پاورپوینت کامل احیاگری شیعی و چالش های فراروی غرب ۷۳ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل احیاگری شیعی و چالش های فراروی غرب ۷۳ اسلاید در PowerPoint دارای ۷۳ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل احیاگری شیعی و چالش های فراروی غرب ۷۳ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل احیاگری شیعی و چالش های فراروی غرب ۷۳ اسلاید در PowerPoint :

شناسایی اسلام و شرق اسلامی در غرب از جنگ های صلیبی آغاز شد. آن زمان که شوالیه های سرگردان و مزاحم اربابان کلیسا و میلیون ها گرسنه فرمان حمله به شرق را که از سوی پاپ و جماعتی از کشیشان صلیبی دریافت کردند. آن جماعت انبوه به هوای دستیابی به ثروت شرق بزرگ ترین اردوکشی را در پوشش رفع موانع زیارت بیت المقدس و آزادسازی قدس از دست مسلمانان آغاز کردند.

غفلت مسلمین و پراکندگی حکام ولایات جاده دسترسی به شرق را چنان هموار نمود که صلیبیون تا قلب کشورهای اسلامی تصرف کامل بیت المقدّس پیش آمدند.

اگرچه هشتاد و اندی سال بعد صلاح الدین ایوبی و سپاهیانش، اورشلیم را آزاد و به دامان جغرافیای شرق اسلامی بازگرداندند امّا، این هجمه صلیبی تا دویست سال بحران و کشمکش را در پی داشت. و از همین جا، وجوه بسیاری از اسلام و شرق اسلامی برای غرب صلیبی معلوم و شناخته شد.

در نقاط عطف بعدی و به ویژه در قرون جدید، آنگاه که غرب با تجربه نظام سرمایه داری و انقلاب صنعتی پوست ترکاند و در هوای جلب و جذب بازار، سلطه بر منابع زیرزمینی و روزمینی و اعمال قدرت استعمارگری را پیشه ساخت، میسیونرهای مذهبی مسیحی و مستشرقین به عنوان پیش قراول و جاده صاف کنان غرب استعماری اقصا نقاط این جغرافیای وسیع را زیر پای گذاشتند.

آنها از راه دریا آمدند و تمامی خشکی ها را در نوردیدند. شهری و روستایی را آلوده به آموزهای خویش ساختند و به بهانه سواد آموزی و درمانگری در جای جای این سرزمین مدرسه ساختند و بیمارستان تا شاید مسلمانان را به مسیحیت فرا بخوانند.

این حضور خود امکان وسیعی و گرانقدری را برای جاسوسی، نفوذ در دربارها، سرقت منابع مکتوب، فراگیری زبان های شرقی و تهیه نقشه از همه مناطق و منابع و ثروت ها در اختیار این پیش قراولان استعمار گذاشت.

از عصر زندیه تا به قاجار، رد و نقش این جریان مسیونری را در همه نقاط شرق اسلامی می توان جست وجو کرد.

شروع نهضت های ضد استعماری، به همراه رنج ها و مرارت ها کشورهایی چون: الجزایر، عراق، پاکستان، هند و سایر بلاد اسلامی را از چنگ استعمارگران خارج کرد. این همه در حالی بود که آنان، علی رغم همه فشارها غربیان هیچ گاه نتوانستند از ایران اسلامی کشوری مستعمره و زیر نگین تام و تمام دول غربی بسازند.

غرب با شرق اسلامی آشنا شد. چونان همیشه با حرص و حسد بجان شرق افتاد و چون زالو همه توش و توان شرق را مکید و چتر سلطه بلامنازع فرهنگی و تمدنی خود را بر همه ظرفیت های فرهنگی و مادی شرق بزرگ گسترد. در این عصر شرق شناسان همه منابع شرق را به یغما بردند و کتابخانه ها و موزه ها را از آثار شرقی انباشتند. در نقطه عطف بعدی، آن هنگام که نسیم آزادی از قید استعمار وزیدن گرفته بود و غرب چاره ای جز عقب نشینی نداشت.

حکومت های دست نشانده، تحصیل کرده های از فرنگ برگشته و فراماسونرهای جانشین نیروهای نظامی استعمار شدند.

اعضاء لژهای مخفی ماسونی، پنهانی، بر سه جریان اصلی فرهنگی، سیاسی و اقتصادی شرق حاکم شدند. بر مسند مدیریت مدارس جدید، دانشگاه ها، رسانه های جمعی، (مطبوعات)، و مدیریت دستگاه های فرهنگی و علمی همه تلاش خود را مصرف سکولاریز کردن فرهنگ شرق کردند و با رواج غرب زدگی و روشنفکری عقیم، در میان توده های مردمی، زمینه ساز حضور غربیان در میان مناسبات و معاملات مهم و تعیین کننده جلوگیری از شکل گیری جریان های ضد غربی و ضد یهودی، تضعیف اسلام و مرجعیت اسلامی علما را باعث شدند و به عنوان خدمتگزار غرب به جاسوسی نیز مشغول آمدند.

