پاورپوینت کامل راز وصل ۲۴ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل راز وصل ۲۴ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۴ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل راز وصل ۲۴ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل راز وصل ۲۴ اسلاید در PowerPoint :

۶۶

جمعیت آرام آرام پراکنده می­شد و او می­ماند با این خاک سرد و با یک دنیا ماتم و
اندوه. بغضی تلخ راه گلویش را بست و پرده­ی اشک را پیش چشمانش آویخت. دستانش را به
صورت نزدیک کرد تا آن پرده­ی تیره و تار را کنار بزند که ناگاه دستی سنگین از غم بر
شانه­اش نشست. برگشت, همسفرش بود و رفیق راهش, گفت: گریه را بس کن, شیخ محمد! از
تقدیر که نمی­توان گریخت!

شیخ محمد سر به زیر افکند و به دانه­های درشت اشکش که از انتهای مژه­ها بر زمین
می­ریخت, خیره شد. به زحمت لبان لرزانش را گشود و با صدایی که تنها, آهنگ حزن داشت
گفت: می­دانم که از تقدیر گریزی نیست. اما غم من, تنها از مرگ او نیست. دلم
می­سوزد. تو که او را می­شناختی, با آن راهی که او در پیش گرفته بود, گویی اکنون
صدای ناله و فریاد او را می­شنوم. هر چند که خیری از او ندیدم اما برادرم بود و …
.

آهنگ گریه­اش شدت گرفت و رشته­ی کلامش را گسیخت. سر بر شانه­ی همسفرش نهاد و هر دو
به سختی گریستند.

اندکی که آرام گرفتند, شیخ سربرداشت و راه اشک­ها را بست. با کف دست خاک قبر را صاف
کرد و برای چندمین بار فاتحه­ای خواند و برخاست. همان گونه که اندیشناک به قبر
برادر خیره شده بود, زمزمه کرد: برویم. شاید اگر دعا کنم و به غریب الغربا توسل
بجویم برایش سودمندتر باشد.

بیدار شد و در رختخواب نشست. کمی به اطراف نگریست. کوشیدتا چشمانش با تاریکی اتاق
خو بگیرد. گونه­هایش نمناک بود. خیسی اشک به یادش آورد که در خواب چه دیده و چرا
چنین هراسان از خواب پریده است. دوباره گونه­هایش داغ شد و جویبار زلال و تازه­ای
از اشک راه خود را بر روی آن­ها باز کرد. هیجانی غریب بر وجودش چنگ می­زد و حسی از
شکوه, زیبایی و سعادت دلش را سرشار کرده بود. به یاد برادر افتاد و آن نگاه­های با
طراوت و آرام او. هیجان را کمی به عقب راند تا خواب دیده را باز بیند:

فضا معطر بود و آرامشی عجیب در دل او می­پراکند. طراوتی که در فضا موج می­زد, نه
همچون طراوت بامدادی در ساحل دریا بود و نه چون نفسی عمیق پس از باران صبحگاهی.
چیزی لذت بخش­تر و شیرین­تر. همه جا سبز بود و روشن. صدای پرندگان, صدای دست ساییدن
شاخه درختان, صدای ترنم آبشار و صدای لبخندهایی شیرین در جانش می­پیچید. در میان
این همه زیبایی و شکوه, تنها چیزی که انتظار دیدنش را نداشت برادرش بود با آن ظاهر
آراسته و نگاه آرام؛ پیش آمد و دست در دستان شیخ محمد گذاشت و لبخندی زد که عطر
سلام با خود داشت. یادش نمی­آمد که پاسخ آن لبخند را داد یا نه. همین قدر در خاطر
داشت که از فرط حیرت نزدیک بود که قالب تهی کند. به زحمت لب گشود و پرسید: تو اینجا
چه می­کنی احمد؟

و چشمانش را چندین بار بست و باز کرد تا اگر اشتباهی در دیدش رخ داده است به صحت
مبدل شود. اما… بازهم همان نگاه آرام بود و لبخندی که عطر سلام با خود داشت و دید
که چونان قدم نهادن برابر, پا به پای برادر در حرکت است. احمد لب از لب باز کرد و
حیرت و انتظار او را پایان داد: می­دانم آن­چه را می­بینی باور نداری پس دل بسپار
تا حقیقتی را برایت بازگو کنم که با دانستنش از دو دنیا بی­نیاز گردی.

آیا به خاطر می­آوری که در آغاز سفر چگونه مصرانه از تو خواستم که مرا نیز با خود
همراه کنی تا شاید در جوار حرم مولایم شفاعت او را به دست آورم و تو به سختی
پذیرفتی؟ اما آرزو می­کردی که کاش نپذیرفته بودی؛ چرا که من بر طبق آن خوی ناپسند
که داشتم و با روحم عجین گشته بود, یاران و همراهان تو را می­آزردم. آن­چنان که
کاسه­ی صبر همه لبریز شده بود و دایم در نزد تو شکایت مرا داشتند. مَرکب یکی را رم
می­دادم و توشه­ی دیگری را پنهان می­کردم و دو نفر را به جان هم می­انداختم