پاورپوینت کامل شبکه های اجتماعی ایرانی و مشکلات پیش رو! ۵۵ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل شبکه های اجتماعی ایرانی و مشکلات پیش رو! ۵۵ اسلاید در PowerPoint دارای ۵۵ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل شبکه های اجتماعی ایرانی و مشکلات پیش رو! ۵۵ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل شبکه های اجتماعی ایرانی و مشکلات پیش رو! ۵۵ اسلاید در PowerPoint :

۱۳۴

در حال حاضر در «ایران»، بیش از ۵۰ شبکه اجتماعی ایرانی مشغول فعّالیت هستند که از لحاظ امکانات با شبکه های اجتماعی خارجی برابری می کنند و حتّی در بعضی موارد، جوانان ایرانی توانسته اند با ابتکار و خلّاقیت قابلیت های جدیدتر و پیشرفته تری نسبت به موارد مشابه خارجی اضافه نمایند؛ ولی چرا کاربران ایرانی آنها را نمی شناسند یا چرا از آنها استفاده نمی کنند؟ برای پاسخ به این سؤال، بهتر است ابتدا با تعدادی از مشکلات شبکه های اجتماعی ایرانی برای فعّالیت در خود ایران آشنا بشویم.

تولیدکننده جوان داخلی ایران، با مشکلات بسیار زیادی برای دریافت مجوّز جهت فعّالیت مواجه است و ضمن الزام به دریافت مجوّز، از حدّاقل پنج شورا و نهاد، باید مبالغ سنگینی را به عنوان حقّ امتیاز، مالیات، عوارض و حق السّهم به دولت بپردازد و تمام قوانین ایران را رعایت و تحت استانداردهای جانبدارانه غربی فعّالیت کند و اگر برایش توانی ماند، با بازار اشباع شده توسط خارجی ها رقابت نماید و از آن طرف، شبکه های اجتماعی خارجی بدون اخذ هیچ مجوّزی با آسودگی تمام، قوانین جمهوری اسلامی ایران را زیر پا می گذارد و با تبلیغ رایگان و گسترده در رسانه ها، مخصوصاً صدا و سیما، توانسته اند بازار شبکه های اجتماعی را در ایران به آسانی در دست بگیرند؛ ولی این همه ماجرا نیست.

باید دید چرا تولیدکننده های شبکه های اجتماعی ایرانی علاقه ای به بالا رفتن تعداد کاربران ندارند!؟همان طور که می دانید، کاربران برای استفاده از شبکه های اجتماعی باید به اینترنت متصّل شوند و بابت میزان اینترنت مصرفی، به فروشندگان اینترنت پول پرداخت نمایند. در بیشتر کشورهای جهان، فروشندگان اینترنت سهم قابل توجّهی از سود حاصل از فروش اینترنت را با صاحبان شبکه های اجتماعی، نسبت به میزان مصرف کاربران تقسیم می کنند و این امر، موجب کسب درآمد برای سازندگان شبکه های اجتماعی می شود.

