پاورپوینت کامل متن درسی مقطع دیپلم و بالاتر پیامبر (ص) و چند همسری ۱۲۰ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل متن درسی مقطع دیپلم و بالاتر پیامبر (ص) و چند همسری ۱۲۰ اسلاید در PowerPoint دارای ۱۲۰ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل متن درسی مقطع دیپلم و بالاتر پیامبر (ص) و چند همسری ۱۲۰ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل متن درسی مقطع دیپلم و بالاتر پیامبر (ص) و چند همسری ۱۲۰ اسلاید در PowerPoint :

۳۷

پیشرفت سریع و روز افزون آیین محمدی و نفوذ فوق العاده بنیان گذار اسلام در میان
ملت های وحشی و متمدن و کشیشان و مبلّغان، سایر مذاهب را به وحشت انداخته است و
باعث شده که برای جلوگیری از گسترش آن، به شبهات گوناگونی دست بیازند تا مگر چهره
شفاف این آیین و بنیان گذار آن را ملکوک و سیاه سازند. اینان در این سیاه نمایی ها،
گاهی اسلام را به حمایت از نظام برده داری و سرمایه داری متهم ساخته اند و زمانی آن
را آیین عیش و عشرت شمرده اند و رسول اکرم (ص) را – العیاذ باللّه – آدمی شهوت ران
معرفی نموده اند و قانون جواز تعدد زوجات را نماد شهوت پرستی تبلیغ کرده اند.

یکی از اشکالاتی که از روزگار بعثت تاکنون طرح شده و امروزه به آن پر و بال بیشتری
داده اند، موضوع «کثرت همسران» رسول خدا (ص) می باشد. می گویند: با این که حضرت
محمد (ص) داشتن چهار همسر را برای مسلمانان تجویز نموده، لیکن خودش به چهار زن
اکتفا نکرده، بلکه متجاوز از سیزده بار ازدواج کرده است. این امر جز تمایل به
شهوت طلبی دلیل دیگری نمی تواند داشته باشد. پاپاس فندر در کتابش می نویسد: «محمد
کوشش کرد تا با قاعده زنان متعدد گرفتن و بی جرم و گناه آنان را طلاق دادن و با
وعده بهشت پر از عیش و عشرت نفسانی، مذهب و آیین خود را مقبول اعراب سازد.»(۱)

اما «مستر کارلایل»، در پاسخ می نویسد: «به رغم دشمنان اسلام، هرگز محمد مرد[ی
]شهوت پرست نبوده و از روی ستم و عناد، او را به شهوت رانی متهم نموده اند، در حالی
که در بحبوحه جوانی و ۲۵ سالگی با خدیجه چهل ساله ازدواج کرد و تا او زنده بود
همسری انتخاب نکرد.»(۲)

گوستاولوبون، جامعه شناس فرانسوی، درباره علل این گونه اتهامات می نویسد: ترقی
شگفت آور اسلام و انتشار سریع آن، گروه مخالف را به حیرت انداخته، به طوری که در
بیان فلسفه آن گفته اند: اسلام چون باب شهوت و لذّات نفسانی را باز گذاشته، لذا
رغبت عوام به سوی آن زیاد شده است. لکن به آسانی می توان ثابت کرد که این تصور به
کلی باطل و بی اساس است، زیرا قرآن کریم فقط تعدّد زوجات را مجاز شمرده است و حال
این که رسم مزبور قبل از اسلام هم در میان ملل مشرق، معمول بوده و تجویز قرآن چیز
تازه ای نیست.(۳)

مسترکارلایل در مقام دفاع و پاسخ از این گونه تهمت ها می نویسد: دسته ای از
نویسندگان بی اطلاع و مبلّغان آیین مسیحی، دین اسلام را دین لذت و شهوت پرستی معرفی
کرده اند و این نسبت، بزرگ ترین ستم در حق آیین محمدی است. همه می دانیم که پس از
استقرار حاکمیت اسلام در جزیره العرب، بانوان حجاب کامل پیدا کردند، که امروز
نشانه های آن را در کشورهای عربی – به ویژه در عربستان سعودی – می توانیم مشاهده
کنیم. بنابر این اسلام با طرح حجاب زن، جلو عیاشی ها و ولنگاری ها را گرفته و
تمتّعات جنسی را محدود به ازدواج نموده است؛ در این صورت چگونه می تواند آیین
شهوت پرستی باشد؟(۴)

حکمت گزینش همسران

اکنون که شبهه و پاسخ آن را از زبان خود غربی ها دریافت نمودیم، اینک به فلسفه
گزینش همسران حضرت محمد (ص) می پردازیم.

