پاورپوینت کامل گفتگو با نادر طالب زاده; کارگردان مجموعه «عصر انتظار» – قسمت دوم ۵۴ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل گفتگو با نادر طالب زاده; کارگردان مجموعه «عصر انتظار» – قسمت دوم ۵۴ اسلاید در PowerPoint دارای ۵۴ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل گفتگو با نادر طالب زاده; کارگردان مجموعه «عصر انتظار» – قسمت دوم ۵۴ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل گفتگو با نادر طالب زاده; کارگردان مجموعه «عصر انتظار» – قسمت دوم ۵۴ اسلاید در PowerPoint :

همکاری شما با شهید آوینی از کجا شروع شد؟

همکاری من از آن جایی شروع شد که من مجذوب فیلمهای ایشان شدم سپس صدای ایشان مرا به خود جلب کرد منتهی ایشان را
نمی شناختم، فقط می دانستم، فیلمهای ایشان خیلی دقیق و درست است ساختار کارهای شهید آوینی بسیار زیبا و متفاوت بود،
ساختار پیشتاز و به قول فرانسویها، ساختار آوانگاردی داشت، فیلمهای ایشان جلودار بود، بعد این نوع متن و صدا و صداگذاری در
مجموعه روایت فتح برایم بسیار نو بود، من این آمادگی را داشتم که جذب کارهای کهنه نشوم و دنبال تم نو بودم و دنبال هنری
بودم که همپای زمان باشد، پس از اول من نسبت به شهید آوینی ارادت داشتم.

نمی دانم که فیلم و العصر را شهید آوینی دیده بود یا نه، احتمالا ایشان دیده بود، و من آشنائی ضمنی با ایشان داشتم، البته قبل از
این تاریخ هم سال ۶۲، شهید تقی رضوی، به من اصرار زیادی کرد که به مجموعه روایت فتح و شهید آوینی بپیوندم، منتهی به
دلیل این که من یک کار تجربی را طی می کردم; ترجیح دادم که تجربه حاصل شود بعد من به روایت فتح بپیوندم بهمین جهت
توفیق از من سلب شد که در آن زمان به مجموعه ایشان ملحق شوم ولی بعد از جنگ بلافاصله این همکاری شروع شد، و من ایشان
را بیشتر زیارت می کردم، نام این مجموعه قبلا گروه جهاد تلویزیونی بود که نام روایت فتح بعد از عملیات فاوو ساخت پاتک روز
چهارم پیشنهاد می شود ولی ساختار همان ساختار بود، و ایشان حرف اول و آخرش در کار یکی بود و حرف ایشان منحصر به فرد
بود، و کسی مانند او نبود، کسی ترکیب او را نداشت، ترکیبی که هم آدم هنرمند باشد، هم تصویر شناس باشد، هم نقاش باشد و
ضمنا ایشان کسی بودند که خدا به او عنایت کرده بود، به او هدیه داده بود، نمی دانم چه هدیه ای؟ ولی هدیه داده بود و او سلوک
خیلی جدی داشت، و من از این جهت مجذوب او بودم.

من سال ۶۷ به هر کسی که رسیدم گفتم که بهترین فیلمساز ایران آوینی است، آن موقع اصلا کسی اسم آوینی را نشنیده بود. همه
فکر می کردند او فقط مستند ساز است ولی واقعا من باور داشتم که او بهترین فیلمساز است و با این که او یک فیلم داستانی هم
نساخته بود در واقع برجسته ترین کارهای تصویری او، همان مجموعه روایت فتح بود.

این انقلاب اسلامی را باید در زمان حضرت ولی عصر، علیه السلام، سنجید و ابعاد آن را بررسی کرد، نقش آدمهایی مثل سید
مرتضی آوینی را در آن زمان باید بررسی کرد، مرتضی و امثال او را باید در آن زمان شناخت و اثر گذاری او را در آن زمان حس کرد.
من یقین دارم که حق مرتضی این بود که این گونه جلوه کند، ولی من سال ۶۷ دریافتم که او بهترین است،

آقای طالب زاده، تقدیر، سید مرتضی این بود، که این گونه باشد، گویا خود او گفته بود تقدیر این بود که در جهاد، بیل را از ما
بگیرند و دوربین به دستمان بدهند.

بله – البته بیل خیلی دست او نبود (با خنده) چون دلش می خواست کاری انجام دهد، و حس می کرد که می توانست کاری انجام
دهد ولی خب اگر او بیل دست می گرفت واقعا ظلم بود، چون مرتضی کاری کرد که دیگران آن کار را نکرده بودند و خدا هم به او
خیلی لطف داشت که او بتواند بروز پیدا کند، شما ببینید نوشته های سید مرتضی آوینی بعد از جنگ چاپ شد، ما هم
نمی دانستیم که او این مطالب را نوشته، البته اگر کمی هوشمند بودیم می فهمیدیم که کسی که این حرفها را می زند حتما اینها را
نوشته ولی فکر نمی کردیم مرتضی، این ابعاد وجودی را داشته باشد و این چند سال بعد جنگ فرصتی بود که این مقدار از
شخصیت سید مرتضی شناخته شود ولی خب فعلا مثل سید مرتضی نداریم.

چطور شد که سید مرتضی بعد از جنگ و مجموعه روایت فتح سراغ مجموعه ای مثل سراب رفت یا این احساس چگونه ایجاد شد،
واین دغدغه از کجا آمد، بهتر بگویم، سید مرتضی جنگ دیگری در حوزه دیگری را احساس کرد و به سراغ این مجموعه رفت؟

بله! سید مرتضی بعد از جنگ می خواست کاری انجام دهد، که ادامه همان تلاش باشد، روایت فتح بعدها وارد وادی نگرش به
گذشته در مورد جنگ شد، سید مرتضی می خواست کار کند و این کار باعث ساخت این مجموعه شد مجموعه سراب می خواست
ادای دین کند و می خواست حق را بازگو کند، تحریفات نسبت به انقلاب را بازگو کند.