در نتیجه، تولیدکنندگان خارجی برای بالا بردن تعداد کاربران و در نتیجه، کسب درآمد بیشتر، تمام تلاش خود را انجام می دهند و برای بالا بردن کیفیت شبکه اجتماعی خود، جهت از دست ندادن کاربران و کسب رضایت بیشتر، تعداد کارمندان را افزایش داده و با گسترش تجهیزات لازم، روزانه مشکلات به وجود آمده را مرتفع کرده و نسخه های جدیدتری با امکانات بیشتر در اختیار کاربران قرار می دهند؛ ولی متأسّفانه در ایران، پولی بابت تولید ترافیک به سازندگان شبکه های اجتماعی بومی پرداخت نمی شود؛ بلکه به عکس، با بالا رفتن تعداد کاربران باید پول بیشتری نیز بابت هزینه های سرور و پهنای باند پرداخت نمایند؛ یعنی در ایران کسی که از شبکه اجتماعی استفاده می کند، بابت اینترنت مصرفی پول پرداخت می کند و تولیدکننده شبکه اجتماعی ایرانی هم بابت میزان استفاده کاربران پول پرداخت می کند و در نتیجه، هر چه تعداد کاربران و میزان مصرف آنان بالاتر برود، علاوه بر مصرف کننده، تولیدکننده هم باید پول بیشتری از جیب پرداخت نماید. در نتیجه، شبکه های اجتماعی ایرانی رغبتی به جذب کاربر ندارند و از طرفی، پایین بودن تعداد کارمندان و ناکافی بودن تجهیزات، موجب پشتیبانی ضعیف و در نتیجه، به روزرسانی های بلندمدّت شده است و این مشکل، مهم ترین دلیل برای عدم پیشرفت و پایین ماندن کیفیت و در نتیجه، ناراضی بودن کاربران ایرانی از شبکه های اجتماعی داخلی می باشد.

بر مبنای محاسبه انجام شده بر روی ارزش سهام شرکت های تولیدکننده شبکه های اجتماعی خارجی، هر کاربر به محض عضویت، ۱۴۵ دلار (حدوداً ۵۰۰ هزار تومان) به ارزش شرکت مورد نظر اضافه و با هر کلیک، بین ۴ تا ۲۰ سنت گردش مالی در آنها ایجاد می کند؛ به عنوان مثال واتس آپ، توسط زاکربرگ، در سال ۲۰۱۴ م. و به مبلغ نوزده و نیم میلیارد دلار خریداری شده است و ارزش هر کاربر واتس آپ برای مالک آن، حدود ۱۲۵ هزار تومان می باشد. وی چت با ۴۴۰ میلیون کاربر در سال ۲۰۱۴ م. ، با ارائه بازی های آنلاین و تبلیغات، تنها در سه ماهه سوم همان سال، ۹۲۴ میلیون دلار درآمد کسب کرده است. طبق اعلام لاین، درآمد این پیام رسان در سه ماهه چهارم ۲۰۱۳ م. ، ۱۲۰ میلیون دلار بوده است.

نفتالی بنت در یک مصاحبه اعلام کرده است که Viber توانسته پاسخ مناسبی به جنبش تحریم کالاهای اسرائیلی در «اروپا»، موسوم به بایکوت اسرائیل در سراسر جهان باشد. بر اساس خبری که نشریه «جروزالم پست» منتشر کرده، او با اعتراض به اظهارات برخی از مقامات اروپایی علیه جنایات «اسرائیل» و تلاش برای بایکوت اقتصادی این رژیم، تأکید کرده است: به جای تحریم و بایکوت اسرائیل، بیایید خلّاقیت را به مبارزه بگذاریم. وایبر بهترین پاسخ به بایکوت اسرائیل است.

علاوه بر این، شبکه های اجتماعی خارجی به غیر از درآمدهایی که از تولید ترافیک کسب می کنند، از فروش با ارزش ترین جنس فضای مجازی به کشورها و شرکت های مختلف دنیا که همان اطّلاعات کاربران می باشد، سود قابل توجّهی کسب می نمایند.

دلّالی اینترنت، وظیفه اصلی وزارت ارتباطات

«وزارت ارتباطات» پهنای باند بین الملل را حدّاقل با ۱۲ کشور واسطه از آمریکا خریداری و با فروش بیش از بیست برابری قیمت به مردم ایران، سود قابل توجّهی از دلّالی اینترنت کسب می کند. نزدیک به سی سال است که ما تنها، واردکننده اینترنت هستیم؛ یعنی چیزی را که خودمان تولید می کنیم، از آمریکا می خریم. دشمنانی که دارو را بر روی بیمار روی تخت ما تحریم کرده اند، چطور حاضر می شوند جدیدترین محصولات تکنولوژی خود را به رایگان در اختیار ما قرار دهند؟ بهتر است کمی فکر کنیم. جدیدترین محصولات تکنولوژی در تمام خانه ها راه پیدا کرده است. پس چرا پیشرفت نمی کنیم؟! بر اساس استانداردها، چرا در آی. تی. پیشرفتی نداریم؟! (با اینکه در سال ۹۳ تعداد گوشی های اندرویدی و ۳G از ۲۵۰ هزار عدد به ۴۰ میلیون و در سال ۹۴ به ۶۰ میلیون رسیده است) سرعت اینترنت در ایران پایین است؛ چون غالب اینترنت مصرفی، اینترنت وارداتی است که این عدد در جهان بی سابقه می باشد!