رسول اکرم (ص) که حامل آخرین رسالت الهی بوده و داعیه رهبری جهانی داشته، بدون شک
تمام کارها و تصمیماتی که اتخاذ می کرده، طبیعتاً باید در این راستا قرار بگیرد.
ازدواج با حضرت خدیجه به طور قطع، یکی از تصمیمات حکیمانه آن حضرت است. مادامی که
این بانوی کهن سال زنده بود، بر خلاف سنت و فرهنگ رایج عرب و عدم ممانعت خدیجه، هیچ
همسری انتخاب نکرد، ولی بنابر مصالح سیاسی، اجتماعی، فرهنگی و معنوی مختلفی که در
نظر گرفته بود، پس از رحلت آن بانو، با همسران متعددی ازدواج نمود.

وانگهی، یکی از خصلت های طوایف قریش متارکه جنگ با کسی بود که پیوند ازدواج با
قبیله آنها بسته می شد، چون نزاع با فامیل را ننگ و عار می دانستند.

گیورگیو، نویسنده مسیحی می نویسد: محمد (ص) ام حبیبه را به ازدواج خود در آورد تا
داماد ابوسفیان یعنی دشمن اصلی خود شود و از شدت دشمنی قریش به خود بکاهد، و حال
این که هنده، زن ابوسفیان، در جنگ احد جگر عموی پیامبر را جوید.

برای آگاهی و بینش بیشتر، در این جا به فلسفه سیاسی ازدواج های پیامبر (ص)
می پردازیم و تفصیل آن را به آینده موکول می کنیم.

۱ – پیامبر (ص) با این کار می خواست پیوند خود را با مسلمانان سرشناس و سران قبیله،
تحکیم ببخشد و از فرهنگ عشایر و طوایف برای پیشبرد آیین الهی به گونه مشروع و معقول
استفاده نماید.

۲ – رسول گرامی اسلام (ص) گرفتن همسران متعدد را، گذشته از حکمت ازدیاد نسل و
سرپرستی زنان و فرزندان بی سرپرست، یک نوع ریاضت نفسانی برای خود و پیروانش
می دانست که چند همسر داشتند.

اصولاً شرایطی که در قرآن کریم درباره حقوق همسران متعدد مقرّر گردیده، از
بزرگ ترین ریاضت های نفسانیِ مردان چند همسر به شمار می رود. کدام قهرمان با وجدان
را سراغ دارید که با داشتن همسرانی متفاوت از نظر سن و قیافه و تمکّن مالی، بتواند
با همه آنها یک سان و عادلانه رفتار نماید. کدامین ریاضت روحی برای مردها بالاتر از
این متصور است که با همسر محبوب خود همان رفتاری را بنماید که با همسر غیرمحبوب و
حتی مبغوض همان را انجام دهد و حبّ و بغض باطنی را در مقام معاشرت و معیشت و زندگی
زناشویی میان پیر و جوان به هیچ وجه بروز ندهد و در تمام شئون زندگی بین آنان
مساوات برقرار سازد. این شیوه و سیره اسلامی ایجاب می کند تمام مردانی که بیش از یک
همسر دارند، پیوسته در حال تحمل ریاضت و خودسازی باشند، چرا که در غیر این صورت به
موجب آیه «فان خفتم الاّ تعدلوا فواحده»(۵) نباید زنان متعددی اختیار نمایند و اگر
با داشتن چند همسر از قانون عدل اسلامی سرپیچی کنند، باید در انتظار عذاب الهی به
سر برند.

تحمل این گونه ریاضت ها بی گمان از رنج مجرّد زیستن، به مراتب حادتر و جان کاه تر
است، بلکه مجرّد زیستن خیلی آسان تر از داشتن همسران مختلف و رعایت عدالت می باشد.
تنها چیزی که تحمل این گونه تلخی ها را در ذائقه مردان مسلمان شیرین می کند، همان
اطاعت از حق و توفیق رعایت عدالت و مساوات است که به یمن عشق به خدا و عمل به
فرامین طاقت فرسای او حاصل می شود. بنابر این اگر مسلمانی پیدا شود که قانون عدالت
دینی را درباره همسرانش رعایت نکند و یا همسر قدیم خود را رها سازد و او را به ذلت
اندازد، گناه خود اوست، نه قانون تعدّد زوجات.

