پاورپوینت کامل سیماشناسی سیدالشهداء(ع) در آینه زیارت ناحیه مقدسه ۵۳ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل سیماشناسی سیدالشهداء(ع) در آینه زیارت ناحیه مقدسه ۵۳ اسلاید در PowerPoint دارای ۵۳ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل سیماشناسی سیدالشهداء(ع) در آینه زیارت ناحیه مقدسه ۵۳ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت کامل سیماشناسی سیدالشهداء(ع) در آینه زیارت ناحیه مقدسه ۵۳ اسلاید در PowerPoint :

۱۲

آیینهای از نور و حضور

آنچه مرا از میان زیارات گوناگون شیفته خود ساخته است، زیارتی است از فرزند او؛
قائمی به پاناخاسته و منتظری آشفته که هر صبح و شام بر او خون می

گرید و پایان اندوهش را در ظهور میجوید. آنچنان زیارتی که علامه گرانپایه،
مجلسی(ره) آن را به نقل از چندین نفر از بزرگوارترین فقهای شیعه در کتاب

ارزشمندش بحارالأنوار آورده است.۱ و در پایان پس از نقل سخن مؤلف المزار الکبیر،
مبنی بر خروج این زیارت از ناحیه مقدسه امام عصر(ع) مینویسد:

و ظهر أنّ هذه الزیاره منقوله مرویّه.

روشن و آشکار است که این زیارت دارنده سند روایتی و نقل از امام معصوم است.۲

باری، پیش از ورود، این نکته بایسته یادآوری است که این گنج معنوی و دریای خروشان
معرفت، عرصه غواصانی خبره و چیره دست است که با نگاه تیزخویش،

عیار سخن را باز شناسند و آن را با صیقل معرفت خویش شفاف سازند. اینجاست که جای
دارد دست استدعا به پیشگاه حقیقتیابان خبره دراز نماییم و پاسدار

حضور و ورود مؤثر ایشان در این وادی شویم که این عرصه ساحتی است بس غریب، شگرف،
شریف و شایسته توجه. از اینرو با بلم ادراکمان و یاری جستن از

ستارگان درخشان قرآن، سیره و حدیث بر این اقیانوس معنا شناور میشویم تا شاید به
قدر وسع خویش از عهده تکلیف برآییم که:

لا یکلّف الله نفساً إلاّ وسعها.۳

مناظر گوناگون

بیگمان آن زمان که سخن از مردان بزرگ همت و عالیدرجه پیش میآید، سکان قلم مضطرب
میشود؛ چرا که جهات شخصیتی آنان به تعداد شعاعهای

دایره، گاه بیشمار میشود. حال در کرانه شخصیت اکرم المستشهدین، حسین بن علی(ع)
چگونه بایستی قلم راند؟ این نکتهای است سخت گران. زوایای

پنهان و آشکار زندگانی وی، دوران امامتش و قیام گرانقدرش و… برای او وسعتی
کمنظیر فراهم میسازد و از این وسعت که در گذریم، عمق این اقیانوس عمود

بر زمین به راستی برای ما بسیار مبهم مینماید. از این رو، گریزی نداریم جز آنکه
با مصباح زبانش گام بر کیهان معرفتش بگذاریم و همتمان تنها شناسایی و تأمل

در جنبههایی محدود و کوتاه از سیمای او باشد. از همین منظر به مشاهده سیمای سیاسی،
اجتماعی حضرت سیدالشهداء(ع) در زیارت ناحیه مقدسه می

پردازیم.

سیمای سیاسی – اجتماعی

پس از روزگاران پر آشوب عثمان، نوبت به امیر مؤمنان(ع) رسید. از او خواسته شد تا
افسار شتر خلافت را به دست گیرد و آن را در مسیر اصلیاش براند. اما

در همان روزهای آغازین سفره دردها و حسرتها را برگشود و در برابر مسلمانان از
گذشتهها سخن راند:

بندگان خدا در زمانی واقع شدهاید که خیر و نیکویی به آن پشت کرده و شرّ و بدی بدان
رویآور شده است و ابلیس هر روز بیش از گذشته در کار گمراهی مردم

طمع میورزد و… کجایند خوبانتان و وارستگان از شما، آنان که در کسبشان از حرام
میگریختند و در کردار و اندیشه پاکی برمیگزیدند.۴

و پس از پدر اندکی بعد ریشه حیات سبط اکبر نیز در آتش جهالتها میسوزد و خونهای به
دل برگرفته را در طشت فراغ از دردها میریزد و اینک نوبت حسین

است. امروز دوران فتنهها و بدعتها است. زمانهای ناامن است که در نامه دردناک و پر
شور امام به معاویه این چنین انعکاس مییابد:

آیا تو قاتل حجر و یاران او نیستی که اهل پرهیزگاری و بندگی بودند و برای از میان
برداشتن بدعت و امر به معروف و نهی از بدیها قیام کردند؟… آیا تو کشنده

عمر بن حمق که از بسیاری عبادت چهره و تن فرسوده بود، نیستی؟ آیا تو ادعای فرزندی
زیاد برای ابوسفیان نکردی… و سپس او را بر مردمان سلطه بخشیدی
تا بر مسلمانان سخت گرفته، دست و پای آنان بریده، بر شاخههای نخل به دار آویزد.۵

او از جدش به یادگار داشت که: هر آن کس چنین احوالی ببیند و بر آن نخروشد و با
کردار و گفتارش بر نیاشوبد همان شایسته که خداوند وی را به جایگاه
ظالمان و بدعتگزاران بیندازد.۶

اما او حافظ حقوق ضعیفان بود و بهار یتیمان و پناهگاه مردمان به شمار میآمد:

و تأخذ للدنی من الشریف… کنت ربیع الأیتام و عصمه الأنام۷.

