پاورپوینت کامل امّت برگزیده‏ ۳۷ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل امّت برگزیده‏ ۳۷ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۷ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل امّت برگزیده‏ ۳۷ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل امّت برگزیده‏ ۳۷ اسلاید در PowerPoint :

۴۱

پ. میعاد

در اینکه حضرت رسول خاتم (ص) برترین مخلوق خداوند متعال هستند، شکّى نیست؛ بدین ترتیب، هر کس با ایشان پیوند یابد، با ایشان برکشیده مى‏شود. تا جایى که امّت رسول خدا (ص) برترین امّت در میان پیروان پیامبران الهى (ع) هستند.مسلمانان، به خاطر پیوند خوردن به برترین موجود عالم، از سوى خداوند امتیازاتى یافته که دیگر امّت‏ها و اقوام از آنها بى‏بهره بوده‏اند. این امتیازات در ملاقات حضرت محمّد (ص) با خداوند متعال در معراج به ایشان اعطا شد.

حضرت امیرالمؤمنین على بن ابى‏طالب (ع) ضمن حدیث بلندى در بیان برترى حضرت رسول خاتم (ص) بر دیگر پیامبران (ع)، به شرح این امتیازات پرداخته‏اند. در ادامه، به این قسمت از حدیث اشاره مى‏کنیم.

عهد خداوند با امّت رسول خاتم (ص)

حضرت امیرالمؤمنین (ع) پس از شرح مختصرى از عروج حضرت رسول خاتم (ص) فرمودند:«حضرت محمّد (ص) مسیر یک ماه راه از «مسجد الحرام» به «مسجد الأقصى» را سیر داده شد و از آنجا در ملکوت آسمان‏ها، مسیر پنجاه هزار سال را عروج داده شد و این‏همه در کمتر از سه شب بود تا اینکه به ساق عرش رسید؛ تا اینکه به علم نزدیک شد و به آن چسبید و از آنجا، او را به جنّت بردند. به بالاى رفرف سبز مشرّف شد. در آنجا نور محل، بصر آن رسول گرامى را خیره کرد. پس عظمت حضرت عزَّ و جلَّ را به چشم دل به نظر درآورد و با دیدگان او را ندید و فاصله میان او و آن نور به مقدار فاصله دو کمان یا کمتر از آن بود. پس خداوند به بنده‏اش آنچه [که مى‏خواست‏] وحى فرستاد و از جمله، این آیه شریفه از «سوره مبارکه بقره» بود که:«آنچه در آسمان‏ها و آنچه در زمین است، از آنِ خداست و اگر آنچه در دل‏هاى خود دارید، آشکار یا پنهان کنید، خداوند شما را به آن محاسبه مى‏کند؛ آنگاه هر که را بخواهد، مى‏بخشد و هر که را بخواهد، عذاب مى‏کند و خداوند بر هر چیزى تواناست.» ۱

و این آیه [در عالم ذرّ] بر تمام انبیاء از زمان حضرت آدم عرضه شد تا اینکه خداوند عزَّ و جلَّ، حضرت محمّد (ص) را مبعوث فرمود و بر تمام امّت‏ها عرضه شد و از شدّت سنگینى، آن را نپذیرفتند و آن بر رسول خدا (ص) عرضه شد و آن را پذیرفت و پس از عرضه بر امّت، آنان نیز آن را پذیرفتند. پس وقتى خداوند تبارک و تعالى این پذیرش را از ایشان مشاهده نمود، دریافت که اینان طاقت آن را ندارند. پس هنگامى که آن حضرت به ساق عرش رسید، آن مطلب را بر او تکرار فرمود تا درباره‏اش اندیشه کند. پس فرمود: «پیامبر [خدا] به آنچه از جانب پروردگارش بر او نازل شده، ایمان‏ آورده است.» ۲ پس آن حضرت از جانب خود و امّتش پاسخ داد:«و مؤمنان همگى به خدا و فرشتگان و کتاب‏ها و فرستادگانش ایمان آورده‏اند [و گفتند:] «میان هیچیک از فرستادگانش فرق نمى‏گذاریم.» ۳ پس خداوند متعال فرمود: «در صورت انجام این اعمال، بهشت و مغفرت از آن ایشان خواهد بود.» و پیامبر عرض کرد: «اگر این‏گونه با ما رفتار فرمایى، «آمرزش تو را [خواستاریم‏] و فرجام به سوى تو است.» ۴

