پاورپوینت کامل نیم نگاهی به;«شرح فرازهایی از دعای عرفه» ۶۴ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل نیم نگاهی به;«شرح فرازهایی از دعای عرفه» ۶۴ اسلاید در PowerPoint دارای ۶۴ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل نیم نگاهی به;«شرح فرازهایی از دعای عرفه» ۶۴ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل نیم نگاهی به;«شرح فرازهایی از دعای عرفه» ۶۴ اسلاید در PowerPoint :

۱

مطالب این نوشتار، برگرفته از اثری است تحت عنوان: «شرح گزیده ای از
دعای عرفه» از عارف نامور، حضرت آیت اللّه جوادی آملی، که اکنون مراحل
تحقیق را، جهت تکمیل و انتشار، طی می کند تا به فضل الهی از سوی
مؤسسه تحقیقاتی اِسراء منتشر شود و تشنگان معارف زلال اهل بیت
عصمت و طهارت علیهم السلام را سیراب نماید.

به مناسبت سال عزّت و افتخار حسینی، بر این اثر ارزشمند مرور نموده
و بخشهایی از آن را برای شما خوانندگان، به ویژه روحانیان و شیفتگان
معارف حسینی برگزیدیم.

امید آن که توفیق شرح و تبیین فرازهای باقیمانده این دعای شریف نصیب
استاد محترم گردد.

بدیهی است احاطه استاد محترم به تفسیر قرآن کریم و مبانی حکمتی و
عرفانی، این شرح را امتیاز خاصی بخشیده و درک مضامین بلند کلمات امام
حسین علیه السلام را در پیشگاه با عظمت الهی، که بدون آشنایی با مبانی یاد شده
امکان پذیر نیست، بر علاقمندان مقدور ساخته است.

اکنون چکیده ای از چند فراز این شرح:

چند نکته مقدماتی

دعای عرفه سالار شهیدان حضرت ابا عبداللّه الحسین علیه السلام یکی از دعاهای مأثوری
است که از مضامین بلند و معارف عمیق برخوردار است. شرح تفصیلیِ همه فقره های
آن، به چندین جلد کتاب نیازمند است.

قبل از شرح دعا، در این اثر، نکاتی به عنوان مقدمه مورد توجه قرار گرفته، از
آن جمله:

دعا، عبادت و مراتب آن ها، طولانی بودن درجات، شیوه ای نو در تفسیر متون
وحیانی، ائمه علیهم السلام مرجع تفسیر معارف، ویژگی ها و آثار موجودات زمانی و مکانی،
تعلّق مشهود به زمان و مکان، اهمیت عرفه در امت های گذشته، فضیلت عرفات، مأذون
بودن انسان کامل برای دعا، گوناگونی معارف دعای عرفه و انتساب بخش پایانی دعای
عرفه به امام حسین علیه السلام .

در توضیح نکته اخیر آمده است:

«قسمت نخست دعای شریف عرفه را همه نقل کرده اند، اما بخش پایانی آن را
برخی مانند علاّمه مجلسی رحمهم الله نقل نکرده است. از این رو، بعضی احتمال داده اند
که از امام حسین علیه السلام نباشد. لیکن قرائن و شواهدی بر صدور آن از سالار
شهیدان گواهی می دهد.

در بررسی اسناد روایات، آنچه اصل است و موضوعیت دارد، صدور آن از
امام معصوم است؛ یعنی یک حدیث پژوه باید اطمینان یابد که محتوای مورد نظرِ
وی، از معصوم علیه السلام صادر شده است. این اطمینان گاهی از راه وثاقت و اصالت
و صداقت راوی به دست می آید، گاهی از راه بلندی محتوا و اتقان متن و گاهی
نیز از راه شواهد و قرائن منفصل و متصل. از این رو، بررسی سندی احادیث از
آن جهت مورد توجه قرار می گیرد که راهی برای حصول این اطمینان است و به
اصطلاح موضوعیت ندارد، بلکه طریقیت دارد».

سپس در ادامه چند شاهد و قرینه ذکر شده و آمده است:

۱ ـ سید بن طاووس قدس سره که از بزرگان امامیه است، آن را در کتاب قیّم اقبال
الأعمال نقل کرده ودرنقل او هیچ خدشه ای نیست. گرچه بر اثر شهود نسیان
برخی ازنسخه نویسان در برخی نسخ دست نویس اقبال، ذیل دعای عرفه
نیامده، لیکن استاد بزرگوار مرحوم علامه شعرانی نوشته اند:

در کتابخانه آستان قدس رضوی به نسخه ای قدیمی و معتبر از اقبال الاعمال
برخوردم که ذیل دعا در آن آمده است:

۲ ـ محتوای بلند این دعای نورانی نشانه صدور این متن از زبان معصوم علیه السلام
است.

