پاورپوینت کامل امام مهدی(ع) وارث ودایع امامت ۵۰ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل امام مهدی(ع) وارث ودایع امامت ۵۰ اسلاید در PowerPoint دارای ۵۰ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل امام مهدی(ع) وارث ودایع امامت ۵۰ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت کامل امام مهدی(ع) وارث ودایع امامت ۵۰ اسلاید در PowerPoint :

۱۲

اشاره:

وجود مبارک امام عصر(ع) افزون بر اینکه وارث مواریث و ودایع نبوت است، وارث ائمه
پیشین(ع) نیز می باشد؛ در این مقاله به بررسی مواریث ائمه(ع) که اکنون در نزد آن
حضرت است؛ شامل: ۱. کتاب جامعه علی(ع) و ۲. مصحف علی(ع) می پردازیم.

۱. کتاب جامعه علی(ع)

در خصوص این کتاب، احادیث فراوانی وارد شده است که ما هم سعی می کنیم براساس همین
احادیث روشن

نماییم که این کتاب شریف چه بوده است؛ چه مطالبی در آن کتاب وجود دارد و اکنون
کجاست؟

از ابوبصیر – که از جمله اصحاب امام باقر(ع) و امام صادق(ع) بوده است – روایتی به
شرح زیر نقل شده است:

ابوبصیر گفته است، خدمت امام صادق(ع) رسیدم و گفتم: فدایت شوم سؤالی دارم، آیا
اینجا کسی هست که

سخنان مرا بشنود؟ امام صادق(ع) پرده ای را که بین آن اتاق و اتاق مجاور آویخته شده
بود کناری زد و در آنجا سر

کشید و سپس به من فرمود: ای ابومحمد (کنیه ابوبصیر) هر چه می خواهی بپرس.

گفتم: فدایت شوم، شیعیان تو بر اساس احادیثی مدعی هستند که رسول خدا(ص) بابی از علم
به روی

علی(ع) گشوده که از آن هزار باب دیگر گشوده می شود. امام(ع) فرمود: ای ابو محمد، ما
جامعه داریم و آنها چه

می دانند که جامعه چیست؟ پرسیدم: فدای تو گردم جامعه چیست؟ امام(ع) فرمود:

صحیفه ای است به درازای هفتاد ذراع به ذراع رسول خدا(ص) و املای آن حضرت که همه
مطالب آن یک به یک، از دو

لب مبارک ایشان بیرون آمده و علی(ع) آن را به خط خود نوشته است و در آن صحیفه از هر
حلال و حرامی و از هر

آنچه که مردم به آن نیاز داشته و دارند، سخن رفته است؛ حتی دیه یک خراش سطحی بر
پوست بدن.۱

در حقیقت پیامبر اکرم(ص) مجموعه احکام اسلام را بر امیرالمؤمنین(ع) املاء فرموده و
آن حضرت نیز آن را به

صورت کتابی به نام جامعه گردآوری نموده است، و این مجموعه گرانقدر به ترتیب نزد
ائمه(ع) بوده و آن بزرگواران

گاهگاهی آن را بر مردم عرضه می داشتند.

همچنین از امام صادق(ع) نقل شده که فرمود:

همانا نزد ما نوشتجاتی است که با وجود آنها نیازی به مردم نداریم ولی مردم بهما
احتیاج دارند، نزد ما کتای است

به املا پیامبر(ص) و خط علی(ع) که هر حلال و حرامی در آن است، شما راجع به کاری نزد
ما می آیید سپس ما

می فهمیم که شما به آن عمل می کنید یا آن را ترک می نمایید.۲

در منابع اهل سنت نیز به این مطلب اشاره شده که امام علی(ع) همه روز صبح و شام،
برای تعلیم گرفتن قرآن،

و آنچه نازل شده بود، به خدمت پیامبراکرم (ص) می رسید. ابن ماجه از علی(ع) روایت
کرده که ایشان فرمود:

من سحرگاهان هر روز به خدمت پیامبر(ص) می رسیدم و از پشت در می گفتم: «السلام علیک
یا نبی اللَّه»، و اگر

آن حضرت آهسته و آرام سرفه می کرد، به خانه بازمی گشتم وگرنه داخل می شدم.۳

در این ملاقاتها پیامبر به علی(ع) دستور نوشتن می داد و می فرمود:

آنچه را به تو می گویم بنویس، و علی(ع) سؤال کرد: ای رسول خدا، از آن می ترسی که
فراموش کنم؟ پیامبر

فرمود: نه، از خدا خواسته ام حافظه ات را نیرو بخشد و تو را دچار فراموشی نگرداند،
آن را برای شریکانت یعنی

امامان بعد از خودت بنویس. [و با اشاره به امامت امام حسن(ع) فرمودند:] این نخستین
آنان است و فرمود: امامان

از فرزندان حسین(ع) هستند.۴

ابو حمزه ثمالی می گوید، به حضرت علی بن الحسین(ع) عرض کردم:

فدایت شوم، آنچه در نزد پیامبر اکرم(ص) بود، به امیرمؤمنان(ع) عنایت شد، بعد از
امیرالمؤمنین به امام حسن،

سپس به امام حسین(ع) و بعد به هر امام تا روز قیامت؟ امام فرمودند: صحیح است، و به
اضافه پیشامدهایی که

هر سال رخ می دهد و در هر ماه و آری، به خدا قسم در هر ساعت.۵

پس تا کنون روشن ساختیم که کتاب جامعه، تمام احکام حتی حکم خراش بر بدن را شامل
می شود؛ این کتاب

به املای پیامبر(ص) و خط علی(ع) جمع آوری و تدوین شده است کتاب یاد شده مورد
استفاده همه ائمه(ع) بوده

است و امامان بعد از امیر مؤمنان، علی(ع)، جامعه را پس از سپری شدن ایام خویش، به
امام پس از خود به

ودیعت می سپردند؛ حال به چند حدیث در این زمینه اشاره می نماییم تا چگونگی انتقال
این کتاب و سایر مواریث از

علی(ع) به سایر ائمه روشن شود.