عدالت بی بدیل محمد (ص)

به اعتراف دوست و دشمن، نبی مکرّم اسلام (ص) با همه همسرانش در نهایت عدالت و
مساوات رفتار می کرد، حتی به هنگام بیماری دستور داده بود که هر شب رخت خواب او را
در خانه یکی از همسرانش بگسترانند. نکته جالب این است که خاورشناسان و مشرکان هنوز
نتوانسته اند درباره عدالت آن بزرگوار میان همسرانش تهمتی به ایشان بزنند. به همین
دلیل است که زن های پیامبر در زمان حیات و بعد از رحلت آن حضرت، بسیار از او تمجید
می کردند و عدالتش را تحسین و بازگو می نمودند. بنابر این، کثرت زنان پیامبر را به
انگیزه شهوت رانی توجیه و تفسیر کردن، کمال بی انصافی است. علاوه بر آن که در شهر
مکه زنان بدکار بسیار بودند و شهر طائف در آن زمان، کانون تجمع زنان بزه کار و
روسپی بود و بسیاری از جوانان مکه برای خوش گذرانی به آن جا می رفتند، ولی
خوش بختانه هیچ مورّخ منصف و حتی مغرض، رفتن پیامبر را به طائف به انگیزه کام یابی
و لذت جویی ثبت نکرده است.

۳ – حکمت سوم این که پیامبر اکرم (ص) در اولین گام با گرفتن زن چهل ساله در ۲۵
سالگی و ازدواج با زن های بیوه و بی سرپرست (به جز عایشه) در سن ۵۳ سالگی – آن هم
پس از مرگ خدیجه – معیارها و موازین ازدواج را در جزیره العرب تغییر داد و غیر
مستقیم به پیروانش فهمانید که شایسته است ازدواج برای هدف های معنوی صورت گیرد، نه
اقناع غریزه جنسی و رسیدن به مال و جاه.

بنابراین پیامبر رحمت (ص) به دلیل تولید انسان و سرپرستی یتیمان و بیوه زنان و از
همه مهم تر پیشبرد قرآن و سرافرازی همسران شهیدان و برطرف کردن موانع راه تبلیغ و
گسترش و ترویج رسالت خدای منّان، با زنان متعددی ازدواج کرد.

حتی ابوسفیان که از بزرگ ترین دشمنان آن حضرت بود، وقتی فهمید ایشان با ام حبیبه –
دختر وی – ازدواج کرده، از شدت خوش حالی گفت: «هذا الفحل لا یرغم انفه؛ شکست و
خواری بر این جوانمرد نباشد». این ازدواج در حالی انجام گرفت که ابوسفیان و
سردم داران قریش از دامادهای پیامبر (ص) می خواستند تا دختران رسول اکرم (ص) را
طلاق داده، به خانه پدر برگردانند تا بدین وسیله آن حضرت را ناراحت کنند و از نظر
اقتصادی در تنگنا قرار دهند، ولی او دختر ابوسفیان را گرفت تا بفهماند که رسول خدا
(ص) بدی را با خوبی جواب می دهد و فقط خدای متعال را روزی دهنده می داند.(۶)

وانگهی، گرفتن زنان متعدد تا سال هفتم هجرت به پایان رسید و از آن پس با نزول آیه
«لا یحلّ لک النساء من بعد و لا ان تبدّل بهنّ من ازواج و لو اعجبک حسنهنّ»،(۷)
ازدواج بیشتر از نه زن بر پیامبر حرام شد؛ چنان که تبدیل همسران قدیم به زنان جدید
نیز بر وی حرام گردید.(۸)

۵ – تربیت و نگه داری از یتیمان و همسران شهیدان نیز از جمله اهداف پیامبر (ص) در
گرفتن همسران متعدد بود، چرا که شوهرهای آنها اغلب شهید شده و یا مرده بودند و
فرزندانی داشتند که به تربیت و اداره زندگی نیازمند بودند. به ویژه این که زن های
بیوه در جاهلیت، سرشکسته و مطرود به حساب می آمدند و نبی مکرّم اسلام با این کار
می خواست آنها را از غربت در آورد.