و در برابر دیدگانش دارا و ندار یکسان بودند:

تساوی فیالحکم بین القوی والضعیف۸.

و نسبت به اسلام و مسلمین مهربان بود:

للإسلام والمسلمین راحماً۹.

مگر میشد چنین شخصی در برابر این طغیانها در گوشهای زانوی سکوت در بغل بگیرد؟ پس
بایستی بهپا میخاست. سنتها را برپا، فتنهها را خاموش، و

راههای محکم حقیقت را باز میگفت و حق جهاد را ادا مینمود:

و سننت السنن و أطفأت الفتن و أوضحت سبل السداد و جاهدت فیالله حق الجهاد۱۰.

از این رو او میبایست ریشه مستکبران را بسوزاند و گردن گردنکشان را بشکند و بر
سرشان بکوبد تا ستون دین پابرجا و استوار بماند:

و لعماد الدین رافعاً و للطغیان قامعاً و للطفاه مقارعاً۱۱.

مبارزه، شیوهها و روشها

از جمله ویژگیهای زیبای زیارت ناحیه، سیماشناسی تاریخی نهضت حسینی است. براساس این
متن حماسه «ثارالله» تنها به قیام عاشورا خلاصه نمیشود

بلکه قامت این حماسه به درازای مدت امامت حضرت است. به همین بهانه به روشهای مولا
در طول این دوران نگاهی گذرا خواهیم انداخت.

الف) سکوت فعال: پس از برادر، او نیز در کناره امن حرم پیامبر آرام گرفت و جلیس بیت
و محراب گشت و ترک لذات گفت:

و أنت فی حرم جدّک قاطن… جلیس البیت و المحراب. معتزل عن اللذات والشهوات۱۲.

امابین او و ظالمان خط پر رنگی از تفاوت است.

و للظالمین مباین۱۳.

او اگر چه بنا بر مصالح دست بر قبضه جهاد و شهادت ندارد، اما بر انکار قلبی و زبانی
تا حدی ممکن پای میفشارد؛ چرا که او عابدی زندانی در کنج سجاده
نیست:

و تنکر المنکرات بقلبک و لسانک علی حسب طاقتک۱۴.

و از آن جمله میتوان برشمرد:

اول، نامهاش به حکومت فتنه: در آن نامه نوشت:

به خدا سوگند من فتنهای برای مردم بزرگتر از حکومت تو نمیبینم… به خدا قسم من
جهاد با تو را برترین کارها میدانم و به آن سبب تقرب خدایم را می

جویم.۱۵

دوم، بیان کننده منزلت خاندان وحی: در مجلس بر علیه معاویه میشورد و خود را فرزند
کسی که در پاکی به مانند آب آسمان است برمیشمرد. اهل و تبار

خویش را نیکنام و شریف معرفی میکند و همه اینها را نه برای کسب افتخار و امتیاز
جاهلی، بلکه در پیوندی با خدا به ارزیابی مینشیند:

من فرزند کسی هستم که خشنودیش، رضای خدای رحمان و خشمش غضب خداست.۱۶

سوم، کنگره حج: در آن کنگره در صحرای منی و در جمع تابعین و فرزندان صحابه میخروشد
و معاویه را ستمکار و همه را به حق فراموش شدهاش می

خواند.۱۷

چهارم، مرزکشی بین خاندان ولایت و حکومت ظلمت: در میان سنتهای رایج قبیلهای که
ازدواج خود میتوانست راهی برای پیوند باشد، امام مبارزهای ظریف را

برمیگزیند و خواستگاری معاویه را از دختر عبدالله بن جعفر، برای فرزندش یزید ناکام
میگذارد تا دستاویزی در دستان آن پیر زخم خورده قرار نگیرد و وسیله

کسب اعتبار او و فرزندش فراهم نشود.۱۸

پنجم، کنایه از کفر: در مجلسی در پاسخ به آنچه معاویه از کشتار شیعیان بیان میدارد
و قصدش تضعیف موقعیت و تهدید امام است، میفرماید:

اما اگر ما پیروانت را بکشیم آنان را نه کفن و دفن میکنیم و نه بر آنان نماز
میگزاریم.۱۹

و این همان حمایت سکوت فعالی است که او بر حسب طاقت و امکانش بدان پرداخت.

ب) انکار کامل: مرگ دژخیم حیلهگر اموی و فرا رسیدن ایام حکمرانی فرزند سبکسر او،
شرایط را به گونهای دیگر تغییر داد و این احوال راهی دیگر را میطلبد:

ثم اقتضاک العلم للإنکار و لزمک أن تجاهد الفجّار۲۰.

و اینک زمان عمل بود و انکار عملی. اوضاع آن زمان از زبان امام اینگونه شفاف گشته
است:

مردم آگاه باشید! اینان فرمانبری از خدا را ترک و پیروی از شیطان را بر خویشتن واجب
نمودهاند. فساد و تباهی را ترویج و حدود خدا را به تعطیلی کشاندهاند و

سرمایههای اقتصادی را – که ویژه خاندان پیامبر است – به خود مخصوص گردانیدهاند.۲۱

و در این زمان آیا جای هیچ سکوت است؟ پس با دلیری در برابر خواست ولید در بیعت با
یزید، قد علم کرده از بیعتش سرباز میزند و خطاب میکند:

ای فرماندار حکومت، ماییم خاندان نبوت و معدن رسالت. ما خاندان، محل آمد و شد
فرشتگان و جایگاه نزول رحمت حقیم. خداوند اسلام را از ما آغاز کرده و با ما

به پیش خواهد برد. و یزید فردی شرابخواره و کشنده بیگناهان است که حرمت تکالیف
الهی نگاه نداشته و آشکارا فسق و فجور روا میدارد.۲۲

بدینسان ا