ثقه الاسلام کلینی در کتاب «اصول کافی» از قول سلیم بن قیس هلالی، از جمله اصحاب
امام علی(ع) است

که تا امام سجاد(ع) را درک کرده است – چنین آورده است:

من شاهد وصیت امیرمؤمنان علی(ع)، به فرزندش، حسن(ع)، بودم، آن حضرت پس از انجام
وصیت، حسین(ع) و

محمد حنیفه و همه پسرها و بزرگان شیعه و خانواده اش را بر آن وصیت گواه گرفت و
آنگاه کتاب و سلاح خود را به

فرزندش، حسن(ع) تحویل داد و گفت: پسرم، رسول خدا به من امر فرموده که تو را وصی خود
گردانم و کتابها و

اسلحه ام را به تو تحویل دهم، همانطور که رسول خدا(ص) مرا وصی خود قرار داد و
کتابها و اسلحه اش را به من

سپرد و نیز فرمان داده تا به تو دستور دهم که چون مرگت فرا رسد، آنها را به برادرت،
حسین(ع) تحویل دهی.

سپس امیرمؤمنان(ع) روی به جانب حسین(ع) کرد و به او فرمود: رسول خدا(ص) تو را نیز
فرمان داده که آنها را به

این پسر خویش، علی بن الحسین(ع)، تحویل دهی. سپس دست علی بن الحسین(ع) را گرفت و
فرمود: و رسول

خدا(ص) تو را نیز فرمان داده تا آنها را به پسرت، محمد، تحویل دهی و از جانب رسول
خدا(ص و و من، به او سلام

برسان.۶

ملاحظه می گردد که تمامی مواریث انبیا، به وسیله پیامبر(ص) تحویل علی(ع) می شود و
به وسیله علی(ع)

تمامی آن مواریث به علاوه کتاب جامعه، تحویل امام حسن(ع) و امام بعدی تا امام
باقر(ع) می شود و این حدیث

روشن می سازد که مواریث انبیای الهی – علیهم السلام – و امام علی(ع) به دست امام
محمد باقر(ع) رسیده

است.

در حدیث دیگری چگونگی انتقال مواریث من جمله کتاب جامعه از امام حسین(ع) به امام
سجاد(ع) روشن

می شود؛ در کتاب کافی و بصائر الدرجات آمده است که حمران بن اعین شیبانی می گوید:

از ابوجعفر (امام محمد باقر(ع)) در مورد صحیفه مهر و موم شده ای که نزد «ام سلمه»
به ودیعت نهاده شده بود و

مردم درباره آن سخن می گفتند سؤال نمودم و امام باقر(ع) فرمود:

چون اجل رسول خدا(ص) فرا رسید، علی(ع) علم و اسلحه آن حضرت و هر چه را نزد او بود
به ارث برد، [این علوم و

معارف و سلاح و کتاب جامعه و مصحف همچنان نزد امیرالمؤمنین(ع) بود] تا اینکه به
امام حسن(ع) و پس از او به

امام حسین(ع) رسید؛ در این موقع چون ما از غلبه دشمنان بیم داشتیم، این بود که آنها
را (جدم حسین(ع)) نزد

ام سلمه به امانت سپرد و بعد از آن علی بن الحسین(ع) آنها را از ام سلمه ستاند.

من (حمران بن اعین) گفتم: بسیار خوب، سپس به پدرت رسید و بعد از آن نزد تو بوده و
به تو رسیده است؟ امام

باقر(ع) فرمود: آری، همینطور است.۷

و نیز شیخ طوسی به روایت از فضیل بن یسار چنین آورده است:

ابو جعفر(ع) به من فرمود: در همان هنگام که حسین(ع) عازم حرکت به سوی عراق (کربلا)
بود، وصیت نامه پیغمبر

و کتابها و دیگر اشیاء (مواریث انبیاء و امامت) را به امانت نزد ام سلمه گذاشت و به
او فرمود: وقتی که پسر بزرگ ترم

به تو مراجعه کرد، آنچه را که به تو به امانت سپرده ام به او تسلیم کن. پس از اینکه
حسین(ع) به شهادت رسید،

علی بن الحسین(ع) نزد ام سلمه رفت و آن بانو هم تمامی امانتهایی را که حسین(ع) به
امانت نزدش نهاده بود به

امام سجاد(ع) تحویل داد.۸

همین داستان در بعضی دیگر از منابع حدیثی وارد گردیده است که برای جلوگیری از اطاله
کلام از ذکر آنها

خودداری می کنیم. گفتنی است که حضرت امام حسین(ع) وصیت نامه دیگری نیز داشته است که
آن را در کربلا به

دخترش فاطمه سپرد و او هم بعدها آن را به علی بن الحسین(ع) تحویل داد و آن غیر از
این مواریث بوده است.

اکنون که سلسله مواریث انبیای الهی و امامت تا امام باقر(ع) روشن گشت، به نقل دو