پاورپوینت کامل مروری بر بعد اقتصادی حجّ ۱۲۰ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل مروری بر بعد اقتصادی حجّ ۱۲۰ اسلاید در PowerPoint دارای ۱۲۰ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل مروری بر بعد اقتصادی حجّ ۱۲۰ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت کامل مروری بر بعد اقتصادی حجّ ۱۲۰ اسلاید در PowerPoint :

۳۲

هر یک از احکام و شرایع ـ حتّی عبادی آنها ـ دارای آثار معیشتی، دنیوی و اقتصادی
است؛ چرا که شرایع اسلامی تأمین کننده سعادت انسان در دنیا و آخرت و مدافع مصالح
و منافع جامعه بشری در همه ابعاد به هم پیوسته حیات است. و با توجّه به این نکته، که
مصالح دنیوی و امور معیشتی ضرورتی است ـ که هر چند به عنوان مقدمه ـ برای دستیابی
به سعادت ابدی بشر، غیر قابل اجتناب است، از این رو فرموده اند: «مَنْ لا مَعاشَ لَهُ لا
مَعادَ لَهُ».

این ویژگی؛ یعنی «عنایت به معیشت و اقتصاد جامعه اسلامی در حج»، به دلیل
جهانشمولی اش، بیشتر جلب نظر می کند و اسلام با نگرش ویژه خود به مسأله حجّ
ونقش تعیین کننده آن در عزّت و عظمت امّت و با توجّه به ضرورت توانمندی اقتصادی
در دست یابی به استقلال و اقتدار مسلمین برای امور معیشتی و اقتصادی و تجاری در
موسم، راهکارهایی را گشوده است که آیات و روایات فقه و سیره اسلامی بیانگر آن
می باشد.

کنگره جهانی حج، دربرگیرنده منافع مسلمین است و زائران کشورهای اسلامی
دراین کنگره، از آن منافع بهره مند می شوند؛ چنانکه آیه کریمه بیانگر است:

وَ أَذِّنْ فِی النّاسِ بِالْحَجِّ یَأْتُوکَ رِجالاً وَ عَلی کُلِّ ضامِرٍ یَأْتِینَ مِنْ کُلِّ فَجٍّ عَمِیقٍ لِیَشْهَدُوا
مَنافِعَ لَهُمْ وَ یَذْکُرُوا اسْمَ اللّه ِ فِی أَیّامٍ مَعْلُوماتٍ عَلی ما رَزَقَهُمْ مِنْ بَهِیمَهِ اْلأَنْعامِ فَکُلُوا
مِنْها وَ أَطْعِمُوا الْبائِسَ الْفَقِیرَ.(۱)

«در میان مردم آهنگ حج را صلا ده تا پیاده یا سواره، بر شتران لاغر (رهوار) از
سرزمین های دور به سوی تو آیند و شاهد منافع خود باشند و در روزهای معیّن خدا را
یاد کنند که آنان را از گوشت حیوانات روزی داده است. پس بخورید از آنها و به
مستمندان نیازمند بخورانید.»

این آیات، به نکاتی در فلسفه حج اشاره دارد:

ـ یاد خدا کردن و روحیه ایمانی و معنوی را تقویت نمودن.

ـ شاهد منافع خود بودن که به دلیل اطلاق و عدم تقیید به قید خاص، شامل منافع
مادّی و معنوی است و منافع اقتصادی را نیز شامل می شود.

ـ متعاقب آن، از گوشت قربانی و خوردن و خورانیدن و اطعام به مستمندان سخن
گفته است.

ابن عباس در تفسیر آیه کریمه می گوید:

«منافع الدنیا والآخره، أمّا منافع الآخره فرضوان اللّه تعالی، وأمّا منافع الدنیا فما
یصیبون من منافع البُدن والذبائح والتجارات».(۲)

«منافع یاد شده در آیه؛ عبارت است از منافع دنیا و آخرت؛ منافع آخرت خشنودی
خداوند است و منافع دنیا آن چیزی است که مردم از گوشت قربانی و تجارت به دست
می آورند.»

همانگونه که آیه کریمه: لَیْسَ عَلَیْکُمْ جُناحٌ أَنْ تَبْتَغُوا فَضْلاً مِنْ رَبِّکُمْ…(۳) بیانگر
است، متعاقب توصیه به تقوا به عنوان ره توشه آخرت در این سفر روحانی در آیه قبل، به
حج گزاران تذکّر می دهد که ضمن انجام عبادت و ذکر خدا و تحصیل ره توشه تقوا مانعی
وجود ندارد که از منافع اقتصادی و معیشتی نیز بهره گیرند.

