پاورپوینت کامل مزاج های چهارگانه: صفراوی ۷۵ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل مزاج های چهارگانه: صفراوی ۷۵ اسلاید در PowerPoint دارای ۷۵ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل مزاج های چهارگانه: صفراوی ۷۵ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل مزاج های چهارگانه: صفراوی ۷۵ اسلاید در PowerPoint :

۵۹

همان طور که قبلًا اشاره شد، علم طبایع یکی از مهم ترین مباحث پزشکی قدیم را تشکیل می داده و طی قرون و اعصار، هیچگاه ارزش و اعتبار خود را از دست نداده است و اکنون نیز دانشکده هایی مخصوص تدریس طبّ سنّتی دائر و مراکز درمانی ای وجود دارد که با استفاده از این تجربیات و روش ها، بیماران را درمان می کنند.

در جهانی که زندگی می کنیم، انسان هایی می بینیم با چهره ها، رنگ ها و اندام های متفاوت. برخی از افرادف سفیدرو و برخی سیاه چهره. گروهی زرد پوست و دسته ای گلگون و جمعیتی گندمی و طایفه ای سبزگون، باریک اندام یا گندمگون و درشت اندام. نقّاش طبیعت، بعضی را با رنگ روشن درآمیخته است و بعضی دیگر را با رنگ قهوه ای، مشکی و میشی نقّاشی کرده. گروهی از انسان ها پرکار و پرتلاش و مقاوم و گروهی دیگر کم کار و ظریف و خسته از کار مداومند. جمعی به شعر و موسیقی و طبیعت و زیبایی علاقه مندند و جمعی دیگر به علوم عقلی و محاسبات فنّی و امور ریاضی روی می آورند. دسته ای بلندپرواز و خیال پرداز و گروهی واقع گرا و محتاط هستند. در عدّه ای عصبانیت آنی و در عدّه ای دیگر مدارا و سازگاری مشاهده می شود. هرگاه این جمعیت بزرگ بر سر سفره طبیعت بنشیند، گروهی خیار و گوجه و کلم می خورند و لذّت می برند، گروهی دیگر از این غذا رو برمی گردانند و خربزه و کرفس و خرما و کندر به آنها انرژی می دهد.

گروهی نوشیدن آب و مایعات، ماست، دوغ، ترشی، توت فرنگی، لیمو، کیوی، گوجه سبز، زرشک و این قبیل خوردنی ها دلخواه آنان است، دسته ای حتّی در تابستان نیز با نوشیدنی آب میانه خوبی ندارند وخوردن میوه های گس مزه در ردیف علائق آنان نیست و انگور، سیب، زردآلو، شربت شیرین با مزاجشان سازگار است. از این مهم تر، برخی از افراد با خوردن غذایی دچار بیماری می شوند و برخی دیگر با غذایی دیگر؛ مانند اینکه یک گروه از خوردن ترشی دچار سردرد می شوند و با شیرینی بهبود می یابند و برخی دیگر با خوردن شیرینی زیاد سردرد پیدا می کنند و با ترشی بهبود می یابند.

آیا می توان برای این دسته بندی های اجتماعی، رنگ ها، قدّ و قواره ها، خواست ها، پندارها، گرایش های اخلاقی، عصبانیت و خوش خلقی، عقل گرایی، رفتار شورانگیز و. . . قاعده ای جست وجو کرد؟ یا قالب و قانونی فرض کرد و معیاری برای دسته بندی آنها طرّاحی و برنامه ای برای تعادل زیستی آنان ارائه نمود؟

اینها و دسته بزرگی از سؤالات متفاوت، از جمله مسائلی هستند که باید پاسخ آن را از مزاج شناسی گرفت.

