پاورپوینت کامل نیازمحور را «مرحله ای» پیش ببریم! ۴۳ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل نیازمحور را «مرحله ای» پیش ببریم! ۴۳ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۳ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل نیازمحور را «مرحله ای» پیش ببریم! ۴۳ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل نیازمحور را «مرحله ای» پیش ببریم! ۴۳ اسلاید در PowerPoint :

گفتگو با دکتر ابوالفضل خوشی استاد کارگاه تدریس به روش نیاز محور

اشاره

دکتر ابوالفضل خوشی عضو هیأت علمی و مدیر گروه معارف اسلامی دانشگاه علوم پزشکی بقیه الله است.موضوع پایان نامه دکتری ایشان در رشته مدیریت آموزش برنامه ریزی درسی در سال ۸۸، تأمل در انواع شیوه های تدریس معارف اسلامی در دانشگاه ها و ارائه مدل مطلوب بر اساس نگاه و نیاز دانشجو بود که برای اولین بار در ایران مطرح می شد.

کتاب درسی «تمدن اسلام و ایران» در دو جلد، «فرهنگ و تمدن اسلام و ایران؛ با گرایش علوم پزشکی و نگاه به طب ایرانی» در دو جلد، مقاله های علمی پژوهشی در حوزه های تربیتی، به ویژه تاریخ تعلیم و تربیت در ایران با گرایش آموزش و نیز روش های آموزشی و اهداف و اعتبار سنجی، از جمله آثار علمی وی است.

دکتر خوشی که از استادان دوره آموزشی «طلیعه فتح؛ ارائه دروس معارف به شیوه نیاز محور» برای ۶۰۰ نفر از استادان معارف اسلامی سراسر کشور در مشهد مقدس/شهریور ۱۳۹۳ بوده است، در گفتگویی به ارزیابی وضعیت موجود و مطلوب گروه های معارف و نقد و نظر درباره طرح نیازمحور پرداخت که تقدیم شما می شود.

جناب عالی وضعیت فعلی گروه های معارف را چطور می بینید؟

براساس پژوهش های ما، گروه های معارف امتیازاتی دارند که گروه های دیگر دانشگاهی ندارند؛ یکی این است که برای جذب اعضای هیأت علمی گروه های معارف یک سیستم جذبی وجود دارد که مصاحبه علمی، پذیرش و ارزشیابی ورودی و مرحله ای را به شکل یکسان انجام می دهد. یک محتوای مشخصی هم داریم که الان راجع به کیفیتش بحث نمی کنم. گروه های معارف دارای مجلات علمی – پژوهشی مستقل در هر گرایش، دانشگاه معارف اسلامی، معاونت آموزشی و پژوهشی استادان و دروس معارف اسلامی با تشکیلات و مدیریت ها و ادارات تابعه و منسجمی هستند که مدرسان متقاضی تدریس معارف را در سراسر کشور رصد می کند و با ساز و کارهایی نظیر سنجش، صدور مجوز و ارزیابی های مستمر، تحت پوشش قرار می دهد. به هر حال این سیستمی است که در کمتر گروه دانشگاهی با این ابزار و ساز و کارها وجود دارد.

در ارزیابی وضعیت موجود دو دیدگاه وجود دارد: یک دیدگاه می گوید ما در گروه های معارف مشکل چندانی نداریم؛ چون کتاب داریم، فصلنامه علمی پژوهشی داریم، دانشگاه معارف داریم، پشتیبانی از سوی نهاد نمایندگی رهبری در دانشگاه ها هم داریم و واقعاً هم از دیگر گروه های آموزشی دانشگاهی به جهت عملکرد در فضای علمی و یادگیری عقب تر نیستیم. من از یک منظر این نظر را قبول دار م و می توانم با پژوهش های متعدد ثابت کنم که واقعاً اگر تدریس ما سنتی است گروه های دیگر چطور است؟! ولی توقعی که ما از گروه های معارف داریم و رسالتی که انقلاب اسلامی بر دوش ما گذاشته است، می طلبد که از وضعیت فعلی راضی نباشیم و در مسیر تکامل گام برداریم. این رسالت، رسالت سنگینی است که به همه گروه ها در دانشگاه ها داده شده و متولی اصلی آن به صورت تخصصی گروه های معارف هستند و تکلیف سازمانی آن را به استاد گروه معارف داده اند.

