پاورپوینت کامل تهاجم پذیری در عرصه فرهنگ ۷۶ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل تهاجم پذیری در عرصه فرهنگ ۷۶ اسلاید در PowerPoint دارای ۷۶ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل تهاجم پذیری در عرصه فرهنگ ۷۶ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل تهاجم پذیری در عرصه فرهنگ ۷۶ اسلاید در PowerPoint :

۲۱

نقی رحمانی، شماره اشتراک ۱۷۱۲، از فریدونکنار

مهم ترین عامل انحطاط فرهنگی یک جامعه، رواج فساد اخلاقی است. جامعه ای که به این
نوع فساد مبتلاست، به تدریج سلامت، اقتدار و حیات خود را از دست می دهد و در مقابل
هر فشاری و لو اندک، عقب نشینی خواهد کرد. اگر وضعیت جامعه اندلس قدیم «اسپانیای
امروز» را خوب بنگریم می بینیم استعمارگران برای منحرف کردن جوانان مسلمان در قالب
فراهم آوردن تفریحات [به اصطلاح ] سالم، پارک های بزرگ و گردش گاه های عمومی ایجاد
کردند و به خصوص عده ای از دختران افسون گر مسیحی را برای این کار تعلیم دادند و در
آنها رها نمودند. نتیجه این ترفند مکارانه چنین شد: جوانانی که تا چندی قبل در
اوقات بیکاری و برای تفریح و سرگرمی به تمرین تیراندازی، اسب سواری، شمشیر بازی و
یا مباحثات علمی می پرداختند، به طرف این پارک های به اصطلاح ملی هجوم آورده و با
دختران مسیحی مشغول می شدند. این روش موجب گردید که بعد از مدتی بسیار کوتاه جامعه
اندلس به انحطاط کشانده شود.(۱)

مرتضی عرب، شماره اشتراک ۵۲۹، از محلات

رویارویی با فرهنگ مهاجم، راه کارهای استوار و مطمئنی را می طلبد که در این جا به
برخی اشاره می کنیم:

۱ – بازیابی هویت

هویت جویی، از اصلی ترین نیازهای نسل جوان است. آنان باید برای پرسش های اساسی و
مهم خود پاسخ های روشن، مستدل و منطقی بیابند؛ پرسش هایی از قبیل: مقصود و غایت از
زندگی چیست؟ جوان در حیات معقول چه جای گاهی دارد؟ چه عاملی فلسفه وجودی جوانان را
در نظام هستی توجیه و تبیین می کند؟ آیا جوانان در نظام هستی از کرامت برخوردارند؟

پاسخ به این سؤالات، جوان را از جای گاه رفیع خود مطمئن می کندو او را از رنج پوچی
و بی هویتی می رهاند.

۲ – درک هویت فرهنگی

معرفت به ویژگی ها، مشاهیر، ارزش ها و برتری های فرهنگ خودی نسبت به سایر فرهنگ ها،
بسیار مهم است و انسان را از اعتماد به نفس بالا برخوردار می سازد.

۳ – نظارت عمومی

دین اسلام از نظارت عمومی به« امر به معروف و نهی از منکر» تعبیر کرده است. به طور
حتم اگر جامعه ای در برابر منکرات و ترویج فرهنگ بیگانه حساس باشد و با مشاهده
نابسامانی ها، تذکرات لازم را به افراد ناآگاه بدهد، می تواند نقش مهمی در دفع
تهاجم فرهنگی داشته باشد.

تاج بیگم هاشمی، شماره اشتراک ۱۳۰۸، از میناب

نمونه ای از انسان های تأثیرگذار بر فرهنگ، حضرت موسی بن جعفر (ع) است. روزی هارون
الرشید زن بدکاره ای را برای فشار بیشتر به آن حضرت روانه زندان کرد، اما آن زن
هنگامی که مشاهده نمود امام (ع) در سجده مشغول عبادت و راز و نیاز با خدای خویش
است، ناخود آگاه به سجده افتاد و منقلب شد و از آن پس توبه کرد. او هنگام بازگشت به
هارون گفت: ای هارون! تو کسی را زندانی کرده ای که جز عبادت و پاکی و نور از او
ندیدم. آن حضرت نه تنها تحت تأثیر این زن بدکاره قرار نگرفت، بلکه تأثیرگذار هم شد
و آن زن از گذشته اش توبه کرد.