۶ – یکی دیگر از اهداف پیامبر در ازدواج، آزادی اسیران مسلمان بود؛ مثل ازدواج با
جویریه و صفیه.

گیورگیو می نویسد: «محمد هنگامی که با جویریه ازدواج کرد یارانش ناراحت شدند، لیکن
فردای آن روز حکمت این کار را فهمیدند. پیامبر جنگ جویان را دعوت کرد و پرسید: آیا
روا می دارید که پدر زن رسول خدا (ص) برده و اسیر باشد، در نتیجه تمام افراد بنی
مصطلق را آزاد کردند»(۹) و زمینه مسلمان شدن جمع کثیری از آنان فراهم گردید.

۷ – برخی از ازدواج ها حکمت های دیگری هم داشت؛ مانند نجات زن مسلمان از سقوط در
وادی ارتداد و بازگشت به کفر؛ مانند گرفتن ام حبیبه، دختر ابوسفیان.

در هر صورت پیامبر (ص) با عملیاتی کردن این نوع ازدواج ها به گونه ای فرهنگ سازی
نمود که جامعه زنان از اسارت و بردگی عصر جاهلیت نجات یافتند. معروف است که فرمود:
من از دنیای شما سه چیز را دوست دارم: زن، عطر زدن و نماز که نور چشم من است.

۸ – اصولاً تکثرگرایی در ازدواج، در قرون گذشته، به مراتب بهتر از تک همسری بوده
است، چرا که اگر پیروان حضرت مسیح می خواستند از عیسی بن مریم الگو بگیرند و
رهبانیت و عزوبت را اختیار نمایند، امروز کمترین جمعیت را در دنیا داشتند؛ چنان که
مسلمان ها به یمن عدم وجوب تک همسری و جواز چند همسری روزبه روز بر تعدادشان افزوده
می شود. مضاف بر این که اگر قانون وجوب تک همسری در مسیحیت با قانون تعدّد زوجات در
اسلام مقایسه شود، خواهیم فهمید همان مزایا و برتری هایی که ازدواج بر عزوبت دارد،
کثرت همسران نیز بر تک همسری دارد. از سوی دیگر، ازدیاد نسل و بقای نوع انسان در
کره زمین، مطلوب عقل و عقلا و محبوب دین است و از مزایای جواز چند همسری محسوب
می شود.

علاوه بر اینها نباید این حقیقت را نادیده گرفت که انسان ها همان گونه که از نظر
قوّت جسمانی و نفسانی با هم تفاوت دارند، از نظر قدرت جنسی نیز متفاوت می باشند. به
همین دلیل بعضی افراد نمی توانند به یک همسر اکتفا کنند و لازم است زنان متعدد
داشته باشند. حتی پیامبرانی که از قدرت جنسی بالاتری برخوردار بوده اند؛ مانند حضرت
ابراهیم، یعقوب، داوود و سلیمان، ایجاب می کرده که زنان متعددی داشته باشند و به
این نیاز طبیعی پاسخ مثبت دهند.

از سوی دیگر، داشتن فرزند ذکور، مطلوب همه افراد در هر عصر و زمان است، به ویژه در
میان قبایل عرب که فرزند پسر مایه افتخار و فرزند دختر باعث ننگ و عار تلقی می شد.
از این رو برای پیدا کردن پسر ناگزیر می شدند همسر دیگری انتخاب نمایند. هم اکنون
در میان برخی از طوایف و خانواده های ایرانی، وضعیت بدین منوال است تا جایی که
مکرّر شنیده شده بعضی از مردان زنانشان را در صورتی که فرزند سوم آنان هم دختر
باشد، به طلاق دادن و یا گرفتن همسر دیگر تهدید کرده اند.

با وجود این تمایل شدید و طبیعی به پسر و نیروی جنسی فوق العاده ای که در حضرت محمد
(ص) بود، لکن آن را نادیده گرفت و در سن جوانی با خدیجه چهل ساله ازدواج کرد که
حاصل آن دو پسر بود و هر دو از دنیا رفتند. با این حال حاضر نشد همسر دیگری اختیار
کند تا حداقل غریزه جنسی خود را بهتر ارضا کرده و فرزند ذکوری بیاورد تا به اصطلاح
راه و رسم او ماندگار شود و ضمناً تبلیغات بی امان دشمنانش را پس از مرگ پسرانش
خنثی سازد.

