پاورپوینت کامل چند نامه از کارپرداز جده و سرپرست حجاج ایرانی ۶۰ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل چند نامه از کارپرداز جده و سرپرست حجاج ایرانی ۶۰ اسلاید در PowerPoint دارای ۶۰ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل چند نامه از کارپرداز جده و سرپرست حجاج ایرانی ۶۰ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل چند نامه از کارپرداز جده و سرپرست حجاج ایرانی ۶۰ اسلاید در PowerPoint :

۱۰۵

سال ۱۳۱۶ ق / ۱۲۷۸ ش

سال ۱۳۱۶ قمری از جمله سالهایی بود که تعدادی از شخصیت های سیاسی
قاجاری عازم حج شدند. یکی از برجسته ترین آنان امین الدوله بود که پیش از آن در
سمت صدر اعظم برای مظفرالدین شاه انجام وظیفه کرده بود. امین الدوله در این سفر،
سفرنامه مفصلی نوشت که به چاپ رسیده و یکی از غنی ترین سفرنامه های حج در دوره
قاجاری به شمار می آید. از دیگر قاجاری هایی که در این سفر بود و سفرنامه نوشت،
سیف الدوله نواده فتحعلی شاه بود که سفرنامه آاو هم چاپ شده است.(۱) کارپزداز جده
نیز او یاد کرده همچنان که امین الدوله هم در سفرنامه اش از وی یاد کرده است.(۲)

در همین سال، کارپردازی ایران در جده که سمت ریاست حجاج ایرانی را داشت و
مسائل و مشکلات آنان را با والی حجاز و شریف حل و فصل می کرد، شخصی به نام
میرزا مصطفی مشهور به صفاءالممالک بود. امین الدوله در سفرنامه خود در جای های
مختلف از او یاد کرده و نخستین مورد آن زمانی که است که صفاء الممالک در وقت
ورود امین الدوله به جده به استقبال او آمده است.(۳) موارد دیگری که از وی یاد شده را
ذیل نام او در فهرست اعلام «سفرنامه» امین الدوله می توان یافت.

صفاء الممالک در همان سال و گویا پس از ایام حج، برخی از اخبار حج آن سال را
طی نامه هایی به تهران اطلاع می داده و گویا تنها برگ هایی از این نامه ها برجای مانده
است. همین تعداد حاوی چند نکته قابل توجه است که البته شرح برخی از آنها را در
سفرنامه امین الدوله هم می توان یافت.

در این سال، به ادعای شریف مکه، بالغ بر ۲۲۰ هزار نفر زائر به حج آمده بودند و
با این همه، هیچ گونه بیماری عمومی در میان آنان دیده نشد. امین الدوله تأیید می کند که
«حضرت شریف به اقتضای نسب و اصل کریم، مذاق تشیع دارند».(۴)

نامه های موجود، نشانگر روابط خوب شریف مکه با حجاج ایرانی است، به
علاوه، تأکیدی است بر این که شریف مکه دست کم در آن شرایط بر آن بوده است تا
این روابط را استوارتر نشان دهد. آگاهیم که شریف به طور کلی تحت نظر والی عثمانی
بود و همزمان تلاش می کرد تا به نوعی استقلال خود را هم گوشزد کند. او همچنین به
کمک ایرانی ها نیز چشم داشت و علاوه بر منابع مالی عثمانی، می کوشید تا از راه های
دیگر هم درآمدهایی داشته باشد.

در میان این نامه ها، یک نامه در باره میرزا آقا امام جمعه تبریز است که به نظر
صفاء الممالک از وقت ورود به جده تا آخر خود و اطرافیانش، دست به اقداماتی زده اند
که کارپرداز می بایست آنها را اصلاح می کرده است. در لحظه ورود، امام جمعه از این
که کارپردازی جده پولی از حجاج بابت تذکره می داده ناراحت شده و حتی دو روز
آنجا توقف کرده تا مانع از پرداخت آن وجه بشود. این امر اداره کارپردازی را عصبانی
نموده و گویا سبب شده است تا جناب صفاء الممالک نگران کارهای دیگر جناب امام
جمعه بوده و حتی نزد شریف برای او بدگویی کند. وی پس از آن هم گزارشی از بابت
وی داده و به نظر می رسد رطب و یابس فراوان به هم بافته است. اما امین الدوله در
سفرنامه اش با احترام از امام جمعه تبریز یاد کرده و حتی در موردی به برنامه او برای
کمک به وضعیت قبرستان بقیع و ایجاد شرایطی برای رفاه حال زائران داشته اند: «جناب
حاج میرزا آقا امام جمعه تبریز با همت بلند و نیت ارجمند حاضر شده اند که در تبریز
محلی معین کنند، همه ساله هزار تومان برای خدام این حرم مطهر عاید شود».(۵)