مزاج شناسی، ظرف هستی را برای انسان تعریف می کند، تناسب طبع انسان با آن را می سنجد و بر اساس آن، برای هر مقطع از زندگی، حرکت متناسب آن را توصیه می کند و برای طفولیت و جوانی، میانسالی، کهنسالی و پیری برنامه ریزی ویژه ای ارائه می دهد و ساختار طبیعت انسان را با تمام رفتارهای مادّی و معنوی، گفتاری و شنیداری، پنداری و دیداری، جنسی و غیر آن سازگار و همسان می سازد. در این قالب، هیچگاه انسان، مخالف با قانون مندی های طبیعت حرکت نمی کند و رو در روی آن قرار نمی گیرد و از هیچ لحظه طبیعت، بی بهره نمانده و زیان نمی بیند.

در اهمّیت مزاج شناسی و اصلاح مزاج همین کافی است که امام رضا (ع) آن را مهم ترین علّت نگارش «رساله ذهبیه» عنوان کرده و چنین می فرمایند: «وَ قَدْ ذَکرْتُ جَمِیعَ مَا یحْتَاجُ إِلَیهِ فِی سِیاسَهِ الْمِزَاجِ وَ أَحْوَالِ جِسْمِهِ وَ عِلَاجِهِ؛و قطعاً تمام احتیاجات مربوط به حفظ صحّت مزاج و مسائل مربوط به احوالات جسم و علاج آن را ذکر می نمایم. »

همچنین راویان این حدیث شریف در ابتدای نقل روایت، اوّلین غایت و علّت نگارش رساله را حفظ صحّت مزاجی بیان می کنند که به دو مورد از این موارد اشاره می نماییم: در یکی از نسخه ها به این شکل آمده است که راوی می گوید: من یک نسخه از رساله ذهبیه را یافتم که اوّل نگارش ایشان از این قرار می باشد: رساله ذهبیه در طبّ که امام علی بن موسی الرّضا (ع) آن را برای مأمون عبّاسی در مباحث مربوط به حفظ مزاج و تدبیر آن بیان نموده اند. . . .

همچنین در نسخه دیگر آمده است که اوّل رساله ذهبیه بعد از ذکر بسم الله الرّحمن الرّحیم، به این شکل است: رساله ذهبیه در طبّ که امام علی بن موسی الرّضا (ع) آن را برای مأمون عبّاسی در مباحث مربوط به صحّت مزاج و تدبیر صحّت مزاج با غذا و نوشیدنی ها و داروها بیان نموده اند، به این قرار است. . . .

در اهمّیت مزاج، می توان به این قسمت از رساله اشاره کرد که امام رضا (ع) فرمودند: «قوای نفس تابع مزاج های انسان هاست. »همچنین در قسمت های دیگر رساله، مثل بخش فصول و تدابیر آن، امام رضا (ع) لفظ مزاج را استعمال نموده اند که به آن موارد، در اینجا اشاره می نماییم: «نیسان سی روز است. در این ماه، روز بلند می شود و مزاج فصل قوی می گردد و خون به حرکت می آید. »

از مواردی که اهمّیت مزاج را در منابع طبّ اسلامی نشان می دهد، این روایت از امام رضا (ع) است که نقل شده ایشان بعد از بیان مسائلی در مورد اشیاء و نحوه به وجود آمدنشان این چنین فرمودند: «. . . در آنجا، (رحم و زمین) جنین و جواهرات از ترکیبی بر بنیاد چهار (عنصر) ضد، خلق می شود. راوی گفت: چون زمین از آب آفریده شده و آب سرد و تر است؛ چگونه زمین سرد و خشک شده؟ امام فرمودند: «تری رفته و خشک شده. » روای گفت: گرما سودمندتر است یا سرما؟ امام فرمودند: «گرما؛ زیرا زندگی از گرمی است و سردی مرگ آور است و همچنین زهرهای کشنده گرم کم زیان ترند و سالم تر از زهرهای سرد. . . »

همچنین در مورد اهمّیت بحث مزاج، می توان به روایتی که شیخ صدوق (ره) در کتاب «علل الشّرایع» آورده و جناب شیخ حرّعاملی (ره) نیز آن را در کتاب «الجواهر السّنیه فی الأحادیث القدسیه (کلّیات حدیث قدسی)» روایت کرده است، تمسّک جست که شرح آن در اینجا، مطرح می شود.

