پاورپوینت کامل اکمال دین توسط خداوند ۴۴ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل اکمال دین توسط خداوند ۴۴ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۴ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل اکمال دین توسط خداوند ۴۴ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل اکمال دین توسط خداوند ۴۴ اسلاید در PowerPoint :

۸

امام باقر (ع) در بیان ماجرای غدیر فرمودند: «. . . جبرئیل نازل شده و خطاب به پیامبر (ص) گفت: خداوند پس از ابلاغ سلام، می فرماید: «زمان وفات تو نزدیک شده و مدّت رسالتت را به پایان است و بدان که من تو را بی هیچ چاره و گریزی فرا می خوانم. پس عهد خود بنما و سفارشت را ایراد کن و آنچه علم داری، از خود و میراث علوم انبیای پیشین و سلاح و تابوت و آثار و آیات رسالت داری، به وصی و خلیفه ات و حجّت بالغه بر خلقم، علی بن ابی طالب بسپار و او را همچون نشانه ای برای مردم برپا کن و عهد و میثاق او را تجدید نما و به ایشان تمام عهود و نیز پیمانی را که از ولایت علی بن أبی طالب، ولی خود و مولای آنان و همه مرد و زن مؤمن بسته ام، به ایشان یادآوری کن. » ۱

رسول مکرّم (ص) که معصومیتش مورد گواهی خداوند متعال است و پیراستگی اش از هرگونه خودسری، در ماجرای تاریخی غدیرخم، در خطابه بلندی، انتصاب امام علی (ع) را در منصب امامت جعل خداوند متعال اعلام کرده و همگان را به گردن نهادن به ولایتش دعوت کردند.

رسول خدا (ص) در خطابه بلند «غدیر» فرمودند: «ای گروه مردم! بدانید که خداوند متعال علی بن أبی طالب را بر شما ولی و امام قرار داده و اطاعت او را به نیکویی بر تمام گروه های مهاجر و انصار و تابعان آنان و بر حاضر و غایب و عرب و عجم و کوچک و بزرگ و عبد و آزاد و بر هر خداپرست، واجب فرموده است. او فرمانش قابل اجرا و سخنش مقبول و امرش نافذ است. مخالف او ملعون و پیرو او مشمول رحمت خداوند است و هر کس او را تصدیق کند و به او گوش بسپارد و از او اطاعت کند، مشمول غفران خداوند گردد. » ۲

پیامبر (ص) فرمودند: «خداوند با عزّت و جلال، توسط جبرئیل به من فرمود: «هر کس که بداند و دریابد که هیچ خدایی جز من نیست (توحید) و محمّد، بنده و رسول من است (نبوّت) و علی، ولی و خلیفه و حجّت من است و امامان پاکیزه از فرزندان او حجّت های من هستند (امامت)، او را به موجب رحمت خود داخل بهشت کرده و به مقتضای عفو و بخششم، از آتش دوزخ نجات خواهم داد و هم جواری خود را برایش اختیار کنم و کرامت و نعمتم را برای او لازم و تمام خواهم کرد و از بندگان مخصوص و برگزیده ام قرارش دهم و دعایش را اجابت کرده و درخواستش را عطا می کنم و چون سکوت کند، من آغاز کلام نمایم و اگر بدی کند، باز به او ترحّم می کنم و اگر از نزد من بگریزد، او را به سوی خود می خوانم و چون به سوی من باز گردد، او را می پذیرم و اگر درب مرا بکوبد، برایش می گشایم.

و هر کس به وحدانیت من گواهی ندهد یا گواهی به آن دهد، ولی به رسالت بنده و رسولم، محمّد معتقد نباشد یا آن را قبول کند، ولی خلافت علی بن ابی طالب را نپذیرد یا آن را قبول کند، ولی امامت امامان پاکیزه از فرزندان علی را قبول نکند، این چنین فردی نعمت مرا انکار و جلالم را کوچک شمرده و به کتاب ها و آیات من کافر شده است و اگر چنین فردی قصد مرا کند، در پیش روی او حجاب گذارم و چون از من درخواست کند، او را محروم نمایم و اگر مرا بخواند، ندایش را نمی شنوم و چون دعا کند، او را اجابت نمی کنم و چون به من امید بندد، ناامیدش سازم و اینها همه جزای اعمال اوست که از من به او می رسد و من کوچکترین ستمی به بندگانم روا نمی دارم. » ۳

آنکه واجد هستی شناسی ولایی و صاحب معرفت توحیدی است، به امام و منصب امامت از همان منظر نگریسته و جز شخص معلوم و منصوب از سوی خداوند متعال را واجد شخصیت و صلاحیت امامت و رهبری مسلمانان نمی شناسد و عدول از این امر الهی را به منزله عدول از فرمان خداوند متعال و متعدّی را مستحقّ عذاب می داند.