مرحوم طبرسی گوید: مفاد این آیه رخصت دادن به کسب و تجارت، پس از انجام
مناسک حج است و این در روایات ائمه معصوم علیهم السلام آمده است.(۴)

و نیز عیاشی از امام صادق علیه السلام در تفسیر آیه فوق چنین روایت کرده است:

«یَعْنِی: الرِّزْقَ إِذَا أَحَلَّ الرَّجُلُ مِنْ إِحْرَامِهِ وَ قَضَی نُسُکَهُ فَلْیَشْتَرِ وَ لْیَبِعْ فِی الْمَوْسِمِ».(۵)

مقصود از طلب فضل خداوند، تحصیل روزی است، هنگامی که شخص از احرام
خارج شد و اعمال حج را به پایان برد، در موسم به خرید و فروش بپردازد.

شایان گفتن است: از همان آغاز که امّ القرای توحید تأسیس شد در دعای حضرت
ابراهیم علیه السلام آمده که ضمن نیایش با خدای خود گفت: …وَ ارْزُقْهُمْ مِنَ الثَّمَراتِ لَعَلَّهُمْ
یَشْکُرُونَ(۶) و بدین گونه از خداوند خواست خاندان خود و ساکنان این سرزمین مقدّس
را از ثمرات روزی دهد و در آن بیابان خشک و سوزان، نعمت های خویش را ارزانی دارد
تا آنان سپاسگوی حقّ باشند. و از اینجا استفاده می شود که مسأله رزق و معیشت در
سرزمین حرم و جوار کعبه نیز جایگاه مهمّ خود را در حیات مادّی و معنوی امّت موحد
دارد و حضرت خلیل آن را در دعای خود منظور داشته است. و چنین شد و اراده
خداوندی بر این تعلّق گرفت که آن وادی بی حاصل و بی آب و علف همیشه آباد و پر
رونق باشد و از نعمت های فراوان برخوردار گردد. قرآن از این عنایت خداوندی که
همواره استمرار داشته و خواهد داشت، بدینگونه سخن می گوید: أَ وَ لَمْ نُمَکِّنْ لَهُمْ حَرَماً
آمِناً یُجْبی إِلَیْهِ ثَمَراتُ کُلِّ شَیْءٍ؛(۷) «آیا حرم امنی در اختیار آنان ننهادیم که همه نوع
ثمرات و کالاها بدان سوی برده می شود.» وگرنه چگونه باور کردنی است شهری که در
میان سنگ های سخت و صخره های سیاه و کوه های دست اندر گریبان محاصره شده
بتواند بار انداز ارزاق و کالاهای گوناگون از سراسر جهان باشد.

تلفیق دنیا و آخرت

در پاسخ به این پرسش که اگر حج یک عبادت و سیر و سفر الی اللّه است، چگونه
می توان مقاصد مادّی را در آن جای داد؟ باید گفت: هر گاه دنیا با آخرت هماهنگ و در
جهت «رضای حقّ» و «مصلحت خلق» باشد، در بینش اسلامی نه تنها مذموم و نکوهیده
نیست بلکه مطلوب و ضروری است. شریعت اسلام آمیزه ای است از تکالیف و احکامی
که «معاش» و «معاد» را ملحوظ داشته، باملاحظه این نکته که معیشت مقدمه سعادت
آخرت است. در حج نیز مقاصد
دنیوی و اخروی با همین فلسفه لحاظ شده است و بلکه عنایت به مسائل معیشتی،
بازرگانی و اقتصادی در حج، پررنگ تر از دیگر احکام شریعت به چشم می خورد و
همانگونه که ملاحظه می کنیم و صراحتا در آیات و روایات مورد توجّه قرار گرفته است.

پیامبر خدا صلی الله علیه و آله می فرماید:

«مَنْ أَرَادَ الدُّنْیَا وَ اْلآخِرَهَ فَلْیَوءُمَّ هَذَا الْبَیْتَ».(۸)

«کسی که خواهان دنیا و آخرت است، باید آهنگ این خانه کند.»

