان می دهند که البته هنوز در کشور ما فراگیر نشده است برای نمونه: GBL5

( لطفاً ویژگی ها و امتیازات خاص این شیوه نوین و اینگونه مراکز آموزشی را برشمارید؟

( از مهم ترین مزایای آموزش الکترونیکی می توان به موارد زیر اشاره نمود:

عدم وابستگی به زمان؛

عدم وابستگی به مکان؛

کاهش هزینه ها؛

کاهش زمان آموزش؛ به طور متوسط زمان آموزش حدود ۴۰ تا ۶۰% در محیط های آموزش الکترونیکی کاهش می یابد.

افزایش یادداری؛ در محیط های الکترونیکی نسبت به محیط های سنتی، یادداری حدود ۲۵ % افزایش پیدا می کند. به دلیل استفاده از وسایل کمک آموزشی و محیط هایی برای تمرین آموخته ها و دانسته ها، آموزش سریع تر می گردد و مطالب درسی در حافظه نهادینه می شوند.

ارائه مداوم۶ محتوا؛

خود تنظیمی۷؛ به معنای تنظیم سرعت پیشرفت فراگیر توسط خود وی.

تعامل۸؛ باعث درگیر شدن فراگیران در فرآیند آموزش می شود.

اعتماد به نفس؛

افزایش و سهولت دسترسی به منابع آموزشی؛

امکان اشتراک گذاری مواد آموزشی میان مؤسسات مختلف علمی ـ آموزشی؛

استفاده از جذّابیت های فناوری در جهت ایجاد انگیزه؛

امکان مرور، بازبینی، اصلاح و بهبود کیفیت کار؛

جذّابیت و برخورداری از تنوع در ارائه مطالب؛

ایجاد فضای غیر رسمی در آموزش؛

امکان ثبت فعالیت ها و پیگیری پیشرفت تحصیلی فراگیران توسط استاد؛

تنوع روش های یادگیری در آموزش الکترونیکی؛

جایگزینی رویکرد “فراگیر محوری” به جای “استاد محوری”؛

بالا رفتن کیفیت دروس ارائه شده؛ چرا که فراگیر می تواند برای یک درس از چندین استاد بهره ببرد و ضمناً دیگر عوامل منفی همچون شلوغی، سرما و گرمای کلاس بر یادگیری او اثر نمی گذارد؛

فراگیران می توانند پاسخ سؤالات خود را به روش های مختلف دریافت کرده و فرصت و جرأت بیش تری برای پرسش داشته باشند و مشکلاتی را که بعضی از افراد در آموزش سنّتی در خصوص مطرح کردن نظریات و سؤالات شان دارند، مانند ترس از تمسخر دیگران و یا بی اهمیت بودن نظرات آن ها، در این شیوه آموزشی وجود ندارد؛

امکان نوشتن و نگهداری نوشته ها؛ زیرا سرعت ارائه و دریافت درس و میزان توقف در بین آن، قابل تنظیم است، بایگانی و طبقه بندی نوشته ها بسیار آسان تر است، جست و جوی نوشته های گذشته و دسترسی به مطالب مورد نظر بسیار سریع تر است، نگهداری نوشته ها نیازمند فضای فیزیکی نیست و جایی را اشغال نمی کند، و نوشته های هر فرد به آسانی قابل انتشار و استفاده و نقد دیگران است.

کاوشگری۹؛ بسیاری از فعالیت های برخط، مستلزم نوعی ماجراجویی و یادگیری اکتشافی می باشند.

دانش اشتراکی۱۰؛ هر کسی در سرتاسر جهان در صورت داشتن ارتباط رایانه ای مناسب می تواند بلافاصله به اطلاعات دسترسی پیدا کند. همه می توانند یک نویسنده و یا ناشر (خوب یا بد) شوند.

تجربه چندحسی۱۱؛ تجارب یادگیری چندحسی اغلب خیلی بهتر از فعالیت های یادگیری کلاس سنّتی مبتنی بر سخنرانی و گچ و تخته است.

