پاورپوینت کامل تدریس با نشاط ۵۱ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل تدریس با نشاط ۵۱ اسلاید در PowerPoint دارای ۵۱ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل تدریس با نشاط ۵۱ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل تدریس با نشاط ۵۱ اسلاید در PowerPoint :

اداره ارزشیابی معاونت اموراساتید

شاخص های تدریس موفق (۶)

۶ ـ حفظ توجه و انگیزه دانشجویان با تغییر محرکها

انگیزه، وسیله ای است در دست استاد تا با آن میل به یادگیری را در فراگیر برانگیزد. بنابراین می توان گفت: ایجاد انگیزه در فراگیر قبل از شروع درس جدید، از مراحل ایجاد آمادگی است و تأثیر زیادی در تحقق علاقه به موضوع درس در فراگیر و بالا رفتن کیفیت یادگیری او دارد و استاد می تواند برای رسیدن به این مهم از روش های متعددی از قبیل: بیان هدف و فایده درس، ایجاد ارتباط درس با زندگی روزمرّه یا رشته تحصیلی نوع فراگیران، تنظیم مطالب و مفاهیم درسی بر اساس نیازها و انتظارات آنها، تشویق به موقع فراگیران در موفقیتهای نخستین آنها و ارج نهادن به فعالیت های پژوهشی آنان، ایجاد رقابتی دوستانه در کلاس و…. استفاده کند.

با توجه به این نکته مهم و اساسی یادآور می شویم که یکی دیگر از مهارت های استاد فکور و با تجربه این است که بتواند این توجه و انگیزه را تا پایان درس و کلاس حفظ کند. استاد برای رسیدن به چنین امری ـ علاوه بر رعایت مسائلی که در شاخص های قبلی بیان شد ـ می تواند از اموری که ذیلاً به آنها اشاره می شود نیز کمک گیرد:

الف) ارتباط چشمی

این ابزار، اهرم مهم برای جلب توجه فراگیران است. استاد بدین وسیله توجه آنان را به خود معطوف نموده و با نگریستن در چشمان آنها است که می تواند ارتباط بین خود و آنها را از آغاز تدریس تا پایان درس حفظ کند.

نگاه مداوم به سقف کلاس، زمین، کتاب، عده خاصی از فراگیران و… مطلوب نمی باشد و استاد را از برقراری ارتباط مؤثر بین خود و فراگیر بی بهره ساخته و بدین ترتیب از بهره گیری از چنین مهارتی در جهت جلب توجه بیشتر فراگیران محروم خواهد ماند.

ب) تحّرک

استفاده از حرکات مناسب دست، سر و صورت در حین تدریس و نیز حرکت و قدم زدن استاد در کلاس به جلب توجه فراگیران کمک خواهد کرد.

اصولاً استفاده از اشارات دست، سر، صورت و حرکت آنها به منظور بیان نظریه ای یا تأکید نکته ای و یا نفی و اثبات مطلبی صورت می پذیرد و لذا ضروری است تمامی این حرکات و اشارات به طور طبیعی صورت گرفته و از هر گونه اشاره زاید و بی معنی، و نیز هر گونه گفتار و کردار تصنّعی پرهیز شود. ضمن اینکه توجه به این نکته هم مفید است که لازم نیست برای بیان هر مطلبی از چنین حرکات و اشاراتی استفاده شود؛ زیرا بدین ترتیب، هدف بی اثر خواهد شد از این جهت که هر نوع حرکت یا اشاره غیر معمول، باعث اختلال حواس فراگیر خواهد شد.

تحرّک استاد در کلاس و حرکت فیزیکی وی از یک قسمت کلاس به قسمت دیگر ـ مخصوصاً آن قسمتی که می تواند توجه فراگیران را بیشتر جلب کند ـ موجب برقراری سکوت و آرامش در کلاس، نظارت بر رفتار فراگیران و توجه و تمرکز حواس آنها نسبت به محتوای درس خواهد شد. متأسفانه گاهی دیده می شود که استاد از ابتدا تا انتهای تدریس برروی صندلی خود نشسته و هیچگونه تحرّکی ندارد.

البته باید توجه داشت همانگونه که عدم تحرّک در کلاس، مطلوب نیست، قدم زدن ها و نشستن های غیر منظم، تصادفی و بیش از حدّ معمول هم، نه تنها موجب افزایش تمرکز و توجه فراگیر نخواهد شد، بلکه به تخریب این روند نیز کمک خواهد کرد.

ج) مکث

مکث و درنگِ به موقع در سخن، جزیی از هنر سخنوری است و از آن برای ارایه مفید و اثر بخشِ مطالب استفاده می شود و موجب می گردد تا فهم مطالب برای شنونده آسان تر شود. یک مکث معنادار در میانه بیان یک مطلب، می تواند حالتی از بی تکلیفی و یا انتظار را در فراگیر بوجود آورد تا در نتیجه اشتیاق بیشتری به آنچه که در کلاس گفته می شود و نیز پی گیری آنها از خود نشان دهد.

موضوعِ وادار کردن فراگیر به تفکر در حین تدریس، یکی از نکات مهم در ارایه مطالب است که از طریق چنین مکث هایی قابل تحقق است.