پاداش امانت‏دارى‏

حضرت على (ع) در ادامه این فضیلت، به برترى‏اى اشاره کردند که پیش از آن، براى امّت‏هاى پیشین سابقه نداشت. ایشان فرمودند:«خداوند پاسخ فرمود که این رفتار [مغفرت‏] را با تو و امّت تو خواهم کرد.» سپس در ادامه فرمود: «اگر این آیه را با تمام سختى‏ها و مسئولیت سنگین آن، که وقتى بر امّت‏هاى پیش از تو عرضه داشتم، آن را نپذیرفتند و امّت تو آن را پذیرفت، قبول کنى، حقّ است بر من که آن را از دوش امّت تو بردارم.» و [آنگاه‏] فرمود:«خداوند هیچ‏کس را جز به قدر توانایى‏اش تکلیف نمى‏کند. آنچه [از خوبى‏] به دست آورده، به سود او و آنچه [از بدى‏] به دست آورده، به زیان اوست.» ۵

پس رسول خدا (ص) وقتى این کلام را شنید، عرضه داشت: «در صورت این رفتار با من و امّتم، پس آن را زیاد فرما.» [خداوند جلّ و على‏] فرمود: «بخواه»، گفت: «پروردگارا، اگر فراموش کردیم یا به خطا رفتیم، بر ما خُرده مگیر» ۶، خداوند فرمود: «به جهت کرامت تو بر من، امّت تو را به نسیان و خطا مؤاخذه نخواهم کرد. در حالى‏که امّت‏هاى سابق اگر آنچه به آنها گفته شده بود، فراموش مى‏کردند، بر ایشان عذاب نازل مى‏شد و من این را از امّت تو برداشتم و امّت‏هاى پیشین اگر خطا مى‏کردند، مؤاخذه و عذاب مى‏شدند و به جهت کرامت تو بر من، این را هم از امّت تو برداشتم.»

برداشتن بار گران از دوش امّت رسول خاتم (ص)

حضرت على (ع) در بیان امتیازات داده شده به امّت رسول خدا (ص) ادامه دادند:«پس رسول خدا (ص) عرض کرد: «پروردگارا! حال که اینها را به من عطا فرمودى، زیاد فرما.» خداوند عزَّ و جلَّ فرمود: «هر چه مى‏خواهى، درخواست کن.» عرض کرد:«پروردگارا! هیچ بار گرانى بر [دوش‏] ما مگذار؛ همچنان‏که بر [دوشِ‏] کسانى که پیش از ما بودند، نهادى.» ۷ و مراد از إصْر (بار گران)، آن سختى‏هایى است که بر امّت‏هاى پیش از ما بوده است. پس خداوند این‏گونه پاسخ فرمود که: «من سختى‏هایى که در امّت‏هاى پیش از ما بوده است، از شما برداشتم. پیش از این، من نماز ایشان را جز در مکان‏هاى مشخّصى که برایشان معرفى نموده بودم، نمى‏پذیرفتم؛ هرچند از آن مکان‏ها بسیار دور بودند و من تمام سطح زمین را براى امّت تو محلّ سجده و مایه پاکى قرار دادم و این از جمله شدایدى بود که بر امّت‏هاى پیش از تو، مقرّر نموده بودم و از دوش امّت تو برداشتم.و امّت‏هاى سابق را رسم بر این بود که اگر نجاستى به آنان مى‏رسید، قومش از او دورى مى‏کردند و من آب را براى امّت تو پاک‏کننده قرار دادم. پس این از جمله سختى‏هایى بود که پیش از شما مرسوم بود و من آن را از امّت تو برداشتم.

و امّت‏هاى پیشین را رسم بر این بود که قربانى و نذور خود را بر دوش گذاشته به بیت