ابو عبد الله محمّد بن شاذان بن احمد بن عثمان پروازی می گوید: ابو علی محمّد بن محمّد بن حارث بن سفیان سمرقندی از صالح بن سعید ترمذی، از عبد المنعم بن ادریس، از پدرش، از وهب بن منبّه نقل کرده است که وی گفت: صفت آفرینش آدم (ع) را در وقتی که حقّ عزّ و جلّ او را ایجاد کرد، در «تورات» (اصلی و بدون تحریف) به این شرح یافتم:

خداوند در تورات فرموده است: من آدم را آفریدم و جسد او را از چهار چیز ترکیب دادم. بعد هم همان چهار چیز را در اجساد همه انسان هایی که وارث آدم هستند، گذاردم که اجساد آنها روی همان چهار چیز تا روز قیامت رشد و نموّ می کند. هنگامی که جسد آدم را آفریدم، از آب و خاک و آتش و باد ترکیب دادم؛ یعنی نخست آب و خاک را با هم مخلوط نمودم و بعد هم در آن جسد، نفس و روح آفریدم.

پس خشکی جسد انسان، از خاک و رطوبتش از آب و حرارتش از جانب نفس و برودتش از روح می باشد. بعد هم در جسد، چهار نوع قرار دادم که آنها اساس جسد را تشکیل می دهند و قوام جسد با آنها با اجازه من می باشد و جسد فقط به وسیله آن چهار نوع قوام دارد و هر کدام از آنها هم قوامشان با سه نوع دیگر می باشد و. . . .

در برخی از منابع اسلامی آمده است که اساس درمان در بیماری های جسمانی، باید بنا بر کیفیات چهارگانه (گرمی، سردی، تری و خشکی) که مهم ترین شاخصه های تعیین مزاج است، صورت بپذیرد. به این صورت که مزاج کیفی بیماری توسط پزشک تشخیص داده شود و بعد، آن را به ضدّ آن کیفیت برطرف کند. در این باره می توان به این روایت اشاره کرد:

در کتاب علل الشّرایع نقل شده است که امام صادق (ع) روزی به مجلس منصور وارد شدند و در آنجا، مردی از اهل «هند» بود که کتاب های طبّی را می خواند. حضرت به دلیل خواندن وی، سکوت کرده و چیزی نفرمودند. وقتی خواندن هندی به پایان رسید، آن شخص به امام (ع) عرض کرد: ای ابو عبد الله! از آنچه با من هست، طالب چیزی هستی (یعنی می خواهی از علم طبّ به شما تعلیم کنم)؟ حضرت فرمودند: «خیر؛ چون با من چیزی هست که بهتر از آن چیزی است که در نزد تو است. »عرضه داشت: آن چه چیزی است؟ حضرت فرمودند: «گرم را با سرد و سرد را با گرم و مرطوب را با خشک و خشک را با مرطوب درمان می کنم و در عین حال، شفا را از خدای عزّ و جلّ خواستار بوده و فرموده رسول خدا (ص) را به کار گرفته ام که فرمودند: «معده مرکز و جایگاه بیماری است و پرهیز و مراقبت، داروی آن محسوب می شود و بدن را با آنچه عادت کرده، مراعات و مراقبت می کنم. »هندی گفت: طبّ فقط همین است و چیز دیگری نیست. در روایات اسلامی، ائمّه اطهار (ع) مزاج های انسان ها را به چهار مزاج تقسیم می نمایند که به بیان برخی از روایات موجود در این زمینه، می پردازیم:

محمّد بن علی ابن بابویه در کتاب «عیون الرّضا (ع)» نقل می کند که: پدرم، به سند یادشده در متن از ابی طاهر بن ابی حمزه روایت کرده است که امام هشتم (ع) فرمودند: «مزاج ها چهار قسمند. از آنها، یکی بلغم است و بلغم دشمنی سخت است و دیگری از آنها، دم (خون) است و آن مانند غلام زنگی است