۳ ـ بخش آغازین دعای شریف عرفه محتوای عمومی دارد، مسألت کردن از خدا،
در میان گذاشتن مشکلات با ذات اقدس الهی، حوائج علمی و عینی را از او
خواستن و… این ها در سایر دعاها نیز هست، لیکن سلطان مباحث دعای عرفه و
کوهان بلند معارف آن، قسمت های پایانی دعاست که شباهت محتوایی با
سخنان دیگر امام حسین علیه السلام دارد.

در ذیل یکی دیگر از نکات یاد شده، استاد معظم در تبیین تفاوت اولیای الهی با
دیگران، اظهار نموده اند:

«اولیای الهی زمانی لب به دعا می گشایند و دست نیاز به سوی بی نیاز دراز
می کنند که به تجربه درونی دریابند. برخی مقامات جز با دعا به دست نمی آید؛
یعنی با توجه به آگاهی آنان از سرّ قدر و اسباب نزول مقدّرات الهی، هنگامی که
دانستند سبب دستیابی به آن مقام والا فقط دعاست، دست به دعا بلند می کنند،
چنان که برای امام حسین علیه السلام ، مقامی بود که جز با شهادت به آن نمی رسید و در
حقیقت تنها سبب نیل به آن فیض و فوز عظیم، شهادت بود و چون رسیدن به آن
مقامات بلند مطلوب خدای سبحان است، اسباب منحصر آن نیز مطلوب اوست.
این همین اذن و امر الهی به شمار می رود».

در یک نکته دیگر از مباحث مقدماتی، دعای شریف عرفه مانند هر سوره قرآن
کریم که آیات فراوانی داشته و مطالب گوناگونی را در بر دارد، حاوی مطالب متنوع
شمرده شده است.

ادب دعا

در نخستین فراز شرح دعای عرفه، ضمن اشاره به «استحباب ستودن خداوند به
صفات جمال و جلال»، پیش از بیان حاجات خویش یادآور شده که امام علیه السلام نیز این
ادب دعا را مراعات نموده و در این بخش از دعا نکاتی را مطرح فرموده است: همه
جهان هستی فعل خداست، حاکمِ مطلقِ نظامِ هستی، ذات اقدس الهی است، حکومت
خدا گاهی به صورت قضا و گاهی به صورت عطا ظهور می کند، قدرت الهی نامحدود
است و هیچ موجودی توان جلوگیری از قضا و عطای او را ندارد.

شارح محترم با استناد به آیات قرآن کریم، هر یک از نکات چهارگانه فوق در
کلام امام را تفسیر نموده است.

در تبیین و تحلیل «مانع نداشتن عطای الهی» آمده است:

«مانع عطای خداوندی یا بیرون از ذات اقدس پروردگار است یا درون او؛ یعنی
از ناحیه خود خداست، یا از سوی غیر او. مانع بیرونی با توجه به بیان صحیح
قضای الهی فرض صحیحی ندارد؛ یعنی نمی توان تصور کرد در نظام هستی که
سراسر آن قضا و قدر خداست، چیزی باشد که در برابر عطای او مانع تراشی
کند. مانع درونی نیز ندارد؛ زیرا آن، چیزی جز جهل و عجز و بخل نیست. یعنی
اگر مشکل دیگران را حل نکردن از آن جهت است که فرد راه حلّ مشکل را
نمی داند یا توانایی آن را ندارد یا بخل می ورزد، هیچ یک از این سه، در باره خدا
فرض ندارد؛ زیرا همگی جزو صفات سلبیّه آن جمیل مطلق و کامل بی همتاست.»

لزوم قدرشناسی و سپاسگزاری

امام حسین علیه السلام در یکی از فرازهای دعای عرفه می فرمایند:

«لَمْ تُخْرِجْنِی لِرَأْفَتِکَ بِی وَ لُطْفِکَ لِی ]بِی [وَ إِحْسَانِکَ إِلَیَّ فِی دَوْلَهِ أَئِمَّهِ الْکُفْرِ
الَّذِینَ نَقَضُوا عَهْدَکَ وَ کَذَّبُوا رُسُلَکَ لَکِنَّکَ أَخْرَجْتَنِی ]رَأْفَهً مِنْکَ وَ تَحَنُّنا عَلَیَّ [
لِلَّذِی سَبَقَ لِی مِنَ الْهُدَی الَّذِی لَهُ یَسَّرْتَنِی وَ فِیهِ أَنْشَأْتَنِی…»

استاد این جمله را در حقیقت قدرشناسی از یک نظام الهی و اسلامی شمرده و با
استناد به آیات قرآن کریم که از نبوت و رسالت و ولایت و امامت و هدایت و ایمان به
عظمت یاد شده، آن ها را منّت های الهی بر بندگانش دانسته اند. آنگاه با اشاره به فرازی از
دعای عرفه امام سجاد علیه السلام که وجود امام عادل و حاکمیت او را مایه احیای آثار دین
دانسته «اللَّهُمَّ إِنَّکَ أَیَّدْتَ دِینَکَ فِی کُلِّ أَوَانٍ بِإِمَامٍ أَقَمْتَهُ عَلَماً لِعِبَادِکَ، … وَ اجْعَلْنَا لَهُ
سَامِعِینَ مُطِیعِینَ»، افزوده اند:

