پاورپوینت کامل جابلقا و جابرسا ۴۹ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل جابلقا و جابرسا ۴۹ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۹ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل جابلقا و جابرسا ۴۹ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل جابلقا و جابرسا ۴۹ اسلاید در PowerPoint :

مترجم: سیّد شاهپور حسینی

گفته شده که پاورپوینت کامل جابلقا و جابرسا ۴۹ اسلاید در PowerPoint دو شهر خارج از این جهان، پشت آسمان چهارم یا آسمان هفتمند و اهل این دو شهر، دو گروه از فرشتگان یا شبیه به فرشتگانند.

این دو شهر، شهرهایی هستند که ابن حمدان الخصیبی در «هدایـ الکبری» به نقل از اباعبدالله الحسین(ع) به آن اشاره نموده است. امیرالمؤمنین(ع) در یکی از خطبه هایش فرموده است: «من به پاورپوینت کامل جابلقا و جابرسا ۴۹ اسلاید در PowerPoint می آیم و آسیاب جنگ را مستقر می سازم و جهان را با آن، همچون دانه های گندم در آسیاب، آرد می کنم.»

دربار پاورپوینت کامل جابلقا و جابرسا ۴۹ اسلاید در PowerPoint (و گفته شده جابرسا و جابلصا) دو شهرند، یکی در شرق و دیگری در غرب. اهل آن بر اهل هر دینی وارد شوند، آنها را دعوت به پیروی از خداوند عزّوجلّ و اسلام و اعتراف به رسالت حضرت محمّد(ص) و توحید و ولایت اهل بیت(ع) می نمایند.

گفته شده که پاورپوینت کامل جابلقا و جابرسا ۴۹ اسلاید در PowerPoint دو شهر خارج از این جهان، پشت آسمان چهارم یا آسمان هفتمند و اهل این دو شهر، دو گروه از فرشتگان یا شبیه به فرشتگانند.

این دو شهر، شهرهایی هستند که ابن حمدان الخصیبی در «هدایـ الکبری» به نقل از اباعبدالله الحسین(ع) به آن اشاره نموده است. امیرالمؤمنین(ع) در یکی از خطبه هایش فرموده است: «من به پاورپوینت کامل جابلقا و جابرسا ۴۹ اسلاید در PowerPoint می آیم و آسیاب جنگ را مستقر می سازم و جهان را با آن، همچون دانه های گندم در آسیاب، آرد می کنم.»

خداوند بلند مرتبه فرموده است: «حَتَّی إِذَا بَلَغَ مَغْرِبَ الشَّمْسِ وَجَدَهَا تَغْرُبُ فِی عَیْنٍ حَمِئٍَ وَوَجَدَ عِندَهَا قَوْمًا قُلْنَا یَا ذَا الْقَرْنَیْنِ إِمَّا أَن تُعَذِّبَ وَإِمَّا أَن تَتَّخِذَ فِیهِمْ حُسْنًا؛۱ تا آنگاه که به غروبگاه خورشید رسید به نظرش آمد که [خورشید] در چشمه ای گل آلود و سیاه غروب می کند و نزدیک آن طایفه ای را یافت. فرمودیم: ای ذوالقرنین! [اختیار با توست] یا عذاب می کنی یا در میانشان [روش] نیکویی پیش می گیری.»

یعنی او (ذوالقرنین) زمانی که به محلّ غروب خورشید رسید، متوجّه شد که آن به یک چشم گرم و داغ دارای لای و لجن غروب می کند و آن گل سیاه است و «قری حامیه»؛ یعنی منطق داغ و احتمال دارد که جامع دو وصف باشد، گفته شده که شاید او به ساحل اقیانوس رسیده و خورشید را آن گونه دیده است؛ زیرا در دیدرس چشم او تنها آب دیده می شده و دیگرهیچ و به همین دلیل گفته آن را دید که غروب می کند و نگفت غروب می کرد. از امیرالمؤمنین علی(ع) نقل شده که ایشان فرمود: «زمانی که همراه با خورشید، به چشم داغ رسید، متوجّه شد که خورشید در آن غروب می کند و هفتادهزار فرشته با آن است که با زنجیرهای آهنین و گیره ها و قلّاب ها آن را از ژرفای دریا در سمت راست زمین می کشند، همان گونه که خورشید بر روی آب حرکت می کند و در آن هنگام، در کنار آن چشمه، گروهی از مردم کافر بودند، گفتیم: «ای ذوالقرنین! یا آنها را عذاب کن (یعنی آنها را به خاطر کفرشان به قتل برسان) یا به آنان نیکی کن (آنها را راهنمایی کن و شریعت را به آنان آموزش بده).»

از پیامبر(ص) نقل شد که فرمود: «خورشید در حوالی شهری که به آن جابلقا گویند، طلوع می کند. جابلقا هزار دروازه دارد و بر هر دروازه ای هزار نگهبان مستقر است و آنان، همان کسانی هستند که خداوند در قرآن کریم از آنان نام برده و فرموده است: «تَطْلُعُ عَلَی قَوْمٍ لَّمْ نَجْعَل لَّهُم مِّن دُونِهَا سِتْرًا؛۲ [و خورشید] بر قومی طلوع می کرد که برای ایشان در برابر آن پوششی قرار نداده بودیم.» و خورشید در حوالی شهری که به آن جابرصا گویند، غروب می کند. جابرصا هزار دروازه دارد و بر هر دروازه ای هزاران نگهبان است.»