اصالت۱۲؛ دنیای مجازی بسیار واقعی تر از کلاس درس واقعی است. از آنجا که فراگیران می توانند به پایگاه داده ها و متخصصان واقعی دسترسی داشته باشند، فعالیت های یادگیری آن ها واقعی می باشد. عدم واقع گرایی در آموزش سنّتی، به عنوان ضعف اساسی آموزش در همه سطوح شناخته شده است.

( گویا در گذشته نه چندان دور، وزارت علوم، تحقیقات و فناوری، کلیه تحصیلات عالی در مقاطع مختلف دانشگاهی، به شیوه آموزش مجازی را مردود می دانست و مدارک فارغ التحصیلان آن را به رسمیت نمی شناخت! علت تجدید نظر در این نگرش را چه می دانید؟

(به نظر می رسد چنین مطلبی صحت ندارد. حتی طرح ملی توسعه مراکز آموزش عالی مجازی بیش از ده سال پیش در وزارت علوم، تحقیقات و فناوری، مطرح و اهداف آن به شرح زیر عنوان شده بود:

همگانی کردن آموزش عالی؛

شکوفایی استعدادهای افراد خارج از قلمرو رسمی دانشگاه ها؛

کاهش تعداد متقاضیان ورود به دانشگاه از طریق کنکور؛

کاهش هزینه های مسافرت های بین شهری (کلان شهرها)؛

حرکت در زمینه کوچک سازی دانشگاه ها (از لحاظ فیزیکی)؛

گسترش مرزهای دانش فراسوی محدودیت سنی؛

تأمین نیازهای آموزشی مراکز صنعتی و بازرگانی سراسر کشور؛

افزایش توان رقابت علمی کشور و هم گامی با کاروان جهانی علم و ارتقای علمی در قرن حاضر؛

جهانی سازی دانشگاه های ایرانی در رشته های مختلف؛

استفاده و بهره گیری از توانمندی های دانشگاه های مجازی؛

طراحی و پیاده سازی سیستم های نرم افزاری دانشگاه های مجازی؛

طراحی معماری سخت افزاری دانشگاه های مجازی؛

راه اندازی پایلوت دانشگاه مجازی در یکی از دانشگاه های کشور.

البته با توجه به بوروکراسی پیچیده اداری در کشور و تغییر مکرر مدیریت ها در سطح وزارتخانه، اجرایی شدن این طرح و طرح هایی از این دست، به تعویق افتاد؛ به طوری که خود دانشگاه ها وارد مرحله طراحی و اجرای پروژه های آموزش مجازی شدند و همچنان نیز نقیصه هایی در زمینه قوانین و مقررات آموزشی، نحوه پذیرش دانشجو و. .. برای این شیوه جدید آموزشی در سطح وزارتخانه، به چشم می خورد.

(آیا می توان گفت که سال ها تجربه دانشگاه پیام نور در آموزش های از راه دور ـ غیر حضوری و یا نیمه حضوری ـ در گسترش روزافزون سیستم آموزش مجازی در کشور مؤثر بوده است؟

(آموزش از راه دور در کشورمان به جز تجربه کوتاه دانشگاه آزاد و غیر دولتی قبل از انقلاب و دانشگاه پیام که نور مبتنی بر استفاده از شیوه ارتباط از راه دور است، دارای سابقه طولانی نیست. پس از ورود صنعت رایانه به ایران و رشد و نفوذ رایانه های شخصی در میان اقشار مختلف فرهنگی اجتماعی، فعالیت در زمینه آموزش مبتنی بر رایانه نیز آغاز شد و در پایان دهه هفتاد، آموزش مجازی در دستور کار برخی از دانشگاه ها قرار گرفت و پروژه هایی تحت این عنوان آغاز شد.