از جانب دیگر، تعدد زوجات در عربستان معمول بود و حضرت خدیجه (س) در سن ۵۵ سالگی
توان بارداری نداشت و در برابر هرگونه تصمیم رسول خدا (ص) نیز مطیع بود. با تمام
این زمینه ها و شرایط مساعد، حضرت رسول در زمان حیات او همسری انتخاب نکرد – که از
فلسفه آن بی اطلاعیم – لیکن این موضوع، هدف مند بودن ازدواج های رسول اکرم (ص) را
می رساند و شبهه ازدواج برای شهوت رانی را به کلی از میان بر می دارد.

۹ – نکته دیگر این که تعدّد زوجات به راستی بهترین آزمون برای سلامتی جسم و جان و
آشکار شدن روح قدسی و جوهر قدوسی و یا ناهنجاری های باطنی آن رسول گران سنگ بود،
چرا که برای متفکران آن عصر، بهتر از گرفتن همسران زیاد و اجرای دقیق عدالت در بین
آنان، آزمونی دیگر برای تجلی روح قدوسی و سلامتی روحی آن اسوه خوبی ها نبود، زیرا
بدون تردید برای افراد معمولی، بلکه برای مؤمنان خالص نیز رعایت عدالت میان آنها
بسیار مشکل است تا چه رسد به کسی که از قدرت جنسی بالایی برخوردار بوده و عدالت
ایجاب می کرده که با همگی آنها به گونه مساوی هم بستر گردد.

اعترافات مورّخان غربی

در این قسمت لازم است اعترافات تاریخ نویسان و مستشرقان با انصاف را بیاوریم تا
سیه روی شود هر که در او غش باشد.

کوویلیام انگلیسی بخشی از سخنرانی پرشور لامارتین، شاعر و نویسنده معروف فرانسوی را
چنین بازگو ساخته است: خرده گیری و انتقاد از چند همسری با طرح آیه شریفه «فان خفتم
الا تعدلوا فواحده»(۱۰) که مربوط به عدم گرفتن بیش از یک زن می باشد، برای آن است
که هنوز دشمنان اسلام از دادگستری پیامبر (ص) نسبت به زنان خود و حق هم خوابگی با
آنان خبری ندارند، زیرا گذشته از این که قرآن مردها را به گرفتن بیش از یک همسر امر
نفرموده، بلکه دوری و کناره گیری از آن را برای کسانی که نمی توانند عدل و انصاف را
میان زن های خود اجرا کنند، جایز نمی داند و روی همین اصل است که امروزه به استثنای
معدودی از مسلمان ها، بقیه با یک همسر همیشگی به سر می برند. و هرگاه فرض کنیم که
گرفتن یک زن با اوضاع دنیا و کارهای زندگی کنونی بیشتر سازش دارد، نباید بگوییم که
مسئله زناشویی بین اروپاییان شایسته و سزاوار تحسین است، زیرا به یک زن در صورت
ظاهر اکتفا کردن و زن های دیگر در نهان داشتن، باعث فساد اخلاق و اختلال زندگی و
نظام خانوادگی می گردد؛ چنان که بیشتر مردها و جوانان اروپا چه بسا دوشیزگان
بی گناه و پاک دامن را با خدعه و نیرنگ یا با هدیه و ارمغان و یا نشان دادن به
اصطلاح چراغ سبز برای ازدواج و عشق، فریب داده و آن بیچارگان را به پرت گاه بدبختی
می اندازند و وقتی آتش شهوتشان فروکش کرد، از قبول هرگونه مسئولیتی شانه تهی
می کنند. نتیجه این لجام گسیختگی و بی نظمی، وجود هزاران هزار زن های شوهردار و یا
دوشیزگان بی گناهی هستند که از راه به در رفته اند و چونان لکه هایی سیاه بر دامن
جامعه انسانی نشسته اند و بسا اتفاق می افتد که رشته های خانوادگی بر اثر این
پیش آمدها از هم می گسلد، گروهی زن های خود را طلاق می دهند و گروهی نیز خودکشی
می کنند. به دلیل انتشار و گسترش این گونه مفاسد است که برخی دولت های اروپایی
قوانین سختی را برای مجازات این گروه وضع نموده اند و آنان را به کیفر کارهای
زشتشان می رسانند. گذشته از اینها، شریعت ابراهیم و یعقوب و موسی و داوود نیز گرفتن
بیش از یک زن را جایز می شمارند.(۱۱)

