پاورپوینت کامل معارفه معاون جدیداموراساتید و تقدیر از حجت الاسلام والمسلمین امینی ۷۲ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل معارفه معاون جدیداموراساتید و تقدیر از حجت الاسلام والمسلمین امینی ۷۲ اسلاید در PowerPoint دارای ۷۲ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل معارفه معاون جدیداموراساتید و تقدیر از حجت الاسلام والمسلمین امینی ۷۲ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل معارفه معاون جدیداموراساتید و تقدیر از حجت الاسلام والمسلمین امینی ۷۲ اسلاید در PowerPoint :

در این جلسه که در تالار شهید بهشتی دانشگاه قم برگزار شد رئیس نهاد نمایندگی خواستار تبدیل ارتباط مکانیکی دروس معارف با دیگر علوم به یک ارتباط دینامیکی و پویا شد.

وی که در جمع معاونان نهاد، نمایندگان مدیران گروه و کارکنان معاونت امور اساتید سخنرانی می کرد گفت: آموزه های دینی در همخوانی کامل با اندیشه، تفکر و تعقل است.

حجت الاسلام قمی با ضروری دانستن آموزش مسایل دینی در شرایط کنونی گفت: دروس معارف اسلامی برای تبیین آموزه های دینی و ارتقاء اخلاقی دانشجویان ایجاد شد تا معنویت و نشاط را به دانشگاه بیاورد.

حجت الاسلام قمی با تقسیم حضور دروس معارف در دانشگاه ها به ۳ دوره ابتدایی، مرحله نهادینه شدن و مرحله آرمانی یادآور شد: مرحله کنونی همین مرحله آرمانی است. ایشان ضرورت تبدیل ارتباط دروس معارف با دیگر رشته ها به یک ارتباط پویا و حضور جدی در عرصه گفتگوهای جهانی را از ویژگی های این دوره دانست و تأکید کرد: در عرصه گفتگوی بین اندیشه ها و ادیان اگر نهادهای دینی حضور جدی نداشته باشند یا محکوم به حذف اند یا محکوم به هضم.

رئیس نهاد نمایندگی گسترش ارتباط داوطبانه با دانشجو، نهادینه تر شدن گروه معارف به عنوان یک گروه آموزشی و حفظ وحدت بین نیروهای متدین را از جمله کارهایی دانست که باید به آن پرداخته شود.

متن کامل سخنرانی ایشان در ادامه آمده است.

حجت الاسلام امینی نیز با اذعان به پویا نبودن ارتباط دروس معارف با سایر علوم در حوزه های معرفتی، در تبیین شکل گیری دروس معارف گفت: قرار بود با همین واحدهای اندک باب گفتگو با دانشجویان باز شود و گرچه این ارتباط یک ارتباط دینامیکی نبوده و فعلاً هم نیست ولی همین قدر نوید بخش بود که دانشجویان ما مسایل فکری خود را با گروهی که به عنوان استاد معارف در دانشگاه حضور داشتند در میان بگذارند.

وی با تحلیل اوضاع فکری بعد از انقلاب سال های جنگ و بعد از جنگ، وضع کنونی را پیچیده توصیف کرد و افزود: گویا درس معارف باید با ساختاری که در آن، مسائل فرهنگی، سیاسی و اجتماعی درهم تنیده بود دست و پنجه نرم کند. ایشان با مقایسه دروس معارف با دروس تخصصی گفت: همیشه کار در حوزه دروس معارف مشکل تر است، چون گرچه ما برای معارف دروسی را مشخص می کنیم، ولی همیشه دغدغه و انتظارات دانشجو فراتر است. آقای امینی سرفصل اصلی فعالیت های حال و آینده معاونت را بازیافتن یک هویت برای دروس معارف دانست و با تأکید بر لزوم استاد محوری بودن فعالیت های معاونت افزود: در دورنمایی که حاج آقای قمی فرمودند که باید در دانشگاه ها شکل بگیرد. محور اصلی نه نهاد است، نه معاونت امور اساتید و نه وزارت علوم. عنصر اصلی در بازیافت هویت معارف در دانشگاه ها خود استادان معارفند؛ به شرطی که ما آنها را خوب بشناسیم و به آنها اعتماد کنیم.

وی یادآور شد: نباید عنصر دانشجو و ذهنیت دانشجو، فضای فرهنگی دانشگاه و مناسبت های جدیدی که در حوزه فرهنگی جغرافیای ذهنی دانشجو شکل می گیرد را فراموش کرد.

ایشان همچنین متذکر شد ما در سیاست های گزینشی همواره باید این نکته را در نظر داشته باشیم که نوع تعاملمان با اساتید منجر به این نشود که آنها احساس بدی در خودشان پیدا کنند. باید احساس کنند که ما یار و یاور آنها هستیم.

