پاورپوینت کامل سرمقاله;جرعه­ای از زلال غدیر ۳۰ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل سرمقاله;جرعه­ای از زلال غدیر ۳۰ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۰ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل سرمقاله;جرعه­ای از زلال غدیر ۳۰ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل سرمقاله;جرعه­ای از زلال غدیر ۳۰ اسلاید در PowerPoint :

۲

۱. ولایت در اصطلاح اولی قرآنی یعنی: “به­هم پیوستگی” و “هم جبهگی” و اتصال شدید
یک عده انسانی که دارای یک فکر واحد و جویای یک هدف واحدند. در یک راه قدم بر
می­دارند، برای یک مقصد تلاش و حرکت می­کنند، یک فکر و یک عقیده را پذیرفته­اند.

حفظ پیوستگی­های داخلی و نفی وابستگی­های خارجی در یک جامعه­ی اسلامی متوقف بر وجود
قدرت متمرکزی است که افراد جامعه را به هم پیوند دهد، تا همه نشاط و فعالیت و
جهت­گیری­ها و موضع­گیری­ها و قطب­ها و جناح­های مختلف جامعه را مدیریت و رهبری کند
و اسم آن “ولیّ” است. اگر ولیّ نباشد جامعه از هم می­پاشد، چون محوری برای تجاذب و
تشکل وجود ندارد. و اگر متعدّد باشد اصلاً جامعه­ای و تشکلی به وجود نمی­آید.([۱])

۲. از نخستین روزهای بعثت پیامبر اعظم(صلی­الله علیه و آله) مدعیان دروغین رهبری
انسان­ها و متولیان خود خواه جوامع بشری احساس خطر کردند؛ زیرا دعوت جدید با صراحت
تمام مدعی بود: … تَعالَواْ إلَی کَلِمهٍ سَوَآء بیْنَنَا وبَیْنکُم ألاّ
نَعْبُدَ إلاّاللهَ وَلا نُشرکَ بِهِ شَیْئاً ولاَ یَتِّخِذَ بَعْضُنَا بَعضاً
أرْباباً مِّن دونِ اللهِ ….([۲])

آنان تمامی ترفند­های شیطانی خود را برای مقابله با این حرکت آزادی بخش به کار
بردند و در تمامی موارد شکست خوردند، آنان گرچه انسجام تدریجی و گسترش نهضت الهی را
با تمام وجود لمس می­کردند، اما در عین حال از ضربه زدن به آن ناامید نمی­شدند و
مسلمانان نیز از مکر آنان آگاه و از آینده­ نگران بودند و قرآن کریم نیز هشدار داده
بود که: وَدَّ کَثیرٌ مّن أهلِ الْکِتابِ لوْ یَرُدُّونَکُم مّن بَعدِ إیمانِکُم
کُفّاراً حَسَداً مّن عِندِأنفُسِهِم …، ([۳]) تلاش آنان، این است که شما را به
دلیل حسادتی که به شما می­ورزند پس از ایمانتان به کفر برگردانند. آنان تمام اهتمام
خویش را برای مقابله با نهال نوپای اسلام به کار می­بردند و می­خواستند از راه
فتنه­گری و فریب و ایجاد نفاق و شقاق و شبهه­ و خرافات و … و یا از راه نظامی و
لشکر کشی راه پیروزی اسلام را ببندند. حتی گاهی تصمیم می­گرفتند در عزم و تصمیم
پیامبر تأثیر بگذارند و تلاش­هایش را کند کنند: وَدّوا لوْتُدْهِنُ
فَیُدْهِنُونَ([۴])؛ دوست دارند تو مسامحه روا داری تا آنان نیز با تو مسامحه
نمایند.

در این میان یکی از امیدهای بزرگ آنان و شاید بزرگ­ترین امید آنان با آن همه
پیروزی­های پی در پی اسلام این بود که با مرگ پیامبر دعوت او نیز فراموش می­شود.
مشرکان می­پنداشتند نظام اسلامی نظامی قبیله­ای و موروثی است و با نبود جایگزین
خونی ـ فرزند ـ برای پیامبر، نظام او نیز روی به نابودی می­نهد و اهل کتاب ـ
یهودیان و مسیحیان نیز ـ برخلاف آموزه­های دینی خود فکر می­کردند یک نهضت فکری و
اجتماعی هرچه گسترده­تر باشد، بدون پشتوانه­ی تشکیلاتی منسجم و معتقد نمی­تواند
دوام یابد، تنها مرگ نابودی و از میان رفتن پرچمداران و مبلغان یک حرکت می­تواند
ناقوس نابودی آن حرکت را به صدا درآورد. بنابراین خود به خود روشن است که تنها
هنگامی دشمنان مأیوس می­شوند که برای تداوم رهبری نظام نوپا تدبیری اندیشیده شود و
شاید جمله­ی پایانی آیه ۱۰۹ بقره: … حتّی یأتِیَ اللهُ بِأمرِهِ… اشاره به
همین تدبیر باشد.

خداوند متعال با تعیین رهبری نظام اسلامی و مدیریت این تشکیلات و نیز تعیین محور
تشکل و تجاذب، تمامی نقشه­های دشمنان را نقش بر آب کرد و عملاً روز غدیر روز
ناامیدی و شکست سیاست­های دشمنان و روز تکمیل و تکامل دین اسلام شد: …الْیوْمَ
یَئِسَ الّذینَ کَفَروا مِن دینِکُم فَلاَ تَخْشَوْهُم واخْشَوْنَ الْیوْمَ
أَکْمَلْتُ لکُمُ دِینَکُمْ وأتْمَمْتُ عَلَیْکُم نِعْمَتی وَرَضِیتُ لکُمُ
الإسلامَ دیناً….([۵])

جمله­ی تخشوهم از یک سو اشاره به رفع موضوع خطر است؛ زیرا پس از نصب رهبری مکتبی،
هیچ امیدی برای تأثیرگذاری بر دین اسلام نماند و از سوی دیگر به نوع دیگری از خطر
تذکر می­دهد: واخشونی این جمله یک تهدید و تذکر است یعنی: باید نسبت به دین و
رهبری آن حساس و هوشیار باشید. به تعبیر دیگر این جمله می­گوید: تاکنون از دشمن
واهمه داشتید و از امروز باید از امتحان و کید و مکر الهی نگران باشید، مبادا در
اثر کفران نعمت و قدرناشناسی آن و یا کاربرد آن در مسیری که خداوند مقرّر نفرموده
است گرفتار قهر خدا شوید و این نعمت از دست شما گرفته شود. این جمله هشدار است به
این­که از امروز دین اسلام از گزند کفار در امان است و اگر خطری باعث نگرانی باشد
از سوی خود مسلمان­هاست و حقانیت این هشدار و پیش بینی را ما امروز با مطالعه تاریخ
اسلام و مشاهده وضعیت مسلمانان با تمام وجود احساس می­