لامارتین در ادامه سخنرانی خود می گوید: «شگفت انگیزتر آن که همه اینها اعتقاد به
یک نوع قضا و قدر دارند، ولی مسلمانان را به فرو مایگی و تسلیم در برابر سرنوشت کور
نسبت می دهند، در صورتی که این اشتباه بزرگی است [زیرا ]مسلمان ها به واسطه ایمان و
اعتقادی که به حاکمیت آفریننده کائنات بر سرنوشت و مقدّرات دارند، معتقدند که چون
شریعت اسلام کوشش در زندگی را لازم می داند، پیروانش را در تمام کارها آزاد و مختار
قرار داده و تأکید دارد که بایستی با توکل به خدا کار کنند و خودشان را بیهوده
تسلیم حوادث ننمایند. علی رغم کسانی که می گویند: چند همسری باعث خشونت و بی رحمی
مردها می شود، دانشمند و کشیش نامی شهر لوزان در تاریخ ۲۱ فوریه سال ۱۸۹۶ نیز در
سرای خدیو مصر خطابه مفیدی در این زمینه ایراد کرده و می گوید: داوود پیغمبر (ع) که
پادشاهی کرد، علی رغم زنان بسیارش، مردی مهربان و نوازش کار لقب یافت.»(۱۲)

تاریخ نویس فاضل، دکتر حسن ابراهیم حسن می نویسد: «پیامبر اکرم می خواست به وسیله
زناشویی هایی مکرّر، پیوند و روابط خود را با مسلمانان نزدیک سازد و دل های آنان را
به خود بیشتر جذب نماید و تمایلات قبایل عرب را به سوی خود متوجه کند. به همین دلیل
اغلب زنان او از طایفه قریش بودند که پیشوای قبایل عرب به شمار می رفت. برخی از
ازدواج های او نیز به منظور کمک به بیوه زنان و دست گیری از یتیمان و کسانی انجام
گرفت که سرپرست خود را از دست داده بودند و پس از عزت و سربلندی اسلامی، به ذلت و
سرشکستگی اجتماعی دچار شده بودند.»(۱۳)

دکتر حسنین هیکل می نویسد: «تاریخ و حوادث آن، شاهدان راست گویی هستند که روایت
مبلّغان مسیحی و خاورشناسان را درباره تعدّد زنان پیامبر تکذیب می کنند، زیرا محمد
(ص) ۲۸ سال تمام با خدیجه به سر برد و جز او کسی را شریک زندگی خود نساخت. وقتی
خدیجه وفات یافت، سوده را که بیوه سکران بن عمرو بود، به همسری گرفت. تاکنون هیچ
کسی نگفته که سوده مال و یا جمالی داشته است تا بگوییم رسول اکرم (ص) به انگیزه
زیبایی و یا مال و منال او با وی ازدواج نموده است.»(۱۴)

بیوگرافی مختصری از همسران پیامبر

برای بصیرت بیشتر و تأیید فلسفه ازدواج های رسول اکرم (ص) لازم است بیوگرافی مختصری
از همسران آن حضرت را بازگو کنیم تا بدانیم که در گزینش آنها حکمت هایی بوده و
انگیزه شهوت رانی به کلی منتفی است.

یکم – خدیجه کبری، دختر خویلد بن اسد: وی اولین همسر پیامبر و زنی بیوه بود که قبل
از ازدواج با پیامبر دو مرتبه ازدواج کرده بود. نخستین مرتبه با «ابو هاله تمیمی»
ازدواج کرد و پسری به نام «هند بن ابی هاله» از او به وجود آمد و پس از وی به عقد
«عتیق بن عائذ بن عبدالله» در آمد و از او دختری به نام هند آورد. حضرت خدیجه به
هنگام ازدواج با پیامبر اکرم (ص) چهل ساله بود و از ایشان شش فرزند آورد و تمام
فرزندانش جز ابراهیم از او بود.»(۱۵)

