پاورپوینت کامل مادران پاک ۵۴ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل مادران پاک ۵۴ اسلاید در PowerPoint دارای ۵۴ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل مادران پاک ۵۴ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل مادران پاک ۵۴ اسلاید در PowerPoint :

۶۵

اشاره:

خانه و خانواده به عنوان اولین محیط زیست انسانی نقش جامع و گسترده در تربیت فرزندان سالم و صالح دارد. تأکید و توصیه بر معیارهای صحیح همسر گزینی به جهت بنیان گذاری نهاد پاک و سالم برای نسل آینده است تا دامان مادران با ایمان و تقوا، عالم و عامل به آداب معرفتی و عبادی بستر بندگی و قرب الهی گردد؛ همان گونه که مادران معصومین(ع) چنین بودند.

در این نوشتار قصد نداریم که به برتر بخشی مادران انبیا و اولیا و بندگان صالح از فرزندانشان بپردازیم، امّا نباید فراموش کرد که نقش مادر در این تصویر بخشی را نمی توان کم رنگ گرفت. با این باور از برخی مادران نمونه که خود الگوی عفاف و ایمان بودند و نخستین پایگاه تربیتی و رویش فرزندان صالح را نیک نهادند، یاد می کنیم.

۱. آمنه دختر وهب؛ مادر گرامی رسول اعظم اسلام(ص)

آمنه، دختر وهب بن عبد مناف، همسر عبدالله بن عبد المطلب و مادر گرامی خاتم الانبیا (ص)است. پاکی و عفت این بانوی گرامی، نمونه بود. جناب عبدالمطلب او را برای همسری فرزند عزیزش عبدالله انتخاب نمود. ثمره ازدواج آن دو، فخر عالم کائنات حضرت محمدبن عبدالله(ص) بود که نزدیک طلوع صبح جمعه ۱۷ ربیع الاول سال عام الفیل به دنیا آمد و خدای متعال برترین «الگوی خلقت» را در دامان پاک این مادر قرار داد.

محمد(ص)، پنج ساله بود که همراه مادر راهی یثرب شد. آمنه در این سفر یک ماه در یثرب ماند تا فرزندش قبر پدر را زیارت کند. در هنگامه ی مراجعت به مکه، آمنه نیز در محلی به نام “ابواء” به سوی معبود شتافت و رنج فقدان مادر بر غم های فرزند افزوده شد.

۲. فاطمه دختر اسد؛ مادر گرامی امیر المؤمنین(ع)

فاطمه دختر اسد بن هاشم بن عبدالمطلب و همسر ابوطالب بن عبدالمطلب و مادر امیر مؤمنان علی(ع) است. وی قبل از بیعت با رسول اعظم اسلام(ص)، پیرو مذهب حنیف حضرت ابراهیم(ع) بود و هرگز خود را به شرک و بت پرستی نیالود. او مدتی سرپرست پیامبر گرامی(ص) بود و همچون مادری مهربان به آن حضرت محبت می کرد. شیخ مفید(ره) می نویسد: «این بانو مانند مادری برای رسول خدا(ص) بود». این بانوی گرامی همراه امام علی(ع) از مکه به سوی مدینه مهاجرت نمود.

پس از پیدایش اسلام، فاطمه بنت اسد ایمان خود را به دین پیامبر اسلام(ص) آشکار نمود و همواره از آن حضرت دفاع می کرد. او اولین هاشمی از جانب پدر و مادر است. پسران وی به نام های طالب، عقیل، جعفر و علی(ع) و نیز یک دختر به نام فاخته (ام هانی) هستند. حضرت علی(ع) کوچک ترین فرزند پسر خانواده در ۱۳ رجب سال ۳۰ عام الفیل در کعبه معظمه متولد شد.

افتخار ورود ویژه به داخل خانه ی خدا هنگام تولد فرزند و نیز مادری امیر مؤمنان علی(ع) قدر و منزلت والای فاطمه بنت اسد را نشان می دهد. وی هنگام پدیدار شدن آثار وضع حمل به مسجد الحرام آمد و نزدیک کعبه شد و به خدای خود عرض نمود: «پروردگارا ! من به تو و پیامبرانی که از سوی تو آمده اند و به کتاب های آسمانی و به گفتار جدّم ابراهیم خلیل ایمان دارم. به درستی که او بنا کننده ی بیت الحرام بود. خداوندا! به حق نوزادی که در بطن من است، این ولادت و وضع حمل را برای من آسان فرم»؛ آن گاه به امر خدای متعال دیوار کعبه شکافته شد و فاطمه داخل گردید و علی(ع) در آن مکان مقدّس پا به جهان هستی نهاد. برای این مادر پاک دامن تا سه روز غذای بهشتی مهیا می شد. پس از آن، همان دیوار راهی برای خروج فاطمه و فرزندش گردید.

فاطمه دختر اسد، اولین زنی بود که با پای پیاده از مکه به مدینه هجرت کرد و افتخاری دیگر آفرید.

وی سال چهارم هجری در مدینه از دنیا رفت و در بقیع مدفون گردید.

رسول اعظم(ص) پس از وفات فاطمه بنت اسد خود به تکفین و خاک سپاری و تلقین آن بانو اقدام فرمود. در روایت آمده است: «امیرالمؤمنین(ع) گریان نزد رسول خدا(ص) آمد، رسول خدا(ص) فرمود: برای چه گریه می کنی؟ عرض کرد: مادرم فاطمه مرد، رسول خدا(ص) فرمود: به خدا و مادر من هم، و شتابان برخاست تا وارد بر او شد و نگاهی به او کرد و گریست و سپس به زن ها دستور داد او را غسل دهند و فرمود: چون از غسل او فارغ شدید، کاری نکنید تا به من اعلام کنید، چون فارغ شدند به او اعلام کردند و آن حضرت یکی از پیراهن های خود را که به تن می پوشید؛ به آن ها داد تا او را در آن کفن کنند …؛ سپس رسول خدا(ص) جنازه ی او را بر دوش گرفت و زیر جنازه ی او بود تا او را به قبرش رسانید و او را در کنار قبر نهاد و خود وارد قبر شد و در آن خوابید و سپس برخاست و با دست خود او را گرفت و در قبر نهاد و بر او سرازیر شد و مدتی طولانی با او راز می گفت.

