پاورپوینت کامل نقش اراده در کمال ۶۸ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل نقش اراده در کمال ۶۸ اسلاید در PowerPoint دارای ۶۸ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل نقش اراده در کمال ۶۸ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل نقش اراده در کمال ۶۸ اسلاید در PowerPoint :

۷۹

اشاره

اراده قدرتی روحی است که باید با برانگیختن امیال موافق و پیروز شدن در برابر امیال معارض، آن را به عرصه ظهور رسانید. این ویژگی به علت معیار ارزش سنجی و اختصاص داشتن به انسان و نیز این که راه صلاح انسان و شرط سیر و سلوک و صحت عبادات می باشد، دارای اهمیت بوده و عنصری مؤثر در رسیدن به کمال است.

کمال یا مشترک میان انسان و سایر موجودات و غیر اکتسابی است و یا مختص به انسان و اکتسابی می باشد که در پرتو تلاش آگاهانه و اختیاری حاصل می گردد. آنچه مد نظر می باشد، کمال مختص انسان است که برخی عوامل مؤثر در آن عباتند از : خودشناسی، جهاد با نفس، عبادت، محبت خدا، صبر و توبه.

بعد از روشن شدن مفهوم وویژگی های اراده و کمال (در شماره گذشته)، در این شماره به بیان رابطه این دو می پردازیم.

قسمت دوم

رابطه اراده و کمال

اراده بهترین توشه برای سیر و سلوک معرفی شده است؛ چرا که حضور آن در تمام مراحل کمال الزامی است. از همان مرحله اول که انتخاب مسیر کمال است، اراده نقش اساسی را ایفا می کند؛ زیرا انتخاب این طریق در گرو حریت و کمال نفس است و کمال نفس نیز در گرو عزم و اراده انسان است. (۱ )

پس از تصمیم بر خودسازی دو راه پیش رو داریم: یکی راه پیشگیری و دیگری تمرین کارهای شایسته و دوری از کارهای ناشایست است و در هر دو این راه ها اراده حضور تام دارد. در مورد راه اول لازم است که انسان از ابتدا با اراده جلو رود، تا بتواند از بروز گناه جلوگیری کند و در مراحل بعد آسان تر پیش رود. امام علی(ع) در این مورد می فرمایند: بر هوای نفس خود غلبه کن، قبل از آن که نیرومند گردد؛ زیرا اگر هوای نفس قوی شد، تو را مسخر خود می سازد و به هر طرف که خواست، می کشد و در آن صورت نمی توانی در برابرش مقاومت کنی. (۲ )

در مورد راه دوم نیز نقش اراده، عادت دادن نفس به کارهای شایسته و قدرت دادن نفس برای مقابله با اعمال ناشایست است. امام علی(ع) می فرماید: إذا هبت من أمر فقع فیه(۳ )؛ هنگامی که از چیزی ترسیدی خود را در معرض آن قرار بده و در روایت دیگر فرمود: نفس خود را بر فضایل اخلاقی و کارهای خوب وادار کن.(۴ ) این حدیث رابطه اراده و عمل را روشن می کند. در مقام عمل آنچه باعث قدرت عمل می شود، اراده است. گفته شده که عمل فرزند اراده است و تقویت اراده، تقویت عمل است. (۵ )

نقش کلی اراده در سیر و سلوک صرف نظر از مراحل آن سرعت بخشیدن به رشد معنوی است. کسی که اراده قوی داشته باشد، می تواند در یک آن از هرچه صفت رذیله است، بگذرد و فضایل اخلاقی را کسب کند. ( ۶)

گفتیم انسان به حکم فطرت و به مقتضای عقل خواهان کمال است. این خواهان بودن همان میل است. یعنی کمال جویی یک میل است که در انسان وجود دارد. همچنین گفتیم در انسان میل ها و کشش ها و جاذبه هایی وجود دارد که منشأ پیدایش اراده و حرکت ارادی می شود. با این توضیحات مشخص شد که حس کمال جویی، یک میل طبیعی و فطری در انسان است که عقل نیز آن را تصدیق می کند و این میل منشأ پیدایش اراده می گردد و هر چه این میل قوی تر باشد، به دنبال آن اراده نیز تقویت می شود.