و نیز می فرماید: «حُجُّوا تَسْتَغْنُوا»؛(۹) «حج به جای آورید تا بی نیاز گردید.» شاید رمز و
نکته کلام نبوی این باشد که: اصولاً حج بار مالی قابل توجّهی را می طلبد و افزون بر آن،
مشکلات را در بردارد که طبیعی این سفر است و گاه می شود علاقه به ثروت و
وسوسه های نفسانی و شیطانی آدمی را از بذل و خرج در این سفرِ دشوار باز می دارد و
آنگاه خانه خدا که برای مصلحت خلق سرپا است، خلوت می شود و شکوه امّت اسلامی
کم رنگ می گردد.

لذا خداوند آن را با منافع دنیوی نیز همراه ساخته و وعده خیر و استغنا به زائران داده
است تا از سنگینی هزینه ها نهراسند و به هر بهایی، حج خانه خدا کنند.

در عمل و تجربه نیز چنین بوده که حج نه تنها زیان مالی به بار نیاورده، بلکه سبب
توسعه رزق و استغنا و بی نیازی بوده است؛ همانگونه که در کلام گهربار پیامبر گرامی
دیدیم و امام علی بن الحسین علیهماالسلام می فرماید:

«حُجُّوا وَ اعْتَمِرُوا تَصِحَّ أَبْدَانُکُمْ وَ تَتَّسِعْ أَرْزَاقُکُمْ وَ تُکْفَوْنَ مَئُونَاتِ عِیَالِکُمْ».(۱۰)

«حج و عمره به جای آورید تا بدنهایتان سالم بماند و روزیتان گشاده گردد و مخارج
خانواده تان تأمین شود.»

امیرالمؤمنین علیه السلام طی خطبه ای با اشاره به نقش حج در نفی فقر و زدودن گناه
می فرماید:

«حَجُّ الْبَیْتِ وَ اعْتِمَارُهُ فَإِنَّهُمَا یَنْفِیَانِ الْفَقْرَ وَ یَرْحَضَانِ الذَّنْبَ».(۱۱)

«حج و عمره خانه خدا فقر را از میان برمی دارد و گناهان را پاک می کند.»

جالب آنکه برخی روایات علاوه بر بیان آثار مثبت حج در تأمین حوایج مادّی و
گشادگی روزی و رفع نیازمندی و فقر، به آثار منفی ترک حج نیز اشاره شده و صراحتا
بیان می کند که اگر کسی با داشتن توان مالی و استطاعت، این فریضه عظیم را ترک کند،
باید از عواقب این گناه و تهی دستی هراسان باشد. پیامبر خدا صلی الله علیه و آله در خطبه الغدیر فرمود:

«مَعَاشِرَ النَّاسِ حُجُّوا الْبَیْتَ فَمَا وَرَدَهُ أَهْلُ بَیْتٍ إِلاَّ اسْتَغْنَوْا وَ لا تَخَلَّفُوا عَنْهُ إِلاَّ
افْتَقَرُوا».(۱۲)

«ای مردم، برای حج رهسپار بیت اللّه شوید؛ زیرا هیچ خاندانی بر آن وارد نشدند مگر
آنکه بی نیاز گشتند و تخلّف ننمودند مگر آنکه فقیر و تهی دست شدند.»

از قول امام صادق و امام کاظم علیهماالسلام نیز در روایتی آمده است: «الْحَاجُّ لا یُمْلِقُ أَبَداً
قُلْتُ وَ مَا اْلإِمْلاقُ؟ قَالَ: اْلإِفْلاسُ، ثُمَّ قَالَ: وَ لا تَقْتُلُوا أَوْلادَکُمْ مِنْ إِمْلاقٍ».(۱۳) حج گزار
هرگز تهی دست و ورشکسته نگردد.

بدین ترتیب حج افزون بر آثار معنوی، از پاداش دنیوی و نعمت های مادّی نیز
برخوردار است و بی نیازی و استغنا و برکت و سلامت همراه می آورد.

تجارت ضمن عبادت

در سفر حج به کسب و تجارت اجازه داده شده و چنانکه اشاره کردیم فلسفه آن بالا
بردن توان مالی حج گزاران و در نتیجه تقویت عموم مسلمانان از رهگذر این کنگره
جهانی است و تجارت و کسب در سفر حج خود عاملی است در برگزاری این فریضه
جهانشمول و تأمین معاش گروهی از زائران که اگر کسب و تجارت نکنند، قادر به تأمین
هزینه سفر خود نیستند. از این رو، رخصت داده شده که زائران از سود تجارت و داد و
ستد و امثال آن در چهارچوب شرع و به تناسب شؤون بهره گیرند تا بدین وسیله
استطاعت مالی و توان افراد بالا رفته و اجتماع حج فزونی گیرد.