آقای امینی شکل گیری کمیته معارف را مثبت ارزیابی کرد و گفت: این کمیته بستر بسیار خوبی فراهم کرد و گرچه در این کمیته مصوبات زیادی نداشتیم ولی باعث شد تا این دروس در وزارت علوم به عنوان یک درس دانشگاهی مورد قبول قرا رگیرد.

ایشان در پایان یادآور شد: اگر روزی سخت گیری ها مبتنی بر این بود که اصلاً این آقایان برای چه به دانشگاه می آیند، امروز به فرض اینکه بپذیرند که ما در دانشگاه حضور پیدا کنیم و کرسی درس داشته باشیم تازه مصاف، مصاف فکری است و این مصاف فکری کار ساده ای نیست. در این جلسه همچنین حجت الاسلام شانظری به عنوان نماینده مدیران مناطق به ایراد سخن پرداخت و با طلایی دانستن دوران مدیریت آقای امینی گفت: امروز بهترین رمز موفقیت گروه های معارف حضور عالمانه استادان معارف در عرصه عمل است. وی افزود: رمز موفقیت ما در این است که بتوانیم خود را با سلاح و ابزار کارآمد در این محیط مجهز کنیم.

آقای شانظری تأکید کرد: معارف با مغز، فکر و اندیشه جوانان دانشجو و دانشگاهی سر و کار دارد نه با کاکل و ظواهر آنها.

حجت الاسلام کلانتری معاون جدید امور اساتید نیز در پایان این همایش به بیان دیدگاه های خود در مورد معارف و آینده پیش رو پرداخت و ضمن تقدیر از زحمات آقای امینی با یادآوری وضعیت ویژه جامعه و دانشگاه گفت: ما به شدت با افزایش سوالات و نیازهای فکری و فرهنگی دانشجویان و از آن مهم تر با حجم عظیمی از سوالات اساتید و اعضای هیأت علمی دانشگاه مواجهیم و مسایل جهانی هم به طور جدی روی این مسأله تأثیر می گذارد. وی ارائه جواب های منطقی و عقلانی به سؤالات جوانان را بسیار مهم دانست.

آقای کلانتری تأکید کرد: در فضای دانشگاه هر چه سؤال و پرسش گری بیشتر باشد، باید برای ما خوشحال کننده باشد. ما باید به استقبال سوال برویم و آن را به فال نیک بگیریم.

معاون امور اساتید اذعان کرد: در این وضعیت جدید، استادان معارف و همچنین گروه های معارف توقعاتی دارند از قبیل اینکه بورس های تحصیلی شامل آنها هم باشد. این یک حق مسلم است و همه باید تلاش کنیم که از این حق مسلم دریغ نشود.

ایشان تلاش برای نشر آثار اعضای هیأت علمی، جذب سریع استادان معارف و تلاش برای استخدام بیشتر استادان را از جمله محورهای فعالیت این معاونت در آینده اعلام کرد.

در پایان این نشست حجت الاسلام قمی، کارکنان معاونت و مدیران شورای مناطق با اهدای هدایایی از زحمات حجت الاسلام امینی تقدیر به عمل آوردند.

لازم به ذکر است دکتر کلانتری در مصاحبه ای با نشریه معارف به بیان برنامه های آتی معاونت پرداختند که در

قبل از هر چیز مایلم عرض سلام و تشکر داشته باشم خدمت همه شما عزیزان، معاونت های محترم نهاد نمایندگی، دبیران گروه های معارف، مدیران گروه ها، اساتید ارجمند، کارکنان شریف معاونت امور اساتید و همچنین مرکز تدوین دروس معارف.

وقتی نام دروس معارف برده می شود به صورت طبیعی شور و شوق ابتدای پیروزی انقلاب شکوهمند ما برای فراگیری آموزه های دینی در جامعه را تداعی می کند. انسان را به یاد آن شور و شعفی می اندازد که جوانان، دانشجویان، قشرهای تحصیل کرده و توده مردم ما به معنای عام کلمه کنجکاوانه و جستجوگرانه دنبال این بودند که اندیشه دینی که زمینه ساز این انقلاب و آرمان امام(ره) بوده است را بهتر فراگیرند. از آنجا که رژیم سابق سعی می کرد تا قلم اندیشمندان دینی را بشکند یا کنترل کند، اگر سخنگو و سخنرانی در زمینه روشنگری قدم بر می داشت از سخنرانی اش جلوگیری نماید، با توجه به دیگر مشکلات سیاسی و اجتماعی، زمینه برای بسط اندیشه دینی در جامعه ما فراهم نبود. با پیروزی انقلاب این زمینه و بستر فراهم شد و گرایش مردم و قشر تحصیل کرده به معارف دینی یک امر کاملاً طبیعی بود. دروس معارف برای نهادینه شدن این امر و پاسخی که به این عطش عمومی وجود داشت در نظر گرفته شد.