وی از بهترین زنان حضرت محمد (ص) بود. پیامبر اکرم (ص) به پاس فداکاری ها و تحمل
مصیبت ها و تنهایی های او تا سن ۵۳ سالگی که آن بانو فوت کرد، همسر دیگری انتخاب
نکرد. در همان زمان هم بیشتر اوقات عمرش را یا در غار حرا به عبادت و ریاضت صرف
می کرد و یا به تبلیغ رسالت می گذرانید. پس از رحلت حضرت خدیجه، نبی مکرّم اسلام
همواره به یاد او بود. عایشه می گوید: پیامبر هر گاه می خواست از خانه خارج شود به
یاد خدیجه می افتاد و از وی تعریف می کرد. یک روز حسادتم گل کرد و گفتم: «او یک زن
پیری بیش نبود و خداوند بهتر از آن را نصیبت کرده است». رسول اکرم (ص) غضب ناک شد و
فرمود: نه، به خدا سوگند بهتر از او را به من نداده است؛ او به من ایمان آورد، در
حالی که مردم به من کفر می ورزیدند؛ رسالت مرا تصدیق کرد، در حالی که دیگران تکذیبم
کردند؛ با مال خودش مرا یاری کرد، در حالی که مردم محرومم نمودند. خداوند از او
فرزندانی به من داد، در صورتی که از زنان دیگر مرا از داشتن فرزندان محروم
کرد».(۱۶) عایشه می گوید: عهد کردم هرگز از خدیجه به بدی یاد نکنم.(۱۷)

در منابع معتبر اهل سنت از ابن عباس نقل شده که گفت: جمعی نشسته بودیم، رسول اکرم
(ص) روی زمین چهار خط کشید و فرمود می دانید رمز این چیست؟ گفتند: خدا و رسولش
آگاه تر است. فرمود: «افضل نساء اهل الجنه: خدیجه بنت خویلد و فاطمه بنت محمد و
مریم بنت عمران و آسیه بنت مزاحم، امرئه فرعون».(۱۸) از انس هم روایتی به همین
مضمون نقل شده است.(۱۹)

دوم – سوده، دختر زمعه بن قیس: او با پسر عمویش «سکران بن عمرو بن عبد شمس» ازدواج
نمود و پس از فوتش به عقد حضرت رسول (ص) در آمد. در تاریخ اسلام نوشته اند که بین
سوده و پیامبر مسائلی پیش آمد که پیامبر قصد طلاق دادن او را کرد. سوده عرض کرد: یا
رسول الله! من که جوان نیستم و نمی توانم ازدواج کنم، استدعا می کنم مرا طلاق نده
تا در عداد همسران شما باشم، پیامبر نیز پذیرفت.(۲۰)

سوم – عایشه، دختر ابوبکر از قبیله بنی تیم: وی تنها همسر باکره ای بود که حضرت با
او ازدواج کرد. بعضی تاریخ تولد او را در سال چهارم بعثت(۲۱) و برخی دیگر در آغاز
بعثت(۲۲) دانسته اند. عایشه به وسیله خوله، همسر عثمان بن مظعون و بنا به درخواست
پدرش ابوبکر با چهار صد درهم مهریه به عقد پیامبر اکرم (ص) در آمد. هشت سال و اندی
با آن حضرت زندگی کرد و در سال ۵۷ یا ۵۸ هجری چشم از جهان فرو بست.(۲۳)

حمایت عایشه و پدرش و طایفه او از حضرت محمد (ص)، در پیشبرد اسلام در میان عرب ها
تأثیر محسوسی داشت.

چهارم – زینب، دختر خزیمه بن حارث: وی از طایفه بنی هلال بود که در دوران جاهلیت او
را«امّ المساکین» (مادر بیچارگان) لقب داده بودند، زیرا به فقیران و مستمندان
رسیدگی می کرد. او پیش از پیغمبر با «عبدالله بن جحش اسدی» و پس از وی با «طفیل بن
حارث مطلّبی» و هم چنین «عبیده بن حارث» ازدواج کرده بود. عبیده بن حارث در جنگ بدر
و عبدالله بن جحش اسدی در جنگ احد به شهادت رسیدند. پیامبر اکرم (ص) پس از حفصه با
وی ازدواج کر