معاویه بن عمار می گوید: از امام صادق پرسیدم کسی که به قصد تجارت رهسپار
مکه می شود یا شتران خود را کرایه می دهد، حج او ناقص است یا تمام؟ حضرت در
پاسخ فرمود: حج او تمام است؛ (عَنْ مُعَاوِیَهَ بْنِ عَمَّارٍ قَالَ قُلْتُ لاِءَبِی عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام الرَّجُلُ
یَخْرُجُ فِی تِجَارَهٍ إِلَی مَکَّهَ أَوْ یَکُونُ لَهُ إِبِلٌ فَیُکْرِیهَا حَجَّتُهُ نَاقِصَهٌ أَمْ تَامَّهٌ قَالَ لا بَلْ حَجَّتُهُ
تَامَّهٌ).(۱۴)

محمد بن سنان می گوید: امام علی ابن موسی الرضا علیهماالسلام در پاسخ به سؤالاتی چند
که طی نامه ای برای من نوشتند، از فلسفه حج نیز سخن گفتند و پس از ذکر اسرار عبادی و
عرفانی و آثار معنوی و فرهنگی و تربیتی و تاریخ آن، به اقتصاد و آثار معیشتی نیز اشاره
کردند. در بخشی در این نامه آمده است:

«وَ مَعَ مَا فِی ذَلِکَ لِجَمِیعِ الْخَلْقِ مِنَ الْمَنَافِعِ… وَ مَنْفَعَهِ مَنْ فِی شَرْقِ اْلأَرْضِ وَ غَرْبِهَا وَ
مَنْ فِی الْبَرِّ وَ الْبَحْرِ مِمَّنْ یَحُجُّ وَ مِمَّنْ لَمْ یَحُجَّ مِنْ تَاجِرٍ وَ جَالِبٍ وَ بَائِعٍ وَ مُشْتَرٍ وَ کَاسِبٍ
وَ مِسْکِینٍ وَ قَضَاءِ حَوَائِجِ أَهْلِ اْلأَطْرَافِ وَ الْمَوَاضِعِ الْمُمْکِنِ لَهُمُ اْلإِجْتِمَاعُ فِیها کَذلِکَ
…لِیَشْهَدُوا مَنافِعَ لَهُمْ… ».(۱۵)

«یکی از علل وجوب حج منافعی است که از این رهگذر به همه خلق می رسد، و نیز
منافعی است که نصیب کسانی که در شرق و غرب و خشکی و دریا هستند می شود؛ چه
آنهایی که حج می گزارند و یا آنان که به حج نیامده اند؛ اعم از تاجر یا واردکنندگان،
فروشنده یا خریدار، پیشه ور یا مستمند. و همچنین حج تأمین کننده نیازهای ساکنان
اطراف و امکنه ای است که می توانند در موسم اجتماع کنند تا بدین وسیله شاهد منافع
خود باشند.»

به موجب این روایت آثار اقتصادی حج منحصر به حج گزاران نیست بلکه میلیون ها
انسان که در گوشه و کنار جهان اسلام به سر می برند و هزاران خانواده در حرم و خارج
حرم و حوالی مکه و کسانی
که در اقصی نقاط، به نوعی با منافع حج سر و کار دارند از برکات حج بهره مند می شوند.
از کشاورزی که محصول تولید می کند، هنرمندی که آثار هنری و دستی می آفریند،
دامداری که دام می پرورد، راننده ای در حمل و نقل مشارکت دارد، بازرگانی که آذوقه و
نیاز زائران را به صورت کلی و جزئی فراهم می سازد و سایر اصناف و اهل حرفه که در
پدید آوردن امکانات این سفر سهیم اند، همگی از منافع حج بهره می برند.

در بازار اقتصادی حج میلیون ها انسان؛ از خرد و کلان تغذیه می شوند، نیاز سالانه
خود را تأمین می کنند، حتی فقرایی که قدرت کار ندارند از احسان و انفاق حاجیان و
ذبیحه زائران بهره می برند و اگر این امکانات و همین
گوشت قربانی با برنامه ای دقیق پیاده می شد و به مصرف نیازمندان در هر شهر و اقلیمی
می رسید، هزاران تن گوشت پاک و پاکیزه قربانی به هدر نمی رفت و به گرسنگان دنیا
می رسید. علاوه بر این، وجوهات شرعیه و برّیه و صدقه و انفاق، اعانه بسیار ارزشمندی
برای نیازمندان خواهد بود و نیز سوغات سفر که نباید منحصر به نزدیکان و اقوام باشد
بلکه سهم مساکین و محرومان نیز به گونه ای در آن لحاظ گردد تا از این رهگذر به آشنا و
بیگانه مساعدتی هرچند اندک عاید گردد و موجب تحبیب قلوب و پیوند اجتماعیِ افزون
باشد.