سیاست تغییر روش آموزش مباحث معارف اسلامی در دانشگاه، از نظر شما چه لزومی دارد؟

در ابتدا بدانیم که در پذیرش و رفتن به سمت تغییرات دو عنصر وجود دارد: یکی «رفتار»، که دفعتاً تغییر پذیر است؛ و دیگری «نگرش» که تغییر آن دفعتاً صورت نمی گیرد. تغییر نگرش در دانشجو، تغییر نگرش در استاد، تغییر نگرش در مدیر گروه، تغییر نگرش در سیاست گذاران چیزی نیست که دفعتاً اتفاق بیفتد؛ بر خلاف رفتار، که دفعتاً تغییر در آن اتفاق می افتد؛ مثلاً کافی است یک ربع ساعت با هم آشنا شویم، می توانیم رفتارمان را تنظیم کنیم؛ ولی در نگرش این تغییر نیاز به زمان دارد؛ بعضی مواقع سی سال برای یک انسانی وقت می گذاری شاید تغییر نگرشی در او اتفاق بیفتد.بنا بر این متولیان طرح نیازمحور نباید فکر کنند که مدت زمان عمر این طرح مثلاً دو سال بیشتر نیست و اگر تمام شد باید بروند سراغ یک طرح دیگر.

رویکرد جدیدی که نهاد در بحث نیازمحور داشته است، می تواند طرح و ایده خوبی باشد، ولی الزاماتی در اجرا دارد. ما پیش از انقلاب در کل کشور و به تبع آن در آموزش عالی، یک ساختار متمرکز داشتیم و چیزی به نام تغییر معنا نداشت. در انقلاب اسلامی تغییر را قبول کردیم؛ ولی باید دانست که امروز در دنیا بر اساس سه مدل از تغییر عمل می کنند: ۱. متمرکز، ۲. نیمه متمرکز، ۳. آزاد؛ یا به شکلی که در غرب است. آموزش عالی ما فعلاً در دوران گذار از مدل متمرکز به نیمه متمرکز است. یعنی ما می خواهیم بر اساس نیاز دانشجو پیش برویم، اما باید واقعیات را در نظر گرفت. در دوره نیمه متمرکز بیاییم همان قاعده ای که از امام صادق(ع) داریم «لاجبر و لا تفویض…» را در این موضوع داخل کنیم و بگوییم چیزهایی جبر است و فعلاً قابل تغییر نیست و این دست نهاد نمایندگی نیز نیست؛ ولی اگر واقع بینانه عمل کنیم قسمت هایی دست ماست.

راهکار پیشنهادی شما برای تحقق بهتر سیاست تحول در روش تدریس معارف و رفتن به سمت تدریس نیازمحور چیست؟

مسئولین و سیاست گذاران نهاد نمایندگی رهبری در دانشگاه ها به عنوان متولیان امر تحول در شیوه تدریس معارف، نشان داده اند که شجاعند؛ ولی شجاعت بزرگتر این است که کار را به اهل آن یعنی متخصصان بدهند. به عبارت دیگر قدم اول این باشد که اگر قرار است تغییری اتفاق بیفتد این تغییر باید علمی باشد. برای کار علمی ابزار علمی، آدم علمی و نگاه علمی لازم است. نه مثل طرح ضیافت اندیشه که با اینکه فکر خوبی بود، ولی از اول علمی پیگیری و اجرا نشد. نمی شود آرزوها و خواسته های خوب را صرفاً در قالب هایی مثل نیازمحوری ارائه داد. اولین عنصر گروه معارف، استاد است که باید به درستی توجیه و روشن شود. اولین قدم در بحث نیازمحوری این است که باید مفاهیم را درست به استاد منتقل کرد تا او با مفاهیم آشنا شود. البته فرایند من اصلاً لحظه ای نیست.

ضرورت نگاه و عمل علمی این است که اگر شخصی مسیر علمی را آگاهانه رفت ولی به نتیجه ای نرسید، نفر بعدی که بیاید دیگر از صفر شروع نمی کند، بلکه او آن نقطه ای که نفر قبلی رفته است را ادامه می دهد. یکی از مشکلات ما این است که معمولاً پس از اجرای هر طرح و فکری، بر می گردیم سر خط! این برگشتن سر خط در کار علمی معنا ندارد. دومین ویژگی این مسیر این است که در علم به زبان مشترکی می رسیم اما در غیر علم، متشتت هستیم؛ چون سیاست گذار چیزی می گوید، برنامه ریز چیز دیگری، استاد چیزی می خواهد و دانشجو هم چیز دیگری! اما اگر زبان و متن هایتان علمی بود به مفاهمه و نتیجه می رسیم. پس قدم اول این است که از متخصص استفاده کنیم؛ البته متخصصینی که مرتبط