پاورپوینت کامل معرفت امام زمان از دیدگاه شیخ صدوق- قسمت پایانی ۴۰ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل معرفت امام زمان از دیدگاه شیخ صدوق- قسمت پایانی ۴۰ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۰ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل معرفت امام زمان از دیدگاه شیخ صدوق- قسمت پایانی ۴۰ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل معرفت امام زمان از دیدگاه شیخ صدوق- قسمت پایانی ۴۰ اسلاید در PowerPoint :

۳۸

مبانی اعتقاد به امامت

شیخ صدوق (ره) پس از بیان ویژگی های دوازده گانه پیشوایان معصوم، چند موضوع مهم را
که در ارتباط میان مردم و این پیشوایان باید مورد توجه قرار گیرد، یادآوری می کند
هر یک از این موضوع ها، از اساس اعتقاد به امامت و ولایت به شمار آمده و بیان کننده
جایگاه امام معصوم(ع) در جامعه است.

در اینجا برای روشن تر شدن موضوع، ابتدا هر یک از موضوع های کلیدی یاد شده را مطرح
می کنیم و آن گاه با استفاده از آیات قرآن و روایات معصومین(ع) به تبیین مبانی و
مستندات آنها می پردازیم.

۱. دوست داشتن امامان معصوم، ایمان و دشمن داشتن آنها کفر است

نخستین موضوعی که شیخ صدوق(ره) در تبیین مبانی اساسی امامت و ولایت شیعی به آن
اشاره می کند، ضرورت دوستی با امامان معصوم و ترک دشمنی با آنها، به عنوان مرز
ایمان و کفر است. ایشان دوستی با اهل بیت(ع) را عین ایمان و دشمنی با آنها را عین
کفر دانسته است و می فرماید:

واجب است معتقد باشد دوست داشتن آنها ایمان و دشمن داشتن آنها کفر است.۱

از جمله در یکی از این روایات می خوانیم:

خداوند سبحان نگاهی به زمینیان کرد و مرا از میان آنها برگزید، آن گاه نگاهی دیگر
کرد و علی را [به عنوان] برادر، یاور، وارث، وصی، جانشین من در امتم و سرپرست هر
مؤمن پس از من برگزید. هر کس او را به سرپرستی گیرد، خدا را به سرپرستی گرفته و هر
کس با او به دشمنی برخیزد، با خدا به دشمنی برخاسته، هر کس او را دوست بدارد، [هم]
او خدا را دوست می دارد و هر کس با او دشمنی کند، خدا هم با او دشمنی می کند. او را
دوست ندارد مگر مؤمن و او را دشمن ندارد مگر کافر.

آن حضرت در روایت دیگری خطاب به امیرمؤمنان علی(ع) می فرماید:

ای علی! تو را دوست ندارد مگر کسی که از دامان پاکیزه ای به دنیا آمده و با تو
کینه ورزی نمی کند، مگر کسی که از دامن ناپاکی متولد شده است، و تو را به سرپرستی
نمی گیرد مگر مؤمن و با تو دشمنی نمی کند مگر کافر.

در این میان، عبدالله بن مسعود می پرسد:

ای فرستاده خدا! نشانه انسان های ناپاک و کافر در زمان حیاط خودتان را کینه ورزی
نسبت به علی و دشمنی با او بیان کردی، نشانه ناپاک و کافر پس از شما در حالی که شخص
با زبان اظهار اسلام می کند، ولی آنچه را در دل دارد، پوشیده می دارد، چیست؟

آن حضرت در پاسخ او، پس از معرفی جانشینان امام علی(ع) می فرماید:

تنها کسانی که از دامانی پاک به دنیا آمده اند، آنها را دوست دارند و تنها کسانی که
از دامانی ناپاک متولد شده اند، با آنها کینه ورزی می کنند. تنها مؤمنان سرپرستی
آنها را می پذیرند و تنها کافران، با آنها دشمنی برمی خیزند.۴

در بخشی از زیارت جامعه کبیره نیز در این زمینه می خوانیم:

هر کس به شما مهر ورزد، به درستی به خدا مهر ورزیده، و هر کس با شما دشمنی کند، به
درستی با خدا دشمنی کرده است. ۵

۲. پیروی از امامان معصوم، پیروی از خدا و مخالفت با آنها مخالفت با خداست

امامان معصوم (ع) به دلیل دارا بودن ویژگی هایی چون سرسپردگی و تسلیم محض نسبت به
اوامر و نواهی الهی، پاکی و پیراستگی از هر گونه خطا و اشتباه و فانی شدن در اراده
و خواست خداوند به مقامی رسیده اند که امر و نهی آنها عین امر و نهی الهی است. به
همین دلیل، کسی که در برابر آنها پیروی کند، دقیقاً این است که از خدا پیروی کرده
است.

واجب است معقتد باشد… دستور آنها، دستور خدا؛ نهی آنها نهی خدا؛ پیروی از آنها،
پیروی از خدا، مخالفات با آنها، مخالفت با خدا، دوست آنها دوست خدا و دشمن آنها،
دشمن خداست.۶

همه ویژگی هایی که شیخ صدوق به آنها اشاره کرده، در روایات ذکر شده است که در ادامه
به برخی از آنها اشاره می کنیم. پیش از بررسی روایات باید توجه داشت که این
ویژگی ها در فرموده خدای متعال ریشه دارد آنجا که می فرماید:

یا أیّها الذّین آمنوا أطیعواالله و أطیعوا الرّسول و اُولی الأمر منکم.۷

ای کسانی که ایمان آورده اید، خدا را اطاعت کنید و پیامبر و اولیای امر خود را
[نیز] اطاعت کنید.

چنانکه در بررسی نخستین ویژگی امامان گفته شد، مراد از «اولی الامر» در آیه، امامان
از آل محمّد(ع) هستند، بر اساس این آیه همچنانکه اطاعت خدا و رسول واجب است، اطاعت
امامان هم واجب است و میان اطاعت از آنها و اطاعت از خدا هیچ تفاوتی وجود ندارد.

روایات فراوانی از پیامبر اکرم(ص) و امامان معصوم (ع) نقل شده است که از همه آنها
برمی آید اطاعت امامان هم سنگ اطاعت خداوند و مخالفت با آنها به منزله مخالفت با
خداست. در این مجال، به دو مورد از این روایات که برجستگی ویژه ای دارند، اشاره
می کنیم.

در روایت مفصلی که سلیم بن قیس از امام علی(ع) نقل کرده است. که حضرت در جریان نبرد
صفین و در پاسخ به نامه معاویه، جریان غدیر خم را یادآور می شود و مردم را با ذکر
سوگند به خدا گواه می گیرد که مگر رسول خدا در آخرین خطبه خود فرمود:

ای مردم! من در میان شما دو چیز [گران سنگ] را به یادگار گذاشتم که تا زمانی به
آنها تمسک می جویید، هرگز گمراه نمی شوید: کتاب خدای عزّ و جلّ و خاندانم؛ همانا
[خدای] لطیف و خبر به من خبر داد و با من پیمان بست که این دو از یکدیگر جدا
نمی شوند تا زمانی که در کنار حوض [کوثر] بر من وارد شوند.

مردم در پاسخ گفتند: به خدا ما شهادت می دهیم که همه آنچه که گفتی از رسول خدا (ص)
بود. آنگاه دوازده نفر از میان جماعت برخاستند و گفتند: ما شهادت می دهیم پیامبر
خدا در آخرین خطبه ای که در روز وفاتش عنوان کردند، در پاسخ عمر بن خطاب که پرسید:
«ای رسول خدا [آیا آنچه گفتی] همه اهل بیت تو را شامل می شود؟» فرمود:

خیر، [آنچه گفتم] برای اوصیای من است. یکی از آنها علی است که برادرم، وزیرم،
وارثم، خلیفه ام در امتم و سرپرست هر مؤمن پس از من است. او نخستین آنها و برترین
آنهاست. وصیّ پس از او این پسرم ـ اشاره به حسن(ع) فرمود ـ سپس وصّی او این پسرم ـ
اشاره به حسین(ع) فرمود ـ سپس وصیّ او فرزندم و هم نام برادرم [علی] سپس وصیّ او
هم نام من [محمد] و سپس هفت نفر از فرزندان او یکی پس از دیگری خواهند بود تا زمانی
که در کنار حوض [کوثر] بر من وارد شوند. آنها گواهان خدا بر زمین و حجت های او بر
آفریدگانش هستند. هر کس آنها را اطاعت کند، خدا را اطاعت کرده است و هر ک