به نظر می رسد پول خرج کردن جناب امام جمعه برای کارپرداز که همه جا اهلِ
گرفتن بوده، خوش نیامده و چنان تصوّر کرده است که او با این کار قصد جمع کردن
مرید دارد. به هر روی، ممکن است اشکالاتی در کار بوده، اما روشن است که ظاهرا
آش به این شوری که کارپرداز وصف کرده، نبوده است.

صفاء الممالک در باره حسام العلماء هم بدگویی شدیدی کرده و می گوید که او
ادعای فراوان داشته، خود را بر این و آن تحمیل می کرده کرده است. این مسأله، مورد
تأیید امین الدوله هم قرار گرفته است. امین الدوله هم از این حسام العلما یاد کرده، در
یک مورد ایشان می نویسد: «یک ساعت به غروب مانده به بازدید نظام العلما رفت.
تحقیقات خوب از اوضاع و احوال می کردند».(۶) از آن جمله تحقیقات، گویا شناخت
نظام العلماء نسبت به محل غدیر خم است که وقتی در راه محلی را نشان داده «اهل خبر»
هم سخن او را تأیید کرده اند.(۷) با این حال، امین الدوله در موردی دیگر، از وی و رفتار
زشت و کارهای شگفت و دلالی ها و دیگر کارهای نادرست او به تفصیل سخن گفته
است.(۸)

از مکه مکرمه

۲۸ ذی حجه الحرام ۱۳۱۶

تا امروز حضرت شریف به بازدید هیچ کس غیر از والی حجاز نرفته بود.

بحمداللّه طوری با معظّم له گرم گرفته و خصوصیت نمودم که در منی، در روز عید
اضحی، بعد از ختام سلامِ عام با دبدبه و شکوه تمام در وسط ظهر که گرما خیلی شدّت
داشت به عنوان بازدید به چادر فرود آمد. در ضمن صحبت چاکر گفتم: هیچ راضی
نبودم که در این گرما به وجود خودتان صدمه بزنید. در جواب فرمود: «باید مردم ببینند
که من به چادر کارپرداز ایران می آیم». وقتی معظم له به چادر فرود آمد، تمام اهالی
جمع شده، به عربی (مرحبا) می گفتند.(۹)

فی الحقیقه امسال شریف از هیچ بابت فروگذاری نکرد و شأن کارپردازی را خیلی
زیاد کرد به درجه ای که تمام اعراب حساب می برند و برای انجام کارهای خودشان،
چاکر را در نزد حضرت شریف واسطه قرار می دهند. از روزی که وارد مکّه شده ام تا
حال دو اسب تمام یراق با یک نفر صاحب منصب و چند نفر ژاندارم به اختیار چاکر داده
که هرجا بروم و بیایم، همراه باشند. همه می گویند شریف هیچ وقت در باره هیچ کس
این طور رفتار و احترام نکرده بود. اطلاعا جسارت شد.

مصطفی چاکر صمیمی.

[زیر این نامه نوشته شده]: جناب اشرف صدر اعظم، هر نوع مشیرالدوله صلاح
می داند به تصویب علاء الملک، مرحمت در حق صفاء الممالک بشود که خوب خدمت
کرده است. امضاء!