«آن حضرت نیز مانند امام حسین علیه السلام تولّد خود را در دوران حاکمیت اسلام و
رخت بربستن جاهلیت را نعمت مشکور می داند؛ زیرا حکومت اسلامی یکی از
پاک ترین میوه های شجره طیّبه دین الهی است که مایه حفظ دین و تباه نشدن
حق می گردد و حاکم دینی مجری احکام اوست. بنابراین، به دنیا آمدن و
همچنین زندگی کردن در سایه نظام اسلامی نعمتی است که شکر آن لازم است،
چنان که زوال جاهلیت و ظلم که ظهور قهر الهی است، شکر گزاری می طلبد.
فَقُطِعَ دابِرُ الْقَوْمِ الَّذِینَ ظَلَمُوا وَ الْحَمْدُ لِلّهِ رَبِّ الْعالَمِینَ(۱) امام حسین علیه السلام با
اشاره به همین نعمت، شکر می کند که درحاکمیت کفر و رواج بت پرستی به دنیا
نیامد؛ زیرا گر چه با نورانیت غیبی حق را می دید، اما توان زنده کردن حق و
احیای جامعه بر محور حق را نداشت. حتی اگر زمانی به دنیا می آمد که عمرش
در عصر معاویه به پایان می رسید، باز هم آن توفیق بزرگ نصیبش نمی شد.
چون معاویه با مکر خویش از پیدایش حماسه جاوید عاشورا می توانست
جلوگیری کند و حسین بن علی علیهماالسلام را مانند برادرش مسموم سازد و زمام
قدرت را به دست گیرد، اما خامی و ناپختگیِ خمّاری همانند یزید، زمینه ایثار و
نثار را برای امام حسین علیه السلام فراهم ساخت تا احیاگر نظام اسلامی باشد.»

ناتوانی ستایش خدا

استاد در شرح این جمله امام حسین علیه السلام : «لَوْ حَاوَلْتُ وَ اجْتَهَدْتُ مَدَی الاْءَعْصَارِ وَ
الاْءَحْقَابِ لَوْ عُمِّرْتُهَا أَنْ أُوءَدِّیَ شُکْرَ وَاحِدَهٍ مِنْ أَنْعُمِکَ مَا اسْتَطَعْتُ ذَلِکَ إِلا بِمَنِّکَ الْمُوجَبِ
عَلَیَّ بِهِ شُکْرُکَ أَبَدا جَدِیدا وَ ثَنَاءً طَارِفا عَتِیدا»، با تبیین ناتوانی انسان از ستایش خدا و
این که بهترین راه ستایش خدا اظهار ناتوانی است، چنان که توجه به عجز از معرفت،
معرفت خداست اظهار داشته اند:

«امام حسین علیه السلام در این قسمت از دعا با حقیقت ایمان، با عهد و پیمان قلبی، با
توحید خالص، با باطن نادیدنی خود و… شهادت می دهد که اگر عمر طولانی به
او دهند و او در این مدت با کوشش فراوان شکر یکی از نعمت های خدا را
بخواهد به جا آورد، هرگز نمی تواند؛ زیرا توفیق شکر هر یک از نعمت های خدا،
نعمت جدید است که نیاز به شکر تازه دارد و این شکر جدید نیز نعمت تازه ای
است…. و این سلسله تا بی نهایت و در حقیقت این نعمت های نو از لوازم آن نعمت
اصلی است. بنابراین، شکر یک نعمت با تمام لوازم آن توان فرساست.»

حکیم متأله، آیت اللّه جوادی آملی در تشریح فراز دیگری از سخنان امام مبنی بر
این که «وجود شریک در فرمانروایی خدا موجب می شود در آفرینش به ناسازگاری با
وی برخیزد» به تشریح بی همتایی خداوند پرداخته و به تفصیل آیه مبارکه لَوْ کانَ فِیهِما
آلِهَهٌ إِلاَّ اللّه ُ لَفَسَدَتا را تفسیر کرده و پرسش های پیرامون آن را پاسخ گفته اند.

درخواست بی نیازی

 اشتراک گذاری در شبکه های اجتماعی، به دوستانتان معرفی کنید.

  راهنمای خرید:

• همچنین لینک دانلود به ایمیل شما ارسال خواهد شد به همین دلیل ایمیل خود را به دقت وارد نمایید.
• ممکن است ایمیل ارسالی به پوشه اسپم یا Bulk ایمیل شما ارسال شده باشد.
• در صورتی که به هر دلیلی موفق به دانلود فایل مورد نظر نشدید با ما تماس بگیرید.