این درسی است برای کسانی که می خواهند تحت تأثیر فرهنگ غرب قرار نگیرند. البته
یادآور می شویم عده کمی هستند که در هیچ شرایطی تحت تأثیر فرهنگ مبتذل غرب قرار
نمی گیرند، اما کاری غیر ممکن نیست؛ می توان با همت و پشت کار و صداقت و ایمان
راسخ، به غرب رفت و غرب زده نشد.

به قول شاعر:

گر نگه دار من آن است که من می دانم

شیشه را در بغل سنگ نگه می دارد

افرادی هستند که هدفشان از تحصیل در خارج، خدمت به جامعه و کسب رضای خداست. اینان
به طور قطع پیروز و سربلند خواهند بود و هم نزد خداوند ارزش دارند و هم مردم مقام
آنان را ارج می نهند. آن چه مهم است، عدم خود باختگی و ذوب شدن در فرهنگ مبتذل غرب
می باشد.

سعیده غیاثی، شماره اشتراک ۳۶۵۱، از محلات

درباره حجاب که یکی از زمینه های تهاجم فرهنگی به شمار می رود، بحث های فراوانی
مطرح است که یکی از آنها، مسئله پیدایش حجاب و تاریخچه آن می باشد.

گفتنی است که پوشش و حجاب، در ادیان و ملل قبل از اسلام نیز به نوعی وجود داشته
است. گو این که گرایش ذاتی و فطری، زن را به نوعی پرده پوشی و پوشش فرا می خوانده
است.

در برخی از اقوام، سخت گیری های شگفت انگیزی را در مورد پوشش زنان شاهد هستیم؛ برای
نمونه «اگر زنی به نقض قانون یهود می پرداخت؛ چنان که مثلاً بی آن که چیزی بر سر
داشت به میان مردم می رفت و یا در شارع عام [خیابان ]تحریکی می کرد و یا با هر سنخ
و گروهی از مردان درد دل می کرد، یا صدایش آن قدر بلند بود که چون در خانه اش تکلم
می نمود همسایگانش می توانستند صدای او را بشنوند، در آن صورت مرد حق داشت بدون
پرداخت مهریه، او را طلاق دهد.»(۲)

در ایران باستان، حجاب و پوشش زنان بسیار رواج داشته است. ویل دورانت می نویسد: «در
زمان زرتشت پیامبر، زنان همان گونه که عادت پیشینیان بود، منزلتی عالی داشتند و با
کمال آزادی و روی گشاده در میان مردم آمد و شد می کردند. پس از داریوش، مقام زن
مخصوصاً در میان طبقه های ثروت مندان تنزل پیدا کرد. زنان فقیر چون برای کار کردن
ناچار از آمد و شد بودند آزادی خود را حفظ کردند، اما در مورد زنان دیگر،
گوشه نشینی زمان خاص که بر ایشان واجب بود، رفته رفته ادامه پیدا کرد و سراسر زندگی
اجتماعی ایشان را فرا گرفت. و این امر خود مبنای پرده پوشی در میان مسلمانان به
شمار می رود. زنان طبقات بالای اجتماع جرأت نداشتند که جز در تخت روان و روپوش دار
از خانه بیرون بیایند. زنان شوهردار حق نداشتند هیچ مردی را ولو پدر یار برادرشان
باشد، ببینند. در نقش هایی که از ایران باستان بر جای مانده، هیچ صورت زن دیده
نمی شود و نامی از ایشان به نظر نمی رسد.»(۳)

به هر حال آن چه مسلّم و قطعی به نظر می رسد این است که پوشش و حجاب، قبل از اسلام،
در ادیان، اقوام و ملل گوناگون به روش های مختلفی وجود داشته است و مکتب اسلام
پایه گذار آن نبوده، بلکه فقط حدود آن را مشخص نموده است.