شیفتگی عدّه ای به آمریکا باعث شده است که نفهمند بر اساس استانداردهای خود غربی ها هم، کشورهایی پیشرفته محسوب می شوندکه تولیدکننده باشند؛ نه مصرف کننده و همین می شود که سرعت اینترنت در «کره جنوبی» بیشتر از مرکز اینترنت جهان، یعنی آمریکا می شود. این اتّفاق یعنی تا مصرف کننده باشی، عقب افتاده ای؛ تولید کن تا پیشرفت کنی.

باید متأسّف بود برای مسئولانی که به دنبال پیشرفت در وابستگی هستند. حال به این موضوع می رسیم که شبکه های اجتماعی خارجی چگونه موجب کسب درآمد بیشتر برای وزارت ارتباطات می شوند و چرا درباره رشد و گسترش شبکه های داخلی، رغبتی نشان داده نمی شود؟

۱- خرید و فروش پهنای باند بین الملل: زمانی که کاربران از شبکه های اجتماعی خارجی استفاده می کنند، در واقع از پهنای باند بین الملل استفاده می کنند و پول بیشتری برای مصرف اینترنت می پردازند و در نتیجه، وزارت ارتباطات سود بیشتری کسب می کند. پس استفاده مردم از شبکه های اجتماعی خارجی به نفع وزارت ارتباطات می باشد؛ ولی اگر کاربران از شبکه های اجتماعی داخلی استفاده کنند، پول کمتری به وزارت ارتباطات پرداخت می نمایند.

۲- تبادل محتوای مجرمانه: شبکه های اجتماعی خارجی به دلیل رعایت نکردن هیچیک از قوانین جمهوری اسلامی ایران، به بستر امنی برای تبادل محتوای مجرمانه، مخصوصاً تصاویر و فیلم های سکسی تبدیل شده اند و با توجهّ به اینکه ۷۳% از کاربران اینترنت در ایران، زیر ۲۸ سال سن دارند و اینکه ۱۳ میلیون مجرّد بین ۲۴ تا ۳۰ سال در ایران وجود دارد و همچنین ۱۸ میلیون نفر از کاربران زیر ۱۸ سال دارند و با توجّه به آمارهای جهانی مبنی بر اینکه بیش از ۸۹% محتوای نرم افزارهای تلفن همراه، غیراخلاقی است، پس می توان نتیجه گرفت درآمد قابل توجّهی از تبادل فیلم ها و عکس های غیر اخلاقی در بستر شبکه های اجتماعی به سازمان های ارائه کننده خدمات ارتباطی و اینترنتی می رسد. این در حالی است که شبکه های اجتماعی ایرانی به دلیل رعایت قوانین جمهوری اسلامی ایران، اجازه تبادل چنین محتوایی را به کاربران نداده و در نتیجه، آن سازمان ها درآمدی از تبادل محتوای خلاف قانون در بستر ابزارهای داخلی نخواهند داشت.

صاحبان شبکه های اجتماعی خارجی چه کسانی هستند؟

زاکربرگ ۳۱ ساله، تأثیرگذارترین صهیونیست جهان و کارآفرین نمونه اسرائیل است. او صاحب واتس آپ، فیس بوک و اینستاگرام است که شیمون پرز او را پسر خوب خود و یهود معرفی کرده است. وای