پاورپوینت کامل مشکلات کوچک، آسیب های بزرگ ۷۴ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل مشکلات کوچک، آسیب های بزرگ ۷۴ اسلاید در PowerPoint دارای ۷۴ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل مشکلات کوچک، آسیب های بزرگ ۷۴ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل مشکلات کوچک، آسیب های بزرگ ۷۴ اسلاید در PowerPoint :

تحلیلی بر موانع کارآمدی دروس معارف در دانشگاه ها

اشاره

موانع کارآمدی دروس معارف اسلامی در دانشگاه ها قابل تأمل و تحلیل می باشد. برخی از مشکلات به جهت کوچک بودن حتی به چشم مسئولین و مدیران اجرایی مجموعه آموزش عالی نمی رسد. ولی از سوی دیگر همین موانع کوچک آسیب های بزرگی در تأثیرگذاری این دروس داشته است. تا جایی که برخی از دوستان هم در ذهن خود تصور ناکارآمدی دروس معارف اسلامی را دارند.

این در حالی است که با یک دقت نظر و تأمل مشاهده می شود علی رغم زحمت و تلاش خاموش استادان معارف، از سوی مجموعه اجرایی دانشگاه ها و آموزش عالی طوری عمل می شود که دروس معارف اسلامی و حاصل زحمت اساتید معارف ناکارآمد جلوه کند. در حالیکه واقعیت چنین نمی باشد.

لذا بر آن شدیم برخی از مشکلات دروس معارف اسلامی را از زبان کارشناسان جمع بندی نماییم تا به اطلاع مسئولان مربوطه برسد؛ انشا الله.

بخشی از مشکلات امروزی دروس معارف اسلامی باید در بلند مدت حل شود و تعدادی دیگر در کوتاه مدت، به گونه ای که اگر حل نشوند در بلند مدت نوبت به آنها نمی رسد.

معاونت امور اساتید تلاش زیادی برای حل مشکلات بلند مدت کرده است، ولی گاهی مشکلاتی از نوع دوم وجود دارد که احساس می شود کارکرد دروس معارف اسلامی را چنان زیر سؤال خواهند برد که حتی حامیان این گونه دروس هم سرانجام آنها را ناکارآمد خواهند دانست. حل این مشکلات از گردونه تلاش های استاد معارف و متون معارف اسلامی بیرون است و باید «مجریان» و «مسئولان آموزش عالی» به آنها توجه کنند.

برخی از مشکلات کوتاه مدت

– مشکل استادان حق التدریس

واقعیت این است که بیش از هفتاد تا هشتاد درصد دروس معارف توسط استادان حق التدریسی ارایه می شود. حال آنکه اصل در نظام آموزش عالی بر این است که تدریس غالب دروس توسط اعضای هیأت علمی ارایه گردد و باید از مدرسان حق التدریسی به صورت استثنایی استفاده شود. قوانین هم بر همین اساس نوشته و اجرا می شود، لذا قانونگذار توجه زیادی به بحث حق التدریس ننموده است. این استثنا در دروس معارف اسلامی به یک اصل تبدیل شده است.

قانونگذار به تدریس مدرس حق التدریسی به عنوان «احتیاج موقت» توجه کرده است، نیازی که قرار است دو یا سه ترم بعد رفع شود، نه اینکه مثلاً ده سال به درازا بکشد. ولی دروس معارف اسلامی بیست سال است که اغلب توسط استادان حق التدریسی ارایه شده است. به نظر می رسد راه برداشتن این مانع تصویب قوانینی نسبتاً جامع و کامل برای حمایت از این اساتید است و دفتر هیأت های امناء در وزارت علوم می تواند نقش محوری در رفع این مشکل ایفا کند. گستره مشکلات در این بخش از میزان حق التدریس پرداختی تا چگونگی محاسبه و زمان پرداخت آن را شامل می شود. در حال حاضر در برخی دانشگاه های دولتی هم حق التدریس با مشکلات و تأخیر طولانی پرداخت می شود. مثلاً حق التدریس ترم اوّل سال ۸۲، اوایل تابستان ۸۳ پرداخت شده است. حال اگر دانشگاه به تسویه حساب مالی در پایان سال اهتمام داشته باشد، سندهای مالی را تا آخر اسفند تنظیم می کند و حق التدریس را حداقل قبل از اتمام سال می پردازد، ولی استاد حق التدریسی اغلب شامل چنین رویه ای نمی شود.

استاد معارف اسلامی با اینکه تدریس خود را ارایه و اوراقش را تصحیح می کند، اما دستمزدش را به موقع نمی گیرد. اگر قرار باشد استاد معارف اسلامی خدماتی نزدیک به اعضای هیأت علمی ارایه کند – مثل در دسترس دانشجو بودن، مطالعه به روز داشتن، مشاوره دادن و. .. یا حتی کمتر از اینها – باید طبق قاعده مشکل معیشت او نیز حل شود. در غیر این صورت در پی چند کار دیگر می رود تا مشکل معیشتی خود را حل کند. این یعنی قرار گرفتن موضوع تدریس در درجه دوم یا سوم اهمیت. روشن است با چنین رویکردی دیگر نمی توان به طور شایسته به اهداف دروس معارف اسلامی رسید.