مصطفی جعفری، شماره اشتراک ۵۱۴۹، از شهرضا

فرهنگ، عبارت است از مجموع مشخصه های ممیزه روحی، مادی، فکری و عاطفی که یک جامعه
یا گروه اجتماعی را مشخص می کند. این تعریف، علاوه بر هنرها، شکل های زندگی، حقوق
اساسی انسانی، نظام های ارزشی، سنت ها و اعتقادات را نیز شامل می شود.

فرهنگ را نمی توان یک امر فرعی و یا جانبی دانست، زیرا عنصری ضروری برای یک جامعه
به حساب می آید و رابطه ای مستقیم و مثبت با توسعه درون و پیش رفت افراد آن دارد.
به همین دلیل کارشناسان و صاحبان اندیشه معتقدند: فرهنگ هر جامعه، سطح ترقیِ
تکنولوژی، تولید، آموزش، علم، هنر و ادبیات دوره خاصی از تحول اجتماعی را نشان
می دهد.(۴)

اعظم عظیمی دستگردی، شماره اشتراک ۲۲۷۲، از خمینی شهر

تاریخ بشری با گذر از گردنه های صعب العبور عینی و ذهنی، تکامل فرهنگ و معرفت
انسانی را جست و جو می کند. در این مسیرِ گاه هموار و گاه دشوار، پدیده هایی که در
مبانی هستی ریشه دارند، هر روز بیش از پیش در زندگی جوامع بشری تجلی می یابند و
مصنوعاتی که در برداشت ها و اوهام فردی و یا جمعی پنهان شده اند و تاریخ را به
انحراف می خوانند، بر اساس سنت های لایزال الهی، در مقابل حقایق، رنگ می بازند و در
حاشیه زندگی بشر از نشو و نما باز می ایستند.

در تعریفی نسبتاً عام، می توان فرهنگ را مجموعه ای از معارف، اعتقادات، اخلاق، آداب
و رسوم و نیز جهت گیری هایی برشمرد که در ابعاد مختلف، به مسائل عمده هستی و حیات
انسان و جوامع بشری، معنا و مفهوم می بخشد.

فرهنگ صحیح، شخصیت فردی و اجتماعی بشر را شکل می دهد و در سایه روشن هجوم
اندیشه ها، رازهای سر به مهر زندگی را برای او فاش می کند. فرهنگ، ماندگارترین وجه
زندگی بشر و دژ حیات یک ملت است. اگر دروازه های این دژ به روی بیگانگان باز شود و
یا به هر دلیل برج و باروی آن به تصرف معیارها و هنجارهای دیگران در آید و اگر بر
فراز این قلعه پرچمی غیر از رنگ ارزش های خودی برافراشته شود، بی شک آن ملت،
آگاهانه یا ناآگاهانه پاسدار جاودان منافع مهاجمان پنهان فرهنگی می شود و حیات او،
همان گونه که صاحبان معیارهای بیگانه اراده کنند، رقم خواهد خورد.

نظریه پردازان سلطه اکنون در گذر از روش های غیر قابل اتّکای گذشته به این نتیجه
رسیده اند که اگر موفق به نفوذ فرهنگی در یک کشور شوند و بتوانند فرهنگ یک ملت را
از درون استحاله کنند و آن چه را که خود می پسندند با نام ارزش های مترقی بشری،
جای گزین معیارهای بومی سازند، می توانند بدون هیچ دغدغه عمده به آینده و منافع خود
امیدوار و حتی مطمئن باشند. این جمع بندی بسیار مهم، به ویژه در دهه های اخیر،
مبنای فعالیت های سازمان یافته ای قرار گرفته که غرب آن را «ترویج معیارهای تمدن و
رشد و توسعه» نام گذاشته است.(۵)