رابطه اراده و خودشناسی

بزرگ ترین هدف انسان کمال است. بنابراین برای رسیدن به این هدف نیز شکوفایی اراده ضروری است. اما برخی وجود اراده را در خود انکار می کنند و این کمبود را بهانه ای برای عدم دستیابی به کمال قرار می دهند. این اشتباه ناشی از عدم خودشناسی است. در واقع کسی می تواند، از قدرت عجیب و شگفت انگیز روحی خود استفاده کند که از وجود آن آگاهی داشته باشد و درصدد بیدار ساختن و بهره مند شدن از این قدرت باشد. ( ۷) هر کس درون خود استعداد فوق العاده ای دارد که به یاری آن می تواند، پیش برود و ترقی کند تا جایی که خود نیز از توانایی خویش به شگفت آید. توماس ادیسون گفته است: اگر ما تمام کارهایی را که توانایی انجام آن را داریم به انجام برسانیم، سخت شگفت زده خواهیم شد.(۸ )

انسان با رجوع به خود در می یابد که می تواند بر خود مسلط شود و اندیشه و انگیزه و عمل خود را به سوی خیر اخلاقی هدایت کند. او همه این توانایی ها را آگاهانه به کار می گیرد و اعمال ارادی را برای رسیدن به اهدافی مشخص اختیار می کند و انجام می دهد. میل انسان به عملی کردن آنچه اراده کرده است، یک میل فطری ولی مسبوق به آگاهی از اراده و اختیار خویش است. پس دلیلی ندارد که کسی از ضعف اراده دم بزند. اگر انسان کمی درباره خود کاوش کند، می یابد که خداوند جزئی از عظمت خود را در وجود آدمی به ودیعه نهاده است. انسان هر قدر ضعیف باشد، باز دارای نشانه ای از وجود خداوند است و در مقابله با مصایب قدرتی فوق العاده می یابد. (۹ )

پس باید بگوییم همه انسان ها از نیروی اراده برخوردارند و کسانی که ادعا می کنند اراده ای ضعیف دارند، باید علت ضعف اراده خود را جستجو کنند. این افراد سعی نمی کنند خود را بشناسند و بر نیروی درونی خود آگاهی یابند. (۱۰ )

امام علی(ع) می فرمایند: من عرف نفسه تجرّد؛ هر که معرفت نفس پیدا کرد، مجرد شد(۱۱ ). در شرح این سخن گفته شده: وقتی انسان به نیازهای نفس آگاهی کاملی پیدا کند و به صورت صحیح به آن ها رسیدگی کند، در این جا بدن حالت تجرد پیدا می کند و به طور کامل تحت اختیار نفس قرار می گیرد. پس کسی که معرفت نفس پیدا کند، مجرد می شود؛ یعنی در حقیقت دیگر نظام طبیعی بر او مسلط نیست. (۱۲ )

رابطه اراده با جهاد نفس

کنترل نفس در یک دسته بندی کلی یکی از دو راه را دارد: اول این که انسان برای حفظ خود در برابر گناه گوشه نشینی اختیار کند و از اجتماع دوری کند که به طور معمول این روش توصیه نمی شود؛ چرا که باعث شکوفایی قدرت انسان نمی شود. اما راه دوم این است که در انسان اراده ای قوی پدید بیاید که هنگام رویارویی با عوامل گناه، او را حفظ کند. (۱۳ ) این روش صحیح و معتبر برای جهاد با نفس است و همان طور که می بینیم، اراده نقش اصلی را در این راه ایفا می کند.

همان طور که توضیح دادیم جهاد با نفس، نزاع بین عقل و نفس است. اما نکته ای که در این جا باید مورد توجه قرار گیرد، این است که عامل پیروزی عقل در این جهاد، اراده است و تا هنگامی که اراده نباشد، پیروزی در این جهاد میسر نمی شود؛ زیرا همان گونه که بیان کردیم این جهادی است، بزرگ و دشوار که نیاز به نیرویی بزرگ دارد.

یکی دیگر از مواردی که به آن اشاره کردیم، ایجاد ملکه تقوا در اثر جهاد با نفس است و تقوا نیز نیرو و قدرتی در انسان ایجاد می کند، تا در برابر ناملایمات مسیر کمال مقاومت کند. نکته ای که باید به آن اشاره کنیم این که، آن قدرتی که تقوا برای انسان فراهم می کند، همان قدرت اراده است. (۱۴ ) اگر تقوا را حد وسط مسیر کمال یعنی همان جهاد با نفس بدانیم، می توان رابطه اراده و جهاد با نفس را به عنوان یک رابطه دو سویه این گونه تبیین کرد: از ابتدای راه تا حاصل شدن ملکه تقوا یعنی حصول همان نیروی درونی جهاد با نفس در اراده اثر می گذارد؛ یعنی با کنار زدن هوای نفس و پاسخ ندادن به خواسته های نامشروع آن، اراده خود را تقویت می کنیم. (۱۵ ) و پس از این که اراده تقویت شد و ملکه تقوا حاصل شد، طی بقیه مسیر بر عهده اراده است؛ زیرا تا این جا قدرت مورد نیاز را جمع کرده و اکنون زمان بهره وری از آن است.