دانشگاه علم و صنعت، دانشگاه شیراز و دانشکده مجازی علوم حدیث از جمله دانشگاه هایی بودند که در این زمینه دست به اقداماتی زده و از سال ۱۳۸۳ اقدام به ارائه آموزش الکترونیکی نموده اند. در ادامه دانشگاه ها و مراکز آموزش عالی دیگر نیز به این جرگه پیوسته و تا به امروز بیش از ۲۰ مرکز آموزش الکترونیکی در کشور فعال هستند. اگر چه دانشگاه پیام نور نیز از همان زمان در پی راه اندازی دوره های آموزش الکترونیکی بود اما گمان نمی کنم تا کنون در این زمینه توفیق چندانی به دست آورده باشد؛ زیرا ارتباط سازمان یافته ای میان دانشگاه های مجازی کشور با دانشگاه پیام نور وجود ندارد.

(هزینه های آموزش مجازی در مقایسه با هزینه های آموزش به سبک سنتی و حضوری، بیشتر است یا کم تر؟

(بر خلاف تصور بسیاری، راه اندازی دروه های آموزش مجازی، بسیار گران تمام می شود. زیرساخت پیچیده مخابراتی و شبکه ای، طراحی نظام آموزشی مبتنی بر شبکه و آموزش اولیه فراگیران و استادان در استفاده از این امکانات، همگی از جمله عوامل پرهزینه بودن این روش آموزشی است. مهم ترین دلیل شکست بسیاری از طرح های “دانشگاه اینترنتی” در کشورهای مختلف جهان (و حتی کشورهای توسعه یافته اطلاعاتی) همین نکته است. البته نکته قابل توجه این است که با گذشت زمان این هزینه ها جبران شده و سودآوری قابل توجهی نیز می تواند در پی داشته باشد؛ هر چند این نوع نگاه به آموزش یعنی نگاه صرفاً اقتصادی را می توان بدترین نوع نگاه به این مقوله قلمداد کرد.

(یکی از علل لازم تأسیس مراکز آموزش مجازی، در دست داشتن لوازم و اشراف بر استانداردهای آموزش الکترونیکی متناسب با شرایط و اقتضائات روز است؛ آیا شما از ابتدا به این مهم توجه داشته اید؟ ارزیابی شما در این باره از دیگر مراکز هم عرض خود در کشور چیست؟

(در مباحث تکنولوژی آموزشی، الگوهای بسیاری برای طراحی برنامه های درسی دوره های آموزش مجازی مطرح شده است. اگر منظور شما بررسی و انتخاب یک و یا ترکیبی از این الگوها و سپس اجرای دوره بر اساس آن است، باید بگویم که چنین اتفاقی رخ نداده است. بلکه از ابتدای راه اندازی دوره با توجه به استانداردهایی که بیشتر جنبه فنی دارند تا آموزشی، و نیز قابلیت ها و توانمندی های فنی کشور و شرایط مالی دانشکده علوم حدیث، اقدام به تولید و ارائه محتوای الکترونیکی دروس نموده و به نوعی با روش آزمون و خطا و بازخوردهایی که از دانشجویان و سیستم آموزشی گرفته شد، به تدریج شیوه ها و ابزارهای فنی تولید و ارائه دروس الکترونیکی بهبود یافته است؛ و البته با ورود ابزارها و قابلیت های فنی جدید نیز این روند توسعه و بهبود، همچنان ادامه دارد.

سایر مراکز فعال در زمینه آموزش الکترونیکی کشور نیز تقریباً از این قاعده مستثنی نبوده و به تدریج اقدام به بهبود شیوه ها و ابزارهای فنی خود در طول برگزاری دوره های آموزش مجازی نموده اند.

(با توجه به پیش آهنگی بلکه پیشتازی مرکز آموزش الکترونیکی علوم حدیث نسبت به سایر مراکز دانشگاهی کشور در راه اندازی دور ه های آموزش مجازی در شبک جهانی اینترنت، لطفاً اهداف، برنامه ها و روند رو به رشد و تکامل این دانشکده مجازی را از آغاز ت