مخاطبان تهاجم فرهنگی

مخاطبان تهاجم فرهنگی به دو طیف عمده تقسیم می شوند:

الف) مخاطبان خاص: سازمان دهندگان تهاجم فرهنگی با دیدی آینده نگر بر این باورند که
تحصیل کرده های دانشگاهی به طور طبیعی در آینده مدیریت عمومی کشور را در اختیار
می گیرند. به همین دلیل انرژی عمده خود را بر قشرهای جوان و دانشگاهی یا به تعبیر
رایج، نخبگان آینده متمرکز کرده اند تا به زعم خویش، با استفاده از زمینه های
موجود، مدیران آینده نظام را تحت تأثیر معیارهای مورد نظر غرب قرار داده، از این
طریق منافع خود را تأمین کنند.

ب) مخاطبان عام: برای طیف دوم نیز مبلّغان و مروّجان فرهنگ واحد جهانی سرمایه گذاری
هنگفتی کرده اند. مردم مسلمان در واقع عقبه انقلاب اسلامی به شمار می آیند و دشمن
در صدد است با بمباران فرهنگی – تبلیغاتی، این عقبه و تکیه گاه استراتژیک نظام را
از بین ببرد. البته بی اعتنا کردن مردم به ارزش ها و معیارهای اسلامی در طرح
کارگزاران هجوم سازمان یافته فرهنگی، روندی تدریجی است که در سال های اولیه حتی
المقدور نباید به آن رنگ و بوی سیاسی داد، چرا که حساسیت مردم به تبلیغات ضد انقلاب
ممکن است عکس العمل هایی را به بار آورد و مشکلات پیش بینی نشده ای را در اجرای طرح
اصلی موجب شود. به همین دلیل امروزه تلاش عمده مجریان هجوم فرهنگی، بر پخش نوارهای
صوتی و تصویری مبتذل، چاپ و نشر داستان، شعر و رمان های سطحی، بی هدف و سرشار از
ابتذال و مسائلی از این دست متمرکز شده است.(۶)

موج عظیم تمدن اسلامی

محمود بهاری، شماره اشتراک ۶۵۵، از اراک

هنگامی که تاریخ را ورق می زنیم، مشاهده می کنیم که در یک برهه از زمان، به وسیله
ملتی گمنام موج عظیمی از تمدن و فرهنگ در جهان پدید آمد و نیمی بیشتر از سرزمین های
آباد آن روز را تحت نفوذ خود گرفت و آن چنان اثری از خود بر جای گذاشت که هیچ جست و
جوگر فلسفه تاریخی نمی تواند عظمت و تأثیر آن را در پیدایش تمدن های بعدی نادیده
بگیرد. «جواهر لعل نهرو» در کتاب خود می نویسد: «شگفت انگیز است که این نژاد عرب که
در طول قرون دراز، گویی در خفتگی به سر می برد و ظاهراً از آن چه از سایر نواحی
اتفاق می افتاد جدا و بی خبر بود، ناگهان بیدار شد و با نیرو و قدرتی شگرف، دنیا را
تهدید کرد و زیر و رو ساخت. نیرو و فکر تازه ای که عرب ها را بیدار ساخت و ایشان را
از اعتماد به نفس و قدرت، سرشار ساخت، اسلام بود. این مذهب به وسیله پیغمبر تازه ای
به نام محمد (ص) شروع شد که در سال ۵۷۰ میلادی در مکه به دنیا آمد.»(۷)

سفارشات و تأکید وسیع و مستمر اسلام درباره علم موجب آن شد که مسلمانان تمدن عظیم و
شگرفی بیافرینند. زمانی بود که تمدن اسلامی مرکز ثقل همه علوم بود و تمامی
دانش پژوهان و دانش دوستان از سرتاسر جهان به سوی آن روی می آوردند.

«پیروسو» می گوید: «سه