شما با شهید آوینی مجموعه ای ساختید به نام ساعت ۲۵، راجع به این مجموعه توضیح بفرمائید و بگویید نام ساعت ۲۵ از کجا آمد؟

بله – نام ساعت ۲۵ را مرتضی انتخاب کرد، یک روز داخل اتاق او بودیم گفت اسم این مجموعه را می گذاریم ساعت ۲۵، من تا آن
زمان اصلا نام ساعت ۲۵ را نشنیده بودم، اسم خیلی مناسبی بود، چون بحث، بحث آخرالزمان بود، منظور ساعتی ورای ساعت
تقویمی و ۲۴ ساعت معمول، و من این نام را قبول کردم.

جرقه این مجموعه از کجا ایجاد شد؟

فکر اصلی از آن جایی شروع شد که این ذهنیت وجود داشت که باید به آمریکا برویم و در مورد مسائل شاهد بیاوریم.

شما پس از مدتها دوباره به آمریکا بازگشتید، این بار چه دیدید و چه شد؟ شما برای ساخت مجموعه ساعت ۲۵ در آمریکا چه
کردید؟

من سال ۶۹ سفری به آمریکا رفتم برای دیدن برادرم، و به دانشگاهم سری زدم، دیدم چقدر گداها در خیابان زیاد شده قبلا کمتر
گدایی وجود داشت در بازگشت با موافقت حوزه هنری به آمریکا رفتم و حدود سه ماه درباره فقر در آمریکا تصویر برداری کردم و
برگشتم اینجا بود که شهید آوینی به کمک من آمد – حتی قبل از رفتن هم چند جلسه ایشان داشتم، و ایشان خیلی مرا تشویق
کرد و پیشنهادهایی کرد – وقتی برگشتم آقای آوینی کمک کرد تا فیلم جمع شود و با آقای «فارسی » تدوینگر مجموعه سراب آشنا
شوم و شهید آوینی حجم اعظم کار را برای تدوین به ایشان سپرد و این سفر بسیار پر برکت بود، و آغازگر یک سری مجموعه های
مستند دیگری مثل مجموعه مسلمانان و این تولید مشترک به همت حوزه هنری انجام شد که واقعا جای تشکر دارد. بعد از آن
مجموعه خنجر و شقایق را کار کردم به اتفاق شهید آوینی و چون این مجموعه گفتار متن داشت; مرتضی آن را نوشت که البته
متاسفانه تا به امروز این مجموعه از تلویزیون بطور کامل پخش نشده، تا ۵ قسمت پخش شد، ۵ قسمت پخش نشد.

موضوع بوسنی را بنده انتخاب نکردم، بلکه موضوع ما را انتخاب کرد، جنگ بوسنی ۴ ماه ادامه داشت و در همان ایام جنگ،
هیاتی از ایران به طور رسمی به بوسنی می رفتند، آیت الله جنتی به همراه آن هیات به بوسنی عازم بودند و خبر این سفر به حوزه
رسید و برای واحد تلویزیونی موقعیت خوبی بود که کاری انجام دهد و من هم پیشنهاد را قبول کردم و به اتفاق چند نفر از دوستان
به بوسنی رفتیم، کاری بود که ظرف یک ماه فیلمبرداری انجام شد، این مجموعه ۱۰ قسمت شد، مجموعه راضی کننده ای بود.

بله، احسنت، همین طوره در روایات یهودی و مسیحی آمده در اواخر سال ۱۹۹۹ و در آستانه سال ۲۰۰۰ اتفاقاتی می افتد، یک سری
آدمهای افراطی که هم در عالم یهود و هم در عالم مسیح است، من چون اخبار را پیگیری می کنم شاید بیش از دهها خبر شنیدم
راجع به گروههای آخرالزمانی که در آمریکا آماده، مشغول ذخیره غذا هستند، آنقدر غذا و شیر پودر شده در بسته های مختلف
جمع آوری کردند که کارخانه های شیر خشک، سه شیفت کار می کند و جوابگو نیست، مردم زمین در کوه می خزند، یک عده از
آمریکا به بیت المقدس آمده اند و درگیری ایجاد شود، که اینان منتظر ظهور مسیح هستند، حالا تلویزیون هم این ها را نشان
می دهد، در منزل یکی از اینها صدها قبضه اسلحه پیدا کرده اند، یکی از کارهای ما باید این باشد که از این واقعه برنامه تهیه کنیم.

اینها گروه آرتوتی یا آرتی تو نام دارند، گروه خاصی که آخرالزمان را عملا باور دارند، از شهر بیرون رفته و در کوهها و زیر زمین
خریده اند، چون معتقدند که در دوران فتنه شهرها قابل اعتماد نیست و برای در امان ماندن خانواده; باید به کوه رفت و به اندازه
کافی آذوقه و اسلحه و مواد دیگر با خود برد… عین همین روایات همین است و منتظر موعود هستند، حالا خواه این را موعود
بگیرند که البته در بین این آدمها عده زیادی موحد وجود دارد که حتی ذره ای اعتقاد به تثلیث ندارند و می دانند کلیسا همه
حرفهایش درست نیست و این الله بودن مسیح را قبول ندارند، حتی در خود اسرائیل، خانواده هایی هستند که منتظر ظهور
منجی هستند به قول خودشان مشایا یعنی منجی، عیسی مسیح، منتظر ساخته خود اینهاست، مسیح یعنی