امام صادق علیه السلام در روایتی دیگر به بیان آثار اقتصادی و معیشتی حج پرداخته و در
پاسخ به هشام بن حکم که فلسفه وجوب حج را می پرسد، چنین می فرماید:

«فَجَعَلَ فِیهِ اْلإِجْتِمَاعَ مِنَ الْمَشْرِقِ وَ الْمَغْرِبِ لِیَتَعَارَفُوا وَ لِیُتَرْبِحَ کُلُّ قَوْمٍ مِنَ التِّجَارَاتِ
مِنْ بَلَدٍ إِلَی بَلَدٍ وَ لِیَنْتَفِعَ بِذَلِکَ الْمُکَارِی وَ الْجَمَّالُ وَ لِتُعْرَفَ آثَارُ رَسُولِ اللَّهِ صلی الله علیه و آله وَ تُعْرَفَ
أَخْبَارُهُ وَ یُذْکَرَ وَ لا یُنْسَی وَ لَوْ کَانَ کُلُّ قَوْمٍ إِنَّمَا یَتَّکِلُونَ عَلَی بِلادِهِمْ وَ مَا فِیهَا هَلَکُوا وَ
خَرِبَتِ الْبِلادُ وَ سَقَطَتِ الْجَلَبُ وَ اْلأَرْبَاحُ وَ عَمِیَتِ اْلأَخْبَارُ وَ لَمْ تَقِفُوا عَلَی ذَلِکَ…».(۱۶)

«مقرر شد تا مردم از شرق و غرب به این سرزمین بیایند و یکدیگر را بشناسند و همه
گروه ها از تجارت و حمل و نقل کالا از شهری به شهر دیگر بهره گیرند. و چارپادار و
شتربان
سود برند و آثار و اخبار پیامبر خدا شناخته شود و در خاطره ها تجدید گردد و
فراموش نشود و اگر قرار بود هر جمعیتی تنها از کشورها و شهرهای خودشان و
حوادث و مسائل منطقه ای سخن بگویند مردم نابود می شدند و شهرها ویران می گردید
و بازرگانی و سود آوری تعطیل می شد و اخبار و حوادث در پرده ابهام می ماند و کسی
برآنها آگاهی نمی یافت.»

چنانکه ملاحظه می کنیم: امام صادق علیه السلام در این روایت به آثار جهانشمول حج
توجه داده و مسائلی را یادآور شده اند:

۱ ـ اطلاع و آگاهی از آثار پیامبر خدا که در این سرزمین پربرکت پا به عرصه وجود
نهاد و بزرگترین مکتب آسمانی را پی افکند و آثار جاودانش خاطره وحی و رسالت و
مجاهدت ها را در اذهان تداعی می کند که این موضوع از بعد فرهنگی جای تشریح و بیان
دارد.

۲ ـ آشنایی مسلمانان با یکدیگر در این کنگره عظیم جهانی توحید و تبادل نظر در
مسائل جهانی مسلمین و خروج از حصار تنگ نژاد و سرزمین و رنگ و سایر
مشخصه های اقلیمی و پیوستن به اقیانوس بی کران امت اسلامی و جهان انسانی و چنگ
زدن به ریسمان الهی که جهان اسلام را به صورت یک پیکر درآورده تا در جهت حل
مشکلات و دردها و رنج ها و رایزنی و چاره اندیشی بپردازند ـ از بعد اجتماعی و سیاسی
جای بحث فراوان دارد.

۳ ـ فراگیر بودن منافع حج نسبت به عموم مسلمین و بلکه عموم مردم جهان، از
حج گزار و غیر آنها که از این دریای متلاطم و چشمه فیاض، هر گروهی حسب حال و
استعداد خود به نوعی بهره گیرند.