و بسا می شود که غلام صاحبش را بکشد و دیگری، باد است و آن سلطانی است که با رعیت می سازد و به نرمی رفتار می کند و آن دیگر، تلخه است که نجات از آن بسیار دور است؛ چون مانند زمین است. هر گاه به لرزه درآید، هر چه بر پشت دارد، همه را می لرزاند. »

ابو هفان در حضور ابن ماسویه گفت: جعفر بن محمّد (ع) فرمودند: «مزاج های مردم چهار نوع است:

۱- مزاج دموی (خونی) که او بنده است و گاهی بنده آقای خود را می کشد؛

۲- طبیعت ریحی که او دشمن است؛ اگر روزنی را ببندی، باز از جای دیگر روزن می گشاید؛

۳- بلغمی مزاج که این پادشاهی است که اداره می کند؛

۴- تلخ مزاج که زمین است؛ اگر فرو برود، ساکنان روی خود را نیز فرو می برد.

ابن ماسویه گفت: دو مرتبه بگو. به خدا قسم! جالینوس طبیب نمی تواند این طور تشریح نماید. شیخ صدوق (ره) می گوید: حدیث کرد ما را ابواحمد هانی بن محمّد بن محمود عبدی و گفت پدرم به سند مرفوع روایت کرده است که موسی بن جعفر (ع) بر هارون وارد شد. هارون به ایشان عرض کرد: یا ابن رسول الله! خبر بده مرا از طبایع چهارگانه. آن جناب فرمودند: «امّا ریح؛ پس آن به منزلت پادشاهی است که مدارا می کند (یعنی علی الدّوام در صدد اصلاح مزاج است) و امّا خون به منزله بنده خاسر و زیانکار است و بسا هست که بنده، مولای خود را به قتل می رساند و امّا بلغم، به منزله دشمنی است که در جدال و نزاع باشد؛ اگر از جانبی او را مسدود کند، از طرف دیگر مفتوح خواهد شد و امّا مزاج تلخ، به منزله زمینی است؛ هرگاه بلرزد، به طرف بالای خود برمی گردد. »

پس از آن، هارون به ایشان عرض کرد: یا ابن رسول الله! بر مردم گنج های خدا و رسول خدا را انفاق کن. امیرالمؤمنین، حضرت علی (ع) نیز در خطبه ای در «نهج البلاغه» که درباره کیفیت خلقت حضرت آدم (ع) است، این چنین می فرمایند: «وَ الْأَشْبَاهِ الْمُؤْتَلِفَهِ وَ الْأَضْدَادِ الْمُتَعَادِیهِ وَ الْأَخْلَاطِ الْمُتَبَاینَهِ مِنَ الْحَرِّ وَ الْبَرْدِ وَ الْبَلَّهِ وَ الْجُمُود. . . ؛ و دارای چیزهای نظیر یکدیگر (مانند استخوان و دندان) و حالاتی ضدّ یکدیگر و خلطهایی که از هم جدا می باشد، از گرمی و سردی و تری و خشکی. . . . »

با ذکر این مقدّمه در اهمّیت و لزوم طبع شناسی و شناخت مزاج ها در کلام ائمّه معصومان (ع) در این مجال و در بخش دوم طبع شناسی، به خصوصیات و ویژگی های طبع صفرا و افراد صفراوی خواهیم پرداخت.

بخش دوم طبع شناسی: صفرا و خصوصیات آن

در نوبت های قبل، اشاره ای داشتیم به چهار عنصر هستی و همچنین معرفی طبایع چهارگانه خلقت انسان و از طبایع چهارگانه، به صورت مجزّا، مزاج دم (خون) را معرفی کردیم. در این مجال، با توکل به خدای متعال، قصد داریم ضمن تکرار مجدّد و اجمالی ط