تولّی و تبرّی

هریک از فرقه های شبه مذهبی که تعداد آنان در جهان امروز به قریب چهار هزار می رسد، با حجّت بالغه خداوند، زاویه ای از صفر تا ۱۸۰ درجه اختلاف دارند؛ در حالی که همگی آنها مدّعی اند بر صراط مستقیم طی طریق و هواداران و پیروان خود را به آن صراط هدایت می کنند.

«زیارت آل یاسین»، پرده از راز این همه تفرّق و تشتّت که نتیجه ای جز سرنگونی در چاه ویل دوزخی ندارد، برمی دارد؛ بدین سبب است که حضرت صاحب الزّمان (عج)، در وقت صدور زیارت آل یاسین، خطاب به مرحوم حمیری می فرمایند: «إِذَا أَرَدْتُمُ التَّوَجُّهَ بِنَا إِلَی اللهِ وَ إِلَینَا فَقُولُوا کمَا قَالَ اللهُ تَعَالَی سَلامٌ عَلی إِلْ یاسِینَ؛ ۴

هرگاه خواستید به وسیله ما، به خداوند متعال و به ما توجّه کنید، پس چنان که خدای متعال فرمود، بگویید: سلامٌ علی آل یاسین. »

یعنی برای ملاقات خداوند، دیدار و تجربه حقیقت و سیر در صراط مستقیم، متوجّه ما شوید و از مسیر ما بگذرید.

حجج الهی به عنوان جانشینان و خلفای خداوند متعال در زمین، راهنما، بلد، دستگیر و طریق طی مراتب کمالی تا مقام قرب به حضرت حقّند. حال باید دید، اقطاب و مرشدان همه فرق و مذاهب منتشر در اقصا نقاط عالم، بر کدام مسیر مشی می کنند، در ارشاد مریدان خود، از کدام قاعده پیروی می کنند و سرانجام، در کدام بارانداز بار می افکنند؟ در حالی که پیامبر اکرم (ص) فرمودند: «اجْعَلُوا أَهْلَ بَیتِی مِنْکمْ مَکانَ الرَّأْسِ مِنَ الْجَسَدِ، وَ مَکانَ الْعَینَینِ مِنَ الرَّأْسِ، فَإِنَّ الْجَسَدَ لَا یهْتَدِی إِلَّا بِالرَّأْسِ، وَ لَا یهْتَدِی الرَّأْسُ إِلَّا بِالْعَینَینِ؛ ۵

اهل بیتم را همانند سر در بدن و همانند دو چشم در سر قرار دهید. همانا جسد بی سر، راه به جایی نمی برد و راه یابی سر هم با چشم است. »

شیعیان راه یافته به اهل بیت (ع) در معرفت یافتن راجع به حجّت بالغه خداوند متعال به رتبه ای دست یافته اند که به تمامی، خود را به ایشان سپرده و در همه امور جزیی و کلّی، ایشان را امام خویش می شناسند تا آنجا که به قول رسول گرامی (ص)، حجّت خدا را به مثابه سر و چشم برای تن می شناسند.

این سخن، در معنی و مفعهوم تولّی جستن خود را می نماید. تولّی و تبرّی جستن ۶ که در دیدگاه شیعی، جزیی از فروع دین و از واجبات اسلام شمرده می شود، در جغرافیای اعتقادی آل محمّد (ص) در قول و فعل و حتّی نیت و حرکات و سکنات دست و پا ظهور می یابد.

آنکه به آل طه و یاسین ایمان می آورد، همه مهر و مودّت قلبی و زبانی خود را متوجّه ایشان می سازد و هماره مهیاست تا با همه داشته های فرهنگی و مادّی، از ساحت قدسی اولیای خدا حمایت کند.

امام صادق (ع) می فرمایند: «لَیسَ مِنْ شِیعَتِنَا مَنْ قَالَ بِلِسَانِهِ وَ خَالَفَنَا فِی أَعْمَالِنَا وَ آثَارِنَا وَ لَمْ یعْمَلْ بِأَعْمَالِنَا وَ لَکنْ شِیعَتُنَا مَنْ وَافَقَنَا بِلِسَانِهِ وَ قَلْبِهِ وَ اتَّبَعَ آثَارَنَا وَ عَمِلَ بِأَعْمَالِنَا أُولَئِک شِیعَتُنَا؛ ۷شیعه ما محسوب نمی شود، کسی که با زبان از ما طرفداری می کند؛ امّا در عمل و آثار با ما مخالفت می ورزد و اعمال ما را انجام نمی دهد. شیعیان ما کسانی هستند که با زبان و قلبشان، با ما همراه می