دانشگاه از یک سو مرکز تعقل، تفکر و اندیشه است و به تعبیر ریاست محترم جمهوری به هیچ وجه جای اغتشاش و سرکوب و خشونت و تحمیل عقاید نیست، گرایش جوان ها و دانشجویان ما به دروس معارف از سوی دیگر، بیانگر معنای دومی هم هست و آن اینکه آموزه های دینی ما در همخوانی کامل با اندیشه، تعقل و تفکرند و بر خلاف آن نوع نگرش نسبت به آموزه های دینی که احیاناً در مسیحیت و فلسفه های غربی اعتقاد بر این است که ایمان بیاور تا زمینه فهم پیدا بکنی، او معقتد است که اول بفهم بعد ایمان بیاور و همچنین بر خلاف آن نوع نگرشی که ایمان را جهش در تاریکی به حساب می آورند، در تفکر دینی ما ایمان نه تنها جهش در تاریکی نیست بلکه ایمان نور است. خداوند می فرماید: «یخرجهم من الظلمات الی النور» (بقره/ ۲۵۷) از ظلمت ها آنها را به نور فرا می خواند. خود خداوند هم نور است. معارف دینی نیز آکنده است از تعابیری مثل معرفت، شهود، مکاشفه، اشراق، کشف و امثال اینها که نشان گر این است که نه تنها دین و آموزه های دینی جهش در تاریکی نیست بلکه قدم گذاشتن در روشنایی ها، در اندیشه ها، تفکر، تعقل و تدبر است که آیات قرآن هم به صراحت در بیش از هشتاد مورد انسان را به این مسائل دعوت می کند.

ضرورت نگاه بیرونی به معارف در دانشگاه ها

بعد از گذشت نزدیک به بیست سال از حضور این دروس در دانشگاه های کشور، زمان آن رسیده است که نگاهی بیرونی به این مساله داشته باشیم. چرا که نگاه از درون به قول دانشمندان علوم اجتماعی ممکن است با آلودگی میدانی مواجه شود. این از خاصیت ها و ویژگی های انسان است که می تواند خودش را از شرایطی که در آن وجود دارد بیرون بکشد و نگاه خارجی به یک پدیده داشته باشد و هر مساله و پدیده اجتماعی را به عنوان یک موضوع پیش روی خودش قرار دهد و از چرایی و چگونگی آن پرسش نماید و در جهت بهبود موضوع مورد سنجش خودش تلاش کند که ما در تعابیر دینی مان هم از آن به محاسبه النفس یاد می کنیم. نیم نگاهی به داده های آماری، نظرسنجی ها و سؤالاتی که از دانشجویان در کلاس های دروس معارف پرسیده شده و مقایسه با دروسی که در سایر گروه ها ارائه می شود و همچنین نقشی که دروس معارف در تقویت و تحکیم بنیه دینی دانشجویان ما داشته اند، ضرورت و مفید بودن این دروس را برای کسی مجهول باقی نمی گذارد و امروز هیچ نقطه ابهامی در این مسأله وجود ندارد که آموزه های دینی و آموزش آنها در شرایط کنونی برای دانشجویان و نسل جوان ما امری ضروری، مفید و ممکن است. لکن انسان همیشه نباید به آنچه که دارد بسنده کند چرا که جا برای آرزو کردن وضعیت بهتری همیشه فراهم است.

به نظر ما نگاه به این مسأله و نقد دروس معارف در دو حوزه ممکن است مفید واقع شود: یکی نسبت به اهداف دروس معارف و دیگری در حوزه اجرای این دروس. دروس معارف اسلامی ابتدا با هدف حل مسائل اعتقادی و نیز ارتقای اخلاقی دانشجویان در دانشگاه ها نهادینه شد و بستر سازی لازم برای آن فراهم آمد. در آن زمان نیز شاید نظر کسانی که بر ضرورت این دروس تأکید می کردند این بود که دروس معارف بتوانند در ارتقای اخلاقی دانشجویان و تبیین آموزه های دینی گام هایی جدی بردارد. شرایط هم شرایطی بود که تفکر حاکم بر مجامع علمی (یعنی حوزه معرفتی علوم) همان تفکر قرن نوزدهمی بود که به «Science» می خواستند توجه کنند نه به Knowledge علوم تجربی و تفکر پوزیتیویسم هم یک تفکر غالب بود و در نتیجه، حوزه معرفتی و قلمرو معرفتی علوم را نه دین، نه فلسفه و نه تعقل به معنای درست کلمه، بلکه تفکر پوزیتیویسم تشکیل می داد. زمانی که دروس معارف در کنار سایر درس ها در دانشگاه ها گنجانده می شد اتصالش با سایر دروس ارتباطی مکانیکی بود نه ارتباطی دینامیکی و از درون. لکن شاید جای این سوال باشد که با توجه به اینکه آن نوع نگرش که قلمرو معرفتی علوم را تفکر پوزتیویستی تشکیل بدهد درجهان کنونی مورد پذیرش نیست و امروز فرهنگ را نه در حاشیه علوم بلکه در متن علوم م