۴ ـ تأکید بر این که مردم نباید با تنگ نظری و محدودنگری، تنها به مصالح و منافع
خود و منطقه جغرافیایی خاص خود بیندیشند که این نوع تفکر، جهان را به ویرانی
می کشد و سرنوشت انسان ها را تباه می سازد و این با فلسفه و بینش جهانشمول اسلام و
انسان دوستی و نگرش فراملیتی و برون مرزی آن در تضاد است.

اسلام آیین بشریت است. پس در اجتماع عظیم حج باید مصالح همه انسان ها و
همه کشورها مدنظر قرار گیرد تا منافع آن فراگیر شود و …قِیاماً لِلنّاسِ… تحقق پذیرد و
آبادی شهرها و حیات انسان ها به این است که چرخ های اقتصادی به گردش درآید و همه
انسان ها از این رهگذر سود برند، فقر و تهیدستی از جامعه رخت بربندد، عمران و آبادانی
بیاید و تمدن اسلامی نیرومند شود. بدین ترتیب، موسم حج، سایر کشور و انسان ها را نیز
تغذیه می کند و افراد بسیاری در پرتو آن ارتزاق می کنند و بدین ترتیب تعاون بین الملل
اسلامی در حج تحقق می پذیرد.

مسأله جهانی شدن و جهانی سازی

از مسائلی که در عصر ما در پهنه سیاست و فرهنگ و اقتصاد مطرح است مسأله
جهانی سازی و جهانی شدن است. هرچند این بحث مجالی مناسب تر و میدانی
گسترده تر می طلبد تا صاحب نظران و نظریه پردازان در آن به بحث و گفتگو بنشینند اما
در اینجا به تناسب موضوع و با در نظر داشتن نکات ارزشمند و شایان تأمل که در سخن
امام صادق علیه السلام دیدیم با نگرشی اجمالی به موضوع، تا آنجا که به منافع حج در بعد
اقتصادی مرتبط است می نگریم.

چنانکه اشاره شد موضوع جهانی سازی از مسائلی است که امروزه در سطح بین
الملل مورد مذاکره و مشاجره است. در جهان غرب گروه هایی به نقد این اندیشه پرداخته
و به مبارزه با این سیاست استعماری برخاسته اند، در حالی که سیاست های حاکم که در
اندیشه کنترل و قبضه کردن توان اقتصادی و به دنبال آن سیاسی و فرهنگی همه کشورها
هستند، بر آن پای می فشارند و آن را به عنوان راه کاری برای سلطه بیشتر جهانی خود
برگزیده اند. چنانکه می دانیم: دولت آمریکا سردمدار این تفکر است، تفکر تک قطبی
کردن جهان به مرکزیت غرب و سرکردگی آمریکا. روند جهانی سازی بر آن است که تا
هویت و اعتبار کشورها، به ویژه جهان سوم را بیش از پیش محو و نابود سازد و وابستگی
شدیدتری را پی ریزی کند. در روند جهانی سازی، نه تنها اقتصاد بلکه قومیت، ملیت،
فرهنگ و سیاست ملل، تحت سلطه لگدکوب ابرقدرت ها می شود، و این یک فاجعه
بزرگ دیگر برای دولت ها و ملت های جهان سوم به ویژه کشورهای اسلامی است و در
این طرح استکباری، جهان اسلام به دلیل ذخائر کلان طبیعی بیشتر هدف توطئه می باشد.

تنها راه مقابله با این سیاست استکباری وحدت امت هاست و بازیابی هویت دینی،
ملی، تاریخی و تکیه بر منافع مشترک و روآوردن به پیمان های منطقه ای در ابعاد مختلف
فرهنگی، اقتصادی، سیاسی و نظامی و مشترکات دینی، و قطع وابستگی ها و گسستن غل
و زنجیرهایی است که غرب به سرکردگی آمریکا بر کشورها نهاده است.

بنابراین جهانی سازی یک طرح استکباری است، در حالی که جهانی شدن زیر لوای
توحید و وحدت امت، در فلسفه اجتماعی اسلام منظور گردیده و حج می تواند نقش
مؤثر در تحقق آن داشته باشد.

قرآن کریم، کعبه و حج را …قِیاماً لِلنّاسِ… ؛ یعنی عامل برپایی و پایداری و
استقلال مردم خوانده است. و امت اسلام با تکیه بر این ستون استوار الهی می تواند
دریای انسان های مؤمن را به یکدیگر پیوند دهد و روح واحد را بر آنها حاکم سازد. این
قوام و استواری که قرآن بدان اشارت فرموده است، شامل دین و دنیای مردم می شود. در
این