نامه دیگر:

البته بر رأی مبارک مکشوف است که تا به حال از طرف هیچ دولتی، حتی خود
دولت عثمانی هم در مکه مکرّمه بیدق زده نشده است و گویا پانزده شانزده سال قبل
یکی از مأمورین دولت علیّه خواسته بوده بالای چادر جنرال قونسولگری در منی و
عرفات بیدق بکشد و حضرت شریف مانع شده است، ولی این فقره خیلی لزومیت و
اهمیت داشت و رعایا و حجاج دولت علیّه در میان آن قدر چادر و جمعیت، بدون
علامت مخصوص، نمی توانند چادر قونسولگری دولت متبوعه خودشان را بشناسند و
اگر عرض و حاجتی دارند، دستشان به قونسولگری نمی رسید، لهذا چاکر قبل از آن که به
عرفات برویم با حضرت شریف به طور خصوصیّت و دوستی مذاکره این فقره را کرده،
اجازه خواستم، هرچند مشارالیه در مجلس اول و دویم از اجازه دادن امتناع نمود، لکن
بالاخره با اصرار و ابرام به طور خوش راضی شان کردم و به کسی هم ابراز نکردم تا روز
عرفه. یک روز قبل از عرفه محمد حسین خان بهادر وکیل قونسولگری انگلیس هم
همین مذاکره را با شریف کرده بود و راضی نشده بودند [چرا] که بیدق انگلیس علامت
صلیب دارد و منافی شعار اسلام است.

چهار روز که در منی و عرفات بودیم، بیدق شیر و خورشید بالای چادر زده شده
بود. و همه در تعجب بودند که شریف چطور به این فقره راضی شده است. الحمد للّه این
خدمت را توانستم به دولت علیه بکنم. امیدوارم منظور نظر مبارک بوده و به عرض
اولیای دولت علیه رسد. فی الواقع این فقره در انظار داخله و خارجه، خیلی جلوه کرده.
این همه عرض شد.

۲۸ شهر ذی حجه الحرام ۱۳۱۶ ـ مصطفی چاکر صمیمی.

نامه دیگر

از مکه مکرمه

۲۸ شهر ذی حجه الحرام ۱۳۱۶

حضرت اجلّ آقای امین الدوله با جنابان مجدالملک و معین الملک و نواب والا
سیف الدوله به عزم طواف مکّه معظمه و مدینه منوّره وارد شدند. وقت ورود از طرف
جنرال قونسولگری و حضرت شریف و والی پاشا احترام شد. از محترمین ایران امسال
خیلی به حجاز آمده بودند، به قدری که ممکن می شد در اسباب احترام و فراهم آوردن
آسایش آنها اقدامات نمود. الحمدللّه همگی ممنونا و مسرورا از راه شام مراجعت
کردند. هوا هم هر چند خیلی گرم است، ولی سالم می باشد. در جدّه هم ناخوش به همان
حالت سابق است. روزی چهار پنج نفر مبتلا به ناخوشی طاعون می شوند. امر … تمام
است و عنقریب اثری از او باقی نماند. اطلاعا عرض شد. مصطفی چاکر صمیمی

نامه دیگر

از مکه مکرمه

۲۸ دی حجه الحرام ۱۳۱۶

شب عید قربان در من رسم است بعد از فارغ شدن از اعمال حج جلو چادر حضرت
شریف و والی پاشا چراغانی و آتش بازی مفصّل می کنند. چون امسال از محترمین ایران
خیلی زیارت بیت اللّه الحرام آمده بودند، چاکر هم خواست در همان شب چراغانی و
آتش بازی در چادر متعلق به جنرال قونسولگری نماید. لهذا قبل از وقت، تهیه و تدارک
دیده شب مذکور از جناب اشرف آقای امین الدوله و نواب والا سیف الدوله و جنابان
مجد الملک و معین الملک و چند نفر دیگر از حجاج معتبر دعوت کرده، آتشبازی خیلی
خوبی شد که همه می گویند ترجیح به آتش بازی حضرت شریف داشت. همان شب
حضرت شریف به احترام قونسولگری دو عدد مشعل که چوب عود در آن می سوخت
با یک نفر مشعلچی فرستاد که جلو چادر فدوی نصب کردند، و چند دسته گل که از
طایف برایش آورده بودند با دو ظرف آب نیل مصر که خیلی گوارا می باشد، برای چاکر
فرستاد. موزیک مخصوص خودش را هم با موزیک حکومتی فرستاد ک