از ابومحمّد حسن بن علی بن حسین(ع) نقل شده که فرمود: خداوند دو شهر آفریده، یکی در مشرق و دیگری در مغرب. نام این دو شهر، جابلقا و جابلصا؛ (جابرصا) است. خداوند پیامبری جز جدّ ما رسول الله برای هدایت آنان نفرستاده است. امیرالمؤمنین(ع) فرمودند: «خداوند پشت مغرب شهری دارد که به آن جابلقا گویند. در جابلقا هفتاد هزار امّت وجود دارد. آنان حتّی به انداز یک چشم بر هم زدن از فرمان خداوند سرپیچی نکرده اند. کردار و سخن آنان تنها نفرین بر دو نفر اوّلی است و بیزاری جستن از آن دو و اظهار ولایت اهل بیت(ع) است.»

امام صادق(ع) فرمودند: «پشت این زمین شما، زمینی سفید است که نورش از آن خود است. در آن آفریده هایی است که خداوند را به درستی پرستش می کنند و هیچ گاه به او شرک نمی ورزند و از دشمنان خداوند بیزاری می جویند. …»

همچنین از ایشان نقل شده که فرمودند: «خداوند پشت دریا شهری دارد که وسعت آن به انداز چهل روز راه است، در آن گروهی هستند که هیچ گاه نافرمانی خداوند نکرده اند و ابلیس را نمی شناسند و از آفریده شدن ابلیس نیز خبری ندارند. ما همیشه آنان را می بینیم و آنان نیازها و پرسش های خود را با ما در میان می گذارند و از ما می خواهند به آنها دعاها را آموزش دهیم و ما به آنان آموزش می دهیم و آنان در مورد قائم ما و ظهور او سئوال می کنند و پرستش و تلاش آنان بسیار زیاد است و شهر آنان درهایی دارد که میان دو لنگ در، صد فرسخ است. آنان تقدیس و تلاش بسیار زیادی دارند. اگر آنان را مشاهده کنید، قطعاً اعمال (نیک) خود را بسیار ناچیز می شمارید. آنان نماز به جای می آورند و یک ماه سر از سجده برنمی دارند، غذای آنان تسبیح است و لباسشان برگ های (درختان)، چهره هایشان از نورانیّت می درخشد و هنگامی که یکی از ما را ببینند، خاک پای ما را توتیای چشم خود کنند و به دور او گرد می آیند و ازخاک پا (آثار او) تبرّک برمی دارند. هنگام نماز، آنان صداهایی دارند، صداهایی بلندتر از صدای طوفان. در میان آنان گروهی هستند که از زمانی که انتظار آمدن قائم ما را می کشند، سلاح بر زمین نگذاشته اند. دعا می کنند که خداوند ایشان را به آنان نشان دهد. آنان هزار سال عمر می کنند، چون آنان را بینی، آثار خشوع، خضوع، فروتنی و طلب نزدیکی خداوند در آنان هویدا است. وقتی که ما آنها را دیدار نمی کنیم، تصوّر می کنند آن از روی خشم است و آنها برای زمانی که ما نزد آنان می رویم، لحظه شماری می کنند. نه ناراحت می شوند و نه خسته و نه دروغ می گویند. کتاب خدا را آن گونه که ما به آنان آموزش داده ایم، می خوانند و ما چیزهایی به آنان آموخته ایم که اگر آن مطالب بر مردم خوانده شود، آن را مای کفر شمارند و آن را انکار می کنند. آنان از ما دربار چیزهای زیادی می پرسند، وقتی که از قرآن چیزی بخوانند و آن را ندانند، از ما سؤال می کنند و وقتی ما پاسخ آنان را می دهیم، از سخنان و پاسخ های ما گشاده خاطر و شادمان می شوند و از خداوند طول بقای (ما را) می خواهند و می خواهندکه ما را از دست ندهند و می دانند این منّت بزرگی است که خداوند بر آنان نهاده، که ما آنان را آموزش می دهیم. آنها همراه امام خروج می کنند و چون قیام کنند، از تمام جنگجویان پیشی می گیرند و از خداوند می خواهند که آنان را از جمله کسانی قرار دهد که دین خداوند را یاری می دهند. در میان آنان، جوانان و سالمندان وجود دارند و هنگامی که جوانان آنان، فرد کهنسالی را ببینند به احترام در مقابل او همانند بندگان می نشینند و تا فرد کهنسال فرمان نداده، از جای خود برنمی خیزند. آن راه دارند که امام می خواهد و از دیگران نسبت به آنان را، آگاهی بیشتری دارند. اگر امام به آنان دستور انجام کاری بدهند، پیوسته آن را انجام می دهند تا آنکه امام، دستور انجام کار دیگری بدانها دهد. اگر آنان بر اهل تمام مشرق و مغرب وارد شوند، در یک لحظه هم آنان را نابود می کنند، آهن به آنان کارساز نیست. آنان شمشیرهایی از جنس آهن دارند امّا آهنی غیر از این آهن که شما می شناسید و اگر یکی از آنها با شمشیرش بر کوه بزند، کوه شکافته می شود. امام با آنان به