پاورپوینت کامل آموزش ;آرایش های صوری در نگارش ۳۲ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل آموزش ;آرایش های صوری در نگارش ۳۲ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۲ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل آموزش ;آرایش های صوری در نگارش ۳۲ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل آموزش ;آرایش های صوری در نگارش ۳۲ اسلاید در PowerPoint :

۶۵

در شماره قبل که از مراحل نویسندگی سخن گفتیم، آخرین مرحله را توجه به «آرایش صوریِ
نوشته» بر شمردیم. اما این آرایش ها کدام است و چگونه باید ظاهر و صورتِ نوشته ای
را با ابزار قلم آراست؟

زیبا سازی اصولیِ یک نوشته بی تردید از راه قوّت اندیشه و استدلال، انتخاب واژه های
مناسب، جمله بندی های زیبا، استفاده صحیح از عناصر خیال مثل تشبیه و استعاره و
کنایه، به دست می آید، که در شماره های قبل به تفصیل از آنها سخن گفتیم. اما پس از
این که نوشته به پایان رسید، نویسنده، یک کار مهم دیگر هم دارد و آن، زیبا سازی
صورتِ اثر خود است؛ یعنی املای یک دست، استفاده صحیح از علائم سجاوندی
(نقطه گذاری)، پاراگراف بندی، تنظیم درست پا نوشت ها، تنظیم فنی فهرست منابع و مآخذ
(کتاب نامه) و مسائل دیگری از این دست.

کارهای فوق را یا خود نویسنده انجام می دهد و یا آن را به «ویراستار» می سپارد. اگر
نویسنده، خود به این ظرافت های فنی، تسلط داشته باشد، کار او بهتر و مطمئن تر، پیش
می رود. این سخن به معنای نفی «ویرایش» و «ویراستار» نیست، چون این مقوله امروزه به
اذعان همه نویسندگان و دانشوران و اهالی چاپ و نشر، مرحله جدّی در فرایند پژوهش و
نشر است و صاحب این قلم نیز افتخار دارد که افزون بر بیست سال است به هنر ویرایش،
اشتغال دارد.

ضرورت و فایده

برخی می پرسند: ضرورت این کار چیست؟ کافی است که نوشته ای از نظر محتوایی و ادبی،
زیبا و بی عیب باشد، دیگر مسائل صوری – که معمولاً از غرب هم آمده – چه فایده ای
دارد؟

اما چنین نیست، بلکه دقت در نکته های صوری، سبب می شود تا خواننده، نوشته را
آسان تر و سریع تر بخواند و گاه او را از اشتباه خوانی، رهایی دهد؛ مثلاً یک
«ویرگول»، سرنوشت یک جمله را عوض می کند. یا نشانه های دیگر، خواندن را شتاب
می دهد. یا پاراگراف بندی نشاط خواننده را حفظ می کند و او را خسته نمی کند و به او
اجازه تنفّس می دهد و یا به خاطر سپردن مطالب را آسان تر می کند.

قبلاً که این نکته ها رعایت نمی شد، کتاب ها بسیار آشفته و درهم بود؛ حاشیه های
مارپیچی و نفس گیر، یک سره و بدون پاراگراف و در هم بودنِ متن و پاورقی (حاشیه) و
نبودن نشانه ها، مطالعه را بسیار کُند و وقت گیر می ساخت.

همین جا لازم است به مناسبت به این نکته اشاره کنیم که اساساً در گذشته ها عادتِ
نویسندگان این بود که نوشته را با جمله بندی های مغلق و پیچیده، واژه های نامأنوس و
مهم تر از همه، از نظر ظاهری، فشرده و در هم تنیده می نوشتند. این رویه ادامه داشت
تا این که از صد سال قبل به این طرف، به تدریج واضح نویسی رواج یافت؛ خصوصاً از
حدود سی سال قبل با گسترش حروف چینی ماشینی و سپس رایانه، سبک قدیم و نسخه
برداری های دستی، به کلی منسوخ شد.

توجیه گذشتگان در آن گونه نگارش، این بود که اولاً: در کاغذ، صرفه جویی می شود.
ثانیاً: شاگرد یا خواننده باید با زحمت و چند بار خواندن به کنه مطلبی پی ببرد و
آسان سازی، آفت آموزش و مطالعه است. ثالثاً: روان نویسی، مطالب علمی را سبک و پیش
پا افتاده می سازد.

بی تردید دلایل آنها، سست است، چرا که صرفه جویی در وقت، مهم تر از صرفه جویی در
کاغذ است. دیگر این که، پی بردن به کنه یک موضوع، با پیچ و تاب دادن به مطالب، به
دست نمی آید، بلکه گاه خواننده را خسته و وازده می سازد. سوم این که، ساده، و
روان نویسی به معنای سطحی و پیش پا افتاده بودن مطالب نیست، امروزه، همه کتاب های
علمی و عمیق را با نثر روان و ساده، می نویسند، ولی پیش پا افتاده نیستند؛ مثلاً
کتاب «اصول فلسفه و روش رئالیسم»، نوشته علامه طباطبائی و استاد مطهری، به قلم ساده
و روان نوشته شده؛ به ویژه مطالب استاد مطهری در شرح و توضیح این کتاب، بسیار روان
و به دور از هر گونه پیچیدگیِ لفظی است، ولی مطالب آن، بسیار عمیق و اندیشورانه
می باشد.

استاد مطهری برای اولین بار، موضوعات کلامی، فلسفی و عرفانی را از چنبره جمله ها و
واژه های مغلق، رها ساخت و نثر علمیِ ساده را رونق بخشید. نبوغ این فرزانه شهید،
بی شک در اندیشه های بلند و حلّ مشکلات علمی و فلسفی و خلاقیت در طرح و ارائه
موضوعات است، اما نثر و جمله بندی ایشان نیز از این نبوغ بهره گرفت و عالمان و
نویسندگان حوزوی را وارد مرحله جدیدی از نگارش و نثر، کرد.

امام خمینی (ره) دو گونه می نوشت: مغلق و ساده؛ ایشان در نگارش مطالب علمی، فلسفی و
عرفانی، متأثّر از نثر قدیم بود و طبعاً پیچیده می نوشت؛ مثل کتاب «چهل حدیث» و
امثال آن، اما نثر اجتماعی و سیاسی آن رهبر فقید، بسیار روان، خوش خوان، جذّاب و
شورانگیز بود. همه اطلاعیه ها و بیانیه های ایشان در دوران مبارزه و تأسیس نظام
جمهوری اسلامی که در کتاب «صحیفه امام» گردآوری شده، از نوع دوم است. اما استاد
مطهری (ره) همیشه و در همه حال، روان نویس بود. از این جهت، ایشان در حوزه های
علمیه و حتی مجامع دانشگاهی، پیش تاز است.

ابزارهای آرایش صوری

صورتِ نوشته با این وسایل و ابزارها، زینت داده می شود:

– املای صحیح و یک دست؛

– نشانه های سجاوندی (نقطه گذاری)؛

– پاراگراف