در نهایت باید یک مسأله مهم را مورد توجه قرار دهیم که گاهی برای برخی مشتبه می شود و گمان می کنند که مشغول مجاهده با نفس و تقویت اراده هستند، در حالی که سخت در اشتباهند. بزرگی گفته است:

کسانی برای قوت دادن اراده سعی می کنند طبع را ضعیف کنند؛ یعنی جسم را ریاضت دهند تا تمایلات طبیعی کم شود و بتوانند بر آن ها مسلط شوند، اما این کار موازنه و اعتدال خلقت انسانی را بر هم می زند. به این جهت دین اسلام که دستور تربیتی است از ضعیف ساختن جسم و از میان بردن تمایلات آن نهی فرموده و دستور داده با حفظ صحت و قوت جسم، عقل و اراده خود را به وسیله علم و ایمان چندان قوت دهید که بر تمایلات جسم خود مسلط باشید، اگر بدن و تمایلات بدن به حال طبیعی بود و با این حال توانستید عقل و اراده را بر آن ها مسلط کنید، هنر کرده اید. اما اگر بدن و تمایلات آن را ضعیف سازید تا بتوانید بر آن مسلط شوید، هنری نکرده اید؛ زیرا در این صورت عقل و اراده شما قوت نگرفته، بلکه حریف که نفس است، ضعیف شده است.(۱۶ )

رابطه اراده با عبادت

عبادت و اراده رابطه ای دو جانبه با یکدیگر دارند. از طرفی در شرع مقدس اسلام برای هر گونه عبادتی نیت یا اراده لازم و ضروری است. یکی از شرایط صحت عبادات، اراده خالص و تقرب به خداوند است. اگر فردی عبادتی را بدون اراده انجام دهد، هر چند سال ها بر آن مداومت داشته باشد، عمل او باطل است. (۱۷ ) از سوی دیگر عبادات در تقویت اراده تأثیر به سزایی دارند. روان شناسان معتقدند که برای تقویت اراده چیزی بهتر از این نیست که انسان کارهایی خلاف میل خود بکند. نمازگزاران نیز بامدادان با میل خواب و تن پروری مبارزه می کنند و پیروز می گردند و سرانجام اجرای منظم این تمرین های بزرگ روحی در مدت اندک، عزمی آهنین و اراده ای پولادین به فرد می بخشد.(۱۸ ) الکسیس کارل در ضمن مقاله ای می نویسد: قوی ترین قدرتی که ممکن است انسان تولید کند، دعا و عبادت است و علت تقویت اراده به واسطه دعا را چنین شرح می دهد: فایده دعا این است که بشر می کوشد نیروی محدود خود را با توسل به نیروی نامحدود دیگری توسعه و افزایش دهد. وقتی ما دعا می خوانیم، خود را به قوه محرک پایان ناپذیری که تمام کائنات را به هم پیوسته است، متصل می کنیم.(۱۹ )

تفاوت تقویت اراده به وسیله عبادت نسبت به سایر راه هایی که بعضی از روانشناسان پیشنهاد می دهند، این است که تأثیری که از این طریق حاصل می شود، پایدار است. یکی از روانشناسان می گوید: هنگامی که فکر می کنید و آرامش برایتان امکان ندارد، به خدا پناه ببرید و از او بخواهید به شما آرامش ببخشد. آرامش خدادادی، پایدار و همیشگی.(۲۰ )

هنگامی که انسان پس از کار و زحمت زیاد به نتیجه نمی رسد، در خود احساس ضعف می کند؛ اما اگر این تلاش خود را با دعا و نیاشی مقرون کند و آن را هدفمند کند، نه تنها چنین حسی به او دست نمی دهد؛ بلکه این دعا و نیایش باعث تقویت قدرت او می شود و او را به ادامه کار مثبت و تلاش سازنده اش در ساختن زندگی تشویق می کند.

در باب هدف خلقت، یک عده نظرشان این است که انسان خلق شده تا در اراده قوی شود و هرچه که بخواهد، بتواند انجام دهد. اما نظری که بیشتر مورد قبول است با توجه به آیه قرآن روشن می شود. خداوند می فرماید:

)وَ ما خَلَقْتُ الْجِنَّ وَ اْلإِنْسَ إِلاّ لِیَعْبُدُونِ((۲۱ )، یعنی هدف ا