شاید برخی راه خروج از این مانع را بالا بردن تعهد استاد معارف بدانند. از چنین کسانی باید پرسید آیا افرادی که در سطح مدیریتی و وزارتخانه ها حقوق های چند صد هزار تومانی و. .. می گیرند، این نسخه را برای خود هم می پیچند!؟ و اینکه استاد معارف تعهدش را بالا ببرد، ولی زندگی اش فلج شود، معقول است؟ این مشکل همواره بوده و چون برای حل آن اقدامی عملی صورت نگرفته کارایی دروس معارف در دانشگاه ها پایین آمده که قطعاً به خاطر ناکارآمدی دستگاه های اجرایی است، به خصوص مدیریت دانشگاه ها که اختیارات لازم برای حل این مشکلات را دارند و البته گاهی هم از آن استفاده می کنند، ولی این رویکرد عمومیت ندارد. اگر مدیر دانشگاه می توانست – که می تواند – به بخش مالی دستور دهد تا اسناد حق التدریس را سریع تر و قبل از پایان سال تنظیم کنند یا حق التدریس را در چند نوبت به فاصله حداقل دو ماه پرداخت کنند، کمی از مشکلات حل می شد. این رقم در هزینه های دانشگاه اصلاً رقمی نیست؛ وقتی دانشگاه ها می توانند استاد درس تخصصی را از خارج کشور دعوت و حق الزحمه اش را به ارز و غالباً به موقع پرداخت کنند، چرا برای اساتید دیگر نتوانند چنین خوش حساب باشند.

– مشکل صرفه جویی مالی دانشگاه ها در دروس معارف اسلامی

به تجربه ثابت شده است که گاه در برخی شهرها در یک گرایش معارف اسلامی استاد قوی داریم در حالی که در گرایش دیگر نداریم، ولی در شهر نزدیک وضعیت عکس آن است. اگر درس، درس تخصصی بود، به آن اهمیت می دادند و از شهر دیگر استاد دعوت می کردند. ولی به خلاف استادان تخصصی که ساعت کارشان اغلب از درب منزل محاسبه می شود، در مورد استاد معارف چنین نمی شود و اگر هم دعوت کنند، حتی حق رفت و آمد ناچیزی را که در آیین نامه ها آمده است را هم پرداخت نمی کنند. مسئولان اجرایی در توضیح این وضعیت می گویند می خواهیم در بودجه صرفه جویی کنیم!!

در یکی از دانشگاه های بزرگ، کل هزینه رفت و آمد ترم یک استاد معارف، در جمع سیصد هزار تومان محاسبه شده است که در مقایسه با هزینه های متعدد دانشگاه رقم قابل اعتنایی نیست، به خصوص که نتیجه آن استفاده دانشجو از استادی کارآزموده باشد.

امروزه طرح های کلانی در کشور در حال اجراست و کمتر با چنین مشکلاتی رو به رو است. طرح توسعه دانشگاه تهران از یک طرف به خیابان کارگر از سمت دیگر به بلوار کشاورز و از سویی به جایی دیگر منتهی می شود. ظاهراً تمام خانه های این محدوده باید خریداری و قسمتی از آن تخریب شود و قسمتی نیز به عنوان ساختمان آموزشی باقی بماند. این رقم سرسام آور را که برای توسعه کمی آموزش عالی لازم بوده با سیصد هزار تومان در هر ترم به یک گروه آموزشی که صرف بهینه سازی درس معارف می کند، مقایسه کنید. گویا صرفه جویی فقط زیبنده معارف اسلامی و دروس معارف است، اما اگر بخواهیم مسئولان انتظارات خود را از دروس معارف اسلامی لیست کنند، در نوشتن صرفه جویی نخواهند کرد!

اگر این هزینه سیصد هزار تومانی را با هزینه تربیت بدنی دو واحدی هم مقایسه کنیم، می بینیم رقم ها قابل مقایسه نیست. در سال چه بودجه ای بابت تربیت بدنی به عنوان یک درس دو واحدی و چقدر برای دوازده واحد درسی هزینه می کنند! ولی آیا از استاد تربیت بدنی همان انتظار را دارند که از استاد معارف دارند؟ هیچ وقت از مربی تربیت بدنی سؤال نمی شود که چه میزان از بحران های روانی دانشجویان را کاهش دادید، ولی استاد معارف در برابر مشکلات اخلاقی، شبهات روشنفکری موجود در دانشگاه و بحران های سیاسی جامعه باید بگوید چه کرده است. این همه انتظار، بدون هیچ هزینه قابل توجهی.

