پاورپوینت کامل استوانه وفود و هیأت های نمایندگی ۶۷ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل استوانه وفود و هیأت های نمایندگی ۶۷ اسلاید در PowerPoint دارای ۶۷ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل استوانه وفود و هیأت های نمایندگی ۶۷ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت کامل استوانه وفود و هیأت های نمایندگی ۶۷ اسلاید در PowerPoint :

۱۲۳

پیشگفتار

پس از سیزده سال از بعثت پیامبر(صلی الله علیه وآله) اسلام، ترفندهای گوناگون کفار
و مشرکین قریش در خاموش ساختن نور اسلام کارگر نیفتاد. آنان سرانجام با نقشه ای
شیطانی تصمیم به از میان برداشتن پیامبر خدا(صلی الله علیه وآله) و قتل آن بزرگوار
گرفتند. رسول گرامی اسلام پس از آگاهی از این تصمیم، به فرمان الهی ناگزیر به هجرت
و خارج شدن از مکه مکرمه گردید.

} إِلاّ تَنْصُرُوهُ فَقَدْ نَصَرَهُ اللهُ إِذْ أَخْرَجَهُ الَّذِینَ کَفَرُوا…{
(۱)

اگر او را یاری نکردید، خداوند یاری اش کرد; (و در مشکلترین لحظات، او را تنها
نگذاشت). آن هنگام که کافران او را (از مکه) بیرون کردند.»

پیامبر با تمامی عشق و علاقه ای که به مکه معظمه داشت، با حسرتی زاید الوصف، این
سرزمین پاک و الهی را ترک کرد و به هنگام خروج از حرم الهی، فرمود:

«مَا أَطْیَبَکِ مِنْ بَلَد وَ أَحَبَّکِ إِلَیَّ وَ لَوْ لاَ أَنَّ قَوْمِی
أَخْرَجُونِی مِنْکِ مَا سَکَنْتُ غَیْرَکِ…».(۲)

«چه شهر پاکی و چقدر دوست داشتنی هستی! اگر قوم من، از این شهر بیرونم نمی کردند،
جز در تو سکونت نمی گزیدم.»

پیامبر اسلام پس از روزهای طولانی پیاده روی در مسیر گرم و ملال آور مکه تا یثرب،
وارد این شهر شد.(۳) آن حضرت به محض ورود به یثرب، اقداماتی سنجیده به منظور انسجام
مسلمانان و دفع

۱ . توبه : ۴۰

۲ . آثار اسلامی مکه و مدینه، ص۵

۳ . تاریخ تمدن ویلدورانت، ج ۴، بخش یک، ص۲۱۲

—————————————————

صفحه ۱۲۳

—————————————————

خطر اهل کتاب انجام دادند. نخستین اقدام آن حضرت ساختن مسجد بود. جایگاهی که افزون
بر مرکزیت عبادی، مسائل فرهنگی و سیاسی نیز از آنجا مدیریت می شد. دومین اقدام آن
حضرت ایجاد پیمان برادری میان مسلمانان بود که این مهم نیز در محل مسجد برگزار
گردید و اقدام دیگر ایشان انعقاد معاهده ای با اهل کتاب بود که به موجب آن، مسیحیان
و یهودیان مدینه در جنگ های احتمالی، دست کم به دشمنان اسلام مدد نرسانده و در جبهه
دشمن قرار نمی گرفتند.

هر روز که از حضور مسلمانان در شهر مدینه می گذشت جاذبه های معنوی این دین جدید،
بیش از پیش، مردم کنجکاو را مورد توجه قرار می داد. بیان نغز و شیوا و منطق جذاب و
برخورد نرم پیامبراسلام، حجت را بر طالبان حقیقت تمام می کرد و در این میان انتخاب
مکان مناسب در مسجد پیامبر برای مذاکره با نمایندگان ادیان، اهتمام نبی گرامی را در
توجه دادن به نقش معنوی و ماندگار مسجد، در جدی ترین صحنه های فکری، نمایان می
سازد:

استوانه های مسجد النبی(صلی الله علیه وآله)

در محل مسجد پیامبر(صلی الله علیه وآله) ، در مدینه منوره، ستون هایی وجود دارد.
این ستون های نُه گانه عبارت اند از: حرس، توبه، وفود، سریر، قرعه، حنانه، مربعه
القبر، تهجّد و مخلّقه.(۱)

باید دانست که ستون های یاد شده، یادآور اتفاق ها و رخدادها در رابطه با پیامبر(صلی
الله علیه وآله) و یا اصحاب آن حضرت اند. ستون حنانه یادآور درخت خرمایی است که
پیامبر(صلی الله علیه وآله) به هنگام سخنرانی و ایراد خطبه به آن تکیه می زدند و با
پیشنهاد یکی از صحابه منبری ساخته شد و درخت جای خود را به آن منبر چوبین داد و این
اتفاق ناله ای حزن آور را از آن درخت خرما بدنبال داشت.

استن حنانه از هجر رسول(صلی الله علیه وآله) *** ناله می زد همچو ارباب عقول

گفت پیغمبر چه خواهی ای ستون *** گفت جانم از فراقت گشت خون

مسندت من بودم از من تافتی *** بر سر منبر تو مسند ساختی؟(۲)

استوانه حرس خاطره علی(علیه السلام) را به یاد می آورد که در کنار آن می ایستاد و
به هنگام جلسه گفتگوی پیامبر با اعاظم و بزرگان قبایل و ادیان، از جان پیامبر(صلی
الله علیه وآله) محافظت می کرد.

استوانه وفود، یادآور توجه پیامبر اعظم(صلی الله علیه وآله) به مکانت و شأن مسجد در
طرح مطالب فکری

۱ . آثار اسلامی مکه و مدینه، ص۲۲۳

۲ . مثنوی معنوی، دفتر اول، ابیات ۲۱۱۷ تا ۲۱۱۹ و ۲۱۲۲

—————————————————

صفحه ۱۲۴

—————————————————

بلند است; آن هم در مکانی خاص از مسجد. چنانچه حضرتش همواره هیأت های نمایندگی را
در این مکان به حضور می پذیرفتند و با معرفی اسلام و حقایق ناب دینی، از ایشان
استقبال می کردند.

«وفد» به معنای رسول و نماینده است و به کسی که از سوی شخصی یا افرادی به حضور
سلطان و یا صاحب منصبی می رسد، «وافد» می گویند. و وافد کسی است که زودتر از قوم و
مردمِ خود، به محضر مقام عالی رتبه ای می رسد.(۱)

امام باقر(علیه السلام) به نقل از پیامبر خدا(صلی الله علیه وآله) می فرماید:
نخستین وافد در محضر الهی من هستم و بعد کتاب و قرآن و اهل بیتم و سپس امت من آستان
الهی شرفیاب می گردند.(۲)

در حدیث نبوی دیگر آمده است: سه گروه وفد خدایند که خدای بزرگ ایشان را دعوت کرد و
آنان نیز اجابتش نمودند; «جنگجویان در راه خدا»، «حجاج بیت الله الحرام» و «عمره
گزاران».(۳)

چون پیامبر خدا(صلی الله علیه وآله) هیأت های نمایندگی از سوی ادیان و قبایل عرب را
همواره در کنار ستون یاد شده به حضور می پذیرفتند، بعدها این ستون به نام «استوانه
الوفود» مشهور گردید.

اکنون در مورد ملاقات پیامبر(صلی الله علیه وآله) با سران قبایل و ارباب ادیان،
نکاتی را یاد آور می شویم:

۱ . به نظر می رسد مجالس گفتگو و احتجاج با ارباب ادیان، از همان آغازین روزهای
اقامت پیامبر(صلی الله علیه وآله) در مدینه شکل گرفت; چرا که ظهور دین اسلام و
جاذبه های معنوی آن، سبب شد که اهل کتاب و بهویژه یهود، آیین خود را در مخاطره دیده
و به منظور تضعیف اسلام با ترفندهای مختلفی سعی در زیر سؤال بردن پیامبر گرامی و
تعالیم مورد نظر ایشان نمودند. در همین رابطه امام باقر(علیه السلام) می فرمایند:
پیامبر خدا(صلی الله علیه وآله) آن هنگام که به مدینه وارد شدند، آثار صداقت و
نشانه های حقانیت و دلایل نبوت آن بزرگوار موجب گردید، یهود به مکر و حیله

دست بزنند و برای خاموش کردن نور الهی و حجت های بالغه پروردگار، تصمیمات
ناخوشایندی اتخاذ کنند، لذا به تکذیب و انکار آن حضرت پرداختند و بزرگان آنان، چون
مالک بن الصیف، کعب بن اشرف، حییّ بن اخطب، حدی بن اخطب و ابو یاسر بن اخطب از
پیشگامان این حرکت خزنده بودند.(۴)

۲ . اوج ملاقات های هیأت های نمایندگی، پس از بازگشت پیامبر اسلام و رزمندگان
مسلمان از منطقه تبوک بود و نخستین وفد در این سال، که به «سال وفد» معروف گردید،
وفد ثقیف

۱ . مجمع البحرین، ج۳، ص۱۶۳ و لغت نامه دهخدا، ماده وفد.

۲ . مهجه البیضاء، ج۱، ص۱۹۴

۳ . صحیح بن حبان، ج۱، ص۴۷۴و النهایه، ج ۵، ص۲۰۹

۴ . بحارالأنوار، ج۹، ص۱۷۴

—————————————————

صفحه ۱۲۵

—————————————————

است(۱) که پس از حضور و اسلام آوردن این هیأت، قبایل مختلف، از دور و نزدیک مدینه،
با انتخاب هیأت های نمایندگی از سوی خود به زیارت پیامبر شتافتند و در محضرش با
اسلام آشنا شده، ایمان آوردند. این وفود به ترتیب عبارتند از: وفد بین تمیم، وفد
بهر، وفد بنی البکاء، وفد بنی فزازه، وفد عدی بن حاتم، وفد ثعلبه بن سعد، وفد سعید
هذیم، وفد بنی سعد، وفد بنی الحرث، وفد غسان، وفد عامر، وفد ازدجش، وفد عبدالقیس،
وفد بنی حنیفه، وفد کنده، وفد کنانه، وفد وائل بن حجر، وفد محارب، وفد الرهامن، وفد
نجران، وفد صدف، وفد عبس، وفد عامربن صعصعه، وفد طی.(۲)

در برخی نقل ها، وفود دیگری نیز اضافه شده اند; مانند: وفد سلامان، وفد ازت، وفد
زبید، وفد بجیله، وفد خولان و وفد حمیر،(۳) که با احتصاب این وفود، هیأت های
نمایندگی به ۳۱ هیأت می رسید.

۳ . پیامبر خدا(صلی الله علیه وآله) مقید بودند که به محض اطلاع از ورود وفدی به
مدینه، آن ها را با احترام می پذیرفتند و به هنگام خروج هیأت ها از مدینه، به ایشان
هدیه ای می دادند و نیازهای آنان را برای بازگشت به وطن خویش برآورده می کردند. این
موضوع آنقدر مورد تأکید پیامبر اسلام(صلی الله علیه وآله) بود که در زمره سه وصیت
خود در بستر احتضار، توصیه به اهدای جوایز و هدایا به هیأت های نمایندگی را یادآور
شده و بر آن اصرار ورزیدند،(۴) تا آن که این سنت که موجب تألیف قلوب و تکریم بزرگان
و اقوام و ملل بود، پس از آن حضرت نیز ادامه یابد.

۴ . سیره پیامبر اسلام در مواجهه با افرادی که ایشان را ملاقات می کردند، در توصیفی
که توسط علی(علیه السلام) در پاسخ به سؤال فرزندش امام حسین(علیه السلام) عنوان می
نماید، چنین است:

«کان دائم البشر، سهل الخلق، لین الجانب، لیس بفظ… قد ترک نفسه من ثلاث المراء و
الإکثار و ما لا یعنیه».

«کسانی را که به مجلسشان شرفیاب می شدند، با چهره ای گشاده، برخوردی نیکو، خلقی نرم
و به دور از خشونت می پذیرفتند. در هنگام مذاکره با مردم و طالبان حقیقت، زیاده
گویی نمی کردند و از سخنان بیهوده دور بودند و جدال و مراء به کار نمی بستند.»(۵)

این سنت پیامبر(صلی الله علیه وآله) و پرهیز آن بزرگوار از مراء و جدال و تأکید به
دوری از آن در احادیث نبوی، سبب شد که گروهی گمان کنند بحث در مورد مسائل اعتقادی
با مخالفان مطلقاً صحیح

۱ . تاریخ بن خلدون، ج ۲، ص ۵۱

۲ . بحارالأنوار، ج۲۱، ص۳۷۵

۳ . تاریخ بن خلدون، ج۲، ص ۵۸ ـ ۵۲

۴ . همان، ص۶۲

۵ . معانی الاخبار: ص ۸۱تا۸۳ و مهجه البیضاء، ج ۴، ص ۱۶۱

—————————————————

صفحه ۱۲۶

—————————————————

نیست و مورد رضایت پیامبر نمی باشد، لذا امام صادق(علیه السلام) در این زمینه به
روشنگری پرداخته و منهی بودن جدال در دین را، که یکی از یارانشان به رسول اسلام
نسبت می داد، نادرست دانسته و فرمودند: «آنچه که نهی گردیده، جدال غیر احسن است.(۱)
و جدال احسن که در قرآن نیز به آن اشاره شده، چگونه حرام است و حال آن که پروردگار
در ردّ ادعای اهل کتاب در این که به غیر از ایشان کسی وارد بهشت نخواهد شد، مجادله
کرده و می فرماید:

} وَ قالُوا لَنْ یَدْخُلَ الْجَنَّهَ إِلاّ مَنْ کانَ هُوداً أَوْ نَصاری تِلْکَ
أَمانِیُّهُمْ قُلْ هاتُوا بُرْهانَکُمْ إِنْ کُنْتُمْ صادِقِینَ{ (۲)

«آنان گفتند: (هیچ کس جز یهود یا نصاری، هرگز دا