علاوه اینکه، چنین مکث هایی فرصت تأمّل و اندیشیدن ـ هر چند کوتاه ـ را برای استاد فراهم آورده و در واقع فرصتی برای وی خواهد بود برای یافتن جملات بعدی تا مطالب خود را به بهترین وجه به شنونده القا کند.

بنابراین استاد به جای اینکه دائماً در حال صحبت باشد می تواند با استفاده از مکث های مناسب، کلاس را از حالت یکنواختی خارج کند. البته علاوه بر زمان، شرایط و طول مدت مکث، ذوق و سلیقه استاد نیز در این رابطه بسیار نقش آفرین می باشد.

د) تغییر الگوی صحبت

تغییر مناسب و به موقع لحن و آهنگ گفتار و تن صدا موجب خارج شدن کلاس از حالت یکنواختی و جلب توجه فراگیران می گردد.

هـ ـ طرح سئوالات مناسب در حین تدریس و جلب مشارکت فراگیران

با توجه به اینکه توانایی ادامه گوش دادن و دقت فراگیر محدود است به منظور جلب توجه مجدد آنها در خلال تدریس لازم است گاه سئوالاتی متناسب با محتوای درس و وقت کلاس مطرح شود و یا از یکی از فراگیران خواسته شود تا خلاصه مطالب گفته شده را بازگو کند. استفاده از چنین شیوه ای در حین تدریس، اشتیاق و علاقه فراگیران را برای شرکت در بحث و گفتگو برانگیخته و موجب جلب توجه بیشتر آنها به مطالب درس می شود؛ ضمن اینکه باعث تمرکز حواس آنها نیز شده و فضای خشک و رسمی کلاس را از بین می برد.

البته از آنجا که مسئله «جلب مشارکت» دارای اهمیت فوق العاده ای در بحث مهارت ها و فنون تدریس است به عنوان یک شاخص مستقل مطرح و توضیحات لازم پیرامون آن ارائه خواهد شد.

و) تغییر تعامل ها

معمولاً ارتباط در کلاس به صورت «استاد ـ شاگردی» و گاهی نیز به صورت «شاگرد ـ استادی» می باشد. اما استاد می تواند گاهی اوقات ارتباط «شاگرد ـ شاگردی» برقرار کرده و فراگیران را با یکدیگر درگیر کند و بدین وسیله کلاس را از حالت یکنواختی خارج سازد. به عنوان مثال، به جای اینکه خود استاد به سئوال فراگیر پاسخ دهد از سایر فراگیران بخواهد که آن را پاسخ دهند و سپس جواب ارائه شده را نیز به بحث بگذارد که بدین شکل، به تناسب وقت کلاس از این مهارت بهره جسته و کلاس را با نشاط و فعّال نگه می دارد.

۷ ـ جلب مشارکت دانشجویان

سزاوار است استاد، تدریس را به گونه ای تلقی کند که اساس آن، توجه به اندیشه و عقاید فراگیران باشد. وی باید عشق به اندیشیدن و شیوه آن را در فراگیران تقویت کند. از این رو لازم است همواره فراگیران را در برابر مسائل مختلف قرار دهد و آنان را به تلاش ذهنی وادارد و موقعیت را به گونه ای فراهم آورد که آنها خود را در فعّالیت های آموزشی سهیم بدانند؛ چرا که اگر چنین فعّالیت های آموزشی وجود نداشته باشد فراگیران فرصتی برای شرکت در فعّالیت های فکری پیدا نخواهند کرد.

از آنجایی که جلب توجه فراگیران به مسائل درسی و ارتقای درک و میزان یادگیری ایشان نسبت به مطالب آموزشی دارای اهمیت ویژه ای است، لذا با توجه به این مهم می توان ادعا کرد که از اصول مهم روش تدریس صحیح و مناسب، فضاسازی استاد و فراهم آوردن بستر مناسب برای یادگیری فعّال فراگیر می باشد. مقصود از یادگیری فعّال، یادگیری است که فراگیر در آن شرکت فعّالانه دارد؛ نه اینکه فقط استاد، گوینده و فراگیر هم شنونده و منفعل باشد، بلکه هر قدر فعّالیت فراگیر در درس بیشتر باشد مطالب ارائه شده را بهتر جذب می کند.

بنابراین لازم است برنامه آموزشی به گونه ای تنظیم شود که فراگیران بتوانند با علاقه به سخنان استاد گوش دهند، در مورد مسائل مطرح شده بیندیشند و به سازماندهی مفاهیم ذهنی خود بپردازند تا بدین وسیله نیروی تفکر در آنان تقویت گردد. استاد نیز با طرح سئوالاتی مناسب و ارزنده تلاش نماید تا آنان را به بهره گیری از اطلاعات و دانسته های خود در مسیر کشف مجهولات تشویق نموده تا خود، راه حل آنها را به دست آورده و بینش لازم را کسب کنند.

با توجه به نقش مؤثّر و سازنده ای که این امر ـ جلب مشارکت فراگیران در بحث ـ در فرآیند تدریس و تحقق اهداف آموزشی دارد، اجمالاً به پاره ای از مزایا و پیامدهای مثبت و ارزشمند این مهم اشاره می شود تا هر چه بهتر و بیشتر ضرورت این مسئله آشکار گشته و بیش از پیش مورد عنایت اساتی