– مشکل سقف جمعیتی کلاس های معارف

با طرح این عنوان ذهن مدیران اجرایی به این جلب می شود که اگر سقف از یک حدی گذشت، درصد حق التدریس بالا رود. هر چند این مسئله نیز مثل حق التدریس معارف کاملاً نادیده انگاشته شده است ولی فعلاً موضوع مورد نظر این است که استاد معارف اسلامی برای اینکه کارکرد آموزشی و تربیتی خود را داشته باشد، باید توان برقراری ارتباط چهره به چهره را داشته باشد و هرقدر این ارتباط بیشتر شود، عملکرد دروس معارف با موفقیت بیشتری همراه خواهد بود. اگر سقف کلاس بالا رود، چهل، پنجاه، هشتاد، صد یا دویست نفر، استاد – حتی اگر بخواهد – رابطه عاطفی مؤثری نخواهد داشت. فرض ما بر این است که همین استاد حق التدریسی می خواهد وقت بگذارد – که اغلب هم چنین است – آیا واقعاً می تواند به دویست نفر در یک کلاس خدمات مشاوره ای ارایه کند. چنین استادی حتی فرصت انجام تکالیف آموزشی خود را ندارد، چه رسد به وظایف دیگر! مثلاً یکی از وظایف استاد دادن تکلیف و کار کلاسی است. اگر استاد معارف اسلامی بخواهد مثل استادان دروس تخصصی، تکلیف و تحقیق بدهد و تحقیق بگیرد وقتی تحقیق ها را گرفت، چگونه باید آنها را بخواند و بررسی کند. اصلاً چگونه در یک کلاس، تحقیق دویست نفر می تواند بررسی شود، در حالی که اگر این کلاس به پنج یا شش کلاس تقسیم می شد، این امر ممکن بود. ولی شعار صرفه جویی اینجا هم گریبان درس معارف را می گیرد.

اصولاً بیشتر وقت استاد در کلاس با سقف بالا، صرف آرام کردن کلاس می شود، به خصوص بعضی وقت ها ترکیب کلاس طوری است که آن را به سمت شلوغ تر شدن می کشاند. کلاس مختلط یا کلاسی که از دانشجویان با رشته های مختلف و با سال های تحصیلی متفاوت تشکیل می شود، از عوامل شلوغ شدن فضای تحصیلی است. اما هیچ کدام از این امور رعایت نمی شود و سرانجام کلاسی نامتجانس دست استاد معارف می افتد و ما از او انتظار داریم کارکرد آموزشی و تربیتی خود را بالا ببرد. آیا این ممکن است؟ و اگر فکری برای رفع این مانع نشود، همه خواهند گفت دروس معارف اسلامی کارکرد مثبتی ندارد وکسی نخواهد گفت مدیران اجرایی ناتوانند یا معارف اولویت اول و دوم آنها نیست.

– مشکل ذهنیت مدیران اجرایی نسبت به دروس معارف

مدیران اجرایی باید همان ارزشی را که برای دروس تخصصی قائل اند، برای درس های معارف نیز در نظر بگیرند و این انتظار بالایی نیست. دروس تخصصی سقف مشخصی دارد و از آن بالاتر نمی رود. جالب این است که اگر همین دروس معارف به عنوان کلام یک و دو یا ریشه های انقلاب اسلامی – که در رشته علوم سیاسی نزدیک به همین عنوان را داریم – در دانشگاه ارایه شود، سقف کلاس هایش پایین می آید. ولی تا درس عمومی شد، با اینکه زحمت بیشتری هم دارد، سقفش بالا می رود.

– مشکل عمومی بودن دروس معارف اسلامی

شنیده شد یکی از مدیران ارشد آموزشی دانشگاه آزاد اسلامی گفته است هر وقت شورای عالی انقلاب فرهنگی تصویب کرد که دروس معارف تخصصی هستند، ما هم مثل دروس تخصصی با آن رفتار می کنیم! این مطلب خیلی تعجب آور است که یک مدیر ارشد آموزشی که گاه تصمیم ساز، گاه سیاستگزار و گاه مجری است گمان کند دروس عمومی، تخصصی نیستند. یعنی «غیر اختصاصی بودن» و «غیر تخصصی بودن» درس معارف حتی برای ایشان مبهم است. غیر اختصاصی بودن یعنی همه رشته ها باید آن را بگذرانند و دلیلی بر تخصصی نبودن دروس نیست.

این تفکر به عمومی بودن استاد هم سرایت کرده است و به گمان برخی هر کسی می تواند استاد باشد، مثلاً فرد متدینی در شهر داریم و با تأیید معتمدین می توان او را برای دروس معارف انتخاب کرد. متدین بودن قسمتی از صلاحیت های استاد معارف است، ولی وی باید در حیطه های مختلف مهارت داشته باشد، مانند حیطه شناختی، عاطفی و روانی و هیچ یک به تنهایی کافی نیست. توجه نکردن به حیطه های مختلفی که استاد باید در آن مهارت داشته باشد، باعث شده است شأن دروس هم