بی دلیل نیست که از عصر قاجار تا آغاز انقلاب اسلامی در سال ۱۳۵۷ عموم نخست وزیران، وزیران، و رؤسای دانشگاه ها، مدیران مراکز مهم فرهنگی، مدیران رسانه های مهم عمومی از میان لژهای فراماسونری بیرون آمده بودند.

انباشته شدن کتابخانه ها و موزه های غربی از منابع، متون و آثار فاخر فرهنگی و تمدنی شرق تنها بخش کوچکی از حادثه حضور استعمار و غرب در این بخش از زمین بوده است.

با این همه، و به دلایل مختلف، غرب به صورت کامل با جریان فرهنگی و فکری شیعه در شرق اسلامی آشنایی پیدا نکرده بود.

عموماً شیعیان را به عنوان فرقه ای منشعب و معترض در جهان اسلام می شناختند که یا جمعیتی اندک در حاشیه حوزه فرهنگی و تمدنی اسلام زیست می کنند.

رویکرد ویژه شیعی به عالم و آدم و سنت جاری «مقاومت در برابر مصادیق ظلم و تباهی» در میان آنها خود باعث بود تا غرب به هیچ روی علاقه ای برای پذیرش خدمات بزرگ آنها و ایجاد فرصت برای بروز ظهور این جریان فکری و فرهنگی نداشته باشد، چه، غرب نیک می دانست که در میان جغرافیای اسلامی، این جریان حامل بزرگ ترین عنصر مقاومت و بازدارندگی در برابر غرب است.

واقعه انقلاب اسلامی و حضور این جریان فرهنگی و مذهبی در هیأت جریانی تمدن ساز و مدعی حضور در عرصه مدیریت کلان سیاسی اجتماعی به ناگاه غرب را متوجّه بیداری و خیزش این جریان ساخت. شیعیان در هیأت جریانی فرهنگی، تمدنی، از میان شرق اسلامی سر برکردند. غرب را با چالشی بزرگ روبه رو ساختند.

پرسش از غرب، می توانست بنای عهد جدیدی را در زمین شیعه استوار سازد. عهدی که به فرهنگ سکولار، تمدن الحادی و انسان سکولار غربی بگوید: «نه»!!

از همین زمان، اوّلین مراکز پژوهشی غربی برای شناسایی شیعه و شیعه گری تأسیس شد.

روزی در دوران جوانی و در اوّلین سال های پیروزی انقلاب اسلامی به کتابخانه حسینیه ارشاد رفتم. همزمان با من گروهی از کشور کانادا برای فیلمبرداری و تهیه مستندی از حسینیه به این محل آمده بودند. آنها در حال آماده کردن وسایل خود بودند و من به دلیل داشتن آشنایی مختصری با موضوع شرق شناسی می دانستم که حوزه «مک گیل کانادا»، یکی از مراکز مهم شرق شناسی و اسلام شناسی است. در دل به تهیه این فیلم معترض بودم. اعتراض خود را به مسئولان منتقل کردم. افاقه نکرد. به سالن اصلی برگشتم. در لحظه ای با استفاده از غفلت فیلمبردار پشت دوربین رفتم. دقیقاً منابع مکتوب موجود در قفسه ها را با استفاده از عدسی ویژه از نزدیک فیلم برداری می کردند. آنها به حسینیه ارشاد به عنوان یکی از مراکز مهم و پر جوشش و انقلابی و محرک جوانان و دانشجویان می شناختند.

از همان سال های اوّلیه شناسایی زمینه ها، عوامل، منابع، اشخاص و جریانات مؤثر در شکل گیری نهضت شیعی در ایران را آغاز کردند.

نهضت اسلامی شیعی در موقعیتی حادث شد که غرب، واسپس ۴۰۰ سال تاریخ جدید خود و بسط فرهنگ و تمدن الحادی، از استحاله و سکولاریزه شدن عموم فرهنگ ها و تمدن ها در تمدن های غربی شده بود. به عبارت دیگر از جهانی شدن فرهنگ غربی آسوده خاطر شده بود.

تذکر این نکته ضروری است که؛ در هیچ یک از عناصر باقی مانده فرهنگی و مذهبی شرق استعداد برکشیدن مردم تا افق آینده ای متفاوت با همه آنچه که غرب پیشنهاد می کرد وجود نداشت و غرب نیک می دانست که این همه در خود و با خود استعداد ارئه الگویی برای مدیریت مکان با تکیه بر مبادی دینی را ندارند.

چنان که دریافته بودند در هیچ یک از معلمان و مبلغان و باقی مانده های عناصر فرهنگی غیر غربی پرسش جدّی، نقدی بنیادین، اعتراضی متکی بر مبادی و مبانی حقیقی و غیرمادی در برابر غرب و ارکان و عناصر فرهنگی و تمدن اش وجود ندارد.

درست، در چنین هنگامه ای سیلی بزرگ به راه افتاد سیلی از شرق اسلامی، از ایران شیعی.

این همه در حالی بود که غرب، شیعیان را به عنوان فرقه ای کم جمعیت و محدود در بخش هایی از سرزمین بزرگ اسلامی شناسایی می کرد که در چنبره نظام فاسد و دست نشانده پهلوی همه هوش و توان خود را از دست داده است و امکان خلاصی از محدوده مباحث فقهی، کلامی و تاریخی منحصر در معاملات فردی و محدود را ندارد.

اوّلین واکنش غرب در برابر این جریان بزرگ اجتماعی، سیاسی، که مبتنی بر رویکرد اسلامی و مذهب شیعی تولد یافته بود، تلاش برای حذف و مبارزه فیزیکی در میدان بود.

واقعه ۸ سال دفاع مقدّس ناظر بر این کوشش مذبوحانه بود.

به موازت این استراتژی، غرب با مددگرفتن از همه امکانات دانشگاهی، پژوهشی، اطلاعاتی و رسانه ای به شناسایی همه جانبه این جریان پرداخت. و بالاخره در سال ۱۹۸۴م، یعنی بیست و پنج سال قبل از این تاریخ، اوّلین کنفرانس شیعه شناسی در تلاویو. با حضور صدها، مسشترق، شیعه شناس و عوامل اطلاعاتی و امنیتی ائتلاف صلیب و صهیون برگزار شد.

«مارتین کرامر» نویسنده دیباچه مجموعه مقالات کنفرانس مزبور می نویسد: «در دوران معاصر، تشیع، برخی از قوی ترین مفاهیم طغیان انقلابی را پدید آورده است. شیعیان، اقلیتی از مسلمانان هستند که از نظر سنّی ها، یعنی اکثریت غالب مسلمانان، همواره به خاطر عقایدشان انگشت نما بوده اند. با این حال، جنبش های شیعی، امروزه استراتژی های سیاسی فوق العاده اصیلی ابداع کرده اند که غالباً موجب شگفتی و حیرت دنیای اسلام و غرب شده است. این شیوه ها در ایران، از عظیم ترین موفقیت برخودار بوده اند و الهام بخش سایر شیعیان در دنیای عرب و جنوب آسیا نیز شده اند».

آقای مارتین کرامر، هدف برگزاری کنفرانس و تدوین مقالات حال آمده را در دو عبارت بیان می کند. می نویسد:

«این مجموعه هدفی مضاعف (دو گانه) دارد، نخست اینکه موقیعت کنونی جریان اصلی تشیع اثنی عشری را در مناطق مختلف جهان مشخص کند. و دیگر آنکه به ارزیابی تأثیر انقلاب ایران بر سراسر جهان بپردازد».

کرامر، در همین مقدمه از حضور و همراهی مرکز اطلاعات ایالات متحده در اسرائیل، اسحق رابین، اباابان، توماس فریدمن و دیگران در کنفرانس یاد می کند. ممکن است مخاطبان عمومی به سادگی از کنار عبارات «مارتین کرامر» بگذرند امّا، پژوهشگران حوزه مطالعات استراتژیک و استراتژیست های غربی از سه عبارت «قوی ترین مفاهیم طغیان انقلابی»، «استراتژی سیاسی» و «الهام بخش به دنیای عرب و جنوب آسیا»، پی به شکل گیری زمینه های زنجیره ای از تحولات تاریخی، اجتماعی و سیاسی در شرق می برند که در سیر اکمالی خود ضمن به چالش کشیدن تمامیت فرهنگ و تمدن غربی، «پایان یافتن دوران فاعلیت و تاریخ غربی، را اعلام می دارد. همان که ساموئل هانتیگتون از آن به مثابه برخورد تمدن ها، یاد می کند.

نباید از یاد برد که هر «تفکر» در وقت معین و مقدر خود، آنگاه که مجال خروج از اجمال بیابد و در مرتبه ای از تفصیل صورت فرهنگی به خود گرفته و در عرصه تاریخ جاری شود، با گذر از مراتب، مهیای جعل استراتژی، ارائه برنامه تحول و خلق تمدن می شود و به عنوان نمونه و الگویی، سرمشق سایر اقوام در عمل اجتماعی، سیاسی می گردد.

عدم موفقیت در حذف فیزیکی، غرب را بلافاصله به مصاف، در حوزه و فرهنگ هجمه فرهنگی کشید تا شاید از این مجری، امکان، «استحاله تدریجی انقلاب اسلامی ایران»، فراهم آید.

وجود پایگاه «روشنفکران لیبرال» که از عصر قاجار تا عصر انقلاب اسلامی، در کلیه مصادر فرهنگی حوزه های علوم اجتماعی، دانشکده های علوم انسانی، حضور جدی داشتند و در میدان ادب و هنر سال های سال امکان الگوسازی و خط دهی از طریق ادبیات، سینما، تئاتر و امثالهم را داشتند امکان این هجمه را فراهم می آوردند این گروه به راحتی می توانستند به عنوان سربازان خضم از درون عمل نمایند.

دعوت مردم به «توس سیاسی» و اقتصادی، با پیش فرض