سپس از قبر برآمد و خشت بر آن چید و آن را ساخت و فرمود: “لاَ إله إلاّ الله، بار خدایا من او را به تو می سپارم”. سپس بازگشت. مسلمانان به آن حضرت گفتند: ما دیدیم شما کارهایی کردید که پیش از امروز نکرده بودید، فرمود: “امروز آخرین قسمت احسان ابی طالب را از دست دادم، مطلب این است که اگر نزد این فاطمه چیزی بود، مرا نسبت بدان بر خود و فرزندانش مقدم می داشت.”…».

۳. خدیجه دختر خویلد؛ مادر گرامی حضرت زهرا(س)

۶۸ سال پیش از هجرت پیامبر گرامی اسلام(ص) به مدینه، خدیجه در خانواده ای بزرگ و با فضیلت متولد گردید و با اخلاقی پسندیده پرورش یافت. پاکدامنی، حسن اخلاق، دور اندیشی و درایت، تیزبینی و تعقل این بانو زبانزد بستگان بود. مقام ارجمند و بی نظیر، وی را در میان بانوان ممتاز ساخته بود.

پاک دامنی و عفت او چنان بود که به «طاهره» (بانوی پاک) شهرت یافت.

او نخستین همسر پیامبر گرامی اسلام(ص) است. پیامبر خدا(ص) تا حیات خدیجه، همسر دیگری اختیار نکرد.

اولین زنی که به رسالت حضرت محمد(ص) ایمان آورد، خدیجه بود. وی همراه رسول خدا(ص) و علی بن ابی طالب(ع) به مسجد الحرام می رفت و در آن جا به پیامبر گرامی اقتدا می کرد و با ایشان نماز می خواند.

نشر اسلام مدیون زحمات حضرت خدیجه(س) است، که با قوت روح و قدرت اقتصادی بی دریغ، لحظه ای از دفاع و حمایت رسول اعظم(ص) دست بر نداشت.

پیامبر اکرم(ص) پس از وفات بانوی بزرگ اسلام، جنازه ی ایشان را در مکانی به نام حجون دفن نمود.

۴. فاطمه دختر محمد(ص)؛ مادر گرامی حسنین(علیهم السلام)

روز جمعه بیستم جمادی الثانی سال پنجم بعثت، به دنیا آمد.

منزلت الهی حضرت فاطمه(س) قبل از به دنیا آمدن برای پیامبر اعظم(ص) روشن و آشکار گردید؛ از این رو پدر احترام خاص برای او قایل بود. هرگاه وی وارد می شد، پدر از جای برمی خاست و به او تهنیت می گفت و به سویش گام بر می داشت و دست او را می بوسید و در جای خویش می نشاند.

بازگویی فضایل آن بانوی بی بدیل و سرور زنان دو عالم از زبان مبارک پیامبر عظیم الشأن اسلام(ص) مرتبتی بس گران را آشکار می سازد. همسری مهربان و با وفا و مونسی تمام و کمال برای وصی رسول خدا(ص) و بهترین مادر برای فرزندانی؛ همچون: امام حسن و امام حسین و حضرت زینب و ام کلثوم (سلام الله علیهما) بود.

پس از ازدواج، زن ها به حضورش می رسیدند و پاسخ پرسش های خود را در زمینه های مورد نیاز دریافت می نمودند. حضرت فاطمه(س) فرهنگ اسلام را به آنان می آموخت و از سرچشمه وحی سیرابشان می کرد.

پس از رحلت رسول خدا(ص) با ایراد خطبه ای کوبنده و مستدل در مسجد، باطل گرایان را سخت در بن بست قرار داد و محکوم نمود.

در مدت ۷۵، یا ۹۵ روز زندگی خود پس از رسول خدا(ص) با جبرییل مراوده داشت. جبرییل امین خدمت حضرت فاطمه(ص) می آمد و تعزیت عرض می کرد و از مسایل آینده به ایشان خبر می داد و امیر مؤمنان(ع) نیز آن ها را می نوشت.

زهرای اطهر(س) در تمام صحنه های عبادی سیاسی اسلام با حفظ کرامت و جایگاه ارجمند حضور فعال داشت و مجاهدی نستوه بود و جان خود را در جوانی در راه اسلام فدا نمود. نسل پاک آن حضرت موجب بقای نسل رسول اعظم(ص) تا ابد گردید، و بسیاری از فرزندان نسل او در هر زمان چراغ های فروزان دین گشتند، که سوره ی مبارکه ی کوثر توصیف بسیار زیبای این وجود مطهر و با خیر و برکت است.

از زهرای اطهر سؤال شد: صلاح زن در چیست؟ فرمود: «صلاح زن در آن است که او مردان بیگانه را نبیند و بیگانه هم او را نبیند».

معرفی چهره ی زن از نگاه سرور زنان عالمیان، درس پاکدامنی و حجاب را به عنوان مهم ترین وظیفه برای حفظ شخصیت و استعدادهای زن به جهانیان آموخت.

امام حسن(ع) در نیمه ی رمضان سال سوم ه . ق و امام حسین(ع) در سوم شعبان سال چهارم ه . ق در مدینه به دنیا آمدند و دامان